حسین نوش‌آذر - داستایوفسکی، یکی از مهم‌ترین نویسندگان روسیه و چه بسا از مهم‌ترین نویسندگان جهان است. او در آثارش پیچیدگی‌های روحی و ترس‌های شخصیت‌هایی را که از تناقضات درونی رنج می‌برند استادانه نشان می‌دهد.

حسین نوش‌آذر – گوستاو فلوبر از کودکی بسیار گوشه‌گیر بود و هرگاه که در کانون درگیری‌های خانوادگی قرار می‌گرفت، به بیماری پناه می‌آورد. او با وجود این ضعف شخصیتی و شاید اصلاً بیشتر به‌خاطر همین ضعف‌ها و درماندگی‌ها نویسنده توانایی بود تا آن حد که مهم‌ترین نماینده ادبیات واقع‌گرا در فرانسه به‌شمار می‌آید.

حسین نوش‌آذر- یک قرن پس از انتشار "موبی دیک" در سال ۱۹۵۶ کارگردانی به نام جان هیستن (John Huston) بر اساس این رمان فیلمی ساخت با عنوان "موبی دیک، یک نهنگ" و با وجود آنکه در این فیلم گرگوری پک، بازیگر معروف آن سال‌ها در نقش کاپیتان "اهاب" ( Ahab) بازی می‌کرد و انتظار می‌رفت که فیلم با اقبال تماشاگران مواجه شود، اما شکست خورد و چندان تماشاگری نیافت.

حسین نوش‌آذر - گئورگ بوشنر، نمایشنامه‌نویس، و نویسنده آلمانی در «وویتسک»، نخستین نمایشنامه‌ای که نوشت، تراژدی زندگی یک انسان را که از محروم‌ترین و فرودست‌ترین لایه‌های اجتماعی‌ست نشان می‌دهد. این نمایشنامه یکی از پرخواننده‌ترین متون ادبیات نمایشی در جهان است و می‌گویند بیش از هر متن نمایشی دیگری روی صحنه تماشاخانه‌های جهان به نمایش درآمده است.

حسین نوش‌آذر- چارلز دیکنز، نویسنده‌ بریتانیایی بنیان‌گذار سبک تازه‌ای در ادبیات داستانی جهان بود. «رمان اجتماعی» که با دیکنز پدید آمد، ماحصل فقر فراگیر به عنوان یکی از پیامدهای نخستین انقلاب صنعتی در اروپاست.

حسین نوش‌آذر- یکی از معما‌ها در دنیای ادبیات این است که چرا هانری بیل نام مستعار «استاندال» را برای خودش برگزید؟ عده‌ای گمان می‌کنند که بیل این نام را از شهر «اشتندال» در ایالت زاکسن آن‌هالت در شرق آلمان گرفته است.

حسین نوش‌آذر – وقتی هاینریش فن کلایست به نویسندگی روی آورد، آلمان یکی از درخشان‌ترین دوره‌های ادبی در تاریخ را از سر می‌گذراند. کلایست در زمانه‌ای زندگی می‌کرد که دوران کلاسیک یا «عصر گوته» را درک کرده بود.

حسین نوش‌آذر - دانیل دفو، یکی از شناخته‌شده‌ترین نویسندگان جهان در شصت‌سالگی به نویسندگی روی آورد. رمان‌هایی که از او به جای مانده، همه بدون استثناء در سالخوردگی این نویسنده پدید آمده و منتشر شده.