سارا شاد - اینترنت بوی کاغذ نمی‌دهد. بوی ساعت‌ها نشستن و کتابی را در دست گرفتن و هی ورق زدن و با اشتیاق به فکر تمام کردن یک رمان بودن؛ تا صبح بیدار نشستن‌ و ولو شدن‌ روی کتابی که ورق‌هایش از فرط خوانده شدن شاید به فرسودگی و کهنگی بزنند.

میترا داوودی - خبر کوتاه بود: صبح امروز، دوشنبه، چهاردهم آذر ماه، غلامرضا بروسان و همسرش، الهام اسلامی همراه دختر خردسالشان در یک سانحه رانندگی جان سپردند. از غلامرضا بروسان یک پسر خردسال باقی مانده که ازین سانحه مرگبار جان سالم به‌در برده و چند دفتر شعر که امید است از فترت ادبی این سال‌ها جان سالم به در برد: "احتمال پرنده را گیج می‌کند"، "یک بسته سیگار در تبعید" و نیز "مرثیه‌ای برای درختی که به پهلو افتاده است". تقدیر چنین بود که این آخری، آخرین دفتر شعر بروسان باشد و بماند.

اسدالله امرایی- مرگ یک روشنفکر و ۱۱ داستان دیگر از محمد عبدی، نویسنده جوانی‌ست که چندان تازه‌کار نیست. چه جوان را نه از باب تصغیر که تنها به لحاظ فیزیکی و طبیعی به کار می‌برم. نویسندگان جوان ما چنان تجاربی داشته‌اند که پیر‌هایمان در جوانی نداشته‌اند. برای همین "نسل سوخته" زیاد می‌داند و کسی که زیاد می‌داند...

نازنین اعتمادی – بهمن نیرومند، نویسنده، مترجم و فعال سیاسی اکنون چندین دهه است که در آلمان زندگی می‌کند و زندگی او با تاریخ آلمان پس از جنگ درآمیخته. در سال ۱۹۶۷ نزدیک بود که شاه ایران سفرش به آلمان را به تعویق بیندازد. در آن زمان قرار بود به مناسبت سفر شاه به آلمان، نیرومند در برلین سخنرانی کند و شاه از پیامدهای این سخنرانی وحشت داشت.

احمد مرادی - ژان آنوی در سال‌های پس از جنگ توانست در تئا‌تر فرانسه به مشخصه‌های شخصی و مستقل‌اش دست یابد و موفقیت‌های پُرتکرارش را آغاز کند. او نزدیک به ۳۰ نمایش‌نامه نوشته است که بیشترشان برای آنوی موفقیت به همراه آورده‌اند.

مستوره عنبرین - کمتر داستان مصوری موجود است که مثل "حبیبی" اثر کریگ تامپسن (Craig Thompson) این همه مشتاقانه در انتظارش بودیم. اما متأسفانه این طراح که چندین جایزه برده با ۷۰۰ صفحه داستان عشاقانه‌ قوی شرقی خود را قدری دست بالا گرفته، چون تقریباً هیچ کلیشه‌ عربی را از قلم نینداخته است.

احمد مرادی - با یک جست‌وجوی سردستی هم می‌توان متوجه‌ انبوهی از جملات ستایش‌آمیز پیرامون رمان "جای خالی سلوچ" شد، که توسط نویسندگان و منتقدانی نام‌آشنا نوشته شده‌اند. "جای خالی..." که از اولین رمان‌های دولت‌آبادی‌ست، در سال ۱۳۵۷ نوشته است و از آن زمان تاکنون، بار‌ها تجدید چاپ شده و توسط چند نسل خوانده شده است.

سمانه خلیلی- امبرتو اکو که نامش با "نام گل سرخ" در خاطر‌ها ماندنی شد، پنجمین رمان خود به نام "گورستان پراگ" را در آستانه هشتاد و دو سالگی منتشر کرد. این رمان هم همچون "نام گل سرخ" و "بائودولینو" رمانی تاریخی- تخیلی‌ست که در آن تخیل در بستر تاریخ ‌زاده می‌شود.