زبان شناسی
آناتولی، خاستگاه زبانهای هند و اروپایی
چهارشنبه, 1391-06-08 22:58
آلیسا جویس (Alyssa Joyce)
برگردان:
احسان سنایی
آلیسا جویس – بخش اعظمی از زبانهای آسیای میانه، مثل روسی، فارسی، هندی و حتی انگلیسی، احتمالاً حدود هشتهزار سال پیش از سرزمین آناتولی واقع در ترکیه امروزی نشأت گرفتند. این، نتیجه پژوهش گستردهای بر روی یکصد و سه زبان باستانی و امروزی، از طریق روشیست که معمولاً آن را با هدف بررسی نحوه تحول و انتشار بیماریهای اپیدمیک استفاده میکنند. پژوهشگران امیدوارند این یافتهها به بحث طولانیمدتی که در خصوص خاستگاه زبانهای هند و اروپایی درگرفته، بالاخره پایان بدهد. |
کشف احتمالی زبان زاگرسنشینان باستان
شنبه, 1391-02-23 12:32
نویسنده: دیوید کیز (David Keys)
برگردان:
احسان سنایی
دیوید کیز (David Keys)/احسان سنایی - باستانشناسان، خبر از وجود زبانی فراموششده دادهاند که بقایایش همین چندی پیش، در ویرانههای ۲۸۰۰ساله یک کاخ آشوری پیدا شد. این کشف از آن حیث حائز اهمیت است که به درک ریشههای قومی و فرهنگی ِ مردمان کوهنشینی کمک میکند که چندین هزاره پیش، طعمه نسل نخست تمدنهای ساکن بینالنهرین شدند. |
نوشتار زنانه
چهارشنبه, 1390-01-03 10:24
شهابالدین شیخی
شهابالدین شیخی- زبان اگر درخشانترین و متعالیترین ابزار ارتباط انسانی است، به همان میزان هم از آن زمان که چنین موقعیتی یافته است، بنیادیترین عامل هویت ساز انسانی نیز هست. در حوزه ادبیات فمینیستی (مجموعه نوشتار و نقد و بحث و فحصهایی که درباره فمینیسم و زنان نوشته شد است)، چندین راه طیشده و همچنان قابل پیمایش و طی نمودن، گشوده شده است. اولین راهها به بحث حضور زنان در «ادبیات»، دیگری به مبحث «ادبیات خلق شده توسط زنان» و سومین آنها به «نقد فمینیستی» یعنی نقدی که از نقطه نظر انگارهها و پارادایمهای فمینیستی به هنر و ادبیات نگاه میکند و از این زاویه آنها را میسنجد. |
پروژه "زبان باز"
دوشنبه, 1389-10-27 13:20
اندیشه زمانه ـ در بخش نخست گفتوگو با داریوش آشوری، از ورود علوم انسانی به ایران و شکلگیری زبان آن سخن رفت. در بخش دوم به گسست میان "قدیم" و "جدید" و پیامدهای این گسست برای پاگیری علوم انسانی در ایران پرداخته شد. برای غلبه بر این گسست چاره روکرد به "قدیم" نیست، با این امید که "سنت" به علوم انسانی و زبان آن، بنیاد ایرانی دهد. "قدیم" چنین انتظاری را برآورده نمیکند. پیشنهاد داریوش آشوری باز بودن به روی جهان است که روکردی باز به سنت فکری و ادبی را هم شامل میشود. |