ویلیام دیل و تیموتی بیل –جودیت باتلر (۱۹۵۶ - ) در گروه بلاغت و ادبیات تطبیقی دانشگاه کالیفرنیا تدریس می‌کند. دکترای فلسفه‌اش را در سال ۱۹۸۴ از دانشگاه ییل گرفته است.

علاقه‌ی باتلر به فلسفه تا حدودی به تجربیاتی برمی‌گردد که در دوران کودکی و در مراسم‌های کنیسه داشت. وی می‌نویسد در آن دوران « برایم پرسش‌هایی درباره‌ی اخلاق و زندگی انسان و هم‌چنین خشونتی که در بافتِ آموزش‌های یهودیان پسا-هولوکاستی وجود داشت مطرح شد. بسیاری از تحلیل‌هایی متمرکزی که بر روی متن‌ها انجام می‌دهم از فهمی منبعث می‌شود که از خوانشِ تورات دارم.»

رضا کارخانه − اگر آغازگر اندیشه سیاسی را ارسطو بدانیم، آنگاه بی شک باید تاریخ اندیشه سیاسی را نیز به گونه‌ای وامدار تمایز بنیادینی بدانیم که وی میان دو عرصه از حیات آدمی شکل داد. با ارسطو بود که " حیات" از" انسان " جدا شد و از دیگر سو در قالب و فرمی نوین – فرمی سیاسی شده - در عرصه "دولت شهر" به آن پیوند خورد.[1] تقسیم بندی‌ای که بر مبنای آن شکل‌های گوناگونی از نظام‌های سیاسی سازمان‌بندی شدند و هریک از دو حیات در هیئتی نوین و با اهداف و کارویژه‌های متمایز بازتعریف شدند.

رضا کارخانه − سئوال این است: گلشیفته برهنه است یا نقش برهنگی کارکرد حقیقی او و هر زن دیگری است؟ شاید هم برهنگی نخستین نگاه تکامل گرا بر فردیت انسانی است، آنچنان که تندیس‌های برهنه فلورانسی آغازی بود برساختن سوژه‌ی انسانی در قالبی تمام نما در دنیای غرب.

بابک مینا – منظور از "مدرنیته مثله شده" چیست؟ شهلا شفیق در بخش اول این گفت‌وگو در توضیح این مفهوم کلیدی کتابش ("اسلام سیاسی، جنس و جنسیت در پرتو تجربه ایران" به زبان فرانسه) می‌گوید که "مدرنیته مثله شده بیان فشرده وضعیت جامعه ما است که در مسیر مدرنیزاسیون گام‌های مهم برداشته بی آنکه ارزش‌های سیاسی اجتماعی و فرهنگی مدرنیت را که همانا ارزش‌های دمکراتیک است از آن خود کند و نهادینه سازد."