زهرا باقری ‌شاد – «زیبایی‌ام را پشت در می‌گذارم» مجموعه‌ای‌ست از آیدا عمیدی با شعرهای ساده و روان و عاشقانه. شاعر این مجموعه از نسل سوم در شعر پیشرو بوشهر به‌شمار می‌آید. آیدا جوان و پرکار هم هست.

حسین نوش‌آذر - مهم‌ترین مضمون داستان‌های کوتاه و رمان‌های نادین گوردیمر تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی و درگیری بین سیاه و سفید است. در سال ۱۹۷۴ جایزه بوکر را که مهم‌ترین جایزه ادبی در بریتانیاست به نادین گوردیمر دادند و در سال ۱۹۹۱ هم نوبل ادبی را از آن خودش کرد.

زهرا باقری شاد - بیتا کریم‌پور نخستین و تنها مجموعه شعرش را با عنوان «تاتوره، پیش گیسوی گرگ‌رنگ تو - بوق!» در سال ۱۳۸۴ و به صورت زیرزمینی منتشر کرد. شعرهای این مجموعه، عاشقانه‌هایی یأس‌آلودی‌اند.

شهزاده سمرقندی - درگذشت محمدجان شکوری، زبان‌شناس و ادیب باسابقه تاجیک دنیای فرهنگی تاجیکستان را تکان داد.

حسین نوش آذر – در سال‌های دهه ۱۹۸۰ هر آنچه که استانیسلاو لم در رمان‌هایش پیش‌بینی کرده بود، به‌تدریج به تحقق پیوست. کامپیوترهای خانگی به بازار آمد، شبکه اینترنت شکل گرفت و در جنگ‌ها موشک‌ها و سلاح‌های هوشمند به کار گرفته شد.

نجم کاویانی- در چند دهه‌ی پسین، گروه‌های معینیِ در درون و بیرون دولت افغانستان قلمرو گسترده‌ی زبانِ فارسی‌ دری را بر پایه مرزهای سیاسی پاره پاره می‌کنند و مرز زبانِ را در چهارچوب مرزهای سیاسی کشور محدود می‌سازند و در پی آن با کاربرد شماری از واژه‌های فارسی ‌دری به دلیل اینکه این واژه‌ها در بیرون از مرزهای سیاسی افغانستان استفاده می‌شود، مخالفت می‌کنند و بر آن‌ها برچسب «بیگانه» را می‌زنند.

حسین نوش آذر – «عدالت» در مفهوم استیفای حق از مهم‌ترین موضوعات نمایش‌نامه‌ها و کمدی‌های فریدریش دورنمات، نویسنده سوئیسی به‌شمار می‌آید. او نه تنها به مفهوم «عدالت» توجه داشت، بلکه در رمان‌های پلیسی‌اش به «خیر» و «شر» نیز می‌پردازد.

زهرا باقری‌شاد - جنگ و نحوه رویکرد جامعه به جنگ از مهم‌ترین درون‌مایه‌های اشعار محمد تنگستانی به شمار می‌آید.  اشعار ضد جنگ او با آنچه که درباره جنگ در ایران سروده شده بسیار تفاوت دارد. تنگستانی در شعر‌هایش به جای حماسه‌سازی و تقدیس جنگ، به تقدس‌زدایی از جنگ دست می‌زند (آن‌ها که تشنه شهادت بودند، همگی قاتل‌اند.) او راوی جامعه جنگ‌زده‌ای‌ست که از یأس و اندوه رنج می‌برد، در حالی‌که پیش از وقوع جنگ با خوشی و شادی مأنوس بوده.