پارسا محمدی - «خیلی از مردم الکی می‌نالند. هی می‌گویند نداریم، بدبختیم، بیچاره‌ایم و ... ولی دروغ می‌گویند. حسابی خرید می‌کنند و خوش هستند. بعضی می‌گویند چشم ]زخم[ می‌خوریم اگر بگوییم ]پول[ داریم، اما خیلی از مردم به نالیدن و ادای بدبخت‌ها را درآوردن عادت کرده‌اند.

فروغ تمیمی - تحقیق درباره تفاوت‌های فرهنگی و رفتاری یکی از مباحث مهم در مطالعات مردم‌شناسانه و میان فرهنگی است. بر این اساس ویژگی‌های رفتاری، مردم چهار گوشه دنیا را می‌توان با هم مقایسه و برای درک هرچه بیشتر تفاوت‌های رفتاری به کار گرفت.

اول برایم شعری می‌خواند از لنگستون هیوز: «بگذارید این وطن دوباره وطن شود/ بگذارید دوباره همان رویایی شود که بود.»

بعد می‌گوید:« اهل ادبیات هستید یا نه؟ مرحوم عارف قزوینی تصنیفی دارد، حتماً شنیده‌اید:
از خون جوانان وطن لاله دمیده/ از ماتم سرو قدشان سرو خمیده/ در سایه گل بلبل از این غصه خزیده/ گل نیز چو من در غمشان جامه دریده.

اکبر فلاح‌زاده - به گزارش ایسنا، معاون امور اسناد هویتی سازمان ثبت ‌احوال، با اشاره به رویکرد اسلامی ایرانیان در انتخاب نام در طول صد سال گذشته، اظهار کرد: «در طول عمر سازمان ثبت‌ احوال، یعنی طی ۹۴ سال گذشته، بیشترین نام پسران به ترتیب فراوانی، محمد، علی، حسین و مهدی بوده است. ضمن اینکه بیشترین نام دختران در این دوره زمانی، فاطمه، زهرا، مریم و معصومه است.»

نعیمه دوستدار- «سبک زندگی‌تان را عوض کنید تا سرطان نگیرید.» این توصیه‌ای است که متخصصان سرطان به مردم سراسر جهان می‌کنند.

بهنام دارایی‌زاده - «هرکس حق دارد کار کند، کار خود را آزادانه برگزیند، شرایط منصفانه و رضایت‌بخشی را برای کار خود خواستار باشد و در برابر بیکاری، حمایت شود.» این بند نخست از ماده‌ ۲۳ اعلامیه‌ جهانی حقوق بشر است.

ناصر کرامتی- یک خبره در زمینه مسکرات تجربیات خود را اینگونه در اختیار ما می‌نهد: «در تهران مشروب شیشه‌ای (مشروبات ساخت کارخانه) فراوان است. در شهرستان کمتر مصرف می‌شود. پیدا می‌شود، اما قیمت بالایی دارد. یکبار که مهمان بچه‌های تهران بودیم شیشه مشروب را برای یادگار با خودمان آوردیم. اینجا قیمت کردیم بیشتر از دوبرابر تهران می‌فروختند. شهر ما مشروب شیشه برای مهمانی کلاس بالا و مالِ خیلی پولدارهاست! همه بیشتر «عرق سگی» می‌خورند.

احمد علوی - یکی از ویژگی‌های پیشرفت، توسعه اجتماعی و رشد پایدار اقتصادی در زمان ما سرمایه اجتماعی است. به باور اقتصاددان‌های پسامدرن و بخصوص آنانی که اقتصاد اجتماعی و همچنین اقتصاد سازمان را به کاوش گذاشته‌اند، همین سرمایه است که منبع انباشت اصلی رشد و توسعه اقتصادی است.