نسخه قابل چاپ

فرشاد محمدی- هفته گذشته، شماری از فعالان و پناهجویان در اعتراض به تصمیم دولت آلمان برای انتقال هفت پناهجوی نیجریه‌ای، اقدام به برپایی تجمع و اشغال سفارت نیجریه در برلین کردند. این موضوع موجب شد که پلیس این کشور با حمله به پناهجویان، ۲۸ نفر را برای چند ساعت بازداشت کند.

ماه‌هاست که پناهندگان در آلمان، علیه قوانین و سیاست‌های تبعیض آمیز این کشور دست به برگزاری اعتراض‌های گسترده‌ در بسیاری از شهر‌ها زده‌اند.

از مارس ۲۰۱۲ که محمد رهسپار، پناهجوی ایرانی در ورتسبرگ دست به خودکشی زد و جان خود را از دست داد، این اعتراض‌های پناهجویی گسترده‌تر و با سازماندهی بهتری برگزار شده است؛ آنچنان که دیگر از آن با عنوان "جنبش پناهندگان" یاد می‌شود.

پناهجویانی که به نحوه برخورد دولت آلمان با امر پناهجویی اعتراض دارند، در جریان خودکشی محمد رهسپار، هشدار داده بودند که دیگر "به قوانینی که به انسان بودنشان احترام نمی‌گذارد، احترام نخواهند گذاشت".

عسل اخوان یکی از فعالان حقوق پناهجویان می‌گوید: "از ماه مارس ۲۰۱۲، چادرهایی اول در شهر ورتسبورگ و پس از اینکه یک پناهجو در اعتراض به شرایط کمپ‌هایم خودکشی کرد برپا شد. بعد از آن در شهرهای مختلف آلمان فکر می‌کنم حدود ۹ شهر چادر‌های اعتراضی برپا شده است و عده‌ای از پناهجویان هم کمپ‌های پناهجویی را ترک کردند و به این چادر‌ها پیوستند. آنها در واقع سه خواسته دارند: یکی لغو دی‌پورت، دیگری از بین رفتن کمپ‌های پناهجویی و اینکه هرکس آزادانه بتواند انتخاب کند که کجا زندگی کند و در ‌‌نهایت خواسته سوم این بود که قانون محدودیت تردد از بین برود."

اعتراض به حکن انتقال چند پناهجو

این پناهجویان روز دوشنبه، در اعتراض به حکم انتقال هفت پناهجوی نیجریه‌ای به کشور مبداء، به خیابان ریختند و توانستند سفارت نیجریه را به اشغال خود درآورند.

وضعیت اسفناک زندگی پناهجویی و آنچنان که خود می‌گویند "تبعیض هویتی"، "نگاه جامعه به آنها به عنوان شهروند درجه دوم" و همچنین "خطر حکم انتقال به کشور مبداء" موجب اعتراض خیابانی آنها شد که البته سرکوب پلیس آلمان را به همراه داشت.

 

از مارس ۲۰۱۲ که محمد رهسپار، پناهجوی ایرانی در ورتسبرگ دست به خودکشی زد و جان خود را از دست داد، این اعتراض‌های پناهجویی گسترده‌تر و با سازماندهی بهتری برگزار شده است؛ آنچنان که دیگر از آن با عنوان "جنبش پناهندگان" یاد می‌شود. پناهجویانی که به نحوه برخورد دولت آلمان با امر پناهجویی اعتراض دارند، در جریان خودکشی محمد رهسپار، هشدار داده بودند که دیگر "به قوانینی که به انسان بودنشان احترام نمی‌گذارد، احترام نخواهند گذاشت".

عسل اخوان از سازمان‌دهندگان این تجمع اعتراضی درباره اولین لحظاتی که در تجمع مقابل سفارت نیجریه حضور یافت می‌گوید: "وقتی من رسیدم، پلیس، جلوی سفارت و خیابان را بسته بود و چهار نفر به همراه پلیس دم در سفارت بودند. یکسری از فعالان هم بیرون آنجا ایستاده بودند و تجمعی در اعتراض به این بازداشت‌ها و اعتراض به دیپورت به راه افتاد. پلیس خیلی وحشیانه به تجمع‌کنندگان حمله و چند نفر را دستگیر کرد."

پلیس برلین در برخورد با معترضان متوسل به خشونت شد؛ آنچنان که به توصیف شاهدان، اقدام به ضرب و شتم معترضان کرده، به صورت آنها اسپری فلفل پاشیده و تعدادی از آنها را بازداشت کرده است. دو نفر هم طی درگیری، مجروح و به بیمارستان منتقل می‌شوند.

هژیر پلاسچی از فعالان اجتماعی مقیم آلمان در این زمینه به رادیو زمانه می‌گوید: "اغلب بچه‌ها آسیب دیدند. درواقع پلیس خیلی با خشونت رفتار کرد و هم از گاز فلفل استفاده کرد و هم از گاز اشک‌آور. دیگر اینکه با مشت و لگد به بچه‌ها حمله کرد؛ جوری که اغلب کسانی که در آن تجمع اعتراضی بودند الان آسیب دیده هستند و بدن‌شان درد می‌کند و چند مورد مشکوک به شکستگی استخوان هم داشتیم، اما بعد از ظهر آن روز پلیس اصلاً فرصت یا شاید ابتکار استفاده از خشونت را نداشت. مگر در آخرین لحظات، در مقابل بازداشتگاه که جلوی ما را گرفتند و گاز فلفل به صورت بچه‌ها پاشیدند و به یکی دوتا از بچه‌ها با لگد و مشت ضربه زدند."

آنطور که این فعالان می‌گویند دو نفر از پناهجویان بر اثر ضربات مشت و لگد نیروهای پلیس به بیمارستان منتقل شده‌اند. آرش دوست حسین از دیگر سازمان دهنگان این تجمع در پیوند با این زخمی‌شدگان می‌گوید: "دو نفر زخمی شدید داشتیم که موقع دستگیری توسط پلیس زخمی شدند. یکی از آن‌ها از ناحیه چشم آسیب شدید دیده بود. دیگری تعدادی گوشواره داشت که پلیس هنگام دستگیری با دست آنها را کشیدند و گوشش یه شدت زخمی شد. پلیس اقدام به ضرب و جرح بچه‌ها کرد و می‌توان گفت به صورت ۲۰ الی ۳۰ درصد بچه‌هایی که در واقع گرداننده تظاهرات بودند اسپری فلفل پاشید."

پناهجویان آزاد شدند

بازداشت و ضرب و شتم پناهجویان و همچنین خطر انتقال پناهجویان نیجریه‌ای موجب شد تا فعالان و سازمان‌دهنگان چادرهای اعتراضی در برلین که ماه‌هاست در اعتصاب به سر می‌برند دست به بر پایی راهپیمایی دیگری در‌‌ همان روز بزنند.

آنها در مقابل بازداشتگاهی که شماری از پناهجویان معترض در آن نگهداری می‌شدند تجمع کردند؛ امری که در ‌‌نهایت منجر به آزاد شدن تمامی پناهجویان بازداشتی شد.

بازداشت و ضرب و شتم پناهجویان و همچنین خطر انتقال پناهجویان نیجریه‌ای موجب شد تا فعالان و سازمان‌دهنگان چادرهای اعتراضی در برلین که ماه‌هاست در اعتصاب به سر می‌برند دست به بر پایی راهپیمایی دیگری در‌‌ همان روز بزنند. آنها در مقابل بازداشتگاهی که شماری از پناهجویان معترض در آن نگهداری می‌شدند تجمع کردد؛ امری که در ‌‌نهایت منجر به آزاد شدن تمامی پناهجویان بازداشتی شد.

عسل اخوان از اولین ساعت‌های سازماندهی و برگزاری این تظاهرات و از سرانجام آن می‌گوید: "وقتی به چادر‌ها رسیدیم حدود ساعت سه بعد از ظهر بود. همه با هم فکر کردیم در مورد بازداشت‌ها چه بکنیم. تا ساعت‌ها ماشین‌های پلیس نزدیک چادر‌ها بودند و ما را کنترل می‌کردند. درجلسه‌ای که در چادر برگزار شد تصمیم گرفتیم که ساعت پنج به سمت زندان و محل نگهداری پناهجویان بازداشتی حرکت کنیم. از طریق وکلا متوجه شده بودیم که محل نگهداری آن‌ها کجاست. در عرض یک ساعت ما شروع کردیم به اطلاع‌رسانی از طریق وب سایت و تلفن و اس‌ام اس و حلقه‌های ارتباطی. نیاز داشتیم به اینکه تعدادمان زیاد باشد تا پلیس نتواند ما را در مقابل بازداشتگاه متوقف کند. حدود ۸۰۰ نفر در عرض یک ساعت جمع شدند و ساعت پنج با وجود اینکه پلیس سر هر چهار راهی جلوی ما را گرفت، راهپیمایی را آغاز کردیم.  یک جوری سعی می‌کردیم از مقابل پلیس عبور کنیم تا جلوی زندان برسیم. فکر می‌کنم قبل از ساعت ۱۲ شب بود تا اینکه آخرین نفر آزاد شد."

هژیر پلاسچی نیز می‌گوید: "پلیس به بچه‌ها حمله و ۲۸ نفر را بازداشت می‌کند. به محض اینکه خبر رسید ما در کمپ شروع کردیم به اقدامات دفاعی و باز بدون اینکه به پلیس اطلاع بدهیم و در واقع بدون مجوز از کمپ به سمت بازداشتگاهی که بچه‌ها  در آن بودند حرکت کردیم. پلیس تقریباً ده بار سعی کرد جلوی ما رو سد کند که خوشبختانه ما توانستیم ابتکار عمل را به دست بگیریم و از سد پلیس رد بشویم تا اینکه رسیدیم جلوی بازداشتگاه و پلیس موفق شد که جلوی ما را بگیرد. نماینده‌های حزب چپ آلمان از‌‌ همان ابتدا وارد بازداشتگاه شدند و با مسئولان آنجا و مسئولان قضایی آلمان در رابطه با آزادی پناهجویان بازداشتی شروع به مذاکره کردند و بعد هم اعلام کردند که قرار است بازداشتی‌ها را آزاد کنیم تا مجرا تمام شود."