"دولت ايران مسئول آزار خانوادههای خبرنگاران بیبیسی است"
کمپين بينالمللی حقوق بشر در ايران با انتشار بيانيهای دولت ايران را مسئول آزار و اذيت خانوادههای خبرنگاران شبکه بیبیسی فارسی دانسته است.
اين کمپين در بيانيه خود که امروز، پنجشنبه ۳۰ آذرماه منتشر شده آورده است: "قوه قضائيه و سازمانهای اطلاعاتی ايران بايد بلافاصله به اذيت و آزار اعضای خانوادههای خبرنگاران شبکه بیبیسی فارسی که در خارج از ايران مشغول به فعاليت هستند خاتمه دهند. و حصول اطمينان کنند که نيروهای امنيتی به بدرفتاریهای فراقضايی، ارعاب، و سوء رفتار رسمی خود عليه خانوادهها در ايران پايان میدهند."
صادق صبا، مدير شبکه بیبیسی فارسی، ۲۸ آذرماه جاری اعلام کرد که ظرف دوهفته گذشته مأموران وزارت اطلاعات ايران آزار و اذيت خانوادههای کارکنان اين شبکه را افزايش دادهاند و آنان را وادار کردهاند تا از اعضای خانواده خود بخواهند تا به کارکردن در بیبیسی پايان دهند.
وی افزود موج جديد آزار و اذيت پس از آن آغاز شد که فيلم مستند "اعترافات اجباری"، ساخته مازيار بهاری، مستندساز و روزنامهنگار ايرانی در ميانه آذرماه جاری از شبکه تلويزيونی بیبیسی پخش شد.
صادق صبا همچنين گفت ظرف دو هفتهای که از پخش آن فيلم میگذرد، مأموران وزارت اطلاعات با اعضای خانوادههای چندين کارمند بیبیسی در چند شهر در سراسر ايران تماس گرفتهاند و آنها را به دفاتر وزارت اطلاعات در شهرهای مختلف احضار کردهاند."
هادی قائمی، سخنگوی کمپين بينالمللی حقوق بشر در ايران هدف قرار گرفتن اعضای خانوادههای روزنامهنگاران را "تخطی گستاخانه از قوانين محلی و بينالمللی دانست و گفت: جامعه بينالمللی نبايد چنين اعمالی را تحمل کند و بايد دولت ايران را پاسخگو بداند
هادی قائمی، سخنگوی کمپين بينالمللی حقوق بشر در ايران هدف قرار گرفتن اعضای خانوادههای روزنامهنگاران را "تخطی گستاخانه از قوانين محلی و بينالمللی دانست و گفت: "جامعه بينالمللی نبايد چنين اعمالی را تحمل کند و بايد دولت ايران را پاسخگو بداند."
روز گذشته نيز اتحاديه سراسری روزنامهنگاران بريتانيا با انتشار بيانيهای نگرانی خود را از "موج جديد ارعاب و ايجاد مزاحمت" عليه خويشاوندان کارکنان بخش فارسی بیبیسی اعلام کرد.
اين نخستين بار نيست که حکومت ايران خانوادههای خبرنگاران بیبیسی را تحت فشار قرار میدهد. در دی و بهمنماه سال گذشته نيز فشار حکومت ايران بر اعضای خانواده بعضی از کارکنان بخش فارسی بیبیسی شدت گرفت.
در آن زمان مأموران اطلاعات سپاه پاسداران ايران، با گروگانگيری اعضای خانواده يکی از کارمندان تلويزيون بیبیسی فارسی، به مدت ۴۰ دقيقه در لندن و با استفاده از چت تصويری از اين خبرنگار بیبیسی بازجويی کرده بودند.
همچنين خواهر يکی از کارمندان تلويزيون فارسی بیبیسی نيز توسط نيروهای اطلاعات سپاه بازداشت شده و در سلولهای انفرادی بند دو الف زندان اوين نگه داشته شد.
فشارهای سال گذشته نيز پس از نمايش مستند "خط و نشان رهبر" در مورد زندگی آيتالله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ايران شدت گرفت.
مجتبی ميرطهماسب، هادی آفريده، ناصر صفاريان، محسن شهرنازدار، کتايون شهابی و مهران زينتبخش شش مستندساز و سينماگر نيز ۲۶ شهريور ۱۳۹۰ به اتهام "همکاری با بیبیسی فارسی" در تهران بازداشت شدند که پس از مدتی از زندان آزاد شدند.
حيدر مصلحی، وزير اطلاعات ايران پيش از اين گفته بود: "بیبیسی يک رسانه نيست بلکه تشکيلاتی است که فقط پوشش آن رسانهای است، اما هويت آن بهايی - صهيونيستی و مأموريتهای آن سياسی - اطلاعاتی است."
سرتيپ اسماعيل احمدیمقدم، فرمانده نيروی انتظامی ايران نيز گفته بود همکاری با بیبیسی و صدای آمريکا، همکاری با "سرويسهای امنيتی دشمن" است.
حکومت ايران از زمان رويدادهای دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری در ايران که به اعتراضات گسترده منجر شد همواره با ارسال پارازيت بر روی شبکههای تلويزيونی ايرانی در خارج از کشور، بهويژه بیبیسی فارسی چندين بار قوانين بينالمللی رسانهها را زير پا گذاشته است.
یکی از دلایل ادامه این ازار و اذیت ها هم سیاست های مماشات مابانه و محتاطانه بی بی سی است. هر گاه که قلدر مابان بیت رهبری هو کشیدند بی بی سی هم بیشتر دچار ترس و عقب نشینی شد. در حالیکه این خبررگزاری میبایستی از همان ا.ل به تهدیدهای این اوباشان جواب نمیداد و افشاگری بیشتری میکرد.
از این بابت بایستی زمانه را تقدیر کنیم که سرسختانه در برابر یورگویی اینها ایستاده است.
ارسال کردن دیدگاه جدید