علی اسکندرزاده - یکی از پیامدهای سیاست‌های معاونت فرهنگی وزارت ارشاد این است که کتاب‌ها با تأخیر انتشار پیدا می‌کنند و با تأخیر هم به دست خوانندگان می‌رسند. در چنین شرایطی جای تعجب نیست که امسال، چند هفته مانده به برگزاری نمایشگاه کتاب تهران، هنوز کتاب قابل تأملی انتشار پیدا نکرده باشد. محمدحسینی، وزیر ارشاد و فرهنگ اسلامی، سه‌شنبه ۲۳ فروردین اعلام کرد که اگر به کتاب‌هایی که ناشران به اداره کتاب می‌فرستند، اصلاحیه بخورد، این امر برای آنها به منزله‌ی یک نقطه ضعف محسوب می‌شود و به‌عنوان یک امتیاز منفی در کارنامه‌ی آنان ثبت خواهد شد.

مجتبا صولت‌پور - نشر «ماهی» در این سال‌ها توانسته است با حفظ کیفیت خوب در کنار برقراری کمیت مناسب در انتشار کتاب‌هایش، جای خود را میان خوانندگان فارسی‌زبان بیابد و از نشر‌های معتبر امروز به‌شمار آید. در سال‌های اخیر، گرایش به ایجاد «مجموعه‌ها» و چاپ سری‌های کتاب، نزد همه‌ی ناشران بالا گرفته و چنین است که حالا تقریباً همهٔ نشر‌های بزرگ، کتاب‌هایشان را در قالب مجموعه‌های مختلف و جداگانه منتشر می‌کنند. هر مجموعه قرار است با توجه به هدفی که دنبال می‌کند، کتاب‌های مخصوص به‌خود را پوشش دهد و اغلب هم این کتاب‌ها در ظاهر‌هایی شبیه به هم منتشر می‌شوند. نشر «ماهی» مجموعه‌ی جذابی دارد به‌نام «مختصر مفید». سری کتاب‌های «مختصر مفید» با طرح جلد‌هایی شبیه به هم، حجم و قیمتی تقریباً یکسان و در قطع پالتویی منتشر می‌شوند.

علی اسکندرزاده - نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از ۱۴ تا ۲۴ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ با شعار «ارتقای معرفت دینی و بصیرت فرهنگی در سال جهاد اقتصادی» برگزار می‌شود. با وجود آن‌که نمایشگاه کتاب تهران بیشتر به یک فروشگاه بزرگ شباهت دارد تا به یک نمایشگاه واقعی به‌عنوان مکانی برای آشنایی نویسندگان و ناشران از سراسر جهان و محلی برای تبادل فرهنگی، اما هر چه هست، این نمایشگاه به‌رغم همه‌ی حاشیه‌هایش فرصت مغتنمی است برای ناشران که آثار ادبیات خلاق را به حلقه‌ی گسترده‌تری از کتاب‌خوانان و کتاب‌دوستان عرضه کنند.

فرهنگ کسرایی - کتابِ «وغ وغ ساهاب» از آن کتاب‌هایی نیست که بشود خیلی ساده و آسان وَ تنها با یک لبخندِ ناز، گوشه‌ْچشم نازک‌کردنی پرکرشمه وَ نگاهی دل‌انگیز و تا اندازه‌ای پرمعنی از کنارش گذشت. هرچند که انگار خیلی از دوستداران هدایت، حتی دوستانی که سنگِ دوستی و نزدیکی با دنیای رؤیا‌ها و اندیشه‌هایش را به سینه می‌زدند و هنوز هم می‌زنند، سبکْ‌بال و سبکْ‌سر از کنارش به سادگی گذشته‌اند.

وحید ولی‌زاده - رمان چهار شخصیت اصلی دارد. مازیار، هاله، سمیرا، و نویسنده. رمان، داستان روابط پیچیده‌ی میان هاله، مازیار و سمیرا را روایت می‌کند که با مرگ ناگهانی دو نفر از آن‌ها به پایان رسیده و اکنون «نویسنده» که زوج پیشین مازیار بوده است در تلاش است تا با بازنویسی حکایت آن‌ها رمانی را شکل دهد. چنین به نظر می‌رسد که نویسنده رمانش را بر اساس روایت‌های شخصی شخصیت‌هایی حقیقی این رابطه‌ی سه نفره به پیش می‌برد.

رامتین کریمی- از یک نظر می‌توان کلیه‌ی شیوه‌های ممکن داستان‌نویسی را، با توجه به نظر‌گاهی که متن-راوی نسبت به وقایع داستان اتخاذ می‌کند، به دو گروه تقسیم کرد. دسته‌ی اول داستان‌هایی است که متن آن‌ها به روایت وقایع داستانی می‌پردازد و امر نوشتن، نسبت به داستان ماهیتی بیرونی دارد؛ به بیانی دیگر، آن‌چه بر صفحات کاغذ نوشته شده است، وسیله‌ای است برای روایت داستان و نه جزئی از آن.

ناصر غیاثی ـ رکسانا صابری تجارب و خاطرات خود را از گذارندن صد روز در زندان اوین در کتابی با عنوان «صد روز» و به زبان انگلیسی گردآورده که در مارس ۲۰۱۰ منتشر شد. مارس امسال ترجمه‌ی آلمانی کتاب هم به انتشار درآمد و با استقبال منتقدان آلمانی مواجه شد. هارالد شتاون در روزنامه‌ی FAZ: NET گزارشی از این کتاب به دست می‌دهد که ترجمه‌ی فارسی آن را می‌خوانیم.

نوشین شاهرخی - رمان سووشون نوشته‌ی سیمین دانشور در حوالی جنگ دوم جهانی و اشغال ایران از سوی بیگانگان رخ می‌دهد. داستان تا حدودی جنگ‌های داخلی ایل و عشایر جنوب ایران و نیز دخالت بیگانگان به‌ویژه دولت انگلیس را در منطقه‌ی شیراز به‌عنوان بخشی از ایران به تصویر می‌کشد.