اگر انتخاب همجنسبازی مثل انتخاب بین دست راست و چپ باشد، آنوقت بچه بازی چطور؟ علاقه به رابطه جنسی با مرده ها چطور؟ چند همسری چی؟ بالاخره یک عده هم پیدا خواهند شد که بگویند ما به طور طبیعی و غریزی به بچه ها علاقه داریم. با آنها چه خواهید کرد؟ حق طبیعی شان را خواهید داد؟ شاید بگویید کودکان در سن رضایت نیستند. اما می دانید که ما کودکان را به خیلی کارهای دیگر که راضی نیستند مجبور می کنیم. آیا ممکن نیست در آینده فلسفه شما این اجازه را بدهد که کودکان را به هماغوشی با بزرگسالانی که «به طور طبیعی» بچه باز هستند مجبور کنیم؟ شاید با این بهانه که به نفع خودشان است.
علاوه بر آن چه باروی خرافی است و چه باوری خرافی نیست؟ چه کسی تعیین می کند چه چیزی خرافی است؟ آیا هر پدیده قراردادی هم خرافی است؟ آیا قراردادهای اجتماعی و فرهنگی و سنت ها همه خرافه هستند؟ قراردادهای داخل زبان چطور؟ قراردادهایی مثل ملیت چطور؟ آیا ملیت چون یک قرارداد است خرافی است؟ ایا آداب و رسوم چون قراردادهای اجتماعی هستند خرافه محسوب می شوند؟
بر فرض هم که خرافه باشند، تئوری شما چطور می خواهد بگوید همجنسبازها حق دارند متفاوت باشند اما سنتی ها حق ندارند؟ اگر گروهی به طور طبیعی از همجنسبازی منزجر باشند، یا اصلاً به طور اختیاری مخالف همجنسبازی باشند، چرا نباید حق داشته باشند انزجار خودشان را که طبیعت یا هویت آنهاست بروز بدهند؟

دوست عزیز «کاربر مهمان»، اولاً ممنون که ممیزی سایت زمانه «پرت تشریف داشتن» بنده را سانسور نکرده و شما حرف دلتان را زده اید.
دوماً: ملاک بیماری روانی چیست؟ لابد می دانید که تا 20 سال پیش و حتی کمتر همجنسبازی هم بیماری محسوب می شد. تازه علاوه بر بیماری روانی یک بیماری جسمی هم همراهش بود به نام ایدز. با این حال بیمار بودن همجنسبازها مشمول تحولات اجتماعی و تاریخی و رسانه ای شد و حالا می گویند طبیعی است. چه دلیلی هست که بچه بازی مشمول این مورد نشود؟ چه اطمینانی هست که 20 سال بعد نگویند بچه بازی هم بیماری نیست و طبیعی است؟

سوماً: اطلاق برچسب هوموفوبیا دقیقاً وارونه کردن تقسیم بندی های قبلی است. یعنی شما به غیر از اتهام بیماری روانی و اخلاقی به مخالف خودتان راه دیگری ندارید. هوموفوبیا یک تقسیم بندی اختراعی است. شما می توانید برای هر منتقد و مخالف دیگری نیز با اضافه کردن پسوند «فوبیا» یک بیماری تعریف کرده و طرف را از همان اول بگذارید توی تیمارستان.
وانگهی، فرض کنیم که اصلاً چیزی و حتی بیماری ای به نام هوموفوبیا باشد. یعنی آدمهایی که همجنسبازی برایشان مهوع است. خوب چرا این آدمها نباید آزاد باشند حرفشان را بزنند؟ چرا نباید رسانه داشته باشند؟ اگر قرار است سلیقه های جنسی آزاد باشد، خوب بگذارید این هم آزاد باشد؟ اگر از تحقیرآمیز بودن زبان علیه همجنسبازان می نالید، چرا خودتان از هوموفوبیا به عنوان یک اصطلاح تحقیرآمیز استفاده می کنید؟
می بینید که منطق همجنسبازی چقدر ضعیف است. در واقع لذت بردن از راه مقعد این همه داستان و فلسفه بافتن نمی خواهد. با تغییر دادن اسم بچه باز به پدوفیل و همجنسباز به هوموسکسوال و بکار بردن سایر واژه های فرنگی مثل هوموفوب چیزی عوض نمی شود. اگر ملاک بیماری روانی نسبی است، بچه بازی هم می تواند روزی طبیعی قلمداد شود. هیچ تضمینی در کار نیست.

دوست عزیز معذرت می‌خواهم که از این عبارت استفاده کردم. رادیو زمانه می‌تواند کامنت من را حذف کند چون برای من مهم بود شما بخوانید.

من متوجه نمی‌شوم چرا شما تجاوز جنسی را با همجنس‌گرایی یکی می‌کنید. اگر قرار باشد زمانی تجاوز جنسی آن هم به یک کودک قانونی شود دزدی و قتل هم باید قانونی شود. آن موقع بهتر است انسان اصلا وجود نداشته باشد. اصلا این بحث کودک چه ارتباطی به این موضوع دارد.

دوست عزیز در مورد ایدز باید بگویم هیچ ارتباطی به این ندارد که سکس میان زن با مرد یا مرد با مرد اتفاق بیفتد. در صورتی که یکی از دوطرف بیماری را داشته باشد انتقال می‌دهد و کلن برای سکس در هر صورتی باید اقدامات بهداشتی انجام شود.

ضمن اینکه نمی‌دانم چرا تا حرف همجنس‌گرایی پیش میاید ذهن همه می‌رود سراغ سکس. سکس تنها بخشی از رابطه عاشقانه است و نمی‌توان همه‌چیز را در آن خلاصه کرد.

دوست عزیز هر روز هزاران رسانه علیه همجنس‌گرایی صحبت می‌کنند. حتی در کشور آمریکا که ادعای همه‌چیز دارد در بسیاری از فیلم‌ها به همجنس‌گرایان توهین می‌شود یا با تمسخر در مورد آنان صحبت می‌شود. من کاملا موافقم که باید علیه آن هم صحبت شود اما چون این گروه در اقلیت هستند، نباید به تولید خشونت منجر شود. نباید باعث شود فرد همجنس‌گرا با ترس و لرز در خیابان راه برود، نباید تولید فرهنگی شود که امنیت را از آنان بگیرد. این گروه اقلیت هستند و همیشه خواهند بود پس باید جامعه آن‌ها را بپذیرد نه اینکه حذف کند.

خواهش می‌کنم این فیلم را حتما ببینید: http://www.imdb.com/title/tt1013753/

ببین میم جان خوبه خودت ميگي که تا ٢٠ سال ‍پیش در زمره ی بیماریها بوده ... من موندم تو چرا سعی می کنی موازی آدمهای ٢٠ سال پیش حرکت کنی ... من اطمینان دارم تو هنوز معتقدی که خورشید دور زمین می گرده چون تا همین یکی دو قرن پیش همه بر این باور بودن! و لازم با ذکره که ایدز هیچ ربطی به گرایش جنسی آدمها نداره ...

بنظر منهم نوع نگرش دوستی که با نام "ميم" کامنت گذاشته در رسانه های فارسی زبان( تا انجا که من می دانم) به نوعی بی سابقه است.
من ضمن فرستادن درود بی پايان به ايشان خواهشمندم که در ساير موارد هم در اين سايت زمانه نظر بدن تا با اين نوع نگرش, جهان بينی و تفسير از مسائل بيشتر اشنا شويم.
در کل نوع طرز فکر ايشان بنظرم بديع و بی سابقه و دارای جذابيته فراوان است.

دوست عزیز شما مطلب روشنفکری را با مثالی طرح کرده اید که جای بسی تردید در آن است می توانستید مطلبتان را با هزاران مثال مورد قبول اکثریت مطرح کنید .
اما موضوع روابط بقول امروزی ها همان همجنسگرایان یک موضوعی نیست که بخشی از طبیعت انسان باشد و همان علوم هم ثابت کرده اند که نقصی ست که در هنگام بلوغ در رشد مغز ایجاد شده اما اینکه ما انرا بعنوان یک موضوع اجتماعی قبول کنیم مانند بسیاری از کشورهای غربی و یا آنرا نهی کنیم و حتی جرم تلقی کنیم مانند جمهوری اسلامی و یا اینکه مانند آمریکا هنوز جامعه در حال بحث است با طبیعی دانستن و جزء ذات انسان بانگاریم متفاوت است و روش درستی یا روشنفکرانه ای برای موضوع نیست . بخصوص در جوامعی مانند ایران که جدایی زن و مرد مطابق شرع و قانون اجباری بوده و هر کس هم که میل به این گرایش ندارد ممکن است برای تامین نیازهای جنسی اش بدون آنکه مختصات یک همجنسگرزا را داشته باشد بدان دست بزند . خود ارضائی همجنسگرایی در جوامعی مانند ایران در اکثریت موارد ناشی از آن محدودیتهای روابط اجتماعی ست که بصورت نه طبیعی که بصورت مکانیکی توسط حکومت و گاهی خود مردم ایجاد شده است . و دوستان مدافع همجنسگرایی هم باید توجه داشته باشند که آنها نیز باید مختصات خودشان و خواستهای خودشان را بعنوان یک حق اجتماعی طوری بیان کنند که مخاطبین خودشان را قانع کنند و باید بدانند بدون دست یافتن به اقناع جامعه که در کشوری مانند آمریکا با وجود دموکراسی هنوز پیچیده و دست نیافتنی به نظر می رسد . خود من هنوز سعی می کنم بصورت خنثی و بی تفاوت از کنار این بحث بگذرم . چرا که متقاعد نشده ام .

در آغاز از "میم" تشکر می کنم که باعث بحث شد. من همجنسگرا نیز با شما در این موضوع موافقم که همجنسبازی بیماری روانیست و باید درمان شود. همجنسگرا فردیست که از بودن با همجنس خود لذت می برد اما همجنس باز فرد دگرجنسگرایی است که صرافن جهت "بازی" و "ارضای کنجکاوی" خود به سکس با همجنس خود می پردازد. و این سکس تنها بازی و تفریحی برای وی است. اصرار شما در استفاده از واژه "همجنسباز" بهجای همجنسگرا دیدگاه شما را در مورد اعتقاد به برابری نشان می دهد. مقایسه سکس یا مرده، بچه و یا حیوان قیاس مع الفارقیست چه در هر سه مورد سکس با موجودی فاقد درک و شعور و تمیز دادن صورت می گیرد. دلیل شما در رد همجنسگرایی می تواند هر گونه تجاوزی را توجیه کند. همجنسگرایی نه تنها در انسان که در حیوانات و حشرات هم دیده شده است. در پنگوئن ها، گوسفند، گاو و مگس سرکه. با مطالعه ای که بر روی مگس سرکه در سال 1945 انجام شد، مشخص شد که ژن tra در مگس سرکه ماده هر گاه به صورت مغلوب بروز کند منجر به تغییر رفتار مگس ماده و گرایش آن مگس به سمت همجنس خود می شود. امروز دانشمندان علوم مختلف از زیست شناسی و ژنتیک گرفته تا فلسفه و روانشناسی در پی یافتن علت بروز این پدیده می باشند. بهتر گستره دید خود را وسیعتر از رفتارهای صرفن جنسی افزایش دهیم و در جهت یافت اطلاعاتی دقیق و نه صرفن عناد با موضوعی خاص برآییم. با هم از شما بابت بحثی که براه انداختید متشکرم. این مباحث به باز شدن و روشنتر شدن اذهان کمک می کند.

دوستانی که همجنسگرایی را با بچه بازی، و آنچه در فرهنگ فارسی امروز به نام همجنسبازی تعریف می شود(تجاوز جنسی یک مرد به مردی دیگر که از سلطه ی مالی، موقعیت اجتماعی، و یا بدرفتاری اجتماعی وی سرچشمه میگیرد)، و نکروفیلیا مقایسه می کنند، توجه داشته باشند که یک بچه در موقعیت رضایت دادن یا ندادن به فرد بچه باز نیست، یک مرد مورد تجاوز قرار می گیرد، قربانی تجاوز است (رضایتش کسب نشده)، مرده امکان ابراز نظر ندارد، اما دو مرد یا دو زن بالغ و عاقل همجنسگرا که هر دو مایل به ایجاد رابطه مشترک جنسی و عاطفی با هم هستند، هر دو مسوول تصمیم گیری خود و هر دو بهره مند از شرایط تصمیم گیری و تامین زندگی خود هستند، نیاز به برادر و خواهران نهی از منکر کن و عقل کل ندارند که برای زندگی، انتخاب، آینده، عشق، عاطفه و ارتباط جنسی شان و یا همانطو که یکی از دوستان در بالا اشاره کرد، برای رابطه مقعدی (مهبلی، و یا برای کون و دهن و کس شان) تعیین تکلیف و تعیین بد و خوب بکند. این رابطه از نظر دیگران چه بد باشد و چه خوب باشد، دو نفر اصلی رابطه، یعنی دو نفر ایجاد کننده ی رابطه این رابطه را انتخاب کرده اند و مسوولیت این رابطه را پذیرفته اند به همان صورتی که یک زن و یک مرد دگرجنسگرا که در اکثر موارد هم زندگی مشترکشان به طلاق منجر می شود و یا به پاره شدن یکی از طرفین رابطه که معمولن هم فرد زن رابطه است، خودشان برای خودشان تصمیم میگیرند و به ما که معتقدیم اگر با همجنس خودشان رابطه می داشتند بسیار خوشبخت تر می شدند و از آرامش و لذت بیشتری برخوردار می شدند، گوش نمی کنند و نباید هم بکنند. مساله فقط سر تصمیم آزاد و مبنی بر عقل و شعور و سلیقه افراد عاقل و بالغ جامعه برای زندگی خود است.
.
در عین حال، شما حق دارید از رابطه ی همجنسگرایانه حالتان به هم بخورد اما حق ندارید همجنسگرایان را بزنید و بکشید و یا به انزوا برانید، مگر این که در کشوری مثل ایران زندگی کنید که اجازه زندگی افراد جامعه، و حتی خود شما، دست لباس شخصی ها و ولی فقیه است، که ناقض حقوق بشر و نافی دموکراسی است
.

در ایران اعدام یا محاکمه همجنسبازان خیلی به ندرت اتفاق افتاده است. اگر هم بوده به خاطر تجاوز بوده و و جود شاکی خصوصی نه صرف همجنسبازی. اگر اینطور باشد که باید بروند همه رهگذران پارک دانشجو و خیابان کریمخان را اعدام کنند!! طبعاً اگر هر دو راضی باشند، شاکی خصوصی ای در کار نخواهد بود.
اتفاقا ً در جامعه ایرانی نه فقط امردبازی رایج بوده بلکه وجود افراد مخنث و کونی (اگر به کسی بر نمی خورد) طبیعی و لازمه زندگی اجتماعی بوده است. این در تاریخ و ادبیات ایران به وضوح هویداست. حالا اینکه چرا این همه اصرار می شود که به مردم ایران قبولانده شود که شما «همنجسباز آزار» هستید و همجنسباز ها را اعدام می کنید به نظر من فقط و فقط دلیل سیاسی دارد. اصلاً کی تا به حال شنیده که یک همجنسباز را از کوه پرت کنند یا دیوار بر سرش خراب کنند؟ اگر به صرف اینکه در منابع قانونی و فقهی چیزی آمده بخواهیم کل یک تمدن و جامعه را محکوم کنیم چرا سراغ قوانین اروپایی نمی روید؟ در انگلیس هنوز هم قانون مجازات خائنین با «چهارشقه» کردن آنها وجود دارد. موضوع این است که دیگر هیچ قاضی ای به آن استناد نمی کند. در ایران هم تابه حال کسی ندیده که به قانون زیر دیوار گذاشتن یا از کوه پرت کردن کسی عمل کند.
دلایل پرداختن بیش از حد به مساله همجنسبازان و زور اضافی برای تبدیل این موضوع طبیعی و ساده به یک موضوع غامض و عجیب و غریب همانطور که گفتم فقط و فقط دلیل سیاسی دارد. روشن است که مثلاً رادیوزمانه که با بودجه دولت هلند کار می کند، بودجه ویژه ای برای صفحه «دگرباش» خود دارد و باید به هر قیمتی این صفحه را زنده نگه دارد. حالا هر چقدر هم مردم ایران بگویند بابا اصلاً مساله همجنسبازی، امرد بازی، کون دادن و کون کردن از قدیم برای ما عادی بوده و چیز عجیب و غریبی نیست، گردانندگان این صفحه گوش نخواهند داد. چون در بحث اقتصادی اش، پیداست که نانشان آجر خواهد شد. این یک بیزینس است. مثل سایر بیزینس هایی که با ژست بشردوستانه کاسبی می کنند.