آنچه مسلم است اینکه سیستم سیاسی و حکومتی جوامع سرمایه داری اقتضا می کندکه شما هویت جنسی مشخص و فیکسی داشته و آن را رسماً هم اعلام کنید. حالا چرا جامعه بورژوایی اینقدر علاقه به آشکار کردن و فیکس کردن هویت های شهروندان دارد چیزی است که باید درباره اش آقای روستا بیشتر مطالعه کنند.

در پاسخ به آقا یا خانم میم باید بگویم که دقیقن بر عکس است و آن کسی که باید مطالعه ی خود را بیشتر کند شمایید. کاملن بر خلاف نظر شما این جوامع و سیستم های سرمایه داری بوده و هستند که سر سازگاری با دگرباشان را ندارند. من نمی دانم شما این اطلاعات گهربار خود را از کجا آورده اید، به گمانم که کیهان زیاد می خوانید، اینطور نیست؟

داستان فقط بر سر همجنسباز بودن یا نبودن نیست. موضوع در مورد هر نوع هویتی است. جامعه بورژوا از ابتدا بر این اساس شکل گرفته که مردم هویتهای ثابت داشته و آن هویتها را برای حکومت افشا کنند. هویت ملی، قومی، نژادی، زبانی، جنسی و ...نکته این است که شما باید هویت خودتان را آشکار کنید. نظام بورژوایی مخفی بودن یا سیال بودن هویت ها را تحمل نمی کند. اعمال هژمونی و اعمال قدرت روی سوژه های ثابت و آشکار بسیار آسان تر است. تمام ابزار های مدرن پاییدن و مراقبت مانند panopticon برای همین هستند. در جهان معاصر قدرت از طریق تشویق شما به زندگی در درون دیوارهای شیشه ای اعمال می شود.
میشکل فوکو که خود همجنسباز بوده در کتاب تاریخ جنسیت به خوبی این گرایش حکومتهای مدرن را توضیح می دهد.
نویسنده و برخی از خوانندگان این صفحه هنوز فکر می کنند بحث بر سر پذیرفتن یا نپذیرفتن است. بحث بر سر موضوع دیگری به نام biopower است. یعنی اعمال حاکمیت بر بدن مردم از طریق هدایت زندگی. در این نوع از حکومت، حاکم به خاطر همجنسباز بودن البته شما را به چهارمیخ نمی کشد اما برایش مهم است که شما علناً هویت ثابتی به نام همجنسباز بودن را به عنوان یک برچسب دائمی برای خود انتخاب کرده و رسماً و علناً اعلام کنید. البته کلی فواید اخلاقی و روانی هم برای آن تشریح خواهد کرد که نمونه های خامدستانه آن را در مقاله فوق ملاحظه می کنید. او توقع دارد که همه دارندگان این برچسب عملکردهای شبیه هم و همگن داشته باشند تا بتوان آنها را پیشبینی و کنترل کرد.
اصلاً بحث به هیچ عنوان درباره تحمل و مدارا این چیزها نیست. شما باید تفاوت مفهوم حکومت اداری مدرن با حکومت قهری سنتی در تفکر فوکو و متفکران معاصر تر را بدانید. منظور از مطالعه این بود. بدون قصد توهین.

شما که خیلی دلتان به حال همجنسگراها میسوزد چرا در عین حال پدیده ی بچه بازی که در ایران بسیار شایع است را مورد نقد قرار نمیدهید؟ آیا شرم آور نیست که این در این جامعه این همه جک بچه بازی وجود دارد که اگر به مردم مغرب زمین که همجنسگرایی را قانونی کرده اند هم بگویید اصلا برایشان مفهوم ندارد؟ آیا اینکه ایرانیها برای هم جک بچه بازی میگویند و هارهار خنده سرمیدهند نمیتوان نتیجه گرفت که ذهن ایرانی اصولا فاسد و هرزه است. بهتر است به هرچیزی سرجای خودش توجه کنید. مشکل ما این نیست که همجنس گراها حقوقشان رعایت نمشود بلکه مشکل بزرگتر این است که بجه بازی در این ممکلت بسیار شایع است و کسی حتا حاضر نیست از آن سخن بگوید و آن را نقد کند. عدم آزادی همجنسگراها شرم آورتر از شیوع بچه بازی در این مملکت نیست.

دقیقا برعکس آنچه که " میم " میگوید، در اروپا نسلهای گذشته هستند که در باره سیال بودن و کشف تمایل جنسی مقاومت میکنند. از جمله مادر و پدر بزرگان. در فرمول استخدامی هیچ مرکز صنعتی، تجاری و یا دولتی پرسشی در این رابطه وجود ندارد. در محل کار هم اعتمادسازی و معتمدیابی زیاد سخت نیست. خود من شاهد حمایت دگرجنسگراها، از همجنسگراها در مقابل کهنه اندیشان در محل های متفاوت کاری بوده ام. اطلاعات " میم " احنمالا از درون خانه های شیشه ای رفع و رجوع میشوند.

یک «میم» واقعی