با شما در مورد آزادی بیان و همینطور ا ین مطلب که "بسیاری از کسانی که در این مدت، از «رنج» یا «جریجه‌دار شدن عواطف مذهبی» گروهی از شیعیان شکوه کرده‌اند، سال‌هاست که در برابر توهین به مقدسات سنی‌ها، بهایی‌ها، یهودی‌ها و دراویش- آن هم به ‌گونه‌ای نظام‌مند- سکوت کرده‌اند. " کاملا موافقم .
فتوای قتل و یا تهدید به ان را هم کاملا محکوم میکنم . اما به عنوان یک شخص منصف ، آهنگ شاهین نجفی را به دقت گوش دادم ، واقعا حتی اگر این آهنگ را برای یک شخص بی نام و نشان هم میخواند ،باز هم بسیار زشت و رکیک و خارج از اخلاق ،در یک کلام هرز نامه می بود .
شخصی را به آلت جنسی اش قسم دادن و سایر بی اخلاقی های دیگر ، از دید من به عنوان آدمی کاملا غیر مذهبی ، کاملا مذموم و ناپسند است
ستار فرزند آزربایجان

خیلی ممنون. مسئله خیلی مهمی است که توهین به مقدسات همگان غیرقانونی است و نه فقط مقدسات یک گروه خاص.
نکته ای که در تکمیل بحث به نظرم می رسد آن که باید تعریف دقیقی از مقدسات و توهین ارائه داد تا دید کجای آن با قانون آزادی بیان می خواند و کجا نه. مثلا به نظر باید روشن شود که میان زیر سوال بردن محترمانه برخی باورها با بی احترامی کردن تفاوت هست. من به ادیان الهی باورمندم، یک بار با یک دوست محترم خود که سکولار بود صحبت می کردم، ضمن بیان چالش هایی که درباره باورهایم داشت الفاظ ناشایستی در توصیف پیامبری که به ایشان باور دارم به کار برد. به نظرم توهین هایی از این دست با هیچ کدام از معیارهای قانونی که در دست داریم نمی خواند و کاربرد لغاتی که در عرف یک جامعه فحش به شمار می آید حداقل بی احترامی به شخصیت طرفین گفتگوست. البته روابط محبت آمیز بین ما محکم تر از ان است که با این اتفاق جریحه دار شود، ولی امّا منظورم آن است که باید تک تک افراد یک جامعه دموکراتیک قواعد گفتگوی محترمانه و تعامل اخلاقی را یاد بگیرند تا گفتگوها ثمربخش باشد و به جای ایجاد کدورت به افزایش دانش و بینش و رفع تعصب های بی خودی بینجامد. مرز بین ظلم و عدالت خیلی باریک است و گاهی مفاهیم پست مدرن به نحوی مورد سوء استفاده قرار می گیرد که این مرز محو می شود و دموکراسی که قرار بود جایگزین ظلم "یک" گروه بر دیگران شود، تبدیل می شود به فضای ظلم "های" گروه "های" مختلف به "هم" دیگر.
این مطلب را کلی عرض کردم و منظورم به مثال خاص عنوان شده در مقاله فوق نبود.

با مراجعه به افکار عمومی در ایران و حتا با یک حساب سرانگشتی بر روی سایتهای نسبتا آزاد می تون نتیجه گرفت که امروز فرار مردم ار مقدسات و از دین عمومی و رسمی در حال اوج است و حتا فحاشی نیز یکی از سلاحهای در دست مردم است برای ابراز مخالفت و تبری جستن از دینی که روحانیت در ایران مروج آن است. امروز تمامی امنیت از تمامی روحانیت حتا باید بگویم بدون استثناء زدوده شده است. شاید این ابتدای یک انقلاب عظیم درونی جامعه ی ایران باشد. به نظر من این انقلاب حتمی ست و شاید بزرگترین و اولین انقلاب بزرگ سده بیست و یکم باشد.

اگر در روز عاشورا گروهی در مسجد عزاداری کنند و گروه دیگری انطرف خیابان بتوانند در دیسکو برقصند انوقت مقوله توهین جای بحث دارد نه الان که نه خداناباوران بلکه پیروان دیگر خدایان هم حق تنقس ندارند.

هر روز که زمان می گذرد ایرانیها موضوعات را بیشتر موشکافی می کنند و دم خروس برخی هم که با دموکراسی و آزادی سالوسی دارند به عیان افشاء می کند . ما ایرانیها عادت داریم که خودمان را مرکز عالم قرار دهیم و کارهای علمی دنیا را زیر پای این خصوصیت له کنیم مثلا آزادی را با محدودیت تعریف می کنیم در حالی که وقتی پای محدودیت به میان بیاید دیگر این آزادی نیست از اینرو ما به تحقیقات منتسکیو و دیگرانی که آزادی را و یا آزادی بیان را موشکافی کرده اند بی توجه بوده و در مورد آن نیز با معیارهای بدوی خودمان تعریف می کنیم . آزادی بیان یک حق فردی و اجتماعی و طبیعی و همراه هر انسانی ست از اینرو این آزادی محدودیتی ندارد اما شما برای آزار دیگری و تجاوز به حقوق فردی دیگری شکا آزاد نیستید اما در مورد فردیت خودت آزادی شما آزادید که دین را بپرستید و یا آنرا نقد کنید و یا حتی بدان فحش بدهید اما شما نمی توانید به فرد و حقوق فردی دیگری و یا دیگران تعرض نماید شما می توانید حتی به عقاید من فحش بدهید توهین کنید و یا بصورت علمی آنرا نقد کنید هیچ چیز و هیچ کس در پای آزادی مقدس نیست و تا زمانی که جنبه ی عمومی داشته باشد تعرض به فرد و یا افراد نیست زیرا این مسائل فردیت نمی شناسد همانطور که در ایران دین وارد فردیت من می شود و به حقوق من تعرض دارد از اینرو نقد و فحاشی و .... دیگر شامل حقوق فردی یک مسلمان نمی شود و وارد حوزه ی فردی افراد جامعه شده است و از این راه است که من آنرا از طریق نقد علمی فحاشی و یا به ابتذال کشاندن از تعرض به خودم دور ساخته ام . و کسانی که به این بهانه می خواهند مسائل را درهم و برهم کرده و آزادی را محدود کنند جز فریب مردم راه دیگری را به مردم نشان نداده اند و اینجاست که حق آزادی را با حق فردی مخلوط کرده و آزادی را به نفع دیکتاتوری محدود می کنند . برای فرد و آزادی فرد هیچ امری مقدس نیست و هر بیان فردی که در تناقض و در تضارب آرای دیگران قرار می گیرد بی تردید خود را باید در مقابل نقد دیگران و برخورد دیگران قرار دهد . اگر فرد مسلمان آزاد است از عقیده ی خودش دفاع کند آزادی هم آزاد است از خودش دفاع کرده و ضد خودش را نابود کند . مذهب و دین نشان داده است آنزمان که خود را وارد حوزه ی اجتماعی شده است اولین حرکت نابودی آزادی و حقوق طبیعی فردی بوده و خواهد بود از اینرو دین و مذهب موضوعی فردی نبوده و قابل نقد است از هر راه . اینکه ما آزادی را تنها محدود به کنکاشهای علمی نمائیم این خود یعنی دیکتاتوری و آزادی از خودش دفاع کرده و در مقابل آن می ایستد . اگر دین و مذهب نمی خواهد مورد نقد قرار گیرد پا را از حوزه ی فردی اش خارج ننماید .
به همین دلیل است که بارها گفته ام در جمهوری اسلامی دین در مقابل مردم ایستاده و بر آنها حکومت می کند شما نمی توانید اعتصاب کنید چون دین آنرا حرام کرده و ..... از اینرو شما مجبور هستید برای رسیدن به هر خواسته ی فردی و اجتماعی اتان ابتدا با دین و مذهب مبارزه کنید ابتدا باید دین و مذهب حاکم را از طریق مبارزه ی بی امان از صحنه خارج نمائید تا بتوانید پی گیر خواسته های دیگر باشید اگر می خواهید به دموکراسی آزادی و .... برسید باید با جهل دین و مذهب مبارزه کنید هر کس که بخواهد این شدت مبارزه را کاهش دهد نه تنها مبارز نیست بلکه در مقابل آزادی و ... و خواسته های اجتماعی مردم ایستاده است دلسوزی های لیبرال منشانه تنها در خدمت جهل دین و مذهب و استحکام جمهوری اسلامی خواهد بود اگر هر روز هزاران بار هم دم از مبارزه آزادی و دموکراسی بزند تاثیری نخواهد داشت او یک دیکتاتور است .

یک اصل زرین اخلاقی در این بین بسیار کارساز و رهگشاست. و آن اینکه هر چیزی را برای غیر نمی پسندی، برای خود هم مپسند. نکته دقیقن اینجاست. نویسنده در انتهای مقاله میگوید که قیود آزادی نمی بایست محدود کننده «حقوق» اقلیت باشد. نکته بسیار خوبیست. اما نمیدانم چرا تا بدین مرحله میرسیم، تعرض به باورهای دیگران، جزو «حقوق» ما میشود، اما در نگاهی کاملن فارغ از ارزش «تکلیف» احترام به باور او قیدی برای حق ورزی ما نیست.و نیز اینکه، محترم شمرده شدن باورهای او ، جزو «حقوق» او شمرده نمی شود که به یک توازنی از رعایت حق ها برسیم. اگر این توازن به هم بخورد و هر کس به ارزشهای دیگری،با حجت «حق مداری» بتازد، که جنگلی میشود که بیا و ببین و آن اصل زرین اخلاقی که توازن بخش است دقیقن از میان میرود. البته در این بین، باز نمیدانم چرا «حق» ما متوجه تمسخر میشود، اما متوجه «نقد عالمانه» نمیشود، که در اینجا در صورت وجود حق، فقط میتوان آن را نسبت به نقد عالمانه روا داشت، نه تمسخر و هجو. و باز هم اینکه چرا باورمندان به اهانت در موضوع اخیر به سایر تعرضات و توهین ها از قبیل دروایش و اهل سنت و بهایی ها و ...متعرض نشده اند و سکوت کرده اند ( که موضوع بسیار صحیح و قابل قبول است) که نمیشود نتیجه گرفت، چون آنجا حرف نزدی، حرف زدن و شکایت اینجایت هم غلط است؟!

لازم است کاربران که نظر درباره دین و مذهب و دموکراسی غرب میدن کمی دامنه اطلاعاتشون رو گسترده تر کنند
در همه ادیان افراطی ها هستند که برخورد تند با هرگونه اثر هنری که به زعمشان توهین به مقدسات است ، میکنند، ولی چون در غرب سالهاست که مذهب به حاشیه رفته پس افراطیون خیلی جایی برای ابراز وجود ندارند و برای همین است که برخوردهای تندشان رسانه ای نمیشود، وگرنه خشونت و قوانین عجیب غریب دیگر ادیان هم کمتر از اسلام نیست

و اما در مورد اخرین کامنت باید اشاره کنم که اتفاقا در بسیاری از کشورها کتاب و فیلم مسیج باز مصلوب و اخرین وسوسه مسیح ممنوع بوده و توهین به مقدسات شناخته شده بوده!

در نهایت، کار شاهین نجفی توهین نیست! هرز نامه هم نیست سبک رپ همین است و شاهین به خوبی اجرا کرد!

باسلام. شاید در تمام تاریخ بشر هیچ ملتی نباشد که چنین جانفشانی کرده باشند تا جماعتی را در راس حکومتی قرار دهندواین جماعت چنین گستاخانه بر همه امور خصوصی وعمومی انها تجاوز کنند! در کل جهان جمعیتی حدود یک میلیارد مسلمان زندگی میکنندکه به تقریب یکصد ملیون انها شیعه هستند واین تعداد نه باسایر مسلمانان سر سازش دارند ونه سایراقوام وملل را مخلوق خدا میدانند.منشا این تفرقه هم جماعتی هستند شاید کمتر یکصد هزار نفر که خودرا نماینده مستقیم خداوند بر روی زمین میدانند که دیگران را نا اهل یا کافر یا مرتد شمرده وبا یک لق لق زبان احکام یا فتوای مرگ صادر مینمایند. با فتوای همین مجتهدین حتی به زنان دربند تجاوز گروهی شده وعمل لواط میکنند وحکم قتل عام گروهی اسرای دربندرا صادر مینمایند. خود خدعه میکنند دست به تاراج بیت المال میزنند دروغ میگویند واموال مردم را غصب کرده وبزرگترین مناهی را که خود ازگناهان کبیره میدانندمرتکب شده وبرای خود مصونیت الهی قائل هستند! اگر سب پیامبر و وسایر مقدسات اسلام فعلی حرام و مجازات مرگ دارد پس چگونه است که که به عمر برمنابر خودالفاظ رکیک بکارمیبرند؟ وبه زن پیامبر حضرت عایشه (ام الموئمنین) اشکارا نسبتهای ناروا میدهند؟!. حکایت انان حکایت نادانی است که بر شاخ نشسته بودو بن شاخ میبرید ومجذوبان نادانتر از او برای ابراز ارادت هرچه بیشتر به ایشان باتبر به ساقه میکوبند !.

آیا غیر از آدمکشی از این دین چیزی دیگر هم ساخته است!!! نه والا!