بیژن روحانی - از سده‌های پنجم و ششم قمری، رویکرد جدیدی در آثار نقاشان پدید آمد که تا پیش از آن سابقه چندانی نداشت. اگر پیش‌تر تصاویر انسانی در نقاشی‌ها، موزائیک‌ها، مجسمه‌ها و یا روی ظرف‌ها و سکه‌ها و گردن‌آویز‌ها بیشتر به تصاویر خلفا و درباریان و یا صحنه‌های تفریح و خوشگذارنی آن‌ها اختصاص داشت، از این زمان به بعد تصویر زندگی مردمانی از طبقات دیگر نیز موضوع کار هنرمندان قرار گرفت.

بیژن روحانی - هنرهای تجسمی و به‌خصوص تصویر کردن انسان، در دوران فاطمیان مصر تغییر و تحولات جدیدی را به خود پذیرفت. پیش از برآمدن قدرت فاطمیان و ظهور هنر ویژه این دوران، تصویرهای انسانی در آثار هنری بیشتر به تصویر کردن حاکمان و خلفا و درباریان اختصاص داشت.

بیژن روحانی - هنرهای دوران اسلامی نیز، مانند هنر و فرهنگ در هر تمدن دیگر، در دوران نخستین گسترش خود وام‌دار اندیشه‌ و هنر تمدن‌هایی بود که یا جایگزین آن‌ها شده بود و یا در مجاروت آ‌ن‌ها به رشد می‌پرداخت. در هنرهای تجسمی به خصوص در تصویر کردن پیکره‌هانی انسانی، هنرمندان این دوران در ابتدا به طور عمده از دو منبع مهم برای الگوبرداری استفاده می‌کردند.