منیره برادران - از اسناد زندان‌نگاری بعد از ۲۲ خرداد، نامه‌هایی هستند پیرامون زندان و وضعیت زندانی‌ها و اعتراض به وضعیت موجود. این نامه‌ها عموماً مخاطب معینی ندارند و حتی برخی هم که خطاب به مقامات حکومتی و یا خامنه‌ای نوشته شده‌اند، هدفشان بیشتر توجه دادن افکار عمومی است.

منیره برادران - بعد از ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ دستگیری و شکنجه ابعاد هولناکی به خود گرفت. تلویزیون به محلی برای به نمایش درآوردن اعترافات و کیفرخواست جمعی شد. ما آن نمایش‌های تراژیک را دیدیم که با بی‌شرمی تمام عیاری سازمان داده شده بودند، پشت صحنه را باید خود می‌خواندیم.

منیره برادران - در دهه ۸۰ شاهد گسترش فعالیت‌های مدنی و در رأس آن‌ها مبارزات برابری‌خواهانه زنان و نیز گسترده‌تر شدن عرصه‌های اعتراض رسانه‌ای به برکت وبلاگ‌نویسی هستیم. با سرکوب و دستگیری کنشگران این عرصه‌ها در کشوری که حکومتش هیچ حرکت مستقل و انتقادی را برنمی تابد، نسل جدیدی از زندانی سیاسی پدید آمد.

منیره برادران - دارنده شماره ۱۱۳۴۵ مهرانگیز کار است که در بهار ۱۳۷۹ در بازگشت از کنفراس برلین دستگیر و محاکمه شد. در کتاب "گردنبند مقدس" وی مروری دارد به این دوره. جرم خانم کار ظاهراً شرکت در کنفرانس برلین است و به "بخش تحقیقات ویژه" که بخشی از دادگاه انقلاب اسلامی است، حواله داده می‌شود.

منیره برادران - کتاب "اندیشه و تازیانه"، گزارش و شهادت اکبر محمدی بر بازجویی‌ها و شکنجه‌هایی است که در سال‌های دهه ۷۰ در زندان بر او رفت. او نوشته‌اش را با معرفی خود آغاز می‌کند:
"من اکبر محمدی هستم. بی‌گمان بار‌ها و بار‌ها نام مرا در پیوند با ددمنشی‌های رژیم جمهوری اسلامی از رادیو‌ها و تلویزیون‌ها شنیده و یا در روزنامه‌ها خوانده‌اید ولی مطمئن هستم از آنچه که در زندان‌های رژیم بر سرم آمده، آگاهی ندارید."

منیره برادران - بررسی ادبیات زندان را که تاکنون محدود به دهه ۱۳۶۰ کرده بودم، با زندان و زندان‌نگاری‌ها در دهه ۱۳۷۰ ادامه می‌دهم و سپس به دهه ۱۳۸۰ می‌پردازم.

منیره برادران - کتاب Ghosts of Revolution (rekindled memories of imprisonment in Iran) که من آن را با برگردانی آزاد روح انقلاب (جرقه‌هایی از خاطره از زندان‌های ایران) می‌نامم، توسط شهلا طالبی نوشته شده است. او به مدت هشت سال در سال‌های دهه ۶۰ در زندان بوده است.