آرش جودکی
چند کلمه درباره «یک کلمه»
چهارشنبه, 1391-11-04 12:16
آرش جودکی
آرش جودکی − نمیتوان از کشف اهمیت رساله «یک کلمه» سخن گفت، چون اهمیت هر کار و اثری که یا با خود سخن و اندیشه تازهای میآورد یا اندیشه و سخن از پیش موجودی را آرایشی دیگر میبخشد، چنان است که امکان خوانشهای دوباره به منظور برجسته کردن اهمیتش را از پیش در خود دارد. برای همین حتی پیش از آنکه جنبش مشروطه به «انقلاب مشروطه» منجر شود، دست اندرکاران و هواداران آن جنبش به اهمیت کار مستشارالدوله پی برده بودند. اهمیتی که تا کنون بیشتر از منظری سیاسی مورد بررسی قرار گرفته است. |
بررسی پیوند دوران رضاشاه با جنبش مشروطه از خلال دیدگاه داریوش همایون
جمعه, 1390-10-30 01:10
آرش جودکی
آرش جودکی – همزمان با فرا رسيدن نخستين سالروز درگذشت داريوش همايون (هشت بهمن)، در اين جستار به يکی از جنبههای کمتر شناخته شده شخصیت او میپردازيم. همايونِ روزنامهنگار را همه میشناسند و نقش مهمی که با پايهگذاری روزنامه «آیندگان» در بالابردن سطح روزنامهنگاری در ايران داشته است بر کسی پوشيده نيست. همايونِ سياستگر و کوشندگیهای سياسیاش هم چندان ناشناخته نيستند. به ويژه پيدايش «جنبش سبز» فرصت داد تا شمار بيشتری با تحليلهای روشنگرانه و ژرفش آشنا شوند و بتوانند از پيشداوریهای رايج دوری بگيرند. اما داريوش همايونِ انديشمند کمتر مورد توجه قرار گرفته است. |
«ایران» نام دیگر برابری
جمعه, 1390-08-06 00:47
آرش جودکی
آرش جودکی − تبعیضهایی که به احساسات جداییطلبی در ایران امروز دامن میزنند ریشه در صفت «اسلامی» نظام حاکم دارند و نه در برتریجوییهای یک قوم خاص در قبال قومهای دیگر. از سوی دیگر اقبالی که قومسالاری از پس فروپاشی کشورهای سوسیالیستی یافته است، زمینهی مناسبی برای طرح و گسترش چنین احساساتی فراهم میآورد.
اگر به مردمسالاری همچون یگانه راهِ برونشو از تنگنای جمهوری اسلامی باور داریم ـ تنگنایی که همهی ایرانیان از هر قوم و مسلک و مذهبی در آن گرفتار آمدهاند ـ میبایستی معنای فراقومیِ مردم ِ دموکراسی را پیش چشم داشته باشیم.
|
ببخشید که نمیبخشم! نامه سرگشاده به پسر لاجوردی
چهارشنبه, 1390-06-23 10:22
آرش جودکی
آرش جودکی − میان هوادرانِ پرهیز از خشونت، آنان که «آشتی ملی» را پیش چشم دارند، «بخشایش» را هم راهکار رسیدن به آن میدانند، و با همسنگ گرفتنِ دو پدیدهی ناهمگون ـ خشونتی که از افراد یا گروههای اجتماعی سر میزند و خشونتی که از سوی حکومت اداره و اعمال میشود ـ امید گشایش آیندهای نو را در پرتو دگرگونی فرهنگ خشونت میبینند، فرهنگی که در گسترشش هم دستگاه حکومتی و هم شهروندان را مسئول میخوانند. در این نوشته، از یکسو به نقشی که حکومت جمهوری اسلامی با تهی کردن عدالت از مفهومش در گسترش خشونت ایفا کرده است پرداختهام و از سوی دیگر کشمکشِ آشتیناپذیرِ درونیِ هر جامعهای بر سر فرمان و فرماندهی را، از خلال مفهوم شهروندی یادآوری کردهام. اینهمه در قالب نامهای به احسان لاجوردی، پسر اسدالله لاجوردی. چون نمیتوان خواهان دگرگونی بنیادی دستگاه و منطق دادگستری بود و بعد یک طرفه و تنها به قاضی رفت.
|