پیشنهاد میکنم در این زمینه‌ با اساتیدی چون امیر حسن پور هم مصاحبه‌ کنید که‌ البته‌ بار علمی بیشتری هم خواهد داشت. همچنین پایان نامه‌ ها و مقالات علمی زیادی در این زمینه‌ نوشته‌ شده‌ که‌ بررسی آنها بسیار در سایت تان بسیار با ارزش خواهد بود. با تشکر از پیگیرو این موضوع اما تبدیل آن به‌ یک گفتمان مسلط کاری ست که‌ روزنامه‌ نگاران در کنار دانشگاهیان میتوانند نقشی اساسی ایفا کنند.

بنظر بنده اکثریت قریب به اتفاق ایرانیان فارس زبان و یا کسانی که ایران را فاریس می دانند دچار مریضی نژاد پرستی هستند و این مشکل کاسانی را که فارس نیستند دو چندان می کند حتی مودعیون دمکراسی و حقوق بشر که به نام بست دمکراسی و حقوق انسانی سالیانه ملیونها دلار از کشورهای غربی پول می گیرند نیز در دچار چنین بیماری هستند همین رادیو شما هم هز این دسته می باشد و الا اگر بر عکس این بود آلن رایو شما برنامه های در مورد زبان فرهنگ مردمان دیگر ساکن ایران که زبان فارسی نداردند را شاهد بودیم.ولی متاسفانه این مریض آنقدر شدید هست که تناسبی نسبت به جمعیت و تنوع جمعیت ایرا در این رادیو هم مشاهده نمی شود.

به نظر بنده نیز آقای کاکارش نیز در تشخیص افراد برای مصاحبه خیلی دقت ندارند. افرادی که در این مورد صاحب نظر نیستند و در این زمینه چیزی برای گفتن ندارند می تواند از کیفیت موضوع بکاهد. آقایانی همچون عباس ولی، امیر حسن پور، رفیق سابیر، بختیار علی و خیلیهای دیگر هستند که در این زمینه صاحب نظر هستند و مقالات متعددی دارند.
همچنین می خواستم به مساله ای اشاره کنم و آن اینکه چرا آقای کاکارش با فعالین حزبی (دمکرات و کومله) کمترین مصاحبه ها را دارد؟ آیا کاکارش خود طبق سلیقه فردی این کار را می کند؟ زمانه هیچ گونه دخالتی ندارد؟ آیا در دراز مدت از میزان مخاطب زمانه کاسته نخواهد شد ؟ اگر چه برای آقای کاکارش و زحماتشان احترام قائلم، ولی فکر میکنم نیاز به تجدید نظر جدی در این مورد دارند.

بسیار مصاحبه جالبی بود ، این مصاحبه حاوی دیدگاه های جدیدی بود که از نبوغ و قدرت فکر تیفوری حکایت داشت. بسیار ممنون

میدونی، اشکال شماها اینه که اول میگید تدریس زبان مادری، و بعد تبدیلش میکنید به تدریس بزبان مادری!!
نمیشه بشما اعتماد کرد و گرنه تدریس زبان مادری مسئله ای نبود.

به‌ آقای ایراندوست: کاش ..... کمی با سند و مدرک حرف بزنید به‌ نظر شام در ایران تنها یک زبان وجود دارد و بقیه‌ لهجه‌ های آن هستند؟ بنظر شام اینکه‌ بیشتر نخبگان در قرون گزشته‌ به‌ فارسی می نوشتند نشان از ناتوانی زبانهای مادریشان برای نوشتن مفاهیم عمیق بوده‌؟ این فکر متعلق به‌ 600 سال پیش در اروپا ست زمانی که‌ زبان علمی زبان لاتین بود اما به‌ مدد نویسندگانی که‌ بران شدند تا زبان مادریشان از جمله‌ انگلیسی را اشاعه‌ دهند، بی اعتبار شد و پس از مدت کوتاهی لاتین جای خود را به‌ انگلیسی و فرانسه‌ داد! همین اتفاق میتواند برای هه‌ زبان دیگر پیش آید. به‌ شما توصیه‌ میکنم کمی از نگوگی وا تیونگ بخوانید؛ نویسنده‌ ی آفریقایی که‌ تا به‌ حال به‌ انگلیسی می نوشت و تصمیم گرفته‌ دیگر به‌ هیچ زبانی غیر از زبان مادریش ننویسد هر چند ازعان میکند بسیار مشکل است چون او از اولین کسانی ست که‌ به‌ زبان مادریش نثر مینویسد! تفکر و به‌ چالش کشیدن آنچه‌ واقعیت می نماید چیزیست که‌ روشنفکر فارس به‌ شدت نیاز دارد!