انسان‌ها موقعیت و جایگاه خود را می‌سازند، اما نه آنطورکه می‌خواهند، بلکه آن‌گونه که شرایط عینی به آنها تحمیل می‌کند.

این بحث در ایران امروز و در میان کنشگران سیاسی نیز صادق است. در دهه اخیر، اقدام‌ها و تصمیم‌های محمد خاتمی همیشه معرف جایگاه کنونی و آینده‌اش بوده است. اقدام‌هایی که معمولاً طیف وسیعی از واکنش‌ها را نیز در پی داشته است.

آخرین دست از این موارد، شرکت او در انتخابات مجلس نهم بود. یک سر طیف، وی را "خائن" معرفی می‌کند و سر دیگر او را "شجاع" می‌داند.

 ما همه چیزمان بعض آدمیزاد است؛ در دمکراسی‌های غربی انتخابات برای انتخاب بعضی افراد برای انجام بعضی کارها صورت می‌گیرد. مردمی که دلشان می‌خواهد در انتخابات شرکت کنند، مثل بچه آدم پا می‌شوند می‌روند رأی می‌دهند. اما ما انتخابات برگزار می‌کنیم تا حماسه بیافرینیم و توی دهن غربی‌ها بکوبیم.

 فضای سیاسی ایران در هفته گذشته تحت تاثیر برگزاری نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی بود. خبر‌های مربوط به رد صلاحیت‌ کاندیداها توسط شورای نگهبان قانون اساسی، مناظره‌های انتخاباتی ، تبلیغات انتخابات و موضع گروه‌های اپوزسیون، فضای غالب را در رسانه‌های فارسی زبان داخل و خارج ایران به خود اختصاص دادند.

این انتخابات روز جمعه در فضایی قابل پیش‌بینی برگزار شد و تنها حاشیه غیرمنتظره‌اش حضور "محمد خاتمی" رییس جمهوری پیشین ایران در این رای‌گیری بود.

درست در همین روز  "باراک اوباما" رییس جمهوری آمریکا طی یک مصاحبه از  احتمال به‌کارگیری گزینه نظامی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران سخن گفت و تاکید کرد که کشورش درباره به‌کارگیری این تهدید بلوف نمی‌زند.

 درست در روزی که جبهه تحریم انتخابات شاهد ائتلاف نانوشته اپوزیسیون و بخشی از اصلاح طلبان که در سالهای گذشته در ساختار جمهوری اسلامی، حضور داشتند، بود، سید محمد خاتمی به سوژه اصلی انتخابات مجلس در ایران تبدیل شد.