پس از فروکش کردن جنبش سبز، سید محمد خاتمی مجدداً آن نوع اصلاحطلبی را در دستور کار قرار داده که مشخصهی آن "خمینی محور" بودن آن است. خاتمی این نوع اصلاحطلبی را به عنوان راه رهایی بخش مطرح می سازد.
رکن اصلی این منش سیاسی شرکت در انتخابات است. اما گویا خاتمی این بار شرطهایی هم گذاشته است.
آیا این گونه است؟
آیا او بر سر مسائلی که مطرح می سازد، می ایستد؟
آیا راهی که او مطرح می سازد، راه برونرفت از معضل فعلی است؟