لویی پویمان و جیمز فیسر −  کارل نمایشگاه ماشین فروشی سودآوری دارد، و موفقیت خویش را مرهون ساعات درازِ کار، کارگرانِ با استعداد، و از همه مهمتر استفاده از هر ترفند و حقه‌ای است که بتواند خریداران را مات و مقهور کند.

علی صبوحی – واقع‌گرایی در اخلاق بر این باور است که هر حکم اخلاقی مستلزم دو چیز است:

ویلیام دیل و تیموتی بیل − لوس ایریگاری در ۱۹۳۰ در بلژیک به دنیا آمد. کارشناسی ارشد خود را در ۱۹۵۵ از دانشگاه لوون گرفت و تا ۱۹۵۹ در دبیرستانی در بروکسل آموزگاری کرد. بعد به پاریس مهاجرت کرد و به سال ۱۹۶۲ از دانشگاه پاریس در رشته‌ی روان‌شناسی فارغ‌التحصیل شد. در سمینارهای ژاک لاکان شرکت کرد و عضو مدرسه‌ی فرویدیِ لاکان شد و روان‌کاوی خواند. در ۱۹۶۸ یک دکترای دیگر در رشته‌ی زبان‌شناسی گرفت، و به سمتِ استادی دانشگاه وسن درآمد. بعد از آن‌که دومین تز دکترای خویش - «اسپکولوم. آیینه زنی دیگر» (۱۹۷۴) - را منتشر کرد، از مدرسه‌ی لاکان اخراج شد و سمتش را در دانشگاه وسن از دست داد. ایریگاری هم‌اکنون مدیر پژوهش‌هایی مرکز ملی «پژوهش‌های علمی» در پاریس است.

لویی پویمان و جیمز فیسر − چه مجموعه‌ای از چیزها باارزش‌اند؟ برخی چیزهایی را که ما معتبر می‌دانیم، به راستی ابتدایی هستند، مانند یک جفت کفش نو یا مارک خاصی از یک نوشابه‌ی سودا. بله ما از آن‌ها لذت می‌بریم، ولی اعتبار ضروری واقعی ندارند. چیزهای دیگر ولی می‌باید به غایت مهم باشند، در بالای آن لیست شاید بسیاری از ما ارزش جان انسان را بگذاریم. با این همه، بسیار دشوار است که در چیزی ارزشی ببینیم مگر آن را تجربه کنیم.

بابک مینا − الاهیات سلبی چیست و چه تفاوتی با الاهیات ایجابی دارد؟ گفت‌وگو درباب الاهیات سلبی با یاسر میردامادی با این پرسش آغاز شد.

سعید بیانی − حکومت صفویه از آن دست حکومت‌هایی بود که از یک سو به مذهب شیعه رسمیت بخشید و شیعه را دین رسمی کشور نام نهاد و از سوی دیگر فقها و علمای شیعه را به عنوان حامی و پشتیبان ایدئولوژیک خود بصورت رسمی در کنار خود داشت. این حکومت توانست مشروعیت و مقبولیت خود را با استفاده ابزاری از علمای شیعه از عامه و توده‌های مردم بازستاند و در این راه به موفقیت نسبی نیز دست یابد.

لویی پویمان و جیمز فیسر − این داستان صبا است، دختری از مالی:

بابک مینا ـ الاهیات سلبی یا تنزیهی یکی از انواع بارور و البته بحث‌انگیز الاهیات بوده است. این نوع الاهیات همواره با شماری از پرسش‌های شناخت‌شناسانه و هستی‌شناسانه درگیر بوده است و از این رو هم از فلسفه برای بسط خود بهره گرفته و هم پرسش‌هایی اساسی پیش روی فلسفه قرار داده است.