آقای ونداد! ما با این همه گرفتاریها یک مست کم داشتیم که خدا تو را رساند! پسر حرف قحطی بود؟ چه توقعی؟ توقع چی؟ خوب، آدم در زندگی گاهی یک بلانسبت یک کاری میکند، یک انقلابی اسلامی ای میکند، دنبال روحانیت را می افتد، ازدواجی میکند ... ، دیگر توقع چه داشته باشد؟ همین امروز صبح بلند شدم دیدم عیال غرغر میکند. گفتم چه شده خانم؟ انگار بلانسبت کفر گفتیم! گفت میخواستی چه بشود؟ با این حقوق بازنشستگی میخواهی چه بکنم؟! روزگار بدنبینی رفتم توی این سرمای تهران تا ساعت چهار بعد از ظهر توی این پارک و آن پارک نشسته بودم و ... حالا آمدیم اینترمنت ببینیم با هزار مشکل و فیلتر کن ، تازه شما میگویید با ازدواج چه توقعی داردید! انشااله همیشه مست باشی پسرم! تهران ـ شهروند درجه سه