کورت توخولسکی، طنز نویسی آلمانی، به یک موضوع جالبی اشاره می کند که روزی یک نو جوان برای اولین بار خودارضایی می کند و روز بعد به دوستان خود می گوید : دوستان من دیروز یک چیز جدیدی را کشف کردم !!!

چه خوب یک اطلاح نسبتا مناسب برای ج.. زدن پیداشد. این کار نه مضر است و نه مشلی ایجاد میکند. فرقی هم ندارد که چگونه فردی به ارضای تمایلات طبیعی خود بپردازد.

اخیرا اخوندی در ایران راجع به استفاده از سایتهای مستحجن برای خودارضایی سخن میگفت و مراجعین به زیر منبر ایشان خیلی هم فراوان هستند. دکان این یکی که خیلی رونق دارد.

ممنون از مقاله خوبتون... با لایک فراوان
اینکه خود ارضایی بدون هیچ قصاوت اخلاقی تنها شکلی از زندگی جنسی یک فرد رو تشکیل میده، به نظرم مهمترین نکته این متن بود....
کاش جامعه ما هم بتونه سریع تر از اینها این رو درک کنه که انسانها حالا چه مجرد بمونن چه شریک جنسی داشته باشند ...خلاصه هر گونه رفتار جنسی که مایلند رو و با هر کس یا کسایی داشته باشند ...بازهم تنها تا زمانی که حقوق بشر رو خدشه دار نکردند، آزادند و این مربوط به جامعه نیست که شکل و نوع زندگی جنسی افراد رو تعیین (بخونیم محدود ) کنه

آدم می ماند بعد از خواندن مقاله های استواری مثل نوشته های آرش سلیم، در برابر چنین نوشته هایی که در باب فواید ج...غ زدن توضیح می دهند چه بگوید!! تازه 5 برابر هم بیشتر لایک می خورند. آیا باید نتیجه گرفت خوانندگان رادیوزمانه به «کشف دوباره تن» شان بیشتر علاقه دارند؟

دیدگاهها و باورهای مذهبی کهنه و فرسوده اند ...فقط کسانی دنبال اینمنع کردنها و تابوها می روند که خود دست به هر عمل ضدبشری میزنند از تجاوز به زندانی از صیغه کردن دختران جوان و تجاوز به طلبه های جوان در حوزه ها ... ...مقاله ی علمی و جذابی بود ...چون تابو شکن است من آنرا در صحفه ی فیس خود گذاشتم تا دوستانم آنرا بخوانند.

فکر کنم همه ی کسایی که کامنت گذاشتن با خود ارضایی در گیر بودن یا هنوز هستن. اکثرا هم به نوعی یه توجیهی برای کارشون پیدا کردن. به نظر من این مطاب از همون مطلب های افراد مذهبی بود البته در جهت عکس مسیر اونها. اول وقتی مطلب رو دیدم خوشحال شدم گفتم الان چند تا دلیل معقول و علمی می خونم ولی حتی دریغ از یک کلمه حرف علمی.

من هفته اي يكي دوبار اين كار را انجام مي دم ، اگر " نكنم " منفجر مي شوم !

با این که مشکل بزرگی را مطرح کردید هیچ اطلاعات و سخنی برای گفتن عرضه نکردید. خلاصه : خودارضائی متاسفانه برای مردان مضر است. روانی و بیوشیمیائی و فیزیولوژیکی و عادتی. روانی پذیرش بیچارگی و بیکسی. بیوشیمیائی بشدت غلظت کلسترول را هم از نوع سبک و هم سنگین پائین میاورد که برای جوانان زیان بخش است. تخمرغ کمی این کمبود را جبران میکند اما متاسفانه سطح کلسترول بد را بالا میبرد. فیزیولوژیکی مفاصل استخوانها را سست و مایع بین مفاصل را رقیق و کم میکند و گاها دردناک و خسته و باید مواظب باشند که به مفاصل تا ترمیم آن فشار نیاورند. عادتی هم به زود انزالی عادت میکنند چه که در این عمل عزم و سعی بر انزال است. سپس شرطی میشود و در زود انزالی تخلیۀ کامل رخ نمیدهد. نیاز به تکرار دارد و خیلی چیزهای دیگر. مشکل دیگر اینکه نیاز به هیجان در عمل جنسی لازم است که در خود انزالی رخ نمیدهد. همین نیاز به هیجان است که مردان پس از مدتی با همسر خود، ارضای کامل نمیشوند و پی موارد مهیج میگردند. و خیلی چیزهای دیگر. متاسفانه مشکل جنسی مردان لاینحل مانده. راه تعدیل آن کار و فعالیت و اشتغال هائی است که توجه مردها را کمتر به سوی تحریکات جنسی بکشاند. دوم اینکه مردان باید سکس را حرمت بگذارند و اصلن بر حسب زیبائی برآورد نکنند. بعبارت دیگر گدائی نکنند بلکه تقدیس بکنند. بحث فنی دارد که بماند. امـــــــــا در مــــــورد زنـــــــــــــان. قضیه برعکس است و رشد هورمونهای جنسی را پیش میاورد که باعث خوش رنگی و زیبائی و گیرائی زنها میشود و هرچه تحریکات را در خود افزایش دهند و شهوی شوند مخصوصا چند سال مانده به یائسگی بسیار لازم است . جوانتر میمانند و سرطان رحم را عقب میاندازند زیرا از سفت شدن آن جلوگیری میشود. اینجا هم خیلی چیزهای دیگر هست که درین مختصر نمیگنجد.

بالاخره یک مطلب نسبتن خوب به فارسی درباره‌ی خودارضایی منتشر شد.
خودارضایی به نظر من جدا از اینکه امکانی است مثبت برای لذت بردن، در عین حال فرصتی است برای رابطه گرفتن با تن و شناخت فانتزی های اروتیک خویش. ربطی هم به داشتن یا نداشتن پارتنر و همسر ندارد.
هنوز پسمانده‌ی نگاه مذهبی/سنتی در ما خانه کرده است. نشانش اینجاست که کلمه‌ی «جلق» و «جلق فکری» را با بار منفی حتی برخی نویسندگان به ظاهر پیشرو به‌کار می‌برند. نه جلق چیز بدی است و نه جلق‌فکری.
زمانی از یک زن فمینیست فرانسوی شنیدم «هر زن با اعتماد به‌نفسی باید در خانه دیلدو(پنیس مصنوعی) داشته باشد»
این حرف را من به این معنی قبول دارم که نه تنها زنان بلکه هر انسانی باید در خلوتش جلق و لذت بزرگ خودارضایی را بچشد. خلوتی که هیچ چیزی جایش را نخواهد گرفت.
چه خوب که در آلمان «سکس کابینت» وجود دارد. اتاقک هایی برای اینکه بصورت تکی یا دو نفره داخلشان بنشینند، فیلم پورنو تماشا کنند و جلق بزنند.
به امید روزیکه در ایران چنین شود.

من سالها این کار را تجربه کردم بارها در مورد مضراتش میشنیدم اما عملا توان ترکش را نداشتم
تا حالا که به همه عوارض آن مثل لرزش دست پیری زودرس و...... مواجه شدم
جالب است بدانید که هنوز هم نمیتوانم ترکش کنم
و در حقیقت مفلوک این رفتارم بماند که آیا افراط میکردم یا نه چون افراط تعریف کیفی وابسته به فرد است اما جدا عرض میکنم این مقالات جز توجیهی برای این عمل نیست و عاملان به ایت امر سرانجامی جز اینجانب نخواهند داشت

حالا که همه نوشته اند! بگذارید من هم بنویسم! من فکر می کنم که احتمالن
خودارضایی - در مورد مردان البته - برای یک تا 3 بار در هفته و اگر خیلی
گشاده دستانه! نگاه کنیم : هر روز، هیچ مشکلی را بوجود نیاورد. در عوض
بنا به مشاهده از کسی می نویسم که با متوسط 4 بار در روز و به مدت 12 سال
جلق زدن به التهاب پروستات دچار شد و این التهاب پس از 4 سال(البته بدون
درمان) به سرطان پروستات رسید و پس از 3 سال (باز هم بدون درمان)در مرحله
ی آخر از متاستاز سرطان کبد مرد. در 36 سالگی. به عنوان شاهد عینی این
وضعیت نه چندان دلپذیر، لازم بود که بنویسم. حالا خود دانید! کیفیت و
کمیت افراط و تفریط با خودتان. بزنید اما به اندازه! اندازه نگهدار که
اندازه نکوست! اما برای آن کسی که به اعتیادی دچار شود، اندازه نگهداشتن
ساده است؟! پس چرا گاه افرادی از کمترین مخدر شروع می کنند و به یخ زدن
در جوی آب زمستانی ختم می شوند؟! و چرا افرادی تا آخر عمر تریاک ساده شان
را می کشند و زندگی می کنند؟! آیا هر دو گروه از پیش سرنوشت آینده شان را
انتخاب کرده بودند؟! گور بابای مذهب! اما پیش از دست زدن به این کار آیا
ظرفیت خودتان را می شناسید؟! احتمالن نه! پس بعد از آن ادامه ی کار از
دست شما خارج است؛ خواه آدمی خوددار و اختیاردار خود باشید(که پیش از این
گرفتاری، این ویژگی را دارید) و مشکلی برایتان به وجود نمی آید و خواه
آدمی باشید که همیشه می خواهد لذتی را تا حد نهایت تجربه کند و غرق در آن
به پایان عمر می رسد.
این دوست در آخر به من - که از 16 سالگی همه ی مشغولیت ها و تنهایی ها و
فراغت هایم از تحصیل یا کار به نقشه کشیدن و نامه نوشتن و اجرا کردن
ارتباط و سکس با دوست دخترهایم سپری شده اند و می شوند - می گفت: "جالب
است نه؟! من در انزوا و تنهایی و خودارضایی و دلزدگی و شرم و حس گناه(نه
مذهبی که مذهبی نبود) و رنج و بی اعتمادی به خود و ترس و استرس از ایجاد
و آغاز رابطه با جنس مخالف و در تخیل عشق های رؤیایی و پاک و آسمانی
به رنج دردهایی فوق تصور دارم می میرم و نهایت تجربه ام از سکس همبستری
با پرداخت مزد در بستری محدود از دلزدگی و تحقیر و تعجیل با چند زن روسپی
بود و تو ..."
و من فکر می کردم که او انسانی متعالی با تفکراتی دور از شهوت بوده و
نیازی به این چیزها نداشته و حالا همه ی رنج های هولناک او را از نزدیک
می دیدم و می شنیدم. شرمم آمد. کاش بیشتر و نزدیکتر سراغی از او گرفته
بودم در همه ی این سال ها. در تمام این سال ها من فکر می کردم که حرف زدن
جدی از سکس در پیش او شاید نوعی بی ادبی یا خودنمایی یا جسارت باشد. کاش
یکی از آن دخترانی که بعد از چند ماه می فهمیدند که من یک یا چند دوست
دختر دیگر دارم و از من می بریدند و من هم بدون هیچ حسی فراموششان می
کردم و آنها هم مرا فراموش می کردند و به دنبال کسی دیگر می گشتند، بله!
کاش یکی از آنها را با یکی از همان کلک های بی نهایت با دوستم آشنا کرده
بودم و چنین نمی شد. من بعد از این همه چشیدن لذت بی هیچ رنج جسمی و جنسی
به صورت طبیعی دارم زندگی می کنم و او پس از آن همه رنج در زیر خروارها
خاک است. بگذریم. تنها دلخوشی من این است که او اکنون از رنج رها شده
است. گاهی فکر می کنم که کاش انسان ها هم در چرخه ی تکامل حیوان مانده
بودند و اینطوری حداقل همه شان یا نزدیک به همه شان می توانستند زندگی
جنسی غریزی و ارتباط طبیعی با همنوع خودشان را داشته باشند. کاش و
تمام///