بنفشه، بنفشه در چمن، شاد و کش آمد
خوش آمد، خوش آمد باد نوروزی، خوش آمد، بنفشه، بنفشه در چمن، شاد و کش آمد
به آب و، سبزه و گل می کشد دل، که آب و، سبزه و گل دلکش آمد
به آب و، سبزه و گل می کشد دل، که آب و، سبزه و گل دلکش آمد
خوش آمد پیش گل می گفت بلبل، خوش آمدهای او، گل را خوش آمد
خوش آمدهای او، گل را خوش آمد

خوش آمد، خوش آمد باد نوروزی، خوش آمد، بنفشه، بنفشه در چمن، شاد و کش آمد
به استقبالت آمد بخت پیروز، شب قدر تو خواهد گشت نوروز
به استقبالت آمد بخت پیروز، شب قدر تو خواهد گشت نوروز
بیا، ای تازه گل برگ بهاری، بگو، عزم کدامین باغ داری!؟
به استقبالت آمد بخت پیروز، شب قدر تو خواهد گشت نوروز

خوش آمد، خوش آمد، خوش آمد باد نوروزی، خوش آمد
بنفشه، بنفشه، بنفشه در چمن، شاد و کش آمد
خوش آمد، خوش آمد، خوش آمد باد نوروزی، خوش آمد
بنفشه، بنفشه، بنفشه در چمن، شاد و کش آمد

پیام نوروز ١٧٧ خطاب به بهائیان ایران
نوروز ١٧٧

احبّای ممتحن و ثابت‌قدم جمال جانان در اقلیم مقدّس ایران ملاحظه فرمایند

قلب هر انسان بیدار، از مشاهدۀ وقایع دنیا و دردهایی که اهل عالم به آن گرفتارند متألّم و متأثّر است و آکنده از غم و اندوه بسیار. این مشتاقان لازم دانستیم که علاوه بر پیامی که امروز به جمیع بهائیان جهان ارسال نمودیم، در این برهه از زمان و به مناسبت این روز مقدّس کلامی چند نیز با آن محرمان آستان رحمان در میان گذاریم.

در سالی که گذشت مضاعف بر سختی‌های متعدّد و دلخراشی که مردمان جهان و هموطنان‌تان متحمّل‌ بوده‌اند، شما عزیزان، ره‌پویان سبیل ایمان که هدف اصلی حیات‌تان ترویج اتّحاد و اتّفاق است و التیام آلام جامعۀ انسانی، بار دیگر مورد تبعیضات و ترفندهایی جدید و امتحاناتی شدید قرار گرفتید. حضرت بهاءالله در کتاب ایقان می‌فرمایند: “امتحانات الهیّه همیشه در مابین عباد او بوده و خواهد بود تا نور از ظلمت و صدق از کذب و حقّ از باطل و هدایت از ضلالت و سعادت از شقاوت و خار از گل ممتاز و معلوم شود.” الحمد لله که شما گل‌های بوستان جمال قدم، هموطنان حضرتش و پروردگان دست‌ عنایتش، دگربار در این سال هویّت و ماهیّت واقعی خود را ثابت کردید و تمسّک‌تان به اصل صداقت و راستگویی که اساس جمیع فضایل عالم انسانی است مجدّداً تحسین همگان را برانگیخت.

ای یاوران جمال ابهی، اگرچه افق عالم تیره به نظر می‌رسد و آشفتگی و سردرگمی‌ عالمیان را بس مضطرب و پریشان نموده است امّا فرارسیدن بهار جان‌پرور و نعمت‌های بی‌کران الهی در هر سال جدید یادآور این حقیقت است که سردباد زمستانی هرچند شدید است سرانجام با گرمای خورشید بهاری فرو نشیند، ظلمت شب را روشنایی روز در پی است و غبار خزان را نیسان ربیع خواهد شست. پس با توسّل به قوای بی‌پایان روحانی نهفته در خود، جهد نمایید تا مظهر دلگرمی و امید برای خویشان و دوستان باشید، سبب قوّت قلب همگان و عامل تسکین درد دردمندان گردید، و لهیب عشق حبیب را مشعل متین شوید. این بندگان آستان ضمن اظهار همدردی با همۀ اهل جهان و مردمان شریف ایران، شما عزیزان دل و جان را به ادعیۀ خالصۀ قلبیّه در اعتاب مقدّسۀ علیا برای گشایش امور اطمینان می‌دهیم و با این استغاثۀ حضرت عبدالبهاء به درگاه کبریا، سلامتی و آسایش و آرامش و آزادگی برای همگان از درگاه حضرت یزدان صمیمانه مسئلت می‌نماییم: “در امید بگشا و از بخشش آسمانی بهره بخش شب تیره را روز فرما و روز نوروز را فیروز کن.”

[امضا: بیت العدل اعظم]

۲۰۲۰-۰۳-۲۰ – Iran – Persian.pdf

یازدهمین انتخابات مجلس جمهوری اسلامی ایران روز دوم اسفند ۱۳۹۸ برگزار شد. میزان حضور در این انتخابات حدود ۴۲ درصد اعلام شده که کم‌ترین از آغاز جمهوری اسلامی در ایران است. نقشه میزان مشارکت به تفکیک استان را اینجا ملاحظه کنید. دلایل بسیاری را برای عدم حضور مردم در پای صندوق‌های رأی می‌توان ذکر کرد، از جمله: نارضایتی گسترده از وضعیت اقتصادی، مسائل سیاسی داخلی و بین‌المللی، سرکوب‌های اخیر اعتراضات، نحوه واکنش دولت به سرنگونی هواپیمای مسافربری خطوط هواپیمایی اوکراین، کارزار گروه‌های خارج از کشور علیه انتخابات، رد صلاحیت گسترده گروه‌های حامی اصلاحات و گسترش ویروس کرونا در کشور.

گرایش سیاسی نمایندگان مجلس به تفکیک استان – انتخابات ۱۳۹۴

گرایش سیاسی نمایندگان مجلس به تفکیک استان – انتخابات ۱۳۹۸

با این حال عدم حضور مردم در میان طیف سیاسی یکسان نبود. در حالی که حامیان نامزدهای اصلاح‌طلب کمتر به پای صندوق‌های رأی رفتند طرفداران اصولگرایان حضور گسترده‌تری را به نمایش گذاشتند. رد صلاحیت بیش از ۷۰۰۰ نامزد اصلاح‌طلب باعث شد تا بسیاری از طرفداران این نامزدها در انتخابات رأی ندهند. این عمل شورای نگهبان باعث شد تا مجلس آتی با اکثریت قابل توجهی از آن اصول‌گرایان شود.

نقشه‌های حاضر به تفکیک استان طیف سیاسی مجلس منتخب (مجلس یازدهم) را با مجلس دهم مقایسه می‌کند. این نقشه‌ها تغییری اساسی در گرایش سیاسی مجلس به سمت اصول‌گرایی را نمایش می‌دهد، امری که سیاست ایران را طی چهار سال آینده تحت تأثیر خود نگه خواهد داشت.

اوضاع در حوزه انتخابیه یا استان شما چطور است؟ نظر شما در مورد این تغییر در مجلس چیست و چه تأثیری بر زندگیتان دارد؟ نظرات و تجربیاتتان را از طریق رسانه‌های اجتماعی نبض‌ایران همچون توییتر و فیس‌بوک به اشتراک بگذارید.

نبض‌ایران بر پایه داده موجود از نتایج انتخابات نقشه‌های دیگری نیز تهیه کرده است که از طریق لینک‌های زیر قابل دسترس‌اند:

• نقشه سیاسی مجلس پیش و پس از انتخابات ۱۳۹۸ – حوزه‌های انتخاباتی – نمودار دایره‌ای
• نقشه: میزان دسترسی به نتایج انتخابات به تفکیک حوزه انتخاباتی در انتخابات مجلس ۱۳۹۸
• نقشه سیاسی مجلس پیش و پس از انتخابات ۱۳۹۸ – حوزه‌های انتخاباتی
• نقشه درصد حضور رأی‌دهندگان در انتخابات مجلس ۱۳۹۸ طبق آمار رسمی به تفکیک حوزه انتخاباتی
• نقشه میزان رأی باطله در انتخابات مجلس ۱۳۹۸ به تفکیک حوزه انتخاباتی

اطلاعات بیشتر درباره انتخابات مجلس ۹۸ را در مرکز انتخابات نبض‌ایران دنبال کنید.

نسخه با کیفیت نقشه را از طریق این لینک دریافت کنید.

این روزها کارگران فروشگاه‌ها و بوتیک‌های پوشاک دستمزد اسفند ماه را دریافت می‌کنند اما اغلب تهدید و هشدار کارفرما مبنی بر کاهش دستمزد به گوششان خورده و موجب نگرانی‌شان شده و آنها هیچ راهی برای دفاع از خود ندارند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگر یک بوتیک پوشاک در صادقیه است که این روزها با سرایت بحران کرونا به حوزه پوشاک بی‌دفاع‌تر از قبل در شرایط خطیر بیماری هنوز کار می‌کند. دید و بازدید عید تعطیل شده است؛ اغلب ایرانی‌ها در خانه می‌مانند و در آستانه عید مشکلات معیشتی برای کارگران فروشگاه‌ها و بوتیک‌ها تبدیل به مشکلی جدی شده است. آنها از حمایت‌های قانون کار نیز برخوردار نیستند. اغلب قراردادهای موقت و سفید امضا دارند یا بدون قرارداد کاری مشغول به کار هستند. حالا با وجود ضرر تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک این کارگران هستند باید جورش را بکشند. شاید کارگران نساجی‌ها و شاغلین صنعت پوشاک کمی از امکان چانه‌زنی و اعتراض برخوردار باشند اما اغلب کارگران بوتیک‌ها، پاساژها و فروشگاه‌های پوشاک بدون چتر حمایتی قانون کار مشغول به کار هستند.

او می‌گوید: مدرک فوق لیسانس دارم اما هرکجا به دنبال کار گشتم، موفق نشدم، نهایتاً به علت بیکاری مجبور شدم در یک بوتیک مشغول به کار شوم. مشکلات خانوادگی‌ام هر روز بیشتر می‌شود و بیکاری مهم‌ترین عامل آن است. ما در هیچ زمان سال درآمد منظمی نداریم اما دلمان به همان درآمد ماهانه از بوتیک‌ها خوش بود و خرید عیدانه مردم، که با شیوع کرونا امیدمان نابود شد.

صادقیه، یکی از محلات پرخطر شیوع کرونا شناخته شده است. برای همین هم چند روز قبل برای ضدعفونی معابر به اینجا آمدند. هنوز چند نفر دستفروش حوالی میدان صادقیه به امید فروش عید در این محیط آلوده نشسته‌اند. از پاساژها و مغازه‌های پوشاک صادقیه هم تعداد زیادی به امید فروش دم عید باز است و کارگران مشغول به کار هستند.

این کارگر تصریح می‌کند: برخی مغازه‌داران خودشان نمی‌آیند و کارگران را برای پاسخ به مشتری در مغازه نگاه داشته‌اند. ما شغل آزاد داریم. در روزهای عادی سال هم بارها شغل عوض می‌کنیم. الان هم اگر کسی مشکل مالی حادی نداشته، شغلش را ترک کرده و قرنطینه خانگی شده اما ما که مجبور هستیم خانواده را تأمین کنیم و راه کسب دیگری هم نمی‌شناسیم، هر روز در محل کار حاضر می‌شویم. برخی از ما ساعات طولانی کار می‌کند.

ضرر کارفرما روی دوش کارگر

عید امسال به علت شیوع کرونا، تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک ضرر مضاعفی داشتند. بوتیک‌ها و فروشگاه‌ها کاملاً سوت و کور هستند. از یکسو قرنطینه خانگی و از سوی دیگر کاهش قدرت خرید کارگران در اثر فشار مضاعف بیکاری‌های مقطعی در پی کرونا موجب کسادی بازار شده است. کارگران روزمزد شاغل در این حوزه تمام امید خود را به رونق فروش در عید دوخته بودند اما حالا نه تنها خبری از پاداش و مزایا نیست، بلکه آنها مجبور هستند ضرر فروشندگان را نیز متحمل شوند.

اوضاع بازار فروش پوشاک شدیداً بحرانی است. مجید نامی (نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات پوشاک) گفته است: حتی به اندازه ۱۰ درصد نیاز بازار نیز تقاضا برای خرید پوشاک وجود ندارد. وی بر لزوم حمایت دولت از تولیدکنندگان آسیب‌دیده از کرونا تأکید کرد.

مصداق یک اصل نانوشته در بین طرفداران اقتصاد بازار آزاد؛ کارگران همیشه در ضرر کارفرما سهیم هستند، درحالیکه کارگران هیچگاه در سود کارفرمایان شریک نمی‌شوند. صنعت پوشاک در سال ۹۸، با رشد ۲۶ درصدی صادرات نساجی و پوشاک مواجه بود. بعد از گرانی ارز که در پی شوک ارزی از سال ۹۷ شاهد آن بودیم، صادرات برای تولیدکنندگان پوشاک بسیار پرسود بود. اما کارگران این حوزه همچنان با افزایش دستمزد ناچیز هرساله مواجه بودند و هیچ سهمی هم در افزایش سود نداشتند.

حال که کرونا به صنعت پوشاک رسیده، تولیدکنندگان از طریق اتحادیه‌ها و نمایندگانشان که برعکس اتحادیه‌ها و تشکل‌های کارگری هم خیلی قوی است و هم در معادلات و مناسبات قدرت بیشتری دارند، دست به کار می‌شوند تا تسهیلات دیگری بگیرند. بنابراین این روزها، سلسله‌ای از مصاحبات در خصوص ضرر و زیان فروشندگان و تولیدکنندگان به چشم می‌خورد. طبیعی است که تولیدکنندگان بزرگ که اغلب نمایندگی‌های بزرگ در سطح شهر دارند، بیشتر برای دریافت انواع و اقسام تسهیلات مقرب درگاه هستند اما دریغ از کمکی به کارگران که در این شرایط به‌طور موثر برای جان و معیشت‌شان صورت بگیرد.

نمایندگی‌های بزرگ فروش پوشاک و مغازه‌داران خود هر دو در این شرایط متضرر شده‌اند. بعد از پایان فروش‌های فوق‌العاده در این روزها قرار بود که نمایشگاه بهاره برای مصر‌ف‌کنندگان برگزار شود اما اکنون خیابان‌های اصلی و شلوغ و مراکز فروش خلوت و سوت و کور است.

اخیراً ابراهیم خطابخش (رئیس اتحادیه کارفرمایی تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک دوخته اصفهان) گفته است: در پی شیوع ویروس کرونا در کشور، تمام تجمعات کنسل و به دنبال آن نیز نمایشگاه‌های بهاره لغو شد و در این شرایط دستور حراج و فروش فوق‌العاده برای واحدهای فروش پوشاک صادر شده است. با وجود تمام این تدابیر شرایط بازار پوشاک تحت تاثیر ویروس کرونا نامناسب است.

وی با اشاره به اینکه حدود دو ماه پیش از عید واحدهای فروش پوشاک با سفارش جنس، بابت آن چک داده‌اند، گفت: متاسفانه به دلیل اینکه فروشی در بازار پوشاک انجام نمی‌شود، چک‌های مغازه‌داران به نوعی پاس نشده و امروز با چک‌های برگشتی زیادی مواجه هستیم.

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک دوخته اصفهان تاکید کرد: برای رفع این مشکل اتحادیه طی نامه‌ای به اتاق اصناف درخواست داده تا با سیستم بانکی و دیگر بخش‌ها رایزنی کنند و طی ابلاغیه‌ای مانع برگشت چک‌ها شوند، اما فقط این مشکل نیست زیرا واحدهای تولید و فروش پوشاک در آستانه شب عید بلاتکلیف مانده‌اند.

مصیبت کارگرانی که با توافق شفاهی کار می‌کنند

کارگر بوتیک و فروشگاه پوشاک شرایط به مراتب اسفبارتری دارد. درصد قابل توجهی از کارگران این بخش، قرارداد سفید امضا دارند یا اصلاً بر اساس توافق شفاهی کار می‌کنند. این افراد پیش از شیوع کرونا نیز ممکن بود در دریافت عیدی و پاداش پایان سال دچار مشکل شوند؛ اکنون که فروش تولیدکنندگان پوشاک بسیار کم شده، احتمال اینکه عیدی و پاداش پایان سال را دریافت نکنند، زیاد است. خیلی از این کارگران به‌صورت روز مزدی و بر اساس میزان فروش پول می‌گیرند. روزمزدها با اینکه در شرایط پرخطر کرونا، این روزها سر کار حاضر می‌شوند و به همان میزان قبل ساعات خود را در محیط کار می‌گذرانند، دستمزد کمی دریافت می‌کنند.

در عین‌حال بسیاری از کارگرانی که قرارداد ندارند یا قرارداد‌هایشان سفید امضاست، از ترس اخراج شکایت نمی‌کنند و از حقوق خود می‌گذرند. آنها هیچ تشکل و ابزار چانه‌زنی برای حقوق خود ندارند. برعکس فروشندگان و تولیدکنندگان پوشاک که برای گرفتن تسهیلات بر دولت فشار می‌آورند. خیلی اوقات نمودی از فشار بر دولت «اخراج گسترده کارگران» بوده است.

امنیت شغلی آنها به قدری پایین است که در شرایط ناایمن و نبود امکانات بهداشتی در محیط کار تن به کار می‌دهند و نمی‌توانند از این بابت به کارفرما اعتراضی کنند. خیلی از آنها ممکن است با کاهش شدید دستمزد اسفند ماه امسال رو به رو باشند اما نتوانند آن را بر زبان بیاورند.

برخی از این کارگران در هنگام شروع به کار برگه‌ای را امضا کرده‌اند که عملاً حق تسویه سفید امضا را به کارفرما واگذار می‌کند. خیلی از آنها ۱۲ ساعت کار مداوم دارند؛ آنهم بدون بیمه. حداقل دستمزد وزارت کار نیز در موردشان رعایت نمی‌شود. خبری از نظارت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز نیست. در قرارداد کاری خیلی از آنها ذکر شده در صورتیکه سرقتی از فروشگاه صورت بگیرد، کارگر در مقابل آن مسئول است و باید ضرر را از جیب خودش بپردازد.

عبدالله وطن‌خواه (فعال کارگری) در رابطه با قراردادهای سفید امضا می‌گوید: در هیات‌های تشخیص و حل اختلاف، باوجود امضای چک و سفته و تسویه سفید، اگر کارگر بتواند رابطه کارگر- کارفرما را ثابت کند، باید کارفرما مطالبات را «حتماً» بپردازد.

او می‌افزاید: در شرایط فعلی بازار کار، چون کارگران دست خالی هستند و هیچ پشتوانه‌ای ندارند، مجبورند هرچه جلویشان می‌گذارند امضا کنند، حتی چک به کارفرما بدهند؛ همه اینها برای این است که فقط بتوانند کار کنند حالا حقوق معوق شود یا نشود یا چه اتفاق بعدا می‌افتد؛ بماند.

البته سواستفاده‌ها در قراردادهای کاری طبق قانون مجازات اسلامی جرم شمرده می‌شود اما کارگران دارای قراردادهای سفید امضا بی‌پشتوانه‌تر از آن هستند که بتوانند از این ظرفیت قانونی بهره بگیرند. براساس قانون مجازات اسلامی، سوءاستفاده از هرگونه سفید امضا تا ۳ سال حبس برای فرد سوءاستفاده کننده به دنبال دارد. اما آیا اکنون کارگر یک بوتیک می‌تواند بابت عدم تجهیز محیط کار به لوازم بهداشتی از کارفرما شکایت کند؟ آیا اگر کارگری حقوقش به صورت نصفه و نیمه پرداخت شود، ترس از بیکار شدن باعث سکوت کارگر نمی‌شود؟ این‌ها واقعیت‌های بازار کار کشور است.

همین روزها کارگران فروشگاه‌ها و بوتیک‌های پوشاک دستمزد اسفند ماه را دریافت می‌کنند اما اغلب تهدید و هشدار کارفرما مبنی بر کاهش دستمزد به گوششان خورده و موجب نگرانی‌شان شده است و آنها هیچ راهی برای دفاع از خود ندارند.

گزارش: مریم وحیدیان

این مقاله در سال ۱۳۹۳ در سایت آزانس ایران خبر منتشر شد که چندی پیش این سایت حذف و مقاله از دسترس خارج شد!

“پرت کردن میان گرگها” یکی از شیوه هایی بود که سازمان اطلاعاتی و امنیتی شوروی (کا.گ.ب) برای خاموش و خنثی کردن نامحسوس روشنفکران، نویسندگان منتقد و آزادیخواهان آن کشور اختراع کرد. در این شیوه به شکلی غیر مستقیم و نامریی، در زندگی افراد مورد هدف رخنه می کردند و برایشان گرفتاری ها، سختی ها، بن بست ها، نا امیدی ها، بدبختی های شدید و پی در پی مالی، شخصی و شغلی، روحی و روانی و عاطفی و خانوادگی می ساختند و دشمنان شخصی و شاکی های خصوصی می تراشیدند .در چنان شرایطی، فرد مورد نظر بقدری در میان مشکلات و بیچارگی هایش محاصره می شد که دیگر کاری به کار حکومت و گفتن و نوشتن و اندیشه درباره آنچه در جامعه می گذشت نداشت و آنچنان زیر بار فقر و بیکاری و ناامیدی و فلاکت و تنهایی و رنج ها و مصیبت های فردی و خانوادگی اش قرار می گرفت که نهایتا” یا افسرده و روانپریش و گوشه نشین می شد، یا فرار می کرد و یا دیوانه می شد و حتی خود کشی می کرد. شیوه “پرت کردن میان گرگها” بقدری کارایی داشت که سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی ایران نیز آنرا از دوستان فاشیست روس خود آموختند و با علاقهء بسیار برای در نطفه خفه کردن ایجنت های آگاه و بیدار سازی مردم و مستضعفان بکار می گیرند. اینکه این روش انهدام نرم منتقدان از دید سازمانها و دیدبانهای حقوق بشری پنهان می ماند علاقه وزارت اطلاعات ایران را به این روش صد چندان کرده است.
در این یاد داشت با نمونه هایی از بکارگیری این روش فاشیستی و شیطانی توسط به اصطلاح جمهوری اسلامی در برخورد با اینجانب آشنا می شوید. امیدوارم خامنه ای هم این یاد داشت را مطالعه کند تا تصویر بهتری از جهنمی که بعد از مرگش به واسطه نوع حکومت کردنش در انتظارش هست داشته باشد. خامنه ای نباید فراموش کند که حتی شاه با خود او که برانداز بود چنین برخوردهایی نکرد. این یک ننگ ابدی برای خامنه ای و سپاه خامنه ای است که به اسم اسلام در این سرزمین دست به هر جنایتی می زنند.

در همین ابتدا باید یادآوری نمایم که تمام مطالب ذکر شده در این یادداشت را در زمان احمدی نژاد در چندین مرحله با ستاد ارتباطات مردمی، حراست وزارت آموزش و پرورش، حراست وزارت علوم و وزارت اطلاعات ایشان در تهران در میان گذاشتم. حتی به دفتر رهبری – در تهران- هم رفتم و از کسانیکه این بربریت ها را با من و خانواده مظلومم داشتند و برای ارعاب و تهدید من حتی دامادمان را کشتند شکایت کردم. اما نتیجه ای که نداد بماند، آزار و اذیت و شکنجه های فاشیستی و شیطانی ایشان و حتی تهدید به مرگ خودم بیشتر و وحشیانه تر شد! حتی در زمان حسن روحانی هم در چندین مقاله و فیس بوک ایشان و در تماس با ستاد ارتباطات مردمی ایشان از ادامه این ظلم ها و ستم ها در دولت ایشان گفتم اما ظاهرا این آخوند هم دستش با حکام ستمگر فاشیست ما در یک کاسه است! کاری که وزارت اطلاعات حسن روحانی کرد به گروگان گرفتن و تهدید تنها برادر من برای ساکت کردن من است. اگر یزید هم می شد مانع ادامه توحش سگ گرگهای درنده خوی شیطان صفت فاشیستش در حق من و خانواده مظلوم و بی پناهم می شد اما این حکام – که من به آنها پناه بردم – مانع این بربریت ها ی روز افزون نشدند.

از سال ۱۳۸۴ وقتی که رساله دکترای خودم را در هندوستان شروع کردم و عقاید و ایده ها و انتقاداتم را به زبان انگلیسی از طریق چاپ بیش از ۱۵۰ کتاب و مقاله در سطح بین المللی منتشر کردم خشم و سخت گیری سربازان گمنام امام! خامنه ای و مسیولان حراست آموزش و پرورش مشهد بر من روز به روز بیشتر، خشن تر و وحشیانه تر شد.

وحشتناک است – به خاطر نگرش، روش تدریس، آثار و صحبت هایم و گذشته ام۱- به طور مداوم و سیستماتیک و هدفمند مرا آزار و اذیت روحی و روانی می کنند و زندگیم را مختل و فلج کرده اند. بعد از اینکه به یقین رسیدم که در ایران اجازه ادامه تحصیل به من نمی دهند به خاطر مشکلات اقتصادیم هندوستان را برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا انتخاب کردم. اما حتی در هند هم با همکاری عوامل وزارت علوم و انجمن اسلامی که از جمله آنها فرد جانبازی به نام حسین نجاری (هیات علمی دانشگاه آزاد کناباد) و غلامرضا بنی اسدی دکترای روانشناسی و هیات علمی دانشگاه کرمان) بودند دست به “هر رذالتی” زدند تا من نتوانم از دانشگاههای آنجا پذیرش بگیرم. بعد از اینکه علیرغم میل آنها موفق به اخذ پذیرش شدم هم “هر کار” و “کارشکنی ای” کردند تا مانع موفقیت من شوند – حتی جهت فشار بیشتر بر من استاد من را خریدند و تطمیع کردند. نهایتا ای میلی به دفتر نخست وزیر هند زدم و از ایشان کمک خواستم که ایشان دستور توبیخ و اخراج استاد من از دانشگاه میسور و نیز دستور برگزاری جلسه دفاع من از رساله ام و نتیجتا آزادی من را دادند. بعد از آن دوره وحشتناک حتی در حال حاضر هم – همانند آنچه در هند با من می کردند – هر از چند گاهی در غیاب من وارد آپارتمان من می شوند و بر این نکته تاکید می کنند که من و زندگیم در چنگال آنها هستیم و …!. به عنوان نمونه اخیرا مقالاتی انتقادی در چند رسانه خارج از کشور چاپ کردم (http://beyondelt.blogfa.com). نتیجه عصبانیت ایشان آن شد که فیلمها و عکسهای خصوصی و خانوادگیم را از آپارتمانم سرقت کردند، انتن ماهواره ام را جمع کردند و تلویزیون، ماشین لباس شویی، رسیور ماهواره و موتور تردمیلم را سوزاندند. وب سایتم را فیلتر و بعدا هک کردند و پمپ کولر دفتر کارم را هم دزدیدند و من را مجبور کردند در یک مدرسه کار و دانش الفبای زبان را به کلاسهای اول دبیرستان رشته های خیاطی (پسران) آموزش دهم. حتی اجازه چاپ کتب و مقالات علمی من را هم در ایران نمی دهند و مانع اینکار می شوند. حتی یارانه ام را هم در حالیکه حقوق من با دکترای تخصصی و ۲۲ سال سابقه آموزش دو میلیون و چهارصد است قطع کردند!. به خداوندی خداوند سوگند همین نوع رذالت ها را در هند هم با من می کردند. کار وحشتناک دیگری که در هند با من کردند ورود به اتاق من (در غیبت من) و دست کاری و خرابکاری در پایان نامه دکترایم بود که این کار آنها خیلی روزگار مرا سخت می کرد و مرا عذاب می داد. همانند هند در اینجا هم ۲۴ ساعته تمام جوانب زندگی من “تحت کنترل” ایشان است به طوری که حتی مانع ازدواج کردن من هم می شوند! همیشه و در هر فرصتی از طریق تلفن و موبایل و اینترنت و برخی به اصطلاح همکاران (بسیجی) در محل کار و … مرا تحت آزار و اذیت روحی و روانی شدید قرار داده اند و همواره این را به من می گویند که همیشه تحت کنترل هستم و باید مواظب صحبتها و درس دادن ها و مقاله و کتاب نوشتن هایم باشم و بیشتر از این دست از پا خطا نکنم چرا که در این صورت ترتیبی می دهند که به سرطان هم مبتلا شوم!

آخرین نمونه این نوع برخوردها در آخر ماه محرم در مدرسه رنگرز مشهد اتفاق افتاد که در آنجا یکی از سخنرانی هایم را که در سال ۱۳۸۹ در مسجد شهرمان بر علیه معاویه زمان (خامنه ای) و سپاه غارتگرش کرده بودم در یکی از کلاس هایم بازگویی کردم:
http://news.gooya.com/politics/archives/2016/10/218317.php

بلافاصله بعد از خروج من از کلاس و ورودم به دفتر معلمان، مدیر مدرسه (آقای بسک آبادی) در جلوی همکاران با عصبانیت تمام به من گفت که از حراست آموزش و پرورش زنگ زده اند و گفته اند که من ضد انقلاب! هستم و از این به بعد از آن مدرسه اخراجم! (طبق معمول حراست از طریق موبایل صحبتهای من را در کلاس هایم شنود کرده بودند!) مدیر مدرسه ادامه داد که آنها گفته اند باید برای ادای توضیحات درباره صحبتها و روش تدریسم به حراست اداره مراجعه کنم. لازم به یاد آوری است که در سالیان قبل هم حراست بارها به من تذکر داده بودند و تهدید کرده بودند و تهدیداتشان را هم عملیاتی کرده بودند. همانطور که در ادامه هم متوجه خواهید شد آنها تا کنون هزینه های زیادی بر زندگی و سلامت من و عزیزانم تحمیل کرده اند. غیر قابل باور است اما حتی بارها به روش های شیطانی سعی کرده اند که از من فردی معتاد و لاابالی و اهل مشروبات و سکس بسازند تا شاید بدین وسیله از شر من راحت شوند. برنامه ها و توطیه های شیطانی زیادی هم برای پرونده سازی و اخراج من از آموزش و پرورش داشته اند که تا به حال موفق نبوده اند. – به وقتش به این موارد و توطیه های غیر قابل باور کردنی و شیطانی ایشان هم می پردازم. فقط همین را بگویم که این توطیه ها را با بکارگیری دانش آموزان، دانشجویان و همکاران بسجی که از جمله شیطان صفت ترین و رذل ترین آنها فردی به نام حسن دوست محمدی (همشهری خودم در مشهد) است دنبال کردند و می کنند. انشاا… در فیلمی که در آینده خواهم ساخت پرده از روشهای شیطانی ایشان برخواهم داشت.

از جمله موارد متعددی که توسط حراست احضار شدم برای مصاحبه هایم با تلویزیون بی بی سی فارسی از جمله درباره سیزدهمین کتابم بود که در سال ۱۳۹۰ در انتشارات جنگل جاودانه تهران چاپ شد اما علیرغم صحبتهای اولیه من با انتشاراتی توزیع نشد! و ۱۰۰۰ جلد کتابها را برای خودم در مشهد فرستادند و الان در آپارتمانم می باشند! یاد آوری اینکه در این کتاب ۴۳۰ صفحه ای خودم که به زبان انگلیسی می باشد به معرفی تیوری آموزشی سیاسی ام پرداخته ام که بر مبنای آن به ارایه روش تدریسی برای نهادینه کردن اصول دموکراسی جهت بر اندازی نرم حکومت های فاسد و مستبد پرداخته ام. ویدیوی ۱۷ دقیقه ای این روش تدریس را در این لینک ببینید: (https://youtu.be/cPtOUaIkJlk). تازه وقتی که به ترجمه فارسی این کتاب هم اجازه چاپ ندادند فهمیدم که چرا با درخواست هیات علمی شدن من هم مخالفت کردند. – به بیش از صد دانشگاه دولتی، آزاد، غیر انتفاعی و پیام نور در سراسر ایران درخواست هیات علمی دادم. به خاطر همین روش تدریسم که در دوره دکترا به آن پرداختم دیگر در دانشگاه و حتی آموزش و پرورش (رسمی هستم) به من کلاس هم ندادند – به قول خودشان ممنوع المنبر شدم!. حتی آنقدر به من فشار آوردند که دفتر کارم را هم جمع کردم و بستم چون به من اخطار دادند اگر این کار را نکنم آن را پلمپ می کنند و باید جریمه هم بدهم! به خداوندی خدا با تدریس من در موسسات هم مخالفند و بارها مانع این امر شده اند و می شوند. این مادون حیوانات در واقع دارند نهایت تلاش خود را برای تحقیر و در فقر و فلاکت و بدبختی نگه‌داشتن و گمراه کردن من به کار می‌برند – همانطور که گفتم حتی اجازه ازدواج هم به من نمی‌دهند! چون معتقدند من دشمن خامنه‌ای هستم و بنابراین باید “ابتر” شوم چرا که از دیدگاه آن‌ها خامنه‌ای “کوثر” است! بارها به من گفته اند که “خامنه‌ای کوثر است و دشمن او باید ابتر شود. … این برای آن‌ها صرفاً یک شعار نیست بلکه باور آن‌هاست و به همین دلیل نهایت تلاش خود را جهت عملیاتی کردن آن در مورد افرادی مثل من می‌کنند…. – از طریق شنود تلفنی متوجه رابطه و خواستگاری من از طرفم می شوند و به روشهای متفاوت آنها را از ادامه راه منصرف می کنند. البته آنها این قدر شعور ندارند که بفهمند نسل من از میان کلاسها و خوانندگان مقالات و کتابهایم به پا خواهند خواست…

به خاطر نگرش سیاسی من به آموزش و مسایل اجتماعی، حراست بارها از من خواسته اند که از آموزش و پرورش استعفا دهم و یا خودم را باز خرید کنم! و یا ضمن فشارهایی که به من می آورند از من می خواهند که خودکشی کنم! حتی یک بار مرا تهدید کردند که اگر ادامه دهم مرا به تیمارستان خواهند فرستاد! و در آنجا از من شیر شغالی خواهند ساخت که از سایه اش هم وحشت کند! و بعد از اینکه من در مسجد شهرمان بر علیه معاویه زمان و سپاه غارتگرش سخنرانی کردم و پرده از معدوم کردن نامحسوس دامادمان که بعد از تهدید شان جهت تنبیه و ارعاب من عملیاتی کردند برداشتم ترتیبی دادند که مرا روانه تیمارستان آزادی! تهران کردند. آنها ناجوانمردانه برای اینکه خامنه ای را معاویه خواندم و مهمتر از آن برای پوشش قتلی که مرتکب شده بودند انگ روانی بودن به من زدند! درست همان کاری که پوتین فاشیست با مخالفانش می کند. البته نگارش کتابها و مقالات و روش تدریس و صحبت هایم هم در این نوع انتقام گیری آنها موثر بود. یکی از همکارانم می گفت که اشتباه! من در سیزدهمین کتابم که مانع توزیع آن شدند این بوده که در حالیکه از تمام رهبران دنیا از جمله گاندی تمجید کرده ام نه تنها به مدح خامنه ای نپرداخته ام بلکه بر علیه او و سپاهش هم نوشته ام!

در آن سال (۱۳۹۰) در بیمارستان روانپزشکی آزادی تهران ۴۸ روز مرا وحشیانه شکنجه “فیزیکی” و “روحی و روانی” کردند به طوریکه هم اکنون بعد از حدود ۸ سال از آن ماجرا و به خاطر آزار و اذیت های دایمی شان که هنوز هم ادامه دارد روزی ۲ قرص اعصاب و ۳ قرص فشار خون و یک قرص تری گلسیرید مصرف می کنم. دکترم گفت تمام حافظه و سیستم عصبیم را با قرص و آمپول و شوک الکتریکی در تیمارستان متلاشی کرده اند و باید تا آخر عمرم این قرصها را مصرف کنم. او ادامه داد که اگر این کار را نکنم تمام بدنم برای همیشه در حال لرزش خواهد بود و از هر چیز مشکوکی وحشت خواهم داشت! به دکترم یادآوری کردم که وزارت اطلاعات مرا تهدید کرده بود که از من شیر شغالی خواهد ساخت که از سایه اش هم وحشت کند! در همین رابطه باید بگویم که بعد از اینکه فشارهایی که بر من می آوردند غیر قابل تحمل شد و از فرط استرسهای وارد شده ۲۰ کیلو اضافه وزن آوردم و به فشار خون مبتلا شدم، تری گلیسرید گرفتم و به کبد چرب مبتلا شدم قصد فرار به ترکیه و پناهندگی به سفارت آمریکا و یا اسراییل و توضیح چگونگی قتل نامحسوس دامادمان و چند نفر دیگر توسط سپاه و وزارت اطلاعات را داشتم که بعد از اینکه از تصمیم من مطلع شدند ۲ ساعت به حرکت قطارم به استانبول مرا بازداشت کردند و با زور با یک ون شیشه دودی به تیمارستان “آزادی” تهران بردند تا نام آزادی برایم وحشتناک شود و دیگر از آزادی نگویم و ننویسم!.

در بدو ورودم به بیمارستان ۲ نفر به ظاهر دیوانه – که بعد فهمیدم مامور بودند – به من نزدیک شدند که صحبتها و حرکات وحشتناک و طعنه آمیز و مرتبط با زندگی خصوصی من و باورها و مقالات من داشتند! بعد از حدود نیم ساعت از نمایشهای وحشتناک آنها مرا به داخل سالنی بردند و درب را به روی من قفل کردند که بلافاصله چندین مامور از آنطرف سالن به من حمله کردند و آنقدر مرا زدند که بیهوش شدم! وقتی به هوش آمدم خودم را در اتاقی کوچک روی تختی در حالیکه لباسهای روانی ها را بر من پوشانده بودند یافتم!؟ وحشتناکتر اینکه یک آخوند روبروی من داشت نماز می خواند! او بلافاصله نمازش را تمام کرد و به من گفت “آقای دکتر! نمازتان قضا نشود”! در آن لحظه یادم آمد که در این اواخر خیلی بر علیه آخوند های درباری در کلاس هایم صحبت کرده بودم. حراست آموزش و پرورش هم چندین بار به من به خاطر این موارد و حتی نماز نخواندنم تذکر و هشدار داده بود. من به آنها گفتم که چون شما مادون حیوانات هم نماز می خوانید من از این پس نماز نمی خوانم چرا که نمی خواهم با شما وارد بهشت شوم!.

در تیمارستان در سمت راست من تخت به ظاهر دیوانه ای بود که خودم شاهد بودم رگ گردن یکی از بیماران را با تیغ زد و خون همه جا را فرا گرفت! در ۴۸ روزی که در تیمارستان بودم بیش از ۱۰ بار به مغز من شوک برقی دادند بطوریکه همزمان با سرم تمام بدنم می لرزید. می گفتند می خواهیم کاری کنیم که خاطره بد دوران کودکیت را فراموش کنی!؟ در همین رابطه باید بگویم که من هر وقت صحبتی در کلاسهایم و یا در مقالاتم بر علیه رهبران رژیم فاسد و فاشیستی و شیطانی ایران داشتم و می گفتم آنها به نام اسلام در حال استحمار، استثمار و استعمار و تاراج و چپاول ملت هستند چپ و راست به من می گفتند که از “راز” من اطلاع دارند و باید سکوت کنم وگرنه رسوایم می کنند! قضیه از این قرار است که سربازان گمنام امام ! خامنه ای که از من و قلم و اندیشه من خشمگین شده بودند و کینه داشتند بعد از تجسس گسترده در زندگی شخصی من کشف کردند که من در سال ۱۳۶۴هنگامیکه ۱۲ ساله بوده ام با یکی از دوستانم رابطه جنسی داشته ام! در همین راستا یکی از شکنجه هایی که تیم تخصصی دکتر فوده در تیمارستان (شکنجه گاه) آزادی به من می دادند این بود که به محض اینکه شبها خوابم می برد یک نفر (به ظاهر دیوانه) که تخت ش در سمت چپ من بود می آمد بالای سر من و شروع به مالیدن و بوسیدن!؟ من می کرد! و نمی گذاشت من بخوابم!؟ نکته وحشتناکتر این بود که اسم و فامیل این فرد اسم و فامیل فردی بود که معتقد بودند و جار زدند که من وقتی ۱۲ سالم بوده با او رابطه جنسی داشته بودم! بعد از آزادی از شکنجه گاه (تیمارستان) هم در برگه ترخیص من بزرگ نوشته بودند “تاسیس ۱۳۶۴!

سالهاست که با شماره تلفن هایی که به ۶۴ ختم می شوند مزاحم من می شوند. حتی شماره کلاسهایی که در آن مدرسه کار و دانش باید در آنها به تدریس بپردازم به ۶۴ ختم می شوند! مدیر هم هر وقت خاطره می گوید از خاطراتش در سال ۱۳۶۴ می گوید و …! حالا دیگر تردیدی ندارم که حافظه من را متلاشی کردند تا دیگر نتوانم ستم ها و توطیه هایی را که برای من و خانواده ام داشته اند به یاد بیاورم و بویژه به زبان انگلیسی بر علیه شان مقاله و کتاب ننویسم – تقریبا ۹۰% لغات انگلیسی را که حفظ بودم فراموش کرده ام! از من بپرسید تا راجع به دیگر بربریت ها و روشهای فاشیستی شان در شکنجه و تحقیر کردن من و اینکه حراست آموزش و پرورش ناجوانمردانه به من غذای مسموم دادند تا جایی که تمام خون بدنم را استفراغ کردم و ۳۲ روز در “بیمارستان” بستری شدم بیشتر توضیح دهم. ضمنا در روز آزادیم از تیمارستان متوجه شدم که سه ملیون تومان را که در جیبم بود برداشته بودند و فقط ۱۰۰ هزار تومان در کیف (پولم) گذاشته بودند و سه ملیون را که برای سفر به ترکیه با خود داشتم انکار کردند! – ضمن اینکه یک ملیون تومان هم به قول خودشان بابت هزینه نگهداری من را از پدرم گرفتند!

یکی دیگر از آزارهای باور نکردنی ایشان این است که هر از چند گاهی افرادی را بعنوان گدا یا مامور خیریه جلوی درب آپارتمان من و یا سر راه من می فرستند و اگر من به آنها کمک نکنم به طرق متفاوت به آزار و اذیت من و ضربه زدن به زندگی من می پردازند! علاوه بر آزار و اذیت های روحی و روانی روزمره اشان و کارشکنی در تمام امور زندگی من و حتی دزدی از حساب بانکی من، از جمله اس ام اس و ای میل هایی که این مادون حیوانات (که مست قدرت شده و در عمل خود را خدا پنداشته اند) هر از چند گاه در شرایطی خاص! به من می زنند به قرار زیر است:

۱. “پس بخوانید ما را تا اجابت کنیم شما را.”
آخرین بار این اس ام اس را بعد از چاپ مقاله انتقادی تنها برادر من به من زدند که چند روز بعد از آن خبر رد شدن برادرم را برای دومین سال پیاپی در کنکور ارشد شنیدیم. یاد آوری این که بلافاصله بعد از اس ام اس بالا اس ام اس دیگری هم تحت عنوان “عدد ۶۴ را بفرست تا فال علی را برایت بگیریم” برایم فرستادند. – اسم تنها برادر من “علی” است. هفت خواهر هم دارم.

۲. “ما از رگ گردن به تو و خانواده ات نزدیک تر هستیم.”
“اولین” بار این پیام را بعد از برگشتن من ازهند در مراسم عقد آخرین خواهرم به من فرستادند. در همان مجلس عقد متوجه شدم که این داماد ما صرفا برای آزار و اذیت شخص من اجیر شده به خانواده ما تحمیل شده است. این آقا همکاری بسیار بسیار نزدیکی با وزارت اطلاعات جهت آزار و اذیت روحی و روانی من دارد! باور کردنی نیست اما به به خداوندی خدا عین واقعیت است.

وحشتناک است اما “آخرین” بار پیام فوق را بعد از معدوم کردن اولین دامادمان فرستادند. در سال ۱۳۹۰ این دامادمان که از قضا روحانی (و سید) و پاسدار هم بود و از برادر به من نزدیکتر بود تا جایی که تنها کسی بود که تمام مشکلاتم را با او مطرح می کردم و راجع به کسانیکه مرا تهدید و آذار و اذیت می کردند با او صحبت می کردم– به طرز بسیار مشکوک و قابل تاملی فوت کرد! (در روز ۱۳ بدر)!؟ گفتند سکته کرد!؟! اما پسرش (خواهر زاده ام) به من گفت که یک ساعت قبل از این که پدرش سکته!؟ کند یکی از همکارانش به او زنگ زد و وقتی پدرش به دیدن او رفت و بعد از مدتی برگشت سکته کرد!؟ و … معدوم شد! ….. همانطور که اشاره کردم یکی دیگر از دلایل که او را – که ۴۵ سال داشت- کشتند این بود که من در کلاس هایم بر علیه شیخ های درباری و دزدی های سپاه صحبتهای تندی می کردم. نکته دیگر در این رابطه اینکه من چهار سال بود که از یکی از دانشجویانم خواستگاری می کردم. و بلاخره ایشان بعد از ۴ سال بعد از اینکه من داشتم دکترا می گرفتم موافقت کرد. اما بعد از اینکه متوجه شدم او در ضمن تصمیم گیری برای ازدواج با من یک دوست پسر هم داشته که با او خیلی صمیمی بوده از تصمیم خودم برای ازدواج با او منصرف شدم چرا که این دوست پسر او وزارت اطلاعاتی بود و برای تحقیر و انتقام از من این کار را کرده بودند! و البته برای اینکه از علت اصلی تصمیم من مطلع نشود به او گفتم چون شماره پلاک منزل شما “۱۳” است و عدد ۱۳ عدد نحسی است من از ازدواج با تو منصرف شدم! البته بعد شنیدم که این تصمیم من خیلی آنها و از جمله پسر خاله ایشان (حسین عابدی – مسیول فرهنگی دانشگاه آزاد قوچان) را که برای وزارت اطلاعات کار می کرد عصبانی کرده بود. و حدود ۲۰ روز بعد از این ماجرا قضیه دامادمان اتفاق افتاد – او را در روز ۱۳ بدر کشتند! …
۳. ” جهت خرید لباس ورزشی ارزان برای روزه خوارها عدد ۶۴ را به ۱۳۶۴ اس بزنید”!
این اس ام اس را در اولین روز ماه رمضان امسال ۲ ساعت بعد از اینکه من صبحانه خوردم! (بخاطر معده ام نمی توانم روزه بگیرم) و بدون لباس و لخت روی تردمیل رفتم که ۳۰ دقیقه پیاده روی کنم برایم فرستادند! به خداوندی خدا بارها به من ثابت کرده اند که در آپارتمانم دوربین و حتی در بالشتم میکروفون گذاشته اند – مواردی هست که فعلا نمی توانم به آنها بپردازم و از گفتن آنها شرم دارم.

۴. “اگر نمی خواهید علاوه بر فشار خون به مرض قند و سرطان هم دچار شوید عدد ۶۴ را به ۳۶۴ بفرستید….
این اس ام اس را دقیقا موقعی به من زدند که من در مطب دکتر متوجه شدم که بعد از سالها زندگی در استرس که نتیجه آزار و اذیت ایشان بود به بیماری فشار خون مبتلا شدم…. قبل از این ماجرا به خواهرم زنگ زدم و گفتم علایم فشار خون دارم و می روم تا تست دهم…. به خداوندی خداوند تردیدی ندارم که یک نفر را مسیول من گذاشته اند تا از طریق موبایل و … من را تعقیب و شنود و آذار و اذیت کند و مانع زندگی و کار من شود. – همانطور که گفتم می خواهند از هرجهت من را ابتر کنند. این سگ پاچه گیر هم یکی از همان خیل به اصطلاح سربازان گمنام امام زمانی است که برای همین کارها تربیت شده و از بیت المال حقوق می گیرند.
و اس ام اس پایین را به محض اینکه از تیمارستان آزادی مرخص شدم به من زدند. البته یکبار دقیقا همین اس ام اس را در هند در دوره دکترا در اوج فشارهایی که در حین خرید و تتمیع استادم بر من وارد می کردند و از من خواستند خودکشی کنم هم به من زده بودند:

۳. “Why r we the best civil engineers!? Because we r the only experts who can demolish an errection without damaging the structure.”
ترجمه من: “چرا ما بهترین مهندسان هستیم!؟ چون ما تنها متخصصانی هستیم که قادریم به طور نامحسوس و بدون اینکه اطرافیان بویی ببرند به تخریب و انهدام زندگی و روح و روان مخالفانمان بپردازیم.”!

لازم به یاد آوری است که از آنجا که تا مدتها من نمی دانستم این آذار و اذیت های شیطانی کار سربازان گمنام امام خامنه ای است به برخی ها مشکوک شدم و حتی درگیری لفظی پیش آمد و به خاطر همین درگیری ها یک بار در شهرمان گرمه توسط یک جانباز بسیجی به نام علی مرادی دادگاهی شدم و برایم تشکیل پرونده دادند! او در حضور پدرم به من گفت که ۶۰۰ میلیون پول دارد و آنرا خرج به سپاه و … می دهد تا من را ساقط کنند!
در هر صورت آن طور که پیداست ظاهرا این شیاطین فاشیست برنامه ها و توطیه های بیشتری هم برای من و خانواده ام دارند چرا که من عهد کرده ام تا زنده ام بر علیه ظلم و ستم و فساد و غارت و ریا و استبداد تحت لوای اسلام بگویم و بنویسم و آنها این را خوب می دانند. … بنابراین تمام توحش این مادون حیوانات تنها به جرم این است که من “اهل مداحی کردن از حاکمانی که ظاهر پیغمبر اما نگرش معاویه و منش و مرام یزید را دارند نیستم چرا که به آنها هیچ اعتقادی ندارم”– نه در کتابهایم – نه در مقالاتم – نه در کلاسهایم و نه در محیط های اجتماعی…

حال شما بفرمایید این کارها و بربریتها رسم زمامداری حاکمان اسلامی است؟! آیا اسلام این اجازه را می دهد که یک حاکم به صرف اینکه باورهای مرا در تضاد با قدرت و منافع خود و قبیله غارت گر خود می داند! امثال من را “میکروب” بداند و از سر کینه و انزجار توام با بربریت ترتیبی دهد که ۴۸ روز مرا به “تیمارستان آزادی تهران” بفرستند و در آنجا مرا تحقیر و شکنجه “فیزیکی” و “روحی و روانی” کنند؟! آیا این از مرامهای حاکمان اسلامی است که عزیزان منتقدان خود را برای تنبیه و ایجاد ارعاب و وحشت در آنها تهدید کنند و بعد به طور نامحسوس از هستی ساقط کنند و معدوم کنند؟! و وقتی امثال من این خیانت ها و خون آشامی ها را افشا می کنیم انگ دیوانه! بودن به ما بزنند و ما را روانه تیمارستان کنند!؟

“یک نبش قبر و بررسی، نظر من در مورد این واقعیت که داماد ما توسط ایشان در آن زمان و شرایط خاص – جهت ارعاب و تنبیه من- مسموم و معدوم شد را به همه اثبات خواهد کرد. ” از من بپرسید تا آن زمان و شرایط خاص را بیشتر توضیح دهم. به عنوان نمونه – همانطور که اشاره شد – در آن روزها مدام در گفتگوها و کلاسهایم بر این نکته هم تاکید داشتم که سپاه و وزارت اطلاعات ایران از جمله فاسدترین ارگانها هستند که با دست داشتن در اختلاسها و قاچاق مواد مخدر و مشروبات الکلی و حتی قاچاق انسان در حال مال اندوزی و خیانت به ملت ایران و جوانان این مرز و بوم هستند. به دانش آموزانم می گفتم که چون احمدی نژاد پاشنه آشیل سپاه و وزارت اطلاعات و برادران لاریجانی را شناسایی کرد و از خیانتهای آنها به ملت مدرک دارد به جای اینکه اعدام شود عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام شد. گفتن همین نکات در مقالات و کلاسهایم کافی بود تا مرا از هستی و نیستی ساقط کنند. البته آنها دو دلیل مهم دیگر هم برای قتل داماد ما داشتند که بعدها به آنها می پردازم چرا که فعلا از گفتن آنها شرم دارم.

و سوال آخر من این است که آیا اسلام این حق را به خامنه ای و سپاه او داده است که همزمان با فشار وارد آوردن به من و در تنگنا قرار دادن من و القای حس یاس و نامیدی در من بطور مستقیم و غیر مستقیم به من پیشنهاد خودکشی دهند؟!!! فعلا از امثال من در این شرایط کاری ساخته نیست. من از شر این حاکمان مستبد و خودکامه و غارتگر و سربازان به قول خودشان گمنامشان که “تمام جوانب زندگی من” و عزیزانم را تحت کنترل گرفته اند و از “همه نظر” بویژه از نظر اقتصادی فلج کرده اند به خداوند پناه می برم و آزار و اذیتها و کارشکنیهای شیطانی و فاشیستی شان را به او حواله کرده ام…این وضعیت تا ابد ادامه پیدا نخواهد کرد….طاغوت و استبداد رفتنی است. “باید” روزی در برابر خلق مجاهد ایران پاسخگو باشند…

در خاتمه از سازمانهای حقوق بشری خواهش می کنم بیایند تا به صورت شفاهی اطلاعات وحشتناک و غیر قابل باور بیشتری از توطیه ها و نقشه های شیطانی و نیز روشهای شکنجه این مادون حیوانات بدهم و بگویم که چگونه و با چه روشهایی و در چه زمان هایی حتی به تهدید ناموسی تنها برادر و هفت خواهر من می پردازند و وحشتناکتر اینکه از آنها به عنوان گروگان استفاده می کنند تا مرا از پی گیری جنایتهایشان در حق خودم و نیز از خون دامادمان بگذرم.

نامه اعتراضی تنها برادر من به وزارت علوم که بدون پاسخ ماند:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و خسته نباشید خدمت شما اساتید فرهیخته
موضوع: اعتراض به نتیجه کنکور ارشد امسال
احتراما اینجانب سید علی اصغر حسینی به شماره داوطلبی ۱۲۴۹۲۱۸ در کنکور ارشد امسال در کد رشته ۱۱۴۳ از مجموعه روانشناسی ۲ شرکت کرده بودم اما در کمال ناباوری امسال هم همانند سه سال قبل مردود اعلام شدم! جهت اطلاع شما برای نمونه برادرم که دکترای آموزش زبان انگلیسی دارد خیلی در درس زبان به من کمک کرد اما نتیجه کنکور نشان داد که من زبان را منفی( ۶.۶۶ % – ) زده بودم!؟ این در حالیست که در کنکور عمومی دانش زبانی من در حدی بود که دبیری زبان هم قبول شده بودم. برادرم بر این باور است که عواملی در وزارت علوم با عواملی در وزارت اطلاعات که او را وارد “لیست سیاه” کرده اند در حال آزار و اذیت او هستند و قصد این را دارند که من را هم همانند او از هستی ساقط نمایند. لازم به یاد آوری است که برادرم با وجود نبوغ سرشار در رشته خودش در هیچ دانشگاهی حتی در دانشگاه پیام نور دورترین روستاها هم به عنوان هیات علمی پذیرفته نشد – تنها و تنها به جرم اینکه – به قول خودش – او نمی تواند سر سپرده و یا بسیجی درباری باشد.
خواهش می کنم مانع این ظلم و اجحاف در حق من و زندگی من و زن و فرزندم شوید. نگذارید که با من همان کنند که با برادرم کردند. وبلاگ شخصی برادرم و نمونه مقالاتش: http://www.beyondelt.blogfa.com

آخرین مقاله خودم که قبل از اعلام نتایج کنکور امسال چاپ کردم و شاید هم به خاطر این مقاله هم مغضوب شدم:
سید علی اصغر حسینی (۱۳۹۴). اعتراض برای معیشت و یا اعتراض به اختلال در ساختار؟!
http://www.farhangiannews.ir/view-25991.html
با تشکر و احترام
سید علی اصغر حسینی

اینها در حالی است که من خودم حتی شاهد بودم افراد شراب خوار و … هم هیئت‌علمی‌ دانشگاه شدند (آقای به اصطلاح دکتر … که شراب را به جای آب می خورد هیئت‌علمی دانشگاه دولتی بجنورد و بعد معاون آن دانشگاه شد و هم اکنون (۱۳۹۷) رئیس “دانشگاه دخترانه کوثر” بجنورد است! و همسرش که فوق لیسانسش ارزش علمی ندارد و حتی مورد تایید آموزش‌وپرورش هم نیست! و در هند با بلوز شلوار لی می گشت هیئت‌علمی دانشگاه … شد! البته من با بلوز شلوار بودن و شراب خوار بودن انها مشکلی ندارم چون طرفدار یه جامعه با حکومتی لیبرال دموکرات هستم – فقط می خواهم بگویم این حکومت اسلامی نیست و اسلام یک نقاب بیشتر نیست ….. حیرت آور این‌که خانم … که با یک آقای عرب (یمنی) در هند هم اتاق بود هیئت‌علمی دانشگاه امام …. (ع)!؟ مشهد شد و یا دکتر…. که می گفت در دوره دانشجویی در مقطع کارشناسی ارشدش با یکی از اساتیدش که خانم بوده رابطه جنسی داشته! الان رئیس و هیئت امنای! دانشگاه تابران مشهد است و یا آقایی از بوشهر که با یک دختر هندی دوست و هم اتاق بود و جالب اینکه سه بار به خاطر ضعفش در زبان انگلیسی توسط دانشگاه میسور (هند) رد شد و با گریه و زاری از آن دانشگاه پذیرش گرفت الان هیئت‌علمی دانشگاه دولتی بوشهر است. همینطور یادم می آید که در دوره ارشدم دکتر… که با دادن نمره “بیست”! به یک دخترخانم بسیار زیبای کم هوش و تنبل که همیشه غایب بود…. هیئت‌علمی دانشگاه تربیت مدرس تهران است و….). و یا یکی از اساتید که جلوی ۱۵ همکار دیگه می گفت که در دوره دکترا در دانشگاه فردوسی مشهد چندین بار با استاد راهنمای خودش – که یک خانم متاهل هم بوده – س کس داشته است. جالب این است که ایشان در رساله دکترایشان روی نهج البلاغه کار می کرده اند! و یا یکی از اساتید دانشگاه قوچان که جلو همکاران می گفت کافیه اسم دانشجویی را که دوست دارید به من بدهید تا سه سوته راضی اش کنیم و …. و یا دختر معاون وزیر علوم احمدی‌نژاد (ملا باشی) با مدرک فوق لیسانس زبان انگلیسی هیئت‌علمی دانشگاه علم و صنعت در تهران شد. و یا خود احمدی نژاد با آن همه غارتی که کرد به جای اینکه محاکمه و اعدام شود عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام شد! اونایی هم که در سال ۱۳۷۵ به قصد کشتن من به من “سم” دادند الان سربازان گمنام امام زمان در حراست آموزش و پرورش مشهد هستند! مقاله اش تو وبلاگمه. خخخخخ. ای شیطونای سید کش! آموزش پرورش و آموزش عالی ایران در سیطره سازمان جاسوسی آمریکا (سیا)!

برادرم معتقد است جمهوری اسلامی از بخدمت گیری افراد متخصصی که حاضر نیستند شرافت و آزادگی خود را به زیور دنیا بفروشند پرهیز می کند چرا که میداند بخدمت گیری این افراد به آبادی و توسعه مملکت می انجامد که در آنصورت مردم به رفاه خواهند رسید. و مردم مرفه نه به فکر آب و نان که به فکر آزادی می افتند و این یعنی سرنگونی و ریشه کن شدن این رژیم خودکامه. برادرم که بعنوان یک معلم ابتدایی در آشخانه مشغول به خدمت است می گوید او را در یک روستای پرت و دور افتاده انداخته اند که یک همکار بیشتر ندارد! او می گوید این همکارش در داخل دفتر مدرسه مدام در حال سیگار و حتی “تریاک” کشیدن و صحبتهای آنچنانی در مورد رابطه سکسی اش با دخترها و زنان روستا هست و با شگردهای مختلفی سعی در آلوده و گرفتار کردن او نیز دارند! برادر من که قبول شدن او در کنکور به عنوان معلم ابتدایی توطیه و برنامه وزارت اطلاعات برای به گروگان گرفتن او بمنظور ساکت نگهداشتن من بود سالهاست که در آن روستا در آشخانه بجنورد در همان شرایط مشغول به تدریس است. من تردید ندارم که حراست آموزش و پرورش و وزارت اطلاعات بر روی تنها برادر من تمرکز کرده اند و همان نقشه های شیطانی ای که برای من اجرا کردند و می کنند را برای تنها برادرم هم در برنامه دارند:
https://www.tribunezamaneh.com/archives/107209

برادرم امسال برای چهارمین سال متوالی برای کارشناسی ارشد کنکور داد و ظاهرا نهایتا اجازه ادامه تحصیل در دانشگاه آزاد را به او دادند! اما این شیطان صفتان فاشیست همزمان با انتقالی او از آشخانه به شهر خودمان مخالفت می کنند تا بدین صورت همانند آنچه با خود من کردند عملا امکان ادامه تحصیل به او هم ندهند و او را منصرف کنند. این در حالی است که با انتقالی دوستان او که مجرد و با امتیاز پایین تر هستند موافقت کردند. این نوع ریشه کردن و مهندسی نسلها (ی منتقد) را در حکومت یزید هم سراغ ندارم.

در انتها لازم است به برشی از گذشته خودم هم که یکی دیگر از علت های مغضوب شدنم در این رژیم در آن نهفته است اشاره ای داشته باشم: من در سال ۱۳۶۹ قرار شد با یک دخترخانم ازدواج کنم اما در کمال بهت و تعجب من و خانواده من در آخرین لحظات با پشتیبانی و حمایت نیروهایی خاص و صاحب نفوذ که از جمله آنها سردار علی اکبر گرمه ای بود او را به عقد یک برادر “سردار شهید” در آوردند!!؟ متاسفانه بعد از این ماجرا با وساطت همان نیروها تن به عقد با دختر خانمی دادم که آنها (خدایان سرنوشت من) برای من در نظر گرفته بودند. من هم در اولین فرصت از او جدا شدم. حیرت آورتر اینکه سال بعد دقیقا ماجرای اول تکرار شد!! یعنی قرار شد با یک دخترخانم دیگر که خودم او را پسندیدم و با هم به توافق رسیدیم ازدواج کنم اما همان نیروها که با شنود تلفن و … در جریان تمام امور و تصمیمات ما بودند در آخرین لحظات او را نیز به عقد یک برادر شهید دیگر در آوردند!!؟ بدبختانه کمی بعد از آن باز هم با فشار و عملیات روانی گسترده همان نیروهای خاص که سعی در رقم زدن سرنوشت من داشتند – و هنوز هم دارند! دوباره تن به ازدواجی دادم که هیچ میلی به آن نداشتم. در ۲۶ سالگی به اجبار به من زن دادند! ! و من در اولین فرصت از او جدا شدم:
http://news.gooya.com/politics/archives/2016/07/215048.php

و از همان زمانها بود که در “لیست سیاه” بسیج و سپاه قرار گرفتم تا مایه عبرت دیگران شوم و همزمان آن دو برادران شهید با اعتماد بنفس بیشتری به زندگی خود ادامه دهند و در نزد آن دو دختر احساس سرافرازی کنند! در همینجا یادآوری می کنم که سه نفر از جوانان شهرمان به نامهای دکتر حسن پاسدار، ولی نجاری و عباس طالبی که عاشق آن دختر (که به برادر سردار شهید دادنش) بودند و یا ارتباطی با او داشتند بطرز مشکوکی در جوانی مردند/بطور نا محسوس کشته شدند! با من هم که عاشق آن دختر شدم گفتم چکار کردند: همانطور که اشاره کردم بعد از اینکه آن دخترشان را به آن برادر سردار شهید دادند قصد کشتن نامحسوس من را هم کردند اما خداوند نخواست من در آن سال بمیرم. در سال ۱۳۷۵ در اولین سال تدریسم در روستای شوقان (بجنورد) مسیول حراست آموزش و پرورش جاجرم (آقای حسین پور) به دستور سردار گرمه ای به من سم دادند که باعث شد معده ام تکه تکه و زخمی شود و تمام خون بدنم را استفراغ کردم. اگر مردم روستا به فریادم نمی رسیدند و با یک وانت من را به بیمارستان بجنورد نمی رساندند همانجا – همانند آن سه جوان – پرونده من هم مختومه شده بود! ۳۲ روز در سی سی یو بیمارستان بستری بودم.

همانطور که گفتم سردار علی اکبر گرمه ای که طراح و آمر این نوع قتلهای نامحسوس هست از اقوام آن دختر خانم می باشد. و همین سردار همزمان با کشتن این ۴ جوان آن برادر سردار شهید را که دخترشان را به او دادند مدیر کل سازمان جهانگردی خراسان شمالی کرد. در هر صورت من معتقدم این سردار که دستش به خون داماد ما هم آلوده است یک گردان سری آتش به اختیار برای قتل دگراندیشان و معاندان و حتی از نظر خودشان گناهکاران و کافران دارد. از نظر من چنین گردانهایی در سراسر کشور مشغول به فعالیت هستند.

شاید هم از سال ۱۳۶۸ که کلاس دوم دبیرستان بودم در لیست سیاه سپاه قرار گرفته بودم تا مانع موفقیت من شوند!؟ یادم می‌آید که در آن سال بخش انگلیسی رادیو آمریکا مسابقه ای را در فرم یک سؤال مطرح کرد: “با در نظر گرفتن مسائل هسته‌ای، آینده ایران را در اواخر اولین دهه قرن بیست و یکم چگونه پیش بینی می کنید؟” و من با زبان انگلیسی ناقص خودم در یک صفحه کاغذ آ ۴ توضیح دادم که بنا بر سخنرانی یک سردار سپاه در شهرمان تا آخر آن دهه ایران به تکنولوژی بمب اتم دست پیدا می کند و آن را به کشورهای دوست نیز صادر خواهد کرد(!) – و بعد از دو ماه از رادیو آمریکا کلی جایزه برایم فرستادند! البته سر پاکت باز بود و محتویات آن را بازرسی کرده بودند! … بنابراین شاید دلیل اینکه در لیست سیاه قرار گرفتم آن بود که در زمان جنگ با شیطان بزرگ! ارتباط برقرار کرده بودم! و یا شاید هم جاسوسی کرده بودم!؟!

ختم کلام اینکه آنچه من در ۴۴ سالگی و با مدرک PhD با تمام وجود به آن رسیدم این است که این آقایان مکار و در ظاهر خدا پرست! هرگز به چیزی به اسم خدا “هیچ” اعتقادی ندارند و بویی از انسانیت هم نبرده اند چرا که جایی که پای منافع دنیویشان در میان باشد به هیچ اصل و قاعده دنیوی ای هم پایبند نیستند. آنها در عمل نشان داده اند که برای کسب و حفظ قدرت و منافع خود دست به “هر” رذالتی می زنند – از سرقت های میلیاردی و معتاد کردن و به بیراهه کشاندن جوانان تا تحت کنترل گرفتن و ترور شخصیت و مطرود و مخفی کردن و از هستی ساقط کردن و حتی معدوم کردن (نا محسوس) مخالفان و عزیزان آنها. امیدوارم روزی کسی پیدا شود تا به من کمک کند از سایر بربریتها و روشهای آزار و اذیت و شکنجه و تحقیر کردن و کارشکنی ها ای که این مادون حیوانات با ما کردند – که حتی یزیدیان هم با اجداد ما نکردند – فیلمی بسازیم.

معرفی برخی از مزدوران رژیم که در آزار و اذیت من و قتل نامحسوس دامادمان و چندین نفر دیگر نقش مستقیم داشته اند و باید روزی به مجریان عدالت سپرده شوند:
۱. سردار علی اکبر گرمه ای (یکی از مسیولان سپاه پاسداران مشهد)
۲. سرهنگ تقی بیگی (یکی از مسیولان سپاه پاسداران گرمه جاجرم)
۳. مسعود محمودیان (مسیول و نماینده شورای نگهبان در گرمه جاجرم)
۴. رضا دوست محمدی (مسیول دفتر امام جمعه شهر گرمه)
۵. محمد ابراهیم محمودیان (معاونت سیاسی اجتماعی ستاد نماز جمعه گرمه)
۶. دکتر قاسم علی خدابنده (معاون مدیر کل آموزش و پرورش مشهد)
۷. حسین پور (جاجرمی) – مسیول حراست آموزش و پرورش مشهد
۸. محمد حسن بداغی (مسیول دفتر رییس دانشگاه آزاد مشهد)
۹. حجت الاسلام محمد صادق محمودیان (مسیول رسیدگی به شکایات آموزش و پرورش بجنورد)
۱۰. علی طایفی (مسیول مخابرات معدن آلومینای جاجرم- کارشان در آنجا شنود و آزار و اذیت تلفنی است)

نکاتی از فضائل سادات که رژیم آخوندی ایران همانند حیوانات با آنها برخورد می کند.

۱. سادات همان‌هایی هستند که فاطمه زهرا «س»، با آنهمه جراحت در روزهای آخر عمرش درباره آنها وصیت کرد و از امیرالمومنین «ع»، خواست که “علی جان! سلام مرا به تمام فرزندانی که از نسل من تا روز قیامت خواهند آمد، برسان”
۲. سادات همان‌هایی هستند که پیامبر اکرم «ص» فرمود: اگر سیدی را دیدید و به احترامش، قیام نکردید، به من جفا کردید.
۳. سادات همان‌هایی هستند که پیامبر «ص» فرمود: اگر سیدی را دیدید و به او سلام نکردید، به من جفا کردید.
۴. سادات همان‌هایی هستند که حضرت زهرا «س» فرمود: حتی اگر سیدی به شما بدی کرد، شما احترام او را نگه دارید، که ما در قیامت، جبران میکنیم.
۵. سادات همان‌هایی هستند که امام رضا «ع» از قول پیامبر فرمود: نگاه کردن به هر سید و ذریه ما عبادت است.
۶. سادات همان‌هایی هستند که در روز قیامت مردانشان به فاطمه اطهر، و زنانشان به ائمه طیبین محرم هستند

روز ۲۹ اسفند ۱۳۲۹، روز استقلال سياسی و اقتصادی ایران بود. استقلال سیاسی و استقلال اقتصادی جدايی ناپذيرند. دهه ها بود كه دولت های ایران توان اعمال سياست مستقل اقتصادی نداشتند. سیاست اقتصادی كشور با سیاست خارجی درآمیخته بود و در جايی كه برنامه اقتصادی كشور با منافع دو کشور قدرتمند جهان که در نزدیکی ایران مستقر بودند رويارو می‌شد، دولتمردان بايستی كه عقب نشينی و منافع اقتصادی كشور را فدای بقای حكومت خودشان می كردند. قراردادهای زيانبار در راستای تامين منافع استراتژیک و اقتصادی كشورهای بيگانه قدرتمند در منطقه به ما تحمیل می شد. سیاست خارجی ایران بر پایه «موازنه مثبت» بود، یعنی به هر دو ابرقدرت خارجي امتیاز داده می شد تا هر کدام برای حفظ منافع خودشان هم شده، کشور را در برابر دیگری حفاظت کند. بهمین دلیل، خواستهايی که از سوی انگلستان يا روسیه می رسید، حتا اگر به زيان منافع ملت ايران بود، كمابيش پذیرفته می شد. سیاست موازنه مثبت، همراه با بی لیاقتی و فساد دستگاه حكومتي و بی توجهی به منافع ملي، باعث افزایش چشمگیر نفوذ این دو ابر قدرت و حتا دخالت مستقیم آنها در امور داخلی کشور شده بود.

کوروش زعیم

براي بیش از یک سده، ایران صحنه رقابت انگلستان و روسیه شده بود و دولتهای ایران هیچ تصمیم مستقلی نمی توانستند بگیرند. ايران در اثر بي لياقتي و فساد و بي اعتنايي حكومتها به منافع ملي، چنان ناتوان و فقير و درمانده شده بود كه اگر دو كشور قدرتمند روياروي يكديگر نبودند، اشغال و مستعمره كردن ايران كار يك روز بود. در جنگ جهاني یکم (۱۸-۱۹۱۴) انگلستان به بهانه جلوگيري از پيشروي ارتش عثماني، در سال ۱۹۱۸ (۱۲۹۸ خورشيدي)، ايران را اشغال كرد. در طي سه سال و نيم كه ايران در اشغال نظامي انگلستان بود، تحقيرآميزترين رفتار را با ما روا داشتند. گراني مواد غذايي به علت جنگ جهاني، خريد گسترده غله و فراورده هاي كشاورزي و مواد خوراكي ايران توسط دولت انگلستان براي ارتش خود، خودداري انگلستان از وارد كردن غله از هندوستان و ميانرودان، جلوگيري از ورود كمكهاي غذايي امريكا به ايران و خودداري از پرداخت بهاي نفت ايران، باعث شد كه يكي از بزرگترين فاجعه هاي انساني، كه ميتوان آن را بزرگترين نسل كشي سده بيستم خواند، در ايران رخ دهد. نبودن غله و مواد خوراكي براي مردم، نبودن پول و اعتبار كافي براي واردات آنها و گراني ناشي از جنگ، قحطي بزرگ و بي سابقه اي را در ايران بوجود آورد كه در مدت دو سال بين ۹ تا ۱۰ ميليون تن از جمعيت بیست ميليونی ايران از گرسنگي و بيماري تلف شدند. با وجود اينكه كشور ما را اشغاگران آسيب فراوان زدند و تخريب كردند و بيشترين تلفات و ضايعات هر كشور ديگر در جنگ را تحمل كرديم، به علت حقير و ذليل بودن دولت ايران در آن روزها و سياست بين المللي براي سرپوش گذاشتن بر اين فاجعه بي سابقه، حتي به عنوان يك مظلوم يا قرباني هم شناخته نشديم، هيچكس به ياري ما نيامد و هيچ كشوري به ما غرامتي هم نپرداخت.

سپس، همچنانكه آغاز به خودشناسي كرده بوديم و گامهاي اوليه را برمي داشتيم، جنگ دوم جهاني (۴۵-۱۹۳۹) در گرفت. انگلستان تمامي نفت مصرفی نیروی دریایی خود را بر خلاف پیمان في مابين به رایگان از ايران تامين میکرد. هزینه کارمندان انگلیسی شركت نفت را هم از حساب ایران كسر ميكرد، ايران هيچ كنترلي نسبت به اينكه چقدر نفت از چاههاي ما برداشت مي شود نداشت و هیچ گزارشی هم از اینکه چه مقدار نفت در اسکله تحویل نفتکش ها میشود به ایران نمی دادند. در حالیکه کارمندان انگلیسی در شهرک پیشرفته و مدرن آبادان با کولر و باغچه و خیابانهای آسفالته و وسیله نقلیه برای رفت و آمد زندگی میکردند، کارگران ایرانی در زاغه های حلبی در خیابانهای خاکی زندگي ميكردند و پياده سر كار مي رفتند. در روزهای بارانی، یعنی نیمی از سال، تا مچ پاهايشان در گل فرو میرفت. کارگران و خانواده هایشان برای خنک شدن در هوای ۵۰ درجه تابستان در خمره های آب می نشستند. حمله تحقيرآميز متفقين به ايران در سال ۱۳۲۰، بي اجازه و بي اعتناء به دولت وقت، همه و همه نشانه آن بود كه ما لگد شده زير پاي قدرتمندان بوديم، هيچ اختياري از خود نداشتيم و حس حقارت ملي حاكي از اينكه ما هيچ هستيم، تمام وجود ما را فراگرفته بود: كه هنوز هم در اخلاق سياسي بسياري از ما تاثيرگذار است.

در تمام این مدت، مردم ایران با این توهم زندگی می‌كردند که سیاست ایران را باید بیگانگان تعیین کنند، سیاستمداران ایران را بیگانگان برای حفظ منافع خود می گمارند و خود ملت هیچ نقشی در سیاست خارجی و حتی سیاست داخلی کشور ندارد. نماد همه این مسائل روحي، اقتصادي و سياسي، صنعت نفت بود که به عنوان بزرگترین صنعت و فعالیت اقتصادی کشور تامین کننده بخش عمده ای از بودجه کشور بود. قرارداد نفت ايران و انگلستان ادامه زنجیره امتیازدهی به بیگانگان بود بي اینکه منافع چندانی برای اقتصاد کشور، رشد صنعتی، اشتغال و رفاه داشته باشد. منابع ما را می بردند، شرايط شراكت را به ما تحميل ميكردند، در شراکت خود با ما تقلب میکردند، و با دخالت در امور داخلی کشور ما را تحمیق نیز میکردند. همه اینها را مصدق و جبهه ملی ایران سد راه پیشرفت کشور می دید. درآمد ما از نفت آنقدر ناچیز بود که فقط اقتصاد ما را معتاد به خود میکرد بي اینکه تاثیری در رشد صنعتی، تولید ملی و اشتغال داشته باشد. رفتار دولت انگلستان در ایران و نسبت به ایرانیان آنقدر تحقیرآمیز بود که اراده ملی و روحیه استقلال طلبی ملت ما را درهم شکسته بود.

مصدق از این ذهنیت حقارت آمیز و تسلیم در برابر اراده بیگانگان بخوبی آگاه بود و میدانست که برای ایجاد تحول در کشور، نخست باید اعتماد به نفس ملی و تاریخی مردم را باز گرداند و به آنان ثابت کند که میتوان حاکم بر سرنوشت خود بود. برای این کار می بایستی که با قدرتمندترین و بانفوذترین کشوری که عامل ایجاد این عقده حقارت شده بود رویارو شود و آن را شکست بدهد. از اینرو، مصدق برای حفظ منافع ایران، سیاست خارجی «موازنه منفی» را پیش گرفت، یعنی به هیچ کشوری امتیاز نمی دهیم، خود سیاست خود را تعیین و خود بر منابع خود مدیریت می کنیم. یک ماده بسیار مهم قانون ملی شدن این بود که اکتشاف، استخراج و بهره برداری و فروش نفت در سراسر ایران با خود ما باشد، یعنی هیچ کشوری نمیتواند ادعایی یا امتیازی داشته باشد.

مصدق میخواست ذهنیت دولتمداران و ملت را که همه سیاست های ایران، چه در عرصه داخلی و چه در عرصه بین المللی، توسط بيگانگان انجام میگیرد، بشکند. نهضت ملی کردن صنعت نفت، فقط کوتاه کردن دست بیگانگان از منابع نفت کشور نبود، بلکه زمینه را برای استقلال اقتصادی و سیاسی کشور فراهم می نمود. در دوران جنبش ملی کردن صنعت نفت، مصدق برای نخستین بار در تاریخ، کشور را دارای یک دولت ملی و مردمی کرد. او همچنین با ملی کردن صنعت نفت و شکست دادن یک ابرقدرت مدعی، به مردم نشان داد که میتوانند به رای خود و اراده خود اعتماد داشته باشند.

در زمینه اقتصاد، مصدق سنگ بنای یک اقتصاد وابسته به تولید صنعتی و کشاورزی و صادرات را گذاشت و ثابت کرد که بی درآمد نفت، وقتي كشور از همه جهت تحريم شده بود و نفت ايران مشتري نداشت، هم میشود کشور را بخوبي اداره کرد. اگر همین بی اهمیت شدن درآمد نفت برای هزینه های جاری، و تکیه بر تولید داخلی، ادامه می یافت و از درآمد نفت فقط برای سرمایه گذاری، نه هزینه های جاری، استفاده می شد، کشور ما اکنون شاید یکی از پنج قدرت اقتصادی جهان می بود. این صدها میلیارد دلار درآمد نفت که ما اكنون به آن مي نازيم، ولي آن را به بدترين وجهي غارت و تلف كرده ايم، دستاورد جنبش ملی کردن صنعت نفت و سیاستهای خردمندانه مصدق و دولت اوست. اگر اين نزدیک دو هزار ميليارد دلار بدست آمده در دوران چهار دهه جمهوری سلامی بجاي دزدی، اتلاف یا فرار به کشورهای بیگانه، صرف توسعه صنعت و زیرساختهای این کشور میشد، ما اکنون در کجای نقشه میبودیم؟ ولی همان قدرتهایی که ۶۸ سال پیش ما را از دموکراسی نوپایمان و آزادیهای مدنی و بشری محروم نمودند، چهل سال پیش شرایطی بسیار بدتر و ویرانی اقتصادی و اجتماعی و اخلاقی و بین المللی را بر ما تحمیل کردند. آیا ما بیدار شده ایم که آن ایرانی باشیم که باید باشیم؟

كورش زعيم

هموند جبهه ملی ایران – سامان ششم

بیانیه ۴ سازمان و حزب دموکرات، جمهوری‌خواه و ملی در خصوص اقدامات ضروری برای ریشه‌کن سازی بحران زیستی کرونا

بحران اشاعه‌ی کووید ۱۹ شرایط بسیار سختی را برای جامعه جهانی رقم زده است و اکنون همه‌ی تلاش‌های بین‌المللی در مسیر کنترل ویروس مرگبار کرونا است. در ایران سوءمدیریت، سهل‌انگاری اولیه، عقاید خرافی و عوام فریبانه، ترجیح اهداف سیاسی و نگاه امنیتی مقامات جمهوری اسلامی باعث شد تا عدم اتخاذ به موقع تصمیمات کنترلی و پیشگیرانه، ابعاد فاجعه را در کشور تشدید نموده و منجر به افزایش بیش از حد آمار قربانیان و مبتلایان شود. در حال حاضر مطابق خوش‌بینانه‌ترین برآوردها، نقطه اوج ابتلا به بیماری فوق در ایران نیمه دوم فروردین ماه ۹۹ خواهد بود و تا آن زمان، ابتلا کماکان روند صعودی خواهد داشت. در این وضعیت، ضعف عملکرد، سردرگمی مدیریتی، بحران مزمن ساختار مدیریت بحران کشور، تصمیمات متناقض و فقدان سیاستگذاری منسجم و یکسان باعث شده تا آسیب پذیری کشور و ملت بیشتر شود. جمهوری اسلامی برای پوشاندن ناکارآمدی خود به پنهانکاری و کتمان آمار واقعی جانباختگان و شدت سرایت ویروس کرونا روی آورده اما این تمهیدات مانع از پاسخگویی در آینده نمی‌شود. کرونا به صورت عینی بن‌بست ساختاری جمهوری اسلامی، بی‌کفایتی و ناشایستگی آن برای حکمرانی در کشور را بیشتر در برابر دیدگان ملت ایران قرار داده است.

شرایط کنونی کشور بسیار بحرانی و نگران‌کننده است؛ اگر وضعیت موجود و به‌خصوص چرخه‌ی استمرار حیات و انتقال ویروس کرونا مهار نشود و فضا به سمت متوقف ساختن شتاب شیوع ویروس کرونا در کوتاه مدت نرود، گستره‌ی فاجعه‌ی انسانی تشدید شده و جان هموطنان بیشتری در معرض خطر خواهد بود؛ اتفاقات منفی و تاسفبار فقط در بیماری و چالش مرگ و زندگی نیست بلکه پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و روانی گسترش کووید۱۹ نیز تهدیدات بزرگی پیش روی اکنون و فردای میهن عزیزمان ایران قرار می دهد.

کاهش چشمگیر سطح فعالیت‌های تولیدی، خدماتی و تجاری باعث شده است تا طبق ارزیابی‌های رسمی، ‌گسترش سایه شوم ویروس کرونا بر کشور باعث شود که دستکم ۳.۲ میلیون نفر از نیروهای کار رسمی و نزدیک به ۱.۵ میلیون نفر از شاغلان غیررسمی و روزمزد با معضلاتی چون بیکاری، کاهش شدید درآمد و سطح فعالیت مواجه شوند. ابعاد تهدید زمانی روشن می‌شود که بدانیم تقریبا ۸۰ درصد صنعت ایران، را واحد‌های صنعتی کوچک و متوسط تشکیل می‌دهند که به ‌شدت در برابر کاهش سطح فعالیت‌ها در بازه‌ی زمانی کوتاه مدت آسیب‌پذیر هستند. ۱۵درصد نیروی کار ایران در این واحدها مشغول به کار هستند و تقریبا ۳۶ درصد تولید ناخالص داخلی در حوزه‌ی صنعت به آن‌ها تعلق دارد؛ علاوه بر آنها یک میلیون دستفروش در کشور وجود دارد، بیش از ۱۶۰ هزار تاکسی، تاکسی اینترنتی و مسافربری شخصی فقط در کلان شهر تهران فعالیت می‌کنند. طبق سرشماری سال ۹۵، ٤٩.١ درصد نیروی کار ایران در بخش خدمت فعال هستند که به‌خصوص در بخش‌های تامین غذای آماده و توریسم شدیدا تحت تاثیر وضعیت ویژه پیش آمده قرار گرفته‌اند. در این وضعیت تیره و گرفتاری بخش مهمی از جامعه ایران، مسئولیت نهادهای حاکمیتی علاوه بر تامین هزینه‌های درمانی و بهداشتی در جبران آسیب‌های اقتصادی و کمبودهای معیشتی وارده به اقشار ضعیف و کم درآمد، بیشتر شده و فوریت پیدا کرده است.

ما ۴ سازمان و حزب جمهوری‌خواه و ملی، با توجه به شرایط بسیار خطیر کشور پیشنهادات زیر را طرح می‌نماییم تا با هم‌افزایی تلاش‌های نیروهای جامعه مدنی، سازمان‌های مردم نهاد، موسسات دولتی و بخش خصوصی، کشور بتواند در زمان سریع‌تری از اَبَربحران زیستی کرونا عبور کند.

مردم ایران بیش از هر زمان دیگری نیازمند کمک به یکدیگر هستند؛ مهمترین رکن این کمک و همیاری جمعی، رعایت اصل امتناع از ترددهای غیرضروری و ماندن در خانه است تا هم خودشان مبتلا نشوند و هم ناخواسته ناقل بیماری کووید ۱۹ به دیگران نشوند. البته حجم بالای همدلی و کمک‌های گسترده‌ای که مردم برای ریشه‌کن ساختن بیماری کرونا کرده اند، به راستی مایه‌ی مباهات است اما نیاز است علاوه بر افزایش کمک‌های مادی و غیرنقدی، “خودقرنطینه‌سازی” به شکل جدی‌تری مورد توجه قرار گیرد تا با تحمل روزهای سخت، زمان جشن گرفتن شکست ویروس کرونا فرارسد. اکنون هنگام سفر نیست و نباید با این بی‌احتیاطی، جان و زندگی خود و دیگران را به خطر انداخت. ظرفیت بیمارستانی کشور اعم از تعداد تخت‌ها، اتاق‌های مراقبت ویژه، دستگاه‌های تنفس مصنوعی، اکسیژن سنج خون و غیره محدود است؛ ازاین‌رو بی‌مبالاتی در رعایت این نکات ساده سبب افزایش تعداد بیماران حاد شده و بحران را عمیق‌تر و بیماران را بی‌دفاع می‌نماید. بخش خصوصی کشور نیز مسئولیت ویژه‌ای دارد تا با جمع‌آوری منابع مالی و تامین امکانات، به حل مشکلات وبرطرف نمودن کمبودها کمک کند.

 این نکته شایان توجه است که برون‌رفت از این وضعیت، صرفا با خواهش و توصیه شدنی نیست؛ نیاز است در مناطقی که به لحاظ شدت بحران وضعیت قرمز دارند، مشابه تجارب کشورهای چین، ایتالیا و اسپانیا با استفاده از ارتش و نیروی انتظامی قرنطینه کامل برقرار شود. حکومت که در ابتدا با امتناع از قرنطینه‌ی قم باعث گسترش بیماری و کشته شدن بیش از حد قابل انتظار مردم شد، اکنون با تعلل و مقاومت در برابر قرنطینه سازی کامل مناطق بحرانی، مسئول افزایش شمار مرگ و میر مرتبط و جان مردم خواهد بود. در مناطق قرنطینه‌ی کامل، تعطیلی موقت و کوتاه مدت تمامی مشاغل، به جز مواردی که برای تهیه وارسال مواد غذایی و بهداشت و درمان لازم هستند ضروری است؛ هم‌چنین نیازهای غذائی و بهداشتی ساکنان مناطق فوق بایستی توسط حکومت تامین شود. تامین نیازهای بهداشتی و درمانی کشور محتاج تجدید نظر در روش‌های مدیریتی کنونی است که نتوانسته است امکانات را به نحو مناسب توزیع نموده و جلوی سواستفاده‌کنندگان و محتکران را بگیرد. در این میان اعلام اعتصاب غذای خانم نسرین ستوده نشانگر وضعیت خطرناک زندان‌ها است؛ با توجه به تراکم بالای زندانیان جرایم عادی در محل حبس، آنها باید با تمهید فوری مقدمات از زندان‌ها آزاد و به مرخصی اعزام شوند و زندانیان سیاسی – عقیدتی نیز سریعا و بلاقید و شرط آزاد گردند.

در حوزه‌ی اقتصادی حکومت موظف است که از محل منابع عمومی به جبران خسارت به دهک‌های کم درآمد و متوسط جامعه بپردازد؛ مشکلات اقتصادی برای برخی از خانواده‌های ایرانی دردآورتر و کشنده‌تر از ویروس کرونا است؛ این جبران در قالب روش‌هایی همچون اعطای بسته‌های کمک غیرنقدی، ارسال کمک‌های نقدی به شکل اعتباری برای تامین هزینه‌های مسکن، معافیت مالیاتی در بازه‌ی زمانی مربوطه و بخشودگی بهای آب، برق و گاز برای مدت محدود متصور است. همچنین ضرورت دارد که وام‌های بی‌بهره یا کم بهره به شرکت‌های تولیدی و خدماتی متضرر پرداخت شود. با توجه به گستردگی منابع مالی در دست نهاد ولایت فقیه، منابع مالی کمک‌ها باید از محل سرمایه‌ی موسساتی چون بنیاد مستضعفان، ستاد اجرائی فرمان امام، آستانهای قدس رضوی، بنیاد ۱۵ خرداد، بنیاد شهید، کمیته امداد و امثالهم پرداخت شود. نهادهای عمومی غیردولتی که زیر نظر وی هستند در ۴ دهه گذشته با استفاده از اموال عمومی کشور، کارتل‌های بزرگی شده‌اند که قدرت مالی و لجستیک بالایی دارند؛ مردم ایران حق دارند که از این منابع در شرایط بحرانی برخوردار شوند.

اجرای پیشنهادات فوق که توسط متخصصان پزشکی، کارشناسان، فعالان مدنی وسازمان‌های مردم نهاد نیز توصیه شده اند، گامی مهم در کوتاه نمودن دوره‌ی بحران زیستی است.

ما ۴ سازمان امضاکننده‌ی بیانیه با تشکر از فداکاری و فعالیتهای شبانه روزی پزشکان، پرستاران و دیگر کادرهای درمانی در داخل کشور و بزرگداشت یاد و نام آنانی که پاکبازانه در راه خدمت به بیماران چشم بر دنیا فرو بستند، اعلام می‌کنیم که آمارهای ابتلا و فوت بیماران کووید۱۹ باید به صورت واقعی و نه مهندسی شده اعلام شود. مصلحت‌اندیشی‌های نابجا و کوچک انگاری بحران نتیجه معکوس داده و حل مشکلات را دشوارتر می‌نماید.

هیئت‌های سیاسی – اجرائی:

اتحاد جمهوری‌خواهان ایران

حزب چپ ایران (فدائیان خلق)

سازمان‌های جبهه ملی ایران در خارج از کشور

همبستگی جمهوری‌خواهان ایران

٢۶ اسفند ١٣٩٨، ۱۶ مارس ۲۰۲۰