محمدرفیع محمودیان − من در این نوشته می‌خواهم ویژگی‌ها و کاربرد کلی پدیدۀ گزافه را بررسی کنم. به جای مفهوم اغراق نیز از مفهوم گزافه‌گویی استفاده می‌کنم، تا از یکسو بر ابعاد قوی یا گزاف اغراق تأکید داشته باشم و از سوی دیگر جنبۀ کلامی-بیانی اغراق مشخص و شفاف باشد. بررسی، بیشتر معطوف به عرصۀ سیاست خواهد بود، ولی کوشش خواهم کرد به کاربرد گسترده‌تر گزافه‌گویی در گسترۀ وسیع‌ گفت‌وگو‌های معمولی و پیش پا افتادۀ روزمره هم نگاه داشته باشم.

گزافه‌گویی بسان شکلی از سخنوری