خانه | جامعه | زنان

طرح امنیت اخلاقی در داخل و خارج ایران

چهارشنبه, 1390-03-25 11:57
نسخه قابل چاپنسخه قابل چاپ
فریبا داووی مهاجر
فریبا داوودی مهاجر- احمد علم‌الهدی امام جمعه مشهد می‌گوید: «اگر در کوچه و محله شما، یک درنده یا گزنده پیدا شود، شما نمی‌گذاری بچه‌ات از خانه بیرون برود که نکند این گزنده و درنده به او آسیب بزند. عزیز من! این زن و دختر جوانی که در آن کوچه، همسایه شماست و هر روز و هر ساعت روسری‌اش عقب‌تر می‌رود و مویش پریشان‌تر و لباسش تنگ‌تر می‌شود، از هر درنده‌ای و گزنده‌ای برای ناموس و جوان تو آسیبش بیشتر است؛ چرا بی‌تفاوتی؟»
 
 

اما مهدی طائب، روحانی اصول‌گرا، روز دوشنبه، بیست و سوم خرداد ماه ضمن تأکید بر مبارزه با بی‌حجابی گفت: «جریانی در جامعه سعی دارد بدحجابی و بعضاً بی‌حجابی را در جامعه به صورت سازمان یافته رواج دهد.»

 

به گفته وی رگه‌هایی از «رواج سازمان یافته بی‌حجابی در جریان انحرافی» نیز به چشم می‌خورد.

 

به تعبیر آن‌ها، زنان ایرانی که به هر دلیلی مایل به «انتخاب پوشش» خود هستند و از الگوهای رفتاری دیکته شده جمهوری اسلامی پیروی نمی‌کنند، یا به شکل سازمان‌یافته در جهت جریان‌های انحرافی حرکت می‌کنند، یا درندگان و حیوانات گزنده‌ای هستند که امنیت جامعه را به خطر می‌اندازند.

 

تنها همین دو اظهار نظر نشان می‌دهد که نگاه جریان حاکم به بخش کثیری از انسان‌هایی که حجاب اجباری را قبول ندارند و الگوی دیگری برای پوشش خود انتخاب کرده‌اند، نه تنها نگاهی از بالا و دستوری است، بلکه در اندیشه آن‌ها چنین زنانی یا حیوان‌اند یا روسپیانی که خود را عرضه می‌کنند. آن‌ها از زن تنها برجستگی‌های بدنش را می‌بینند؛ برجستگی‌هایی که اگر نمایان شود به مانند حادثه اخیر در اصفهان می‌تواند موجب تجاوز گروهی عده‌ای مرد به آن‌ها شود.

 

به مصاحبه فرمانده نیروی انتظامی منطقه پس از این حادثه توجه کنید. او قبل از هر اظهار نظری دلیل تجاوز۱۵ مرد به این زنان را بدپوششی مهمانان زن بیان کرد.

 

وی در سخنان خود اشاره‌ای به دلایلی مثل بیماری این مردان یا مصرف مواد مخدر توسط آن‌ها یا هر عامل دیگری نکرد که می‌تواند موجب تجاوز گروهی شود.

 

تصور می‌کنید چنین برداشتی از چنین وقایعی تنها در میان دست‌اندرکاران جمهوری اسلامی رایج است و تنها در داخل مرزهای ایران اتفاق می‌افتد و درخارج از مرزهای ایران گریبان‌گیر بعضی از مردهای هم‌وطن نشده است؟

 

آیا تصور می‌کنید چنین ابتذالی تنها در میان متعصبین و متحجرین مذهبی وجود دارد و بعضی مردان غیر مذهبی و حتی سکولار از این ابتذال به واسطه شعارهای زیبا مبرا هستند؟

 

آیا تصور می‌کنید تنها زنی که در داخل ایران زندگی می‌کند در مقابل مزاحمت‌های جنسی خاموش است یا در هر جایی که باشد در مقابل حرف و سخن‌های که با مکانیسم‌های مشخص شده آبروی او را به جای فرد مزاحم در خطر می‌اندازد، سکوت می‌کند؟

 

مسلم است روی سخن من با همه مردان هم‌وطن در داخل و خارج ایران نیست. من از آفاتی صحبت می‌کنم که مرز نمی‌شناسد و متاسفانه نه تنها برخی مردان هموطن که زنان تحت تاثیر و تحت تربیت جامعه مردسالار را نیز در بر می‌گیرد؛ جامعه‌ای که نه فقط برای لباس پوشیدن بلکه به جرم شاد بودن یا خندیدن یا مدل حرف زدن نیز همچنان زن ایرانی را قضاوت می‌کند.

 

اگر چه این تفکر در خارج از ایران همانند داخل، سردار رادان ندارد تا خبر از طرح امنیت اخلاقی بدهد و گشت موتوری و خودروی نیروی انتظامی و نیروی آموزش دیده رسمی در کار نیست، اما با‌‌ همان نگاه و با روش‌هایی متفاوت زنان را حذف و اضافه و قضاوت می‌کند. در واقع مهم نیست که کجا باشی یا چه پوششی داشته باشی. مهم این است که چون زن هستی باید همیشه مراقب باشی. باید همیشه در اضطراب به سر ببری که برادرت یا همسرت یا همکارت یا مرد همسایه یا شوهر دوست صمیمی‌ات یا فرمانده نیروی انتظامی و امام جمعه شهر و رئیس دانشگاه درباره تو به عنوان یک زن چگونه نگاه می‌کند.

 

 از نظر سردار رادان بیرون آمدن مو از دو طرف روسری امنیت جامعه را زیر سئوال می‌برد. از نظر مردی که همه‌گونه روابط آزاد در قلب اروپا دارد خندیدن زن به یک مزاح نوعی نخ دادن تلاقی می‌شود. نمی‌توانی زن باشی و‌‌ رها باشی و طعم مزاحمت یا جسارت را نچیده باشی
 
باید همواره مراقب باشی تا تو را یک زن عفیف بدانند. حتی نوشتن یا صحبت کردن درباره این قضاوت دائمی خطر باز قضاوت شدن را می‌آفریند. مانند دوستی که به دلیل ساخت یک فیلم درباره هم‌جنسگرایان همواره با این قضاوت روبه‌رو می‌شد که هم‌جنسگراست و در ‌‌نهایت مستندسازی در این حوزه را ترک کرد. یا مانند زنی که چون همسر یک مرد سیاسی است برای حفظ امنیت شغلی یا حیثیتی همسرش، حتی وقتی که نه خودش نه همسرش به حجاب اعتقاد ندارد، باید حجاب ویژه حکومت اسلامی را داشته باشد.

 

تمام آن‌چه در اطراف زن ایرانی می‌گذرد قضاوت است. نه تنها در صداوسیما و کتاب‌های آموزشی که با تبلیغ دایمی خوب و بد، زشت و زیبا، قالبی ساخته‌اند تا هر چه نشانه‌ای از زنانگی دارد را داخل آن بریزند و آن‌چه می‌خواهند از قالب خارج کنند. در خارج از مرزهای ایران هم آن‌چه بر روح روابط میان زن و مرد ایرانی حاکم است، قالب‌سازی از زنی است که اگر خودش باشد انگاری روی لبه تیغی حرکت می‌کند که سال‌ها است برای راه رفتن او تراشیده شده؛ لبه تیزی که با اندکی خطا هلاکش می‌سازد. اساساً تیغه را به گونه‌ای تراشیده‌اند تا تاوان خطا هلاکت باشد.
 
از نظر سردار رادان بیرون آمدن مو از دو طرف روسری امنیت جامعه را زیر سئوال می‌برد. از نظر مردی که همه‌گونه روابط آزاد در قلب اروپا دارد خندیدن زن به یک مزاح نوعی نخ دادن تلاقی می‌شود. نمی‌توانی زن باشی و‌‌ رها باشی و طعم مزاحمت یا جسارت را نچیده باشی.

 

فقط نباید که سردار روزبهانی، رئیس امنیت اخلاقی، برای حفظ عفت خبر از تربیت و اعزام ۷۰ هزار نفر بدهد. همین که برای نقل مجلس نشدن در محافل مردانه و در امان ماندن از شوخی‌های سخیف در یک گوشه بنشینی و به خودت اجازه اظهار نظر حتی سیاسی هم ندهی انگار صد‌ها سردار روزبهانی را در مغز خودت کاشته‌ای.

 

یادم می‌آید در یک جلسه کاری، یک زن اتفاقاً محجبه از حقوق زنان و این‌که باید درصدی برای زنان برای حضور در شورای مرکزی یک حزب سیاسی در نظر گرفته شود دفاع کرد. پس از این‌که او رفت یک مرد سیاسی در گفت‌وگو با مرد دیگری از آن زن با عنوان «زنیکه» یاد کرد و هرگز فراموش نمی‌کنم در آن لحظه به چه حالی شدم: برای در امان ماندن از چنین لقبی علیه خودم، آرام به پشت یک ستون خزیدم و تظاهر کردم که هیچ نشنیده‌ام و سکوت کردم.

 

همان روزها بود که تصمیم گرفتم به جای ملق زدن در فضا‌های سیاسی مردانه، دست فعالان جنبش زن را بگیرم ومستقل و فراتر از ابرگفتمان‌های مسلط جامعه برای تغییر نگاه جامعه به زن با همه هزینه‌هایش تلاش کنم؛ هزینه‌هایی که زندان و بازجویی رسمی و خطرات تعریف شده نیست. هزینه‌هایی است که می‌تواند بی‌رحمانه یک زن را از قواعد بازی و حتی زندگی معمول حذف کند.

 

امروز همکار جوان روزنامه‌نگارم زنگ زد. از مزاحمت مرد همکارش گله کرد که منتهی به شکایت وی به رئیس رادیو شده است. رئیس سازمان در جواب این دختر جوان گفته بود: حتماً پیگیری می‌کنم ولی آخر چرا به شما بند کرده است؟ شاید رفتار نامناسبی داشته‌ای؟

 

با شنیدن این روایت به یاد روایت فرمانده نیروی انتظامی اصفهان افتادم که علت تجاوز دست‌جمعی را پوشش نامناسب زنان در مهمانی بیان کرد.

 

به این ترتیب پس از سال‌ها، ترس از قضاوت شدن را کناری گذاشتم و درباره این ترس نوشتم. 
Share this
Share/Save/Bookmark

....خانم اون كه اونطوري صحبت ميكنه حاجيه و ازش انتظاري نميره چون فقط سرش تو حوزه مذهبي خودشه ! ولي شما چرا؟ ....
ماها فقط اسممون بد در رفته. مردسالار كيلو چنده ? از طرفي ميگي منظورت همه نيست از اونطرف چنان صحبت ميكني كه انگار هميشه اين داستان يكطرفه و خاص مرد بوده! اين كنترل مثلا پوشش و تعيين خط قرمز هم واسه زن هم مرد صادقه. تو همينجا هم بين خود هلنديها اتفاق ميوفته ولي دليلي نداره من فردا برم دست به تغيير جامعه بزنم !
در ضمن شنيدم روزه مرده, مرداي خوب روزتون مبارك!

حضرتِ آیت الله علم‌الهدی امام جمعه مشهد فرموده اند: “دختری که روسری‌اش عقب می‌رود از هر درنده و گزنده‌ای خطرناک‌تر است”…

وای خدا این چه حرفیه؟ حدیث موثق داریم در کتاب نصایح خوانده ام که “مستحب است که خانمها قسمتی از موهای جلوی سرشان را بیرون از چادر و روسری قرار دهند، اما به یک شرط و آن در مورد خانمهای مسن است”.
سالخوردگی هم نسبی هستش یکی در ۲۰ سالگی پیر میشه ویکی در ۶۰ سالگی.

بابک معماری
https://sites.google.com/site/babakmemariwebsite

من نمی فهمم چرا به هر صورتی می خواهیم جاذبه های جنسی زنان و خودآرایی آن ها و تاثیراتی که این خودآرایی بر روی مردان می گذارد را انکار کنیم. جنایت خمینی شهر و هرنوع تجاوز به حریم خصوصی انسان ها به هیچ وجه توجیه پذیر نیست و سخنان اقای علم الهدی هم توهین آمیز است اما این دلیل نمی شود تا واقعیت را یکطرفه ببینیم. متاسفانه تفکرات فمینیستی تبدیل به نوعی ایدءولوزی شده که هر نوع واقعه ای را یکسان تحلیل می کند و چشم خود را بر بسیاری از واقعیات می بنند. تحلیل درست باید بتواند از عهده مجهولات مسئله به درستی بر اید و برای این کار نیاز دارد تا نگاهی جامع و واقعبینانه داشته و از حداقل سوگیری برخوردار باشد. در همچو وقایعی جاذبه جنسی زنان، خودآرایی آنها، رفتار های شهوت انگیز زنان، شهوترانی مردان، نوع نگاه مردسالارانه، خود برتر بینی مردان، رفتارهای محدود کننده حکومت و جامعه، و... همه و همه سهیم اند و این اشتباه است که گوشه ای از واقعیت را ببینیم و چشم بر جوانب دیگر ببندیم

اقای اصلاح طلب این چه حرف ...است که میزنی.جاذبه جنسی زن دلیل بر ازاد گذاشتن ....برای تجاوز و تعرض نیست.
ضمنا کسی که سرش تو باغ همسایه است و زنگ میزنه همقطار هاش و اونا به قصد تجاوز و با صلاح وارد میشن دیگه بحث نوع پوشش نیست
مسلما [کسی] در خونه چادر مشکی به سر نمیکنه حالا اگه باد بزنه پرده بره کنار خدای نکرده یکی ببینه بیاد تو و ... بعد بگه پوشش نا مناسب بود؟
حضرت علی میگه چیزی که برای خودت نمیپسندی برای دیگری نپسند
من نه فمینیستم و نه زن. اما همونقد که تو ازاد باشی و لباسی که دوس داری بپوشی یک زن هم صرف انسان بودنش نظرش محترمه.
ضمنا واقعیت اینه که تو این مملکت خشونت از هر نوعش علیه زن نهادینه شده و به خاطر محرومیت و محدودیت جنسی این ما مرداییم که شبیه حیوانات درنده شدیم.

......
وقتی حکومت رسما داره به زنها زور میگه خوب منم باور میکنم که میتونم به خاهرم دوست دخترم همکلاسیم .... زور بگم و توهین کنم

با دورد , به کلیه دوستان کامنت گذار , لازم میدانم به آگاهی برسانم , بنده قبلا
با نام رضا و گاهی رضا ترابی نظر خود را در رادیو زمانه مطرح میکردم واکنون که
هموطنی بنام رضا به جمع نظر دهندگان پیوسته اند , از این پس با نام رضا ترابی
به ذکر نظر خود میپردازم , بنده یکی از علاقه مندان دیدگاه های
سرکار خانم محاجر بوده و هموطن ما رضا مسئول نظرات خویش هستند,
زنده باشید,

واقعا عالی‌ بود.

و من واقعا از آقای `کاربر مهمان` تشکر می‌کنم که اینقدر منصفانه و روشن به مساله نگاه می‌کنن و فقط به صرف مرد بودن حق رو به خودشون نمیدن.

واقعا جای تاسف است که سایت وزین رادیو زمانه مطالبی را چاپ کرده است که از واژه های سخیف و مبتذلی چون نخ دادن استفاده شده است.... ایشان مانند دیگر چهره های افراطی فمینیسم در پوشش حق زن ،می خواهند آزادی مطلق ونا محدود داشته باشند تا مناسبات مبتنی بر نهیلیسم ارزشی و کنار گذاشتن هر نوع باور اخلاقی در مناسبات زن و مرد را جلو ببرند. در اصل از مناسبات علط مرد سالارانه می خواهند سوء استفاده کنند تا نوع زن سالارانه آن و نا مقید به رعایت ارزش های اخلاقی را تشکیل بدهند. در اصل معلو نیست اگر عدم قضاوت نا محدود باشد انگاه چطور می توان رفترا غلط و درست را تمیز داد؟ خود این خانم بار و بار ها یکطرف در مورد مسائل زندگی شخصی اش صحبت کرده است خوب قطعا انتظا ردارد خوانندگان قضاوت کنند و از وی حمایت کنند و گرنه چرا به خودشان زحمت می دهند .رعایت حقوق زنان و امنیت اخلاقی بدین معنا نیست که با زنان هیچ مخالفتی نشود واگر رفتار زنی نا مناسب و ترویج دهنده بی بند وباری باشد سکوت کرد! افراد حق دارند برای شان سئوال ایجاد شود چطور یک زنی که تا ایران بوده چادری بوده است و سال ها در زمینه چادری کردن دانشجویان فعالیت می کرده هست ومدعی مذهبی بودن و طرفداری آیت الله منتظری ، ناگاه در کمتر از چند ماه نه تنها حجاب را بر می دارد که  با موازین عرف و شرعی در حوزه سیاستمداران و فعالان اجتماعی تطابق ندارد. طرح درست مساله اجتناب از قضاوت های شتابزده و غیر منصفانه و تبعیض جنسیتی است. و گرنه از قضاوت درست گریزی نیست. جامعه از طریق قضاوت های درست در مسیر پیشرفت و تعالی قرار می گیرد و گرنه اگر قرار باشد هر کس بدون هیچگونه چارچوب و اصولی به صرف اینکه زن هست انجام دهد و موجب تعرض به حقوق دیگران و تضعیف کیان جامعه شود ، امگاه جامعه در سراشیبی سقوط م یافتد. به عنوان نمونه اگر قرار باشد جامعه ایران بر اساس نسخه های فریبا داوودی و شادی صدر اداره شود ، آنگاه تعادل جامعه به هم می خورد. به نظر من این دیدگاه های افراطی بزرکترنی مشکل جامعه زنان ایرانی در دستیابی به حقوق شان هستند.

ارسال کردن دیدگاه جدید

محتویات این فیلد به صورت شخصی نگهداری می شود و در محلی از سایت نمایش داده نمی شود.

نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.

لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.

کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و
منتشر نخواهد شد.

 

لینک به ادیتور زمانه:         

برای عبور از سد فیلترینگ

پرونده ۱۳۹۱ / چشم‌انداز ۱۳۹۲

مشخصات تازه دریافت برنامه های رادیو زمانه  از ماهواره:

ماهواره  :Eutelsat

هفت درجه شرقی

پولاریزاسیون افقی 

سیمبول ریت ۲۲

فرکانس ۱۰۷۲۱مگاهرتز

همیاران ما