نسخه قابل چاپ

بصیر آهنگ - نزدیک شدن به سال ۲۰۱۴ میلادی که در آن قرار است نیروهای بین‌المللی، افغانستان را ترک کنند، از هم‌اکنون نگرانی‌های جدی‌ای را برای شهروندان این کشور به وجود آورده است.

آن عده از زنان افغانستان که اکنون در عرصه‌های مختلف اجتماعی فعالیت دارند، بار‌ها نگرانی خویش را درباره خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان و مسئله صلح با گروه طالبان ابراز کرده‌اند. این نگرانی‌ها حتی موسسه‌های حقوق بشری فعال در افغانستان و ازجمله سازمان ملل متحد را که از نزدیک شاهد وضعیت کنونی زنان افغانستان هستند، واداشته تا در محافل مختلف بین‌المللی واکنش نشان دهند و خواستار توجه جدی بین‌المللی نسبت به نگرانی زنان افغانستان شوند.

سحر پرنیان: «نگرانی از سال ۲۰۱۴ تنها مشکل من نیست، بلکه اکثریت زنان افغانستان به خصوص دختران جوانی که در طول چندسال گذشته از برکت امنیت نسبی، توانسته‌اند نقش خویش را در جامعه مرد سالار افغانستان ثابت کنند، از وضعیت کنونی و صلح بی‌قید و شرط باطالبان و همچنان وضعیت متزلزل حکومت به شدت می‌ترسند.»

زنان افغان با توجه به کمیت تاثیرگذاری‌شان در جامعه مردسالار افغانستان، البته اگر شرایط به همین صورت به پیش برود، از وضعیت موجود راضی هستند. آن‌ها توانسته‌اند دیوار‌های سخت جامعه سنتی و قبیله‌ای را بشکافند و قدم‌های استوار برای رسیدن به حقوق و آزادی‌های انسانی‌شان بردارند. سحر پرنیان نمونه خوبی برای دختران جوانی افغانستان است که می‌خواهند آزاد باشند و در امنیت زندگی کنند.