متاسفانه شما مسائل زیادی را در کنار هم قرار داده اید که هر کدام جداگانه برای خود و در جایگاه خود تعاریف معینی دارند مثلا در موضوع استقلال دو تقسیم بندی بزرگ وجود دارد و هر دو وابستگی شدیدی به دورانی دارند که باید مشخص گردند مثلا شما بیشتر و شاید هم به درستی از سلطه گفته اید اما دوران ما برای هر کشوری برای سلطه یافتن به کشور دیگر هزینه های بسیاری دارد .
اما به دوران انسانهای نخستین بازگردیم که در واحد اجتماعی شان کمون اولیه باشد و خواه قبیله رابطه اش با واحد اجتماعی دیگر را اولین مبادله شکل می دهد واحدهای احتماعی زمانی که به مازاد تولید دست می یابند کالاهای خود را با یکدیگر مبادله کرده و نیازمندیهای یکدیگر را تامین می کنند از اینرو استقلال در این رابطه همانقدر مهمل است که بیان وابستگی این واحدهای اجتماعی . اما در دوران انسانهای نخستین سیستمهای برد ه داری و فئودالی که زمین ابزار تولید است و حفظ مناطق ارضی برای واحدهای اجتماعی حیاتی ست تصرف ابزار تولید یعنی زمین حاصلخیز یعنی مرگ و زندگی واحدهای اجتماعی که در دوران برده داری و فئودالی و بخصوص فئودالی موضوع دولت سرزمین بطور کلی برای واحدهای اجتماعی موضوع سلطه استقلال در کنار هم قرار می گیرند واحدهای اجتماعی برای حفظ خود مجبور هستند با مراکز قدرت کنار بیایند اما سیستم تولید کالائی که در بستر این سیستمها در حال رشد بود وابستگی اهالی را به یکدیگر هر چه بیشتر می کرد تا اینکه در اولین انقلاب خود یعنی انقلاب کبیر فرانسه اولین شکل حکومتی خودش را تشکیل می دهد . اما وجود اولین کشورهای سرمایه داری مانند فرانسه آلمان و انگلستان و عصر رنسانس که سبب گردید تا با استفاده از صنعت و مدرنیزه و بخصوص ماشین بخار تولید اجتماعی نیز ناگهان با انقلابی بزرگ روبرو شود مازاد کالائی را ایجاد کرد که دیگر تنها در این کشورهای متبوع نبود که در گردش بود بلکه راه خود را بدلیل کیفیت بالا و ارزان تا اقصی نقاط جهان می پیمود و با هر واحد اجتماعی جدید مصرف کننده ها را مسحور خود می ساخت و این جذابیت ها سبب می گردید تا تولید کننده های محلی از خود مقاومت نشان دهند زیرا ورشکستگی کار و کاسبی آنها را در پی داشت از اینرو تا جنگ جهانی اول با وجود امپراطوری های فئودالی مانند روسیه عثمانی و دیگران هنوز حفظ مناطق ارضی موضوعی تقدیس شده بود اما با پایان جنگ جهانی اول دیگر سیستم فئودالی از رمق افتاده و سیستم سرمایه داری بدون رقیب عرض و اندام می کند . اولین بحران مازاد تولید در 1929 جهان بار دیگر دچار مصیبت دیگری می شود اقشار متوسط دچار ورشکستگی شده و بیکاری جانکاه افزایش می یابد اقشار متوسط برای حفظ روند تولید خود فاشیزم را تولید می کند سزمایه داری نیز تسلیم شرایط فوق شده و آتش جنگ را شعله ور تر می سازند هیتلر ظهور کرده و جهان در آتش جنگ می سوزد سرمایه نیز هنوز تصور می کند که جنگ می تواند او را از بحران خارج کرده و مناطق جدیدی برای فروش مازاد تولیدش فراهم سازد که حتی تا سال 2006 با اشغال عراق دائما دنیا در وحشت جنگ های جدید به سر می برد هزینه های اشغال عراق و افغانستان نشان داد که دیگر نه تنها جنگ حلال مشکلات نیست که خود موجد بحرانهای سهمگین تری ست از اینرو دیگر زیرسلطه قرار گرفتن فیزیکی تغییر کرده است . و این در جالی ست که رشد مبادلات کالائی وسرعت ارتباطات دیگر به طرز شگفت انگیزی دنیا را هر چه بیشتر به یکدیگر وابسته تر ساخته است از اینرو همانطور که زندگی شهری و ارتباطات شهری مرا وابسته به امکانات خود نموده دنیا نیز اینگونه به هم وابسته اند . همانطور که شما می توانید کارخانه ای در برزیل , آمریکا و ... را از کنچ خانه اتان در ایران سهام آنرا خرید و فروش نمائید . یا به مالکیت خود درآورید باید آن برزیلی آن آمریکائی و .... هم بتواند همینگونه با شما رفتار کند از اینرو وابستگی دیگر موضوعی خنده دار است که تنها از زبان اصحاب کهف بیرون می آید .
اما دوران سرمایه داری دوران رقابت های اقتصادی نیز هست - ما در اینجا از رقابت سرمایه دارها با یکدیگر چشم پوشی می کنیم - دولت در نظام سرمایه تنها با در آمدهای حاصل از مالیات مجبور است هزینه های خود را تامین کند زیرا دولت برای تنظیم روابط حاکم و ایجاد امنیت برای مالکیت هزینه زاست به همین دلیل تنها در زمانی قادر است هزینه های خود را تامین کند که گردش سرمایه با سرعت انجام پذیرد تا او بتواند در هر گردش سهم خود را برداشت کند و از همینروست که رکود دولتها را با کسر بودجه تورم بیکاری شهروندان و بطور کلی بحران روبرو می کند از همینروست که دولتها برای جذب سرمایه با یکدیگر در رقابتند و این رقابت ممکن است تا حد ایجاد شرایط جنگی برای کاهش امنیت سرمایه نیز پیش روند در اینجا استقلال باز هم معنا و مفهومی ندارد اینجا منافع ملی ست که مفهوم می یابد زیرا سلطه ی دولتی برای دولت دیگر نه تنها هزینه هایش را کاهش نمی دهد بلکه افزایش هم خواهد داد . منافع ملی ممکن است به دشمنی بین دولتها بدل شود اما این دشمنی بر مبنای رقابت برای جلوگیری از فرار سرمایه و جذب سرمایه های بیشتر است زیرا تراز تجاری کشورهاست که در نهایت روابط دولتها را شکل داده است از اینرو برای بالا بردن تراز تجاری مبارزه با بیکاری و افزایش حجم سرمایه های در گردش دولتها مجبور هستند برای حفظ منافع ملی برای افزایش قدرت خرید شهروندان و امنیت داخلی راه های ایجاد آنرا جستجو کنند . اما برای کشورهای عقب مانده یا " درحال توسعه " مانند ایران دو موضوع از اهمیت فوقالعاده برخوردار است ابتدا امنیت داخلی برای جذب سرمایه و جلوگیری از فرار سرمایه ها دوم جذب صنایع پیشرفته و استفاده از آخرین تکنولوژی برای حفظ سطح استاندارد کار اجتماعا لازم برای تولید کالا . زیرا هزینه ی استفاده از صنایع عقب مانده مانع بزرگی ست برای شرایط لازم در رقابت تولید کننده ها . پس راه حل برای دولت در ایران کاملا مشخص است پرهیز از تنش و ایجاد رابطه ی در سطج عالی و خوب با دنیا بخصوص دولتهائی که دارای تکنولوژی برتر هستند . بیش از بیست میلیون بیکار تنها با سرمایه ای بالغ بر چهار تریلیون دلار درمان پذیر است و برای جذب این سرمایه نیاز به رابطه ی خوب با دنیای سرمایه است با تراز بازرگانی در حد صفر ما هیچگاه قادر به تامین چنین سرمایه ای نحواهیم بود . از سوی دیگر امنیت داخلی یعنی هم از نظر اقتصادی و هم از نظر سیاسی مردم به دولت اعتماد کنند و این اعتماد تنها در ایجاد ساختار دموکراتیک که دولت را در برابر مردم پاسخگو نماید و همچنین ساختاری شکل گیرد که مردم در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها بتوانند مستقیما دخالت کنند . اما ساختارهای جمهوری اسلامی که هم در برابر منافع ملی و هم امنیت داخلی و هم روابط جهانی و ... مقاومت می کند قادر به اجرای این رسالت نخواهد بود و ضرورتا ساختار حکومتی ایران تنها با دگرگونی کامل نه اصلاح طلبانه که مقاومت ساختار موجود را در هم شکند می تواند پاسخ مناسب به شرایط حاضر باشد . چرا می گویم تنها با انقلاب ؟ آنرا با مثالی حکومتی روشن میکنم . آیت الله شاهرودی گفت : همین نوشابه های رانی که امروز در عربستان تولید میشود قبلا درخواست مجوز کارخانه در ایران را دارد اما بیش از یک سال از این اداره به آن اداره تا خسته شده و می رود . این نشان میدهد که ساختار حکومتی علی رغم میل افراد حکومتی طوری شکل گرفته اند که در برابر هر تولیدکننده ای بخصوص خارجی از خود مقاومت نشان میدهند از اینرو تنها با درهم شکستن این مقاومت یعنی انقلاب می توان به اهداف اولیه دست یافت . اما برخی شاید مرا در دفاع از جذب سرمایه به بهانه ی بی عدالتی و .... نقد کنند اما دوستان ما ابتدا باید تولید کنیم سپس بر سر توزیع آن دعوا کنیم . مطلب بیش از حد زیاد شده اگر چه مسائل بسیار مانده تا بعد ....

به نظر میرسد کامنت گذار کامنت من هنوز متوجه نیستند که بحث تئوریک و بحث های احساسی با هم متفاوتند و به همین دلیل من هیچگاه وارد بحثهای حاشیه ای و حیدری نعمتی نمی شوم موضوع انقلاب همانطور که گفتم رابطه ای انتخابی نیست بلکه از روی نیاز است که ما به انقلاب و رفرم فکر می کنیم در یک حکومت استبدادی و ضد دموکراتیک که بنیانهایش را قوانینش را الهی و غیر قابل تغییر ساخته صحبت از رفرم و اصلاح مودکانه است در حکومتی که قادر نیست درک کند این سرمایه در تولید است که مشکل بیکاری را می تواند حل کند و برای حل مشکل بیکاری بیش از بیست میلیون نفر هم - البته افرادی مثل شما و حکومتی ها بیکاران زن را که 85 درصد آنها بیکارند را به حساب نمی آورد - سرمایه ای بالغ بر چهار تریلیون دلار می باشد و این هم نمی تواند از سرمایه های سرگردان ایجاد شود مثلا اگر صنعت خودرو سازی را در نظر بگیریم شرکتهائی مانند جنرال موتورز تویوتا و .... شرکتهائی هستند که این صنعت را با آخرین فن آوری و تکنولوژی سودآور تولید می کنند و در رقابت جهانی هم از لحاظ میزان سرمایه و هم از لحاظ مدیریت و هم علم روز برتر هستند از اینرو بهتر است از آنها دعوت شود تا آنها در ایران این صنعت را توسعه دهند . بیکارانی که در سایه ی اسلام شما به اعتیاد و فحشاء روی آورده اند رابکار می گمارند تراز مبادلات بازرگانی خارجی را افزایش میدهند و دولت هم از قبل مالیاتش هزینه هایش را که هم اکنون به دوش مردم افتاده را از این طریق تامین می کند . اما این دولت نیز باید تضمین امنیت بازرگانی داخلی و خارجی را به او بدهد فساد اداری را که نه تنها در سیستم اداری بلکه در دستگاه قضائی جمهوری اسلامی بصورت طبیعت آن در آمده هم نابود کند . و برای کارشناسان آن همان حداقل شرایطی را بوجود آورد که در کشور خود دارا هستند همانطور که هم اکنون در سیستم غنی سازی اورانیوم و سیستم موشکی برای کارشناسان خارجی بوجود آورده است و همان رابطه ای که سپاهیان برای آموزش سیستم موشکی صدها نفر صدها نفر به کره ی شمالی می روند و با کره ی شمالی دارند با سایر کشورها هم داشته باشند اما جمهوری اسلامی و سیستم حکومتی اش که پایه ای ترین بنیانهای جامعه ی مدنی دنیا یعنی دموکراسی مدرن را ندارد مانند دادگستری مدرن و دولت مدرن ضرورتا قادر به جذب سرمایه های خارجی نیست و نه تنها جاذبه ای ایجاد نمی کند بلکه شرایطی را فراهم می کند که آنها فرار کنند مانند اشغال فرودگاه امام حمینی در دوران دولت خاتمی . و زمانی که سیستمی از خود مقاومت نشان میدهد ضرورتا تنها با تحولی انقلابی و تخریب این سیستم و ایجاد سیستمی جدید است که ما را به هدف می رساند این یعنی انقلاب . اما تصورات غلط برخی تحلیل گران سیاسی همیشه انقلاب را با خشونت برابر دانسته اند که این اشتباه تاریخی را برای جامعه نهادینه کرده اند . خشونت و بدون خشونت ربطی به انقلاب ندارد اگر جمهوری اسلامی حاضر است حکومت را دو دستی و بدون خشونت تقدیم شما کند ما هم از آن استقبال می کنیم وگرنه گزینه ی خشونت نیز برای ما همیشه روی میز است اگر چه از آن استقبال نمی کنیم ولی اجبارا ممکن است از آن نیز استفاده کنیم . زمانی که نیروی انتظامی شما را دستگیر کرده و به سر شما می کوبد در یک عکس العمل طبیعی از دستتان برای محافظت استفاده می کنید این یعنی دفاع از خود و هر فردی در دنیای حتی حیوانات هم حق دفاع از خود را دارد چه رسد به انسان . اما سیستمی که من پیشنهاد کرده ام سیستم سرمایه داری ست و این هم از آسمان تصورات واهی شما به زمین نیفتاده است بلکه از تحلیل علمی شرایط ایران و پاسخ مناسب به نیازهای امروزی جامعه ی ایران است و هیچ قرابتی هم به نظرات و یا سیستمهای حاکم بر کوبا و یا ونزوئلا ندارد اگر چه من از لحاظ علمی هم برای آنها همین راه را توصیه می کنم اگر چه می دانم آنان هم با همه ی نیتهای خیرخواهانه اشان برای عدالت اجتماعی با روشهای خودشان بدان دست نخواهند یافت شما به جای آنکه جواب علمی و تحلیلی ارائه کنید مانند جمهوری اسلامی سریعا انگ وابستگی به این و آن را با چندتا شعار آبکی به دیگران می چسبانید .*****

آنزمان که اتحاد شوروی وجود داشت برای مارکسیست ها معین شده بود که این غول سرخ از مسیرش منحرف شده - این امر به ریشه حیوانی و طبیعی داشتن انسان!!! بازمیگردد- توسعه طلبی و غلبه بر مغلوب - در طبیعت به گونه ای و در روابط انسانی به گونه دیگر مثلا" کاریزما - دیده میشود - من تئوریم را بسیار فشرده بیان داشته ام - و در ادامه - مفهوم سوسیالیسم نمیتواند درک درستی از امور اقتصاد جامعه انسانی نباشد چرا که حداقل مارا از فاصله گرفتن از وحوش دور نمیکند - لذا سوسیال دموکراسی - لیبرالیسم نشئت گرفته از اقتصاد بسامان و تعین یافته - و فاصله یافتن از هرج و مرج بازار و اقتصاد سرمایه داری امر مطلوبیست - اما سرزمین من - دل ویران ما- بسی دور است از چنین تئوری هایی- و راه باید برود که برسد. رویه اجتماع مبتنی بر لیبرالیسم و درون آن و ساختاربندی مفاهیم عمده آن - لازمست که نگرشی عدالت گرایانه داشته باشد = تا دور شویم از شومی رقابت تحت رانت - خودی و غیر خودی و ...... که اکنون در همه دنیا حضور و وجود دارد