تفکیک جنسیتی و جدالهای سیاسی
شنبه, 1390-05-08 18:28
نسخه قابل چاپ
فریبا داوودی مهاجر
فریبا داوودی مهاجر- انقلاب که پیروز شد، در شماری از کلاسهای درس برخی دانشگاههای اصفهان و تهران، پارچهای میان دخترها و پسرها کشیده میشد و بعضی افراد تند مذهبی بر این جداسازی اصرار میکردند. خبر که به آیتالله خمینی رسید، وی مخالفت کرد. از آن زمان تا امروز اما مباحث مربوط به جداکردن دختران و پسران در اماکن مختلف به صورت دورهای و سلیقهای وجهالمصالحه و حتی اهرم فشار گروههای مختلف سیاسی بوده است؛ اهرم فشاری که اگرچه روی مردم اعمال شده، اما نافرمانی از آن از سوی مردم نیز همچون نافرمانی از دولت و سیستم سیاسی جمهوری اسلامی تلقی شده است.
بحث جداسازی جنسیتی در دانشگاههای ایران به صورت ویژه از شهریور سال ۱۳۸۶ و با اعلام راهاندازی دانشگاه دخترانه قم به یک موضوع جدی تبدیل شد. این مسئله از همان ابتدا نه به عنوان اجرای یک دستور مذهبی،بلکه بهعنوان روشی برای تشدید فشار بر فضاهای دانشگاهی، دانشجویی و امنیتی کردن دانشگاهها مطرح شد.
دانشگاه از مهمترین اماکنی بود که لازم بود چهره یک پادگان بهخود بگیرد؛چراکه جمهوری اسلامی به دنبال دانشگاهی تحت امر و دانشجویانی گوش به فرمان بود. دانشجویانی که حتی اگر همدلی با فرمانده پادگان ندارند ولی اندیشه تمرد را به خود راه ندهند. از همینروجنسیتی کردن دانشگاهها و انواع و اقسام بخشنامههای مربوط به حجاب و عفاف برای اثبات قدرت فرمانده و ضرورت اطاعت بیچون و چرای دانشجویان بود. در تصور مهندسان امنیتی نهادهای اطلاعاتی تمرین اطاعتپذیری به منزله درونی کردن فرهنگ اطاعت در دانشگاهها و تسری آن در جامعه بود.
در همین زمینه صادق زیباکلام، استاد دانشگاه تهران پانزدهم تیرماه سال جاری در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی رادیو ایران، شورای عالی انقلاب فرهنگی را مسئول قانونگذاری در کشور ندانست و به صراحت اعلام کرد این موضوع جنبه کاملاً سیاسی و تبلیغاتی دارد. پرویز مظاهری، دبیر انجمن روانپزشکی کشور نیز تفکیک جنسیتی در دانشگاهها را بیحرمتی به دانشجویان دانست و به این نکته اشاره کرد که جوانهای ایرانی افرادی بالغ از نظر روحی و روانی هستند.
بدون شک بحث جنسیتی کردن دانشگاهها و حتی کنترل حجاب نه امری مربوط به زنان و نه امری مربوط به دانشجویان، بلکه موضوعی کاملاً در پیوند با برنامهریزی کلان سیاسی جمهوری اسلامی برای کنترل فضاهای عمومی است که دانشگاه در آن نقش ویژه دارد. تظاهر به اسلامی کردن دانشگاه در واقع ایجاد تقدس و مشروطیت برای تسهیل اجرای چنین طرحی است.به سخنان کامران دانشجو، وزیر علوم در آذرماه ۱۳۸۸ توجه کنید.وی گفته است سیاست تفکیک جنسیتیدر دانشگاهها براساس «جهانبینی اسلامی» به اجرا گذاشته خواهد شد. ولی این طرح، آنچنان به لحاظ عقلی و امکانات اجرایی فاقد مشروعیت بوده که وی سپس به دلایل دیگری متوسل میشود و ادامه میدهد چنین سیاستی خواست «خانوادهها، مجلس، روحانیون، مراجع تقلید وعلاقهمندان به نظام» است.
صرف نظر از دلایل ذکر شده اصولاً طرح موضوعات مربوط به حجاب و عفاف راهی برای تحکیم بیشتر افراد در پستهای سیاسی و بده و بستانهای مربوط به آن نیز به شمار میرود. چنانچه وقتی محمود احمدینژاد از سوی رهبر جمهوری اسلامی بیش از پیش مورد فشار قرار گرفت اعلام کرد که جداسازی جنسیتی اجرا نخواهد شد. کامران دانشجو نیز «اسلام» و خواست همه آنهایی را که مصرانه در پی این طرح بودند فراموش کرد. گویی از ابتدا فرد دیگری در این زمینه داد سخن داده بود.دیگر مدافعان این طرح نیز در پی محمود احمدینژاد سکوت پیشه کردند.
نکته قابل بحث اما اینجاست که رئیس دولت دهم در این مسیر حتی اقدام به ظرفیتسازی دانشگاههای تکجنسیتی کرده بود.علی کریمی فیروز، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس به «خبرآنلاین» میگوید وزارت علوم بهجز جداسازی دانشگاهها،برنامههایی هم برای تاسیس دانشگاههای تکجنسیتی دارد.به گفته او، مجلس ایران در این زمینه هرگونه حمایت بودجهای و قانونی را که لازم باشد، فراهم خواهد کرد.
طرح موضوعات مربوط به حجاب راهی برای تحکیم بیشتر افراد در پستهای سیاسی و بده و بستانهای مربوط به آن نیز به شمار میرود، چنانچه وقتی احمدینژاد از سوی رهبر جمهوری اسلامی مورد فشار قرار گرفت اعلام کرد که جداسازی جنسیتی اجرا نخواهد شد
پیش از این کامران دانشجو، وزیر علوم و تحقیقات در آذرماه سال ۱۳۸۸اعلام کرده بود دانشگاههای ویژه دختران به منظور «رفاه بعضی ازمتقاضیان» در قالب موسسات آموزشی غیرانتقاعی تاسیس میشود. پس از آن اعطای مجوز دانشگاههای تکجنسیتی در دستور کار دولت قرار گرفت و خردادماه سال گذشته، دفتر آموزشهای آزاد وزارت علوم، تحقیقات وفناوری اعلام کرد سه موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی دخترانه (تک جنسیتی) در تهران مجوز اصلی تاسیس راگرفتهاند.
شهریورماه همان سال شورای گسترش آموزشعالی کشور با راهاندازی دو موسسهآموزش عالی ویژه دختران به نامهای «رفاه» و «ابرار»در تهران موافقت کرد. با اندکی توجه درمییابیم تمامی فعالیتهای دولت محمود احمدینژاد در دورههای نهم و دهم پیرامون دانشگاهها، کتابهای درسی، بیمارستانها، پارکها و حتی جداسازی اتاق کارمندان زن ومرد و حذف دبیران مرد از مدارس دخترانه برای کاهش فشار روی دولت و برای معامله روی میز قرار گرفته است.
دقیقاً دریافت همین موضوع از سوی ملت است که دستورالعملهایی از ایندست همواره با بیاعتمادی روبهرو میشود و حتی در صورت اجرا نمی تواند کارکردهای لازم پیشبینی شده از سوی مجریان را در پی داشته باشد و همواره به طرحی بر ضد دولت و حکومت تبدیل میشود.
تظاهر به تقدسگرایی از ابتدا در جمهوری اسلامی به عنوان یک روش برای پیشبرد اراده دولت به کار گرفته شده است. از همان فردای پیروزی انقلاب با همین روش گروههای اجتماعی و سیاسی را حذف کردند و اندیشهها و انسانها را به جوخه اعدام سپردند.
اظهار نظر اخیر محمود احمدینژاد درباره انصراف از تفکیک جنسیتی بعد از اصرار فراوان بر اجرایی کردن این طرح بهخوبی نشاندهنده سیاسی بودن بسیاری از دستورالعملهایی است که به نام اسلام اجرا میشوند.
با سلام به شما خانم داودی.
امروزه بحث و گفتگو بر سر این است که تحولات سال های 1357 یا 1979 چه بود؟
ایا میشود نام ..انقلاب بر ان تحولات نهاد؟
و یا اینکه تغیر و تحولاتی بود که امپریالیسم جهانی....شرکت های بزرگ نفتی و در کل کشورهای اروپائی انرا برنامه ریزی کرده و عاقبت با تبدیل نظام پادشاهی به یک نطام عقب افتاده طالبانی مذهبی ایران امروز را رقم زدند.
به قول شادروان فریدون ادمیت....هر گاه اروپائیان دیدند کشوری گوی سبقت در پیشرفت را از انان دارد...در حال رسیدن به استقلال و خود کفائی ست و از هر نظر از انان میرود که پیشی بگیرد...ان کشور را به 200 سال به عقب میرانند و این رسم اروپائیان است.
در یکی از سخن رانی های محمد رضا شاه در سال 52 چنین میگوید...چنانچه شرکت های نفتی که ما هم اکنون با انها قرار داد داریم به مفاد قرار داد ها عمل نکنند...که تا بحال نیز عمل نکرده اند بعد از تاریخ اتمام قرار داد که سال 1979 یعنی 1357 باشد به هیچ روی قرار داد ها را تمدید نخواهیم کرد....و دیدم سال 57 در مدت چند ماه چه به سادگی شاه رفت و خمینی امد.
هنوز تعداد زیادی از هموطن نان نام انقلاب را بکار میبرند مگر انقلاب این نیست که مردمی خسته از استبداد وظلم حاکم بپا میخیزند برای نیل به ازادی و عدالت؟
نمیدانم شما در سال های 1350 چند سال داشتید ایا بیاد دارید ان سال ها را؟
اما میدانم که یک درصد ظلم..تجاوز...غارت..قتل و عام..و استبداد این سی ساله را شاه در 25 سال حکومتش مرتکب نشدوخانم عزیز من یک مارکسیسم هستم ..نه طرفدار حکومت شاهان ونه سرمایه داری یا از این قبیل.معتقدم تمامی انسان ها باید از ثروت زمین...امکانات بطور برابر عادلانه بهره مند گردند..همه انسانها.هیچ گونه فرقی بین انسانها نیست مگر از بابت هوش و توانا ئی و استعداد همگی باید از امکانات مساوی برخوردار گردند.
من بر خلاف شما نام تحولات سال 57 را انقلاب نمیدانم بلکه کلمه...فاجعه را مناسب تر میدانم زیرا ساخته سرمایه داران بزرگ اروپائی بود و منافع انان اینکه ایران به چنین استبدادی دچار شود که اخوند ها کشور را اداره کنند که دختران و پسران در کلاس درس جدا باشند.....خانم دردی ...حقارتی....فتنه ئی سیاه تر از این هست؟
ارزوی اروپائیان این بود و هست که ایران و ایرانیان از پیشرفت باز بایستند.زیرا زمانی که ایران کشوری ازاد باشد و مردمانش خوشبخت....باور کنید گوی سبقت از همه کشورهای روی کره زمین ..خواهد گرفت.
با ارزوی تندرستی و شادی برای شما هم وطن ارجمند
عباس مطلق
روسری شما چه شد؟ اسلام بدون روسری می شود؟
با سلام. اقای مطلق احتمالا شماهم بالای پنجاه سال سن را دارید ؟! جوش اوردید! مواظب بالا رفتن فشار خونتان باشید ! مشکل فعلی ما محدود شده به روسری خانمها! فاجعه سال 57 یا فتنه خمینی یا توطئه جهان سرمایه داری ویا ..... حماقت خودمان ؟؟! فعلا که اینشکلی هستیم !! یک عده ادم رذیل وبرنامه ریزی شده با حجاب خانمها طبق دستور کار فرهنگی میکنند وما هم گرفتار پاسخگوئی ! نتیجه هرچه باشد منفعت برای دشمن است ! خانم محترم ما هم با حجاب تو را دیده ایم وهم بی حجاب تورا !! لطفا اگر خیر شما به ما نمی رسد ؟! شر مرسان !! من فعلا با این اژدهای هفت سر دست به گریبان شده ام ! چه با حجاب چه بی حجاب ! لطفا اگر میتوانید کمکم کنید!
با سلام
اینکه رخداد های سالهای 57 چه بود....راهگشای مشکلات ما ایرانیان است.اینکه انقلاب بود ویا ساخته خارجیان و اروپائیان بود؟
زیرا موقعیت ایران در خاور میانه سال های 50 را که مورد بررسی قرار میدهیم با سوالات مختلفی برخورد میکنیم
ایران مدیر اوپک بود..اوضاع اروپا و امریکا در شرائط خاصی بود که در این یاداشت نمیگنجد.ایا منافع غربیان در خاورمیانه بخصوص ایران در مخاطره نبود؟زیرا از این که ایران قدرتی بشمار میرفت در خاورمیانه انروز ..شکی و بحثی نیست
بانک جهانی ...شرکت های بزرگ نفتی و اسلحه سازی منافع خویش را در خطر میدیدند و شاه را که چشمش به واقعیت های بیشماری باز شده بود و میدید که چطور کشور را چاپیده و میچاپند و تا همه جای امور کشور دخالت کرده و میکنند و ایران را به ژاندارم منطقه تبدیل کرده اند.
و در این حالت تنها یک راه برای ادامه منافع مافیای جهانی میماند...تغیر رژیم ایران.
یک نظام عقب افتاده دینی انهم از نوع اسلام طالبانی....که اتوبوس ...ومدارس...سینما ها و کلا زنانه مردانه کردن جامعه ایران.چنین نظامی برای غرب...بهشت موعود خواهد بود.که مدیران کنونی کشور ...که فاقد اگاهی....سواد و تحصیلات کافی برای اداره کشور..مشتی گشنگان بی لیاقت و عقب افتاده از ساعت پیشرفت جهان.اینان مورد نیاز مافیای جهانی بودند که اکنون کشور را اداره میکنند.
این که واقعه سال 57 چه بود و چگونه رخ داد ایا میتواند کلید قفل امروز ایران باشد؟
سوال اینست که اقای مطلق نیز به ان اشاره کردندایا ما ایرانیان سال 57 انقلاب کردیم یا به چاه رفتیم با طناب اروپائیان؟
ایا مارا نرقصاندند؟احزاب و سازمان های سیاسی را هم نیز و انان هم بنوبه خود جوانان کشور را .تمامی احزاب سیاسی
مدیران انها همگی بدنبال سهم قدرت و صندلی برای خود بودندو
براستی ایا ایرانیان را در سال 1357 چنین اسان تر و زیبا تر میتونستند که برقصانند که با دست خودمان چنین سرنوشت شومی را برای خود رقم زدیم.خود را به چه چاهی اندختیم
چیست رمز این همه ندانم کاری ها؟
امروز ببینیم که چه کسانی کشور را در دست دارند و ایران را به کجا میبرند؟ و در اخر کدام سو بیشترین بهره را از این بی لیاقتی ها میبرد؟
در اون محدوده ای که من اطلاع دارم بسیاری از واحدهای دانشگاه آزاد سالهاست که به صورت تک جنسیتی داره اداره میشه . و در بساری از این مراکز هم جدا سازی صورت گرفته ،این مراکز در بین دانشجویان به صومعه الزهرا معروف هستند .و اصلا هم موضوع جدیدی نیست. چون صحبت از دانشگاههای کشور کردید ، نکته دوم اینکه ما سالهاست دانشگاههای تک جنستی داریم ،دانشگاه الزهرا در قبل از انقلاب به اسم مدرسه عالی دختران که توسط بانو فرح دیبا تاسیس شد و بعد از انقلاب به اسم محبوبه متهدین تغییر نام داد و الان هم که الزهرا است .دانشگاه امام حسین هم که برای اقایون هست . و این دو تا دانشگاه در شهرهای دیگه هم شعباتی دارند که به صورت تک جنسیتی اداره می شوند. بحث تک جنسیتی و جدا سازی خیلی قدیمی تر از دوران آقای احمدی نژاد است.
ارسال کردن دیدگاه جدید