شاید عبارت ضعیف کشی، مناسبتر از بیگانه ستیزی باشد زیرا تشابهات ایرانیها در مقابل افغانها بیشتر از تفارقاتشان است و این قابل تامل است. با معیارهای غربی نمیتوان معضل پناهنده‌گان افغان را در جامعه شرقی‌ دین زده ایرانی‌ توضیح داد، مهاجر به غرب از کمک هزینه زندگی‌، استفاده میکند، مهاجر به ایران از این مزایا برخوردار نیست و ایرانیانی هستند که در کشور خود، افغانی زندگی‌ میکنند و زندگی‌ مناسبی ندارند، فشار هزینه‌های زندگی‌، سرکوب سیاسی، فساد اداری و اقتصادی،جنگ روانی‌ با غرب و نبود آزادیهای مدنی و اجتماعی برای افراد بومی ایرانی‌، دلیلی بر عقده‌گشایی بر اقشار ضعیفتر جامعه میتواند باشد. بهره‌کشی‌ از نیروی کار ارزان افغانها در کارهای سنگین یدی، تبعیض در تحصیل و حقوق مدنی، ایزوله‌سازی این قوم در هستی‌ اجتماعی- سیاسی جامعه ایرانی‌ و... حکایت از طبقاتی بودن جامعه هم دارد، کویتی‌های فراری پس از اشغال کویت توسط عراق، با پولی‌ که هر ماه از سفارت کویت در تهران میگرفتند، زندگی‌ متوسط به بالای خوب و بدون دغدغه‌ایی در ایران داشتند و کسی‌ تعرضی به آنها نداشت. اشکال تا حدودی میتواند در تاثیرات تربیت دینی یک جامعه اسلامی هم باشد،فردیت و نقش و رابطه او با دیگران، بعبارتی مسخ انسان تسلیم شده الله به جهان برده خری و برده فروشی پیرامونی و بروز تضاد‌ها و تناقضات حاکم بر محتوای این دین بر مؤمنین خود، بطور مثال دیدگاه متعارف ایرانیان به اعراب که حکایت از نوعی راسیسم و کم ارزشی دارد ولی دین و آیینی برخواسته از بادیه نشینان صحرا کویری شبه‌‌ جزیره عربستان، جهانبینی امروز اکثریت ایرانی‌ها را رقم میزند و خاندان ضّد ایرانی‌ علی‌، مرکز ثقل عالم میشود، پدیده‌ایی که با رژیم ج.ا. بر طبل آن، سخت کوبیده می‌‌شود و سعی در هوّیت سازی ایرانیان هم دارد.

شاید اگر آقای پیوندی پیش از این گفتگو به تماشای فیلم " نام من خان است " می نشستند ، ارزش کمتری به ارتباط دمکراتیک بودن حکومتها در آنگونه لگدمال کردن حقوق بشر، توسط توده ای که به آدرس اشتباه ، برای تامین امنیت خانواده هایشان فرستاده شده اند ، میدیدند !
در این مورد به تبلیغات انتخاباتی در کشورهای مدرنی چون آمریکا و وعده برخورد با مکزیکیها هم نباید بی توجهی نشان داد ، اما در مورد افغانها در ایران هم باید گفت که عدم بی تفاوتی الیت هایی چون خانم شیرین عبادی است که میتواند آغازی خوب برای از بین بردن " نیاز سیاستمداران در زمان انتخابات به خارجیان برای کوبیدن آنها " و در پی آن بدست آوردن آرا بیشتر از تودهای اقوامی باشد .

از وقتی که اصلاح طلبان در زمان خاتمی به شعار ناسیونالیستی «ایران برای ایرانیان» پرداختن. ازار و اذیت افغان ها شروع شد.ادامه اش شد این که یارانه به افغانها تعلق نمی گیرد. و ایرانیان هم فکر میکنند که درامد ایران فقط مال ایرانیان است و گسترش اعتیاد را از چشم افغانی ها وقاچاقچیان وارد کننده مواد مخدر از افغانستان میدانند.بخاطر تبلیغات رسانه ای.
ازطرفی دیگر مرتب سازمان ملل و دولت افغانستان از حکومت ایران عوض شکایت و اعتراض بابت بد رفتاری و تبعیض. برعکس برای شانه خالی کردن از مسئولیت در قبال این همه اواره و بی خانمان افغان ازحکومت ایران جهت پذیرش افغان ها تشکر میکنند. کرزایی که عرضه اعتراض و یا تامین مردمش را ندارد و از حکومت ایران سالانه دو بار میلیاردی پول میگیرد (به اعتراف خودش) و اکنون که غربیها ١٦ میلیارد دلار به او میدهند. و مردم ایران درمحاصره اقتصادی است امیدوارم خرج اسلحه و فساد باندی مافیایی دور و بریهایش نکند. کمی هم خرج ملتش کند. غربت و آوارگی درد بدی است. خدا نصیب هیچ ملتی نکند.

یک ضرب المثل افغان هست میگوید: "در هر جنگی خیری هست." طالبان موفق است چونکه سیستم آموزش و مدرسه دینی وسیعی دارد. هر طالب و افغان پشتو میگوید:"در هر گلوله آمریکایی جنت هست."( یعنی اماده کشته شدن است.) تا زمانی که صادقانه به این ملت آموزش فرهنگ " مدارا" و "رواداری" داده نشود. و تا زمانی که آخوند های آنها از عربستان سعودی و دول خلیج سرمایه مادی و معنوی بگیرند. آش همین است و کاسه همین.
اگر روند تحریم نفتی هم در ایران ادامه داشته باشد. حکومت و نیروهای مسلح رو به گشت و قاجاق مواد مخدر می آورند و اینگونه، هزینه نظامی خود را تامین می کنند. شاید این کار، درامد طالبان را کم کند و عربستان محبور به دادن هزینه بیشتری باشد.تا جایی که برای مردمش غیر قابل قبول شود و این گونه معادلات به هم بخورد.
بازسازی افغانستان و آموزش ملت افغان آنگونه باید و شاید مورد علاقه غرب و ناتو و حکومت کرزایی نبوده و متاسفانه نیست. آنها نمیدانند که با اصلاح فرهنک و آموزش باید به جنگ تروریسم رفت. هر رییس جمهور امریکا اینقدر به انتخابات و اسراییل مشغول است.که به ریشه ایدیولوژی تروریست ضد امریکایی که در وهابیت و سلفیت نهفته٠ مشغول نیست.بلکه تمرکز روی تروریست ضد اسراییلی یعنی حماس و حزب الله است . افغان های مهاجر هم به همان دلایل فرهنگی در خارح کشور به درخشش اموزشی دست نیافته اند که بگاه برگشت نیروی علمی تایر کذاری باشند.

متاسفانه وقتی‌ حکومت ایران به مردم خودش احترام نمی‌گذره، نمی‌شود انتظار داشت به دیگر انسانها از جمله مهمان‌های افغانی احترام بگذارد.