بخشهای زمانه
مجله رادیویی چشم‌انداز
زم‌تون
ضریح‌پرستی
نسخه قابل چاپ
نعیمه دوستدار- گفته میشود چهار میلیون ایرانی از ضریح ساخته شده در ایران برای حرم امام سوم شیعیان بازدید کرده‌اند. این ضریح پس از یک ماه رونمایی در شهر قم، در ایام محرم به تهران آورده شد و پس از آن، با عبور از شهرهای مختلف ایران به عراق منتقل شد.
ساخت این ضریح به دست هنرمندان ایرانی انجام شده و طرح آن اثر محمود فرشچیان، مینیاتوریست نامدار ایرانی است. برای ساخت این ضریح ۱۱۸ کیلویی، ۶۵۰ گرم طلا استفاده شده که به گفته دست‌اندرکاران، تمام آن را علاقه‌مندان امام سوم شیعیان تامین کرده‌اند و در روز پرده‌برداری، معادل هفت میلیارد تومان ارزش آن بوده است. سخنگوی هیئت امنای ساخت ضریح گفته است: «به جز طلا همه ملزوماتش تقریباً هفت میلیارد تومان هزینه شده است، اعم از تهیه نقره، چوب، هزینه‌های کارگاه، خرید دیگر اقلام و لوازم.» گفته می شود در مجموع ۱۴میلیارد تومان هزینه ساخت آن شده است.
صدا و سیمای ایران شبانه‌روز این اتفاق را با برنامه‌های مستقیم از مسیر حرکت ضریح در شهرهای ایران و استقبال ایرانیان از آن گزارش کرد؛ با ساعت‌ها مداحی و تصاویری از هجوم مردم برای تبرک خواهی از ضریح. تصاویری که پخش شد هیچگونه سانسور و تعدیلی نداشت؛ تصاویری از کسانی که خود را جلوی ضریح می‌انداختند تا از حرکت آن جلوگیری کنند؛ ترکیبی از احساسات شدید که با متعصبانه‌ترین اعتقادات مردم در ارتباط بود و پیچیدگی جامعه امروز ایران را که به شدت با این احساسات مذهبی درگیر است، نشان می‌داد. با وجود اینکه مشارکت مردم در تهیه طلا و نقره ضریح امامان و تامین هزینه‌های عتبات‌عالیات و ... سابقه‌ای دیرین و تاریخی دارد، اما این حجم از تبلیغات حکومتی برای این موضوع و پوشش دائمی برنامه‌های استقبال و مشایعت، تاکنون سابقه نداشته است. به نظر می‌رسد حکومت ایران از این نماد دیرین سیاسی که برای مقابله با حکومت‌های سنی متولی عتبات، همواره مورد توجه مردم شیعه ایران بوده است، اکنون به شیوه خود استفاده مضاعف می‌کند.
انتقاد از درون
انتقاد به موضوع گرداندن ضریح ساخته شده در ایران برای حرم امام حسین، زیر فشار رسانه‌ای موجود در داخل ایران آسان نیست.
صدا و سیمای ایران با تمرکز همه‌جانبه بر این موضوع و تبلیعات گسترده بر آن راه را بر هر گونه انتقادی بسته و غیر از آن، نهادهای رسمی و امنیتی هم با رویکردی تهدیدآمیز اجازه هیچگونه مخالفتی را نمی‌دهند. نمونه‌اش برخورد با مطلبی در روزنامه جمهوری اسلامی بود که در آن، خبرنگار این روزنامه در شهر اهواز، به مشکلات ایجاد شده برای مردم به دلیل برگزاری این مراسم مانند تعطیل شدن مدرسه‌ها و اداره‌ها، ترافیک شدید، عقب افتادن کارهای ضروری مردم، دیر رسیدن به پروازها، حمله‌های قلبی و مراجعه به بیمارستان‌ها به دلیل آسیب‌دیدگی در فشار جمعیت و ... اشاره کرده بود.
صدا و سیمای ایران با تمرکز همه‌جانبه بر این موضوع و تبلیغات گسترده بر آن راه را بر هر گونه انتقادی بسته و غیر از آن، نهادهای رسمی و امنیتی هم با رویکردی تهدیدآمیز اجازه هیچگونه مخالفتی را نمی‌دهند. نمونه‌اش برخورد با مطلبی در روزنامه جمهوری اسلامی بود که در آن، خبرنگار این روزنامه در شهر اهواز، به مشکلات ایجاد شده برای مردم به دلیل برگزاری این مراسم مانند تعطیل شدن مدرسه‌ها و اداره‌ها، ترافیک شدید، عقب افتادن کارهای ضروری مردم، دیر رسیدن به پروازها، حمله‌های قلبی و مراجعه به بیمارستان‌ها به دلیل آسیب‌دیدگی در فشار جمعیت و ... اشاره کرده و ضمن آن پرسیده بود: «آیا علما و مراجعی كه هرگونه اعمال و رفتار همچون قمه زنی را كه موجب وهن مذهب حقه تشیع و عزاداری‌های سنتی محرم و صفر میشود ممنوع اعلام كرده‌اند، آیا اینگونه برنامه‌ها و آئین‌ها و مراسم را تأئید می‌کنند و قصد و انگیزه صدا و سیما كه مهمترین نقش را در تبلیغ این برنامه‌ها داشته، چیست؟»
در واکنش به این مطلب اما یک نهاد امنیتی وارد عمل شد. سپاه ولی عصر استان خوزستان با صدور بیانیه‌ای، مطلب روزنامه جمهوری اسلامی را محکوم کرد و خواستار عذرخواهی رسمی این روزنامه و مجازات نویسنده آن شد. این بیانیه انتقادهای این مطلب را توهین به «شور و شعور حسینی میلیون‌ها عاشق امام حسین، خانواده معظم شهدا، جانبازان و آزادگان» دانست.
با این‌حال یک مجری تلویزیونی برنامه‌های مذهبی در صدا و سیمای ایران هم در مقابل این هجوم تبلیغاتی سکوت نکرده و نسبت به اینکه این رفتار با وجود رنگ و لعاب دینی و مذهبی و اینکه «طبعاً به حساب دین هم گذاشته میشود، اما در عمل چقدر منطبق با دین اصیل بوده»، تشکیک کرده و دینی بودن یا نبودن و اولویت آن را به چالش کشیده است.
علی درستکار، در وبلاگ «جوش شیرین» نوشته است: «واقعاً ضریح یک امام معصوم -علیه السلام- که هنوز نصب نشده و متبرک به همجواری با مرقد شریف ایشان نشده، چقدر حرمت دارد و چه جایگاهی دارد؟ درست که عشق مردم ما به آن امام وصف نکردنی است و سرمایه‌ای است داشتنی و بی نظیر، اما این که ضریحی که در راه است تا برای مرقد شریف ایشان برسد را این قدر بزرگ بنمایانیم که خود امام و هدف او و مکتب و مسلک او تحت الشعاع قرار گیرد درست است؟»
طراحی این ضریح به دست هنرمندان ایرانی انجام شده و ۱۱۸ کیلو و ۶۵۰ گرم طلا صرف ساخت آن شده که به گفته دست‌اندرکاران، تمام آن را علاقه‌مندان امام سوم شیعیان تامین کرده‌اند و در روز پرده‌برداری، معادل هفت میلیارد تومان ارزش آن بوده است. سخنگوی هیئت امنای ساخت ضریح گفته است: «به جز طلا همه ملزوماتش تقریبا هفت میلیارد تومان هزینه شده است، اعم از تهیه نقره، چوب، هزینه‌های کارگاه، خرید دیگر اقلام و لوازم.» این یعنی در مجموع ۱۴میلیارد تومان هزینه ساخت آن شده است.
او همچنین به شیوه انعکاس این موضوع در تلویزیون ایران هم پرداخته و نوشته است: «این همه برنامه تلویزیون و گردآوری مردم شهرها و مناطق برای این برنامه چه تحلیل دارد؟ مسئله است؛ من تحلیل تندی دارم که با جسارت می‌نویسم و می‌دانم که برایم گران تمام میشود، اما آن را به حساب دفاع از جایگاه این خاندان قدسی می‌گذارم و پای هزینه آن می‌ایستم به شرط آن که خوانندگان شریف با صبوری و فهم کامل قضاوت کنند.»
مشروعیت‌بخشی مراجع
در کنار این انتقادها و به دلیل وجود مخالفت‌هایی در میان دیگر اقشار مردم، برخی رسانه‌های داخلی هم تلاش کردند تا این موضع را با گرفتن تائید از سوی مراجع تقلید توجیه کنند؛ اینکه برخی از آنها به زیارت ضریح رفته‌اند یا تبرک‌خواهی از آن را تائید کرده‌اند.
به عنوان مثال، پایگاه خبری پارسینه در گزارشی نظرات چند نفر از مراجع تقلید را جمع کرده است. در بخشی از این گزارش به نقل از آیت‌الله مکارم شیرازی آمده که کسانی که به کاروان ضریح امام حسین خرده می‌گیرند، اشتباه می‌کنند. او همچنین گفته است: «برخی افراد از بردن ضریح امام حسین به شهرهای مختلف ایراد می‌گیرند و می‌گویند چه فرقی بین طلا و نقره‌های ضریح و دیگر طلا‌ها و نقره‌ها وجود دارد؛ باید به آنها بگوییم این بوسیدن مردم به خاطر انتصاب به امام حسین است و خرافی نیست. اشخاصی که این مسئله را خرافه می‌دانند، اشتباه می‌کنند؛ چرا که مسائلی در بین همه مسلمانان و عقلای جهان وجود دارد که همه پذیرفته‌اند، مانند بوسیدن پرچم یک کشور و یا نگهداری اشیای گذشتگان در موزه‌ها به خاطر انتصابشان به هویت یک ملت.»
شیوه تبلیغی موجود، می‌کوشد تا با گرفتن تایید و مجوز از سوی مراجعی که اغلب حامیان جمهوری اسلامی و به تغبیری «حکومتی» هستند، به این برداشت خاص از تشیع، مشروعیت ببخشد.
گفتمان ضریح پرستی حکومت
راستی اما دلیل این همه سرمایه‌گذاری مادی و معنوی روی این جریان و فشار تبلیغی و رسانه‌ای و حساسیت شدید درباره آن چیست؟
به نظر می‌رسد حکومت ایران با انعکاس گسترده این موضوع در تلاش است تا تصویری از جامعه امروز ایران بسازد که در پیوند عمیق با شکل خاصی از تشیع، تائیدکننده سیاست‌های رسمی حکومت است. در واقع، نظام ایران که خود را ادامه حکومت امامان شیعه می‌داند، نیازمند چنین باورهایی است تا بر مبنای آن خود را پابرجا نگهدارد؛ نظامی که خود را وامدار کربلا و عاشورا می‌داند، اما فرهنگ ظلم‌ستیزی آن را، به ضریح و گریه و توسل تقلیل داده است.
به نظر می‌رسد حکومت ایران با انعکاس گسترده این موضوع در تلاش است تا تصویری از جامعه امروز ایران بسازد که در پیوند عمیق با شکل خاصی از تشیع، تائیدکننده سیاست‌های رسمی حکومت است. در واقع، نظام ایران که خود را ادامه حکومت امامان شیعه می‌داند، نیازمند چنین باورهایی است تا بر مبنای آن خود را پابرجا نگه دارد؛ نظامی که خود را وامدار کربلا و عاشورا می‌داند، اما فرهنگ ظلم‌ستیزی آن را، به ضریح و گریه و توسل تقلیل داده است.
به این ترتیب از یک سو با نشان دادن استقبال مردم از ضریح، این ایده را ترویج می‌کند که در میان مردم پایگاه و مشروعیت دارد و از سوی دیگر، گفتمان و تفسیر خود را از تشیع با این شیوه تبلیغ می‌کند و مردم را با این نگاه به مقوله تشیع خو میدهد. توسل به ضریح در این گفتمان، نه توسل به امام حسین که توسل به باورهای حکومتی و تفسیر ویژه جمهوری اسلامی از آن است.
با همین نگاه، با مطرح کردن این نکته که مردمان «فقیر» خود طلای این ضریح را تامین کرده‌اند، تلاش میشود تا از اتهام حکومت در کم‌کاری نسبت به این طبقه کاسته شود؛ چرا که با این تعبیر، مردمی که به شکل عام بر اثر سیاست‌های اقتصادی دچار مشکلات فراوان هستند، یا به طور خاص بر اثر زلزله آواره شده‌‌اند و بچه‌هایشان در مدرسه‌هایی با کمترین امکانات درس می‌خوانند و دچار آتش‌سوزی می‌شوند، خود حامی این گفتمان به شمار می‌آیند. در چنین شرایطی، معترضان با صفت‌هایی همچون وهابی و مرفه و غربزده از سوی حکومت، اساساً دارای صلاحیت برای اظهار نظر نیستند. با این تفسیر، حتی اگر مردم بر اساس جهل و تبلیغات گسترده، خود تامین‌کننده چنین هزینه‌هایی باشند، هم مسئولیت آگاه‌سازی از دولت سلب میشود، هم مسئولیت پاسخگویی درباره وضعیت مردم.
شاید بر همین اساس است که یکی دیگر از مراجع، آیت‌الله سیدعلی میلانی، در پاسخ به چرایی ساخت ضریح با وجود فقرا در جامعه گفته است: «اولاً مردم هزینه ساخت ضریح را از اموال خود می پردازند و هزینه آن ربطی به دستگاه دولت و حکومتی ندارد و طبق گفته مدیر پروژه ساخت ضریح و آمار به‌دست آمده، اکثر افرادی که در این راه کمک کرده‌اند خود فقیر هستند و نیازمند کمک مالی هستند و به طلا و نقره‌ای که اهدا نموده‌اند محتاج ترند.»
این طیف از مراجع وابسته به حکومت، این گونه اعمال را نه شرک و خرافه که تعظیم شعائر دینی می‌دانند و با مطرح کردن احادیث و روایت‌هایی که سندیت آنها نیاز به اثبات دارد، در واقع در خدمت تایید سیاست‌های رسمی حکومت درآمده‌اند.
نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر میشود.
لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و
منتشر نخواهد شد.
لینک به ادیتور زمانه: 
برای عبور از سد فیلترینگ
پرونده ۱۳۹۱ / چشم‌انداز ۱۳۹۲
دوسیه "حق شادی"
● ده پرسش اساسی در مورد حقوق بشر
● حقوق بشر و افق دید ما- در گفتوگو با محمدرضا نیکفر
●حق شادی- بخش دوم و پایانی گفتوگو با محمدرضا نیکفر
● اندوهباری نظام آموزشی در ایران – گفتوگو با سعید پیوندی
● مرگپرستی حکومت ایران – گفتوگو با شهلا شفیق
● پیوند شادی با محیط زیست سالم – گفتوگو با جلال ایجادی
● شادی در سکوت ممکن نیست- گفتوگو با بهروز شیدا
● حق شادی و زخمهای تاریخی - در گفتوگو با ناصر مهاجر
● سکس، شادی و حقوق بشر- گفتوگو با مژگان کاهن
● حق شادی، حق انتقاد - در گفتوگو با مانا نیستانی
● جامعه ایران و زخمهای روحی –گفتوگو با حسن مکارمی
● افسردگی، تورم و بحران اقتصادی – گفتوگو با احمد علوی
پربینندهترینهای امروز
مشخصات تازه دریافت برنامه های رادیو زمانه از ماهواره:
ماهواره :Eutelsatهفت درجه شرقی
پولاریزاسیون افقی
سیمبول ریت ۲۲
فرکانس ۱۰۷۲۱مگاهرتز
آرشیو زمانه
- اسفند 1391 (344)
- بهمن 1391 (400)
- دی 1391 (403)
- آذر 1391 (415)
- آبان 1391 (425)
- مهر 1391 (491)
- شهریور 1391 (522)
- مرداد 1391 (522)
- تیر 1391 (567)
- خرداد 1391 (568)
همیاران ما
به هموطنانی که مينويسند !
من به عنوان 1 ايرانی از خارج کردن طلا و نقره از اايران به هيچوجه راضی نيستم. اين حق شما و من است که از ايران خارج شد ! بيائيد به اين ملت توضيح دهيد که جمهوری اسلامی سالها ئليونها ارز از ايران خارج کردن و اين طلا را به عنوان امانت به عراق دادن ! چرا عراقيها برای امامرضا ضريح نفرستادن؟ به چه حق، از گلوی مردم ايران ميزنند و به ديگری ميدهند؟ اينها که به زندانيان ما تجاوز ميکنند خدا را نميشناسند. تحقيق کنيد اين حسين کيست ؟ گويا به ايران حمله کرده و امامزادها سربازان دشمنن
سرجنگ با حسین وکلیه اصحاب آسمانی و زیرسئوال بردن آنها را ندارم ولی گلایه ای از اهل
دین که چرا مقبره یعقوب لیث صفاری درشرف نابودیست علیرقم جانفشانی های اوکه زبان زد تاریخ ایرانیان است که چنین به خاکی که درآن ریشه دارید بی اعتنائید؛ بقول زنده یاد سپهری:
ازبازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم
حرفی ازجنس زمان نشنیدم...
هیچ چشمی عاشقانه به زمین خیره نبود.
...«واقعاً ضریح یک امام معصوم -علیه السلام- که هنوز نصب نشده و متبرک به همجواری با مرقد شریف ایشان نشده، چقدر حرمت دارد و چه جایگاهی دارد؟...
حالا که این ضریح رفته عراق و به همجواری با مرقد شریف امام حسین متبرک شده ومقدس شده باید هر چه زودتر برش گردانند به ایران و یه جای خوبی که اهمیت توریستی دارد بگذارند که ملت بروند چنین چیز مقدسی را ببینند و ازش حاجت بخواهند! وقتی عقیده به خدایی که حاجت میدهد وجود ندارد حالا چه حاجت را از امام حسینی که مرده و دیگر نیست بخواهند و چه از یک ضریح طلایی! احتیاج به رفتن تا عراق هم نیست. ضریح پرستی هم خیلی بهتر از پرستش خاطره کسانی است که مهمترین عملشان در زندگی جنگ افروزی و تشویق آیندگان به جنگ برای قدرت است. هیچ کسی هم ندیده یک بت سنگی یا ضریح طلایی از پرستش کنندگانشان بخواهند که دیگران را بکشند و دین ضریح پرستی را بهشان تحمیل کنند!درود بر ضریح پرستی!
باسلام. اگر بزرگان اجازه بفرمایند ماهم شندله خود را قاطی کفشهای شما بگذاریم ! اولا خوشحالم که کابوس 21 دسامبر سپری شد وشب یلدا به خیر وخوشی گذشت وماهم هنوز جان به جان افرین داریم! دوما خدارا صدهزار شکر که کابوس ما حقیقت نداشت وما این دوشب دران دنیا نبودیم ونکیرومنکر ندیدیم واز پل صراط مستقیم به جهنم شیرجه نرقتیم(این عرض بنده برای دوستان ونورچشمهائی بود که در غیبت ما به این سایت **** زده بودند!) . سوما: ما قبلا فرموده بودیم که یا مسلمین بشتابید که عنقریب ضریح مطهر شش گوشه حضرت از مرز شلمچه درحال عبوراست وبشتابید که غفلت موجب پشیمانیست!! شاخ تو پوشال استاد محمود فرشچیان گذاشتیم که ایشان همچنان گریه ومویه میکرد وخدمت اقای علی لاریجانی التماس دعا داشت! انطرف مرز مسعود *** که فعلا در غیبت صغرا بسر میبرد با طوماری از شهدا که ذکرمصیبت میگفت تا مریم جان در فرانسه معاملات بکند!. وماهم خلق انگشت به دهان حیران از جمله منتظران هستیم! حضرت در صحرای نینوا طفل شش ماهه علی اضغر را روی دست گرفت وفرمود اگر به من رحم ندارید؟! قطره ابی به این دهید . که حرمله ملعون تیر در حلقوم ایشان گذاشت!و.................................. وشمر که از اصحاب نزدیک پیامبر بود ودر جهاد تا مرزشهادت رفته بود و بر سینه حضرت نشست وسر ازتن جداکرد! اوهو اوهو....! سر با اهل بیت شام رفت وتکریم دید! وبدن به خاک رفت که چند بار این خاک را شخم زدند و اب بستند! وحالا این ضریح چند تنی از طلا وجواهر ونقره از مرز گذشت وما ابلهان چند روز وچند نوبت وکلی پول باید پرداخت کنیم تا ویزا بگیریم واگر شانس داشته باشیم در جوار حضرت منفجر بشویم که اجر دنیا واخرت با ماست !!. ***!.
پول مقبره ها از نزولات داده میشود و فقط اهدا دهنده تصمیم میگیرد که صرف کی بشود. مثلا اگر شما نذریت را به امام رضا میدهید اگر مقبره خواهرش معصومه در حال تخریب کامل باشد نمیشود از نزولات امام رضا استفاده کرد.
این بحث در زمان جنگ هم بود عده ای خواهان خرید گلوله از نزولات مرقد امام رضا برای جنگ بودند و دلایل خود را داشتند اما نمی شد . چون نذر کننده و اهداکننده آن پول را به امام رضا اهدا کرده بود و نه برای امر دیگری هر چند واجب و ضروری نمیشد صرف غیر کرد.
مثلا اگر شما دوست دارید نذری به یعقوب لیس بدهید هیچکس نمیتواند آن را صرف امر دیگری کند.( مثلا صرف مدرسه و یا بیمازستان.) چون تو تصمیم گرفتید با توجه به اعتقاداتت پولت را به یعقوب لیس صفاری اهدا کنید . این یک اصل و پرینسپ مذهبی است که اینجا به دلایلی قید نشده است.
اگر خوب به عمق اين نمايش نگاه کنيد،فريبکاری روحانيت و***بودن سران کشوره ما را خواهيد ديد!هر بار که پول از طريق ترکيه به سوريه ميرفت، از طريق ترکيه متوقف ميشد! موقعيت اسد سوريه را مکان امنی برای اموال غارت شده ايران نميدانند، پس پول را به عراق ميفرستن! جهالت ما مسئول اين بدبختياست،ملت جاهل به بدرقۀ سرمايه اش ميرود! اين که فقط فلز است که برايش، جامه درانی ميکنيد؛ رفتن اين فلزات سرمايۀ ملی شما ***است!اسلام ما را با @های کپکزده سرگرم ميکند؛ سيد کيست که برای ما مقدس شد؟ اگر تاريخ را ميخوانيت، دخترانتان صيغه نميشد، امازادها که اسم عربی دارند،سربازان عربی بودن که به ايران حمله کردن و بدست پدرانمان کشته شدن! *** از ما ميخواهد به فرزندان تازی سيد بگوئيم،مقدستر از ما، آقاتر از ما! کلمۀ پارسي، گويا ***! ايرانی جهالت و مذهبپريشی تو مسئول مليونها ليتر خونيست ک ب دست جلادان بيسواد ريخته شد! تو مسئول آوارگي6م. نفر هستي! تو مسئول تجاوز در زندانها هستي!
خلق را تقلیدش بر باد داد
اگر یعقوب لیث صفار این همه طرفدار دارد خوب چرا به گفته دوستمان نمی روند یک موقوفه ای برایش تدارک ببینند و پولی جمع کنند؟ اگر یعقوب لیث اندازه امام حسین که نه، اگر اندازه امامزاده طاهر شهر ری طرفدار داشت و آدم برایش آمد و وقف کرد، من را هم حساب کنید.
طلا ونفت ومعادن و استعداد ها و نوابغ ایرانی را به عراق و ترکیه و فلسطین وهند واروپا و
آمریکا بفرستید که ملت خودمان اصلا حقی نداره .سرشون را باید با آسمان یا همان مذهب
گرم کرد
ما جهان سومی ها به هزارو یک دلیل نمی تونیم مملکت خودمون را آباد کنیم یکی ازاون دلایل
اینه که زنده یاد دکترحسابی گفته:
جهان سوم جایی است که هر کسی بخواهد مملکتش را آباد کند، خانه‌اش خراب میشود و هر کسی بخواهد خانه‌اش آباد باشد باید در تخریب مملکتش بکوشد**. **پروفسور حسابی
خلاصه کلام مذهب چيست؟
يک فيلسوف تابحال هرگز يک روحاني را نکشته است،
در حاليکه روحانيون فلاسفه زيادي را کشته اند.....
"دنيس ديروت"
وقتي که مردم بيشتر آگاه مي شوند،
کمتر به روحاني و بيشتر به معلم توجه مي کنند.
"رابرت گرين اينگر سول"
دين بهترين وسيله
براي ساکت نگه داشتن عوام است.
"ناپلئون بناپارت"
وقتي مروجين مذهبي به سرزمين ما آمدند،
در دست شان کتاب مقدس داشتند و ما در دست زمين هايمان را داشتيم.
پنجاه سال بعد،
ما در دست کتاب هاي مقدس داشتيم و آنها در دست زمين هاي ما را داشتند.
" جومو کيانتا"
مذهب
تنها براي بردگي انسان ها خلق شده است.
"ناپلئون"
روحانى نسبت به برهنگى و رابطه طبيعى دو جنس حساسيت دارد،
اما از کنار فقر و فلاکت مى گذرد.
"سوزان ارتس"
کشيش ها مى گويند که آنها به مردم بخشيدن و خيريه را مى آموزند.
اين طبيعى است.
چون آنها خود از پول صدقه مردم زندگى مى کنند.
همه گداها مى آموزند که مردم بايد به آنها پول بدهند.
"رابرت گرين اينگر سول"
قسمت هايى از انجيل را که من نمى فهمم ناراحتم نمى کنند،
قسمت هايى از آن را که مى فهمم معذبم مى کنند..
"مارک تواين"
به من بگو قبل از تولد کجا بوده اي
تا به تو بگويم پس از مرگ کجا خواهي رفت.
"نيچه"
مذهب مردم را متقاعد كرده كه : مردي نامرئي در آسمانها زندگي مي كند
كه تمام رفتارهاي تو را زير نظر دارد، لحظه به لحظه آن را.
و اين مرد نامرئي ليستي دارد از تمام كارهايي كه تو نبايد آنها را انجام دهي،
و اگر يكي از اين كارها را انجام دهي،
او تو را به جايي مي فرستد كه پر از آتش و دود و سوختن
و شكنجه شدن و ناراحتي است و بايد تا ابد در آنجا زندگي كني،
رنج بكشي، بسوزي و فرياد و ناله كني
... ولي او تو را دوست دارد !
" جورج كارلين"
يكي از بزرگترين تراژدي هاي بشريت اين است كه
اخلاقيات بوسيله دين دزديده شده است.
" آرتور سي كلارك"
مذهب ،
آه خلق ستمديده است،
قلب دنياي بي قلب و روح شرايط بي روح.
مذهب افيون توده هاست .
"كارل ماركس"
آنجا كه علم پايان مي يابد،
مذهب آغاز ميگردد .
" بنجامين ديزرائيلي"
دين،
افساري است که به گردن تان مي اندازند،
تا خوب سواري دهيد،
و هرگز پياده نمي شوند،
باشد که رستگار شويد....
"کائوچيو"
اولين روحاني جهان
اولين شيادي بود
که به اولين ابله رسيد.
"ولتر
ارسال کردن دیدگاه جدید