"بدون شک کار خانگی، شغلی زنانه است" همین جمله خودش دوتایی ساز هستش . زنانه/مردانه! در متنی که سعی داره تا از جنسیت واسازی کنه چنین جمله هایی دوباره کلیشه ساز میشن خانمِ مهاجرِ عزیز ... کاش در ابتدای جمله نمی گفتید بدونِ شک! کاش به جایِ آن می گفتید در باور و فرهنگِ عامه مدام تلاش می شود که کار خانگی را به عنوانی شغلی زنانه بازنمایی کنند! چیزی که بالاتر هم خودتون به اون اشاره کردید! "آموزش نقش‌های جنسی در فرایند اجتماعی شدن، برای ساخت‌یابی دوباره مردسالاری که تفکیک جنسیتی نیروی کار را توجیه می‌کند، خانه را به عنوان محل کار زنان و دنیای بیرون از خانه را به‌عنوان محل کار مردان طراحی می‌کند و حتی دختران کوچک در روستاها از کودکی تربیت می‌شوند تا قالیبافی را به عنوان بخشی از کار خانگی انجام دهند." البته می دونم که عمدی نیست و به هر صورت گاهی پیش میاد و از دستِ آدم در میره و از متن چنین چیزهایی در میاد! :-)

درست، ولی یک سؤال از خودتون بپرسید و در جوابش با خودتون رو راست باشید: اگر مردی پیدا بشه که خونه داری رو صرفا وظیفه زن ندونه و حتا در صورتی که همسرش دارای شغل با در آمد بالا ولی مستلزم ساعت کاری طولانی باشه، اون آقا حاضر بشه تمام وظایف خونه داری رو هم به عهده بگیره شما خانومها چه نگاهی به اون مرد خواهید دشت؟ خواهشا با خودتون روراست باشد. آیا اون مرد از چشمتون نمیوفته؟ باور کنید چنین چیزی اصلا ته ذهن من نیست و نبوده، این رو از چندین زن شنیدم. برای من هم پذیرفتن قالب سنتی به همون اندازه سخته. من هم به عنوان یک مرد گاهی فکر میکنم:

چرا از بدو تولدم، به دلیل جنس مذکر بودن تا آخر امر به چشم یک نان آور خانه باید بهم نگاه بشه؟

من هم شاید دلم بخواد فارغ از جنسیتم حتا برای مدت کوتاهی هم که شده به چشم یک نون آور بهم نگاه نشه. همون اندازه که بعضی از زنها از این دید خانه دار بودن که از بدو تولد در موردشون هست آزار می بینند، بعضی از مردها هم همین حس رو نسبت به دید نان آور بودن دارند. وگرنه کم نیستند مردایی که خانه داری رو وظیفه زن نمی دونند و حتی حاضرند تمام این مسولیت رو به عهده بگیرند. شما اول باید زیر ساخت های فکری زن ایرانی رو تغیر بدید تا بتونید این روند رو تغییر بدید.

من که متوجه نشدم خانوم داودی مهاجر،منظورشون ازاین مطلب چی بود؟اما میخام بگم توایران،چی سرجای خودشه.33 ساله که جمهوری اسلامی ازاین شعارای قشنگ میده،اما به عمل که میرسن میلنگن

به عنوان یک مرد که هم خودم و هم همسرم هردو با تحصیلات دکترا شاغل هستیم و در آمریکا زندگی می کنیم، به دلیل توع کار، من می تونم فرصت بیشتری در خونه باشم و بخشی از کارهام رو از خونه انجام بدم ولی همسرم کارش در بیرون خونه است. به هرحال با این شرایط بیشتر کارهای خونه رو هم من انجام می دم و همسرم در خونه تقریبا دست به سیاه و سفید نمی زنه و هر فقط هم صحبتی می شه، خستگی کار و رانندگی و... رو به پیش می کشه و البته گاه و بیگاه هم من رو مورد لطف و طعنه قرار می ده که از صبح خونه بودم و "کیف کردم" و... فکر می کنم این موضوع فراتر از جنسیت باشه و همینکه کسی بیشتر در بیرون خونه هست و وقتی از کار به خونه میاد می بینه که همه چیز حاضر و آماده و مرتبه، ناخودآگاه فکر می کنه که اینها همه خودبخودی انجام شدند و زیاد به تلاشی انجام گرفته فکر نمی کنه. این داستان زن و مرد نمی شناسه و به عوض شدن نقشها به همین راحتی ممکنه از طرف زنها هم چنین برخوردی انجام بگیره. اون چیزی که لازمه یه کم انصاف و ارزش دادن به تلاش هر دو طرف زیر یه سقفه.

من حاضرم جامو با زنم عوض کنم چرا؟غذا که نمیپزه همش یا حاضری یا از بیرون لباسها هم خشکشویی میده همش دنبال یوگا و شب شعر و فیسبوکه یعنی هیچی به خدا .منم مث خر کار میکنم ساعت ده شب خسته و کوفته از زندگی و کار و جامعه و ترافیک میام خونه .تازه واسه ی ماچم باید ناز بخری.

من نمی دانم شما مردها چرا سر هر مطلب بی ربطی پای مهریه رو وسط می کشید؟ و مثلا از آن همه برخورداری حقوقی و عرفی مردان در جامعه ایران نمی گویید؟ آقا جان اسلحه که روی شقیقه ات نگذاشته بودند .قبول نمی کردی! مهریه رو می گم. حالا که قبول کردی باید مثل یه آدم عاقل و بالغ پایش بایستی . چطور وقتی چک دادی دست مردم و برگشت خورد از این ننه من غریبم بازیها در نمیاری؟! ما زنها رو ببین که با امضایی که پای عقد نامه می گذاریم بر طبق قوانین موجود امکان هر مصیبیتی رو در زندگی زناشویی می پذیریم با کمال خریت! از این که ممکنه گیر مرد مزخرفی بیافتیم و امکان طلاق هم نداشته باشیم و به سبک ننه بزرگها بسازیم و بسوزیم چون حق طلاق با مرد است. و تازه ما با کدام در آمد می توانیم مستقل شویم؟! بچه هم که در نهایت مال پدر میشود! تعدد زوجات هم که داریم . تمکین هم که هست! یعنی مرد می تونه هر چیزی رو بهانه کنه و به دادگاه بره و ادعای عدم تمکین از سوی زوجه رو بکنه و حتی نفقه هم نده! و از اون ور طلاق هم نده!!! اکثرا هم مجبوریم مهریه رو ببخشیم تا حق طبیعی خودمون رو که مادر بودنه از دست ندهیم! اگه تعداد مردهایی که برای مهریه به زندان می افتند دو سه هزارتاست تعداد زنهایی که باید بسوزند و بسازند با یک شوهر مزخرف سر به آسمان می گذارد. تعداد مادرهایی که بچه شان را باید بعد از هفت سالگی و از آب و گل در آوردن ، توی سینی بگذارند و تقدیم مرد (و در واقع مادر و پدر مرد یا زن بابا ) کنند سر به آسمان می گذارد. و البته درد امروز و دیروز هم نیست مسبوق به سابقه است! اصلا همین نداشتن هیچ درآمد و سرمایه ای خودش یه خطر دائمیه ... حالا هی مهریه مهریه کن!

خانم ساد خیلی رک و راست حقیقت را گفتند بابا یک قیمتی از سوی خانم محترم پیشنهاد شده خواستی نخر کسی مجبورت نکرده. اما فقط ان قر و اطوارا های روشنفکری و فمینیستی را نمیدونم با این معجون چطور میشه قاطی کرد. اصلا همون سیستم سنتی از همه بهتره کی گفته تعویضش اوضاع را بهتر میکنه! فقط لطف کنید راستی اگر خواستید در مورد تغییر روابط زن و مرد و چگونگی تقسیم وظایف و حقوق طرفین بحث کنید مهریه را از این قضیه جدا نگه دارید اصلا چه ربطی داره به موضوع!!!!!!!!!