ارسطو
"جنسیت / پلیس" در حیات سیاسی
جمعه, 1390-12-19 13:15
رضا کارخانه
رضا کارخانه − اگر آغازگر اندیشه سیاسی را ارسطو بدانیم، آنگاه بی شک باید تاریخ اندیشه سیاسی را نیز به گونهای وامدار تمایز بنیادینی بدانیم که وی میان دو عرصه از حیات آدمی شکل داد. با ارسطو بود که " حیات" از" انسان " جدا شد و از دیگر سو در قالب و فرمی نوین – فرمی سیاسی شده - در عرصه "دولت شهر" به آن پیوند خورد.[1] تقسیم بندیای که بر مبنای آن شکلهای گوناگونی از نظامهای سیاسی سازمانبندی شدند و هریک از دو حیات در هیئتی نوین و با اهداف و کارویژههای متمایز بازتعریف شدند. |
درباره اهمیت ناتوانی
پنجشنبه, 1390-10-22 22:15
امین بزرگیان
امین بزرگیان − آلبر لند (Albert Londe) عکاس فرانسوی اواخر قرن نوزدهم در پروژهای مشترک همراه با دکتر ژان ماتین شارکوت، معلولین جسمی وذهنی را سوژههای عکاسی خود قرار داد. او در واقع راوی "محرومیت" بود. در عکسها و تصاویر او بالقوگی (dynamis) را میتوان دید. بالقوگی یعنی تجربه نقصان و محرومیت. تاب آوردن این محرومیت، یگانه تجربهی حقیقی آزادی ست که فرد از سر میگذراند. نکته اینجاست که بالقوگی صرفاً نبودن نیست، بلکه نوعی هستیِ نبودن است. حضور یک غیاب؛ این چیزی است که "قوۀ" یا "توان" مینامیم.
|
پیدایش و سرانجام حکمت متعالیه ایرانی (۲)
جمعه, 1390-09-11 11:14
احمد علوی
احمد علوی −به طور کلی میتوان تاریخ علوم عقلی در ایرانِ پسا اسلام را شامل دو فرایند کلان پیوست و گسست دانست. در فرایند نخست ایران به جهان بیرون از خود میپیوندد، آموختههای خود را در اختیار آنها گذاشته و همزمان از آنها میآموزد. در مرحله دوم اما با گسست ایران از تکاپوی جهانی، به انزوا دچار شده از پویایی باز میماند. |
پیدایش و سرانجام حکمت متعالیه ایرانی (۱)
شنبه, 1390-09-05 14:43
احمد علوی
احمد علوی − حکمت متعالیه دیدمان مهمی برای تأویل منابع دینی در زمان ما به شمار میآید، چرا که بسیاری از فهمهایی که در دوره ما از منابع دینی عرضه میشود، کم یا بیش مبتنی بر تجربههای فکری و تأویلهایی است که در چارچوب این دیدمان - که خود حاصل تعامل فرهنگهای گوناگون است - پدید آمده است (مثلا نگاه کنید به تفسیر المیزان و همچنین پرتوی از قرآن). |
امکان حقیقت از منظر افلاطون
یکشنبه, 1390-04-19 18:08
تورج قانونی
تورج قانونی − بسیاری از فیلسوفان به دنبال تعریف فلسفه بودهاند و هر یک به نوعی خود را در بند آن میدیدهاند. اگر بخواهیم به این سؤال جواب دهیم که فلسفه چیست، ناچاریم به تاریخ فلسفه برگردیم. مناسبت فلسفه با تاریخ اگر چه ممکن است تعارض ظاهری حقیقت با گذشته را ایجاد کند، ولی حقیقتی که فلسفه وجه توجه خود قرار میدهد حقیقتی نیست که تاریخ به آن توجه کند. |