طاهر خلجانی- در گزارشی که می‌خوانید سعی شده با بررسی پاره‌ای از قوانین مربوط به قانون اساسی، قانون کار و قانون تشکیل شوراهای اسلامی کار که در آنها برای امور مربوط به کارگران ایران تصمیم گیری شده است، به ارائه چهره‌ای کلی از وضعیت تشکل‌یابی طبقه کارگر در ایران اقدام شود.

تمامی کسانی که در این گزارش به سخنان آنها استناد شده است از فعالان با سابقه کارگری در ایران هستند. بنا به ملاحظات امنیتی، پاره‌ای از صحبت‌هایی که در آن اشارات مستقیم و غیر مستقیم به هویت مصاحبه شوندگان شده است تغییر یافته اند یا حذف شده‌اند.

فرشاد محمدی - با آغاز تعطیلات عید نوروز، بسیاری از دانشجویان که برای تحصیل در شهر‌هایی دور از زادگاه و خانه پدری خود اقامت دارند، به محل زندگی خودشان بازگشتند تا سال تحویل امسال در کنار خانواده باشند.

در این میان اما جای شماری از دانشجویان پای سفره هفت‌سین خالی بود؛ دانشجویانی که به خاطر فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود نوروزی دیگر را در زندان به‌سر می‌برند.

نعیمه دوستدار - یک سال دیگر بر ایران گذشت؛ سالی که انتشار اخبار بازداشت و شکنجه و اعدام، همواره در صدر اخبار حوزه حقوق انسانی قرار داشت.

شهروندان در گروه‌های سنی گوناگون و متعلق به اقوام و اصناف مختلف، شاهد از بین رفتن ساده‌ترین حقوق خود بودند و در معرض بیشترین تهدیدها و ناامنی‌ها قرار گرفتند. این گزارش، تنها به برخی از موارد نقض حقوق بشر در ایران می‌پردازد.

احمد علوی - خبرهای اقتصادی در سال ۱۳۹۱ فضای قابل توجهی از رسانه‌های فارسی زبان را به خود اختصاص داد. بدین ترتیب واژه‌های کلیدی چون «تورم»، «گرانی»، «بی‌کاری، «نرخ ارز»، «تحریم»، «فقر» و «یارانه» در رسانه‌های ایران بسیار تکرار شدند.

ژوئن سال گذشته میلادی (سال ۲۰۱۲)، سازمان ملل متحد ۲۰ مارس را به عنوان «روز جهانی شادمانی» نامگذاری کرد.

این سازمان معتقد است دستیابی به خوشبختی، می‌تواند هدف اصلی انسان‌ها باشد و با معرفی این روز به عنوان روز جهانی شادمانی از اعضای خود دعوت می‌کند که شرایط دستیابی مردمان‌شان به خوشبختی را فراهم کنند؛ کاری که با رشد اقتصادی، ریشه‌کن کردن فقر، توسعه پایدار، گسترش امنیت و ... ممکن است میسر شود.

ماهک نیک نهاد - در میان جشن‌های ایرانی کدام جشن قابلیت دربرگیرندگی گرایش‌های مختلف سیاسی، فرهنگی و قومی را دارد؟ چرا در ایران کمتر جشن خیابانی ملی داریم؟ در میان همین اندک جشن‌های موجود چرا جشن چهارشنبه سوری توانسته علی‌رغم محدودیت‌ها و سرکوب‌های حکومت اسلامی همچنان باقی بماند؟ چرا حکومت در برگزاری این جشن مانع‌تراشی می‌کند؟ آیا نگرانی حکومت اسلامی این است که مبادا مردم از روی بوته آتش بپرند و ترقه بترکانند و آسیب ببینند؟ به راستی نگرانی حکومت از چیست؟

اکبر فلاح‌زاده - هرسال به چهارشنبه‌سوری که نزدیک می‌شویم، رسانه‌های حکومتی بنا می‌کنند به پخش فیلم‌های دلخراش از مجروح شدن مردم در اثر ترکیدن ترقه، یا سوختن دست و پایشان به علت پریدن از روی بوته آتش. راه به راه آمبولانس نشان می‌دهند که آژیرکشان به سوی بیمارستان‌ها روانه‌اند.

حمید مافی - در حالی که کمتر از سه روز به پایان سال مانده است، کارگران همچنان چشم انتظار دریافت مطالبات معوق خود هستند و کارفرمایان نیز چشم به خزانه دوخته‌اند تا شاید دولت تعهدات خود را عملی کند و سهم تولیدکنندگان از درامدهای حاصل از هدفمندی یارانه‌ها را پرداخت کند.