نیلوفر شیدمهر- فمینیست‌های به اصطلاح اسلامی ایرانی که من "فمینیست بودن" آن‌ها را در این مقاله به پرسش می‌کشم، مشابه اصلاح‌طلبان حکومتی هستند. فمینیسم اسلامی بی‌شک رابطه‌ای با فمینیسم دارد، اما آیا این رابطه‌‌ همان استفاده از فمینیسم برای بقای اسلام سیاسی نیست؟

در بخش اول این مقاله تعریف جنبش های اجتماعی به طور خلاصه از منظر نظریه های مهم جنبش های اجتماعی با سه رویکرد (رویکرد رفتار جمعی، رویکرد نهادی و رویکرد جامعه مدنی) ارائه شد و جنبش‌های زنان به عنوان جنبش اقلیت معرفی شد. جنبش‌های زنان جنبش‌هایی هستند که سعی دارند در درون جامعه مدنی از طریق الگوهای فرهنگی روابط و مناسبات تازه جنسیتی بوجود بیاورند و بر سر تاریخیت با نظم جنسیتی موجود در مبارزه‌اند. این جنبش‌ها در نهایت قصد کسب قلمرو و عرصه جدیدی برای بسط مفاهمه‌ای بدون هژمونی مردانه دارند.جنبش‌های زنان در میان طیفی از فعالیت آشکار (بسیج و اعتراض عمومی) تا دوره‌های نهفتگی در نوسان هستند. در دوره‌های نهفتگی، جنبش متوقف نمی‌شود.