خدیجه مقدم - اگر عملکرد هشت دوره مجلس شورای اسلامی را مرور کنیم، از دوره‌ اول مجلس که پس از آن‌همه نقش‌آفرینی تاریخی زنان، در پیروزی انقلاب، فقط چهار زن توانستند به مجلس راه یابند، تا مجلس پنجم که بالا‌ترین شمار نمایندگان زن، یعنی ۱۴ نفر را در خود جای داد و مجلس ششم که به نسبت بقیه دوره‌ها، مطالبات حداقلی زنان بیشتر مورد بحث قرار گرفت، متوجه خواهیم شد که به جز تغییر جزئی در برخی از قوانین تبعیض‌آمیز مانند قانون ارث و حضانت کودکان که آن هم ، پس از تلاش فعالان حقوق زنان برای جلب توجه افکار عمومی به تبعیض‌های قانونی علیه زنان بوده است،  نمایندگان از خود یا اراده‌ای برای تغییر قوانین تبعیض آمیز، نشان نداده‌اند یا نظر و رای آنان نادیده گرفته شده است و تغییرات مختصر  در قوانین هم تنها با دستوررهبر جمهوری اسلامی امکان پذیر بوده است . در نتیجه اتفاق معناداری در تغییر قوانین تبعیض‌آمیزبه نفع زنان، صورت نگرفته است.

نعیمه دوستدار - زنان از نخستین دوره در مجلس شورای اسلامی حضور داشته‌اند، اما اگر تعداد آنان را یکی از نشانه‌های مشارکت‌شان در امور سیاسی به ویژه در مجلس بدانیم، نمره قابل قبولی نمی‌گیرند. در اولین دوره مجلس شورای اسلامی، چهار زن به مجلس راه پیدا کردند. مجلس پنجم رکورددار تعداد زنان نماینده بود که در آن ۱۴زن بر صندلی‌های نمایندگی نشستند، اما مجلس هشتم با هشت نماینده زن، نقطه اوج کاهش تعداد زنان در مجلس بوده است وحالا هم با کاهش سه درصدی داوطلبان نمایندگی و تحریم انتخابات از سوی بسیاری از گروه‌های سیاسی، معلوم نیست چند زن به مجلس راه پیدا کنند.