نسخه قابل چاپ

نعیمه دوستدار  − عقب‌نشینی نیروهای ارتش سوریه و انتقال تسلیحات سنگین از مناطق شهری و توقف عملیات نظامی در مناطق مسکونی، اجرای آتش‌بس بین نیروهای دولتی و مخالفان، آزادی زندانیان سیاسی و امداد‌رسانی به غیر‌نظامیان در مناطق درگیری از مهم‌ترین بندهای طرح شش ماده‌ای کوفی عنان، نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه بودند؛ اما هیچ‌کدام از طرفین درگیری، این بندها را اجرا نکردند.

کوفی عنان از سمت خود استعفا کرده است و استعفای او بیش از هر چیز، نشانه نا‌امیدی از بهبود در شرایط سوریه و حل مسائل آن با روش‌های مسالمت‌آمیز است. در رسانه‌ها این حس غالب است که با خروج آقای عنان از ماجرای سوریه، این کشور بیش از پیش به سمت ناآرامی و خشونت خواهد رفت. هر چند بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل، از تلاش‌های کوفی عنان در حل کشمکش‌ها در سوریه قدردانی کرده و گفته است که طرح شش ماده‌ای آقای عنان هنوز بهترین راه حل و امید برای حل بحران سوریه است، اما کمتر کسی به اثر‌بخش بودن روش او در حل بحران سوریه باور دارد.

بشار اسد از همان ابتدا بر این باور بود که پذیرش و اجرای طرح صلح کوفی عنان به معنای شمارش معکوس برای سقوط او خواهد بود. بنابراین او هرگز این طرح را به معنای واقعی نپذیرفت و تصمیم به ادامه درگیری‌ها گرفت تا برای خود زمان بیشتری بخرد. اکنون نیز به سنت باقی دیکتاتورها، او همچنان معتقد است که پیروزی هنوز برایش ممکن است.

مقامات ایرانی می‌کوشند چنین تفسیر کنند که ناکامی طرح کوفی عنان به این دلیل بوده که به رغم تلاش او برای دادن نقشی موثرتر به ایران در روند تحولات، غرب مانع حضور پررنگ‌تر ایران شده است.