یک اشتباه در ابتدای مجلس ششم ، نمایندگان می خواستند قانون مطبوعات را به نفع مردم تغیراتی دهند که در همان ابتدا آقای خامنه ای طی دستوری غیر قانونی خواستار آن شد که به آن نپردازند و حدود100 نفر از افراد انصار حزب الله در جلوی مجلس مستقر شدند و با شعار بر علیه نمایندگان و ایجاد جو وحشت برای نمایندگان و همکاری آقای رئیس مجلس آقای کروبی و آقای بهزاد نبوی از نمایندگان خواستند که عقب نشینی کنند آقای کروبی تحت عنوان حکم حکومتی از اصلاحطلبان فاصله گرفت و به رهبری خوش خدمتی کرد ، این کار کروبی را جناح راست مورد تقدیر قرار داد ، در صورتیکه نمایندگان و حزب مشارکت می توانست با یک فراخوان از مردم در جلوی مجلس و با مشارکت واقعی مردم قانون مطبوعات را به نفع مردم تصویب کند و بجای اینکه خامنه ای قدم به قدم جنبش دوم خرداد را به عقب نشینی و انفعال بیندازد ، این خامنه ای بود که عقب می نشست هنوز رای 20 میلیونی زنده بود .واما یک اشتباه اصلاح طلبان و آقای موسوی ، در 88 این بود که به یکباره سیاست را و تغییر را از خیابان جستجو کردند و تا آخر در خیابان ماندند و نتوانستند از قدرت خیابان برای تغییر سیاست که می بایست در حکومت انجام میشد غافل شدند بطوریکه به صورت یک اپوزیسیونی در آمد که می خواهد نظام را تغییر دهد ، موسوی نمی بایستی از حکومت خودش را خارج می کرد ، در اوج راهپیمایی اعتراضی میلیونی آقای اژه ای
وزیر اطلاعات می گفت که به دنبال میر حسین بود برای مذاکره !

بررسی دو واقعه تاریخی از یک جنس و با یک نتیجه ولی در متن حاشیه ای که از زمان بدور افتاده است و مصادیق عمومی و خصوصی ان یکسان نیست شنا کردن برخلاف جریان ابست
اخلاق افلاطونی و منطق ارسطوئی مولود زمتن خاص خود است و قابل تطبیق باجامعه امروزی نیست بخصوص که بخواهیم امر سیاسی را اقتصادی تعبیر کنیم و برابری انسانهای در خلا بسنجیم
در دوم خرداد مردم بخیابان امدند که رای بدهند و کسی را که میخواستند انتخاب کردند براستی خواسته دیگری مطرح نبود انچه که بعد گذاشت ریشه در ساخت حکومت ایران داشت و سر نوشتی محتوم
در 22 خرداد 88 مردم در انتخابات شرکت کردند ونتیجه ای بدست نیاوردند
بعد اعتراض کردند و سرکوب شد نتیجه انتخابات 88 و اعتراضات بعدی مطلبی حاشیه ایست که با تحلیل نویسنده همخوانی ندارد
تحصن نمایندگان مجلس ششم از لون دیگریست که اگر این تحصن به نتیجه میرسید کل حکومت که پارلمان هم جزئی از ان بود میبایست ازبین میرفت نگاه کنید به قانون اساسی ایران مخصوصا بعد از باز نگری و حدو د اختیارات ولی فقیه وعدم مسئولیتی که این مقام بر اساس قانون در اختیار دارد ودر همان دوره در مجلس اعمال کرد یعنی با حکم حکومتی مانع طرح ورای گیری مصوبه ای شد که ازادی مطبوعات را سلب نمود
در تحلیل پارلمانتاریزم نفی شده است و اساس را حضور مردم در خیابان دانسته است ونماینده مردم را سد راه ازادی انتخاب کنندگان بحساب اورده که با واقعیتهای امروز جهان همراه نیست چون دنبال کردن شیوه فکری نویسنده نتیجه ای جز انارشیزم در پی نخواهد داشت
اگر قرار را به بررسی وضع کنونی جامعه ایران بگذاریم و باید ها و نباید های انرا میدانی بسنجیم بایستی بخلاف نظر نویسنده راه و کار را در سیستم پارلمانی جستجو کنیم چون قسمت پنهان حکومت ایران زورمداراست و این زورمداری را در هیات سپاه پاسداران در وزارت اطلاعات در بسیج و بیت رهبری ودر تمام احاد اداری حتی در روزنامه کیهان و دربازاری که سود میبرد و مالیات نمیدهد و منکر اجر قانون است و سر انجام در قامت رهبری میبینیم
اگر قرار باشد که انقلاب و انقلاب در انقلاب را دنبال کنیم حتما به ازادی نمیرسیم
اگر منظور نویسنده انستکه موسوی وکروبی از جنس مردم هستند و جنبش را میخواهند بخانه های مردم ببرند میدانیم که چنین نیست زیرا هر دو ی اقایان کاندیدای ریاست جمهوری شدند ومیخواستند نماینده کل ملت باشند و نه جزئ ان
این روزها نباید این اقایان زیر سوال برده شوند چون خواسته انان (انچنانکه اعلام شده است) درجهت مردم است ولی جنبش سبزی که هم اکنون چندان هم نفسدار نیست بعد از حصر اقایان در حال و هوائی دیگر است حتی نمایندگان رهبران موضوعیت این جنبش را بگونه ای دیگر تشریح و توجیه میکنند که جامعیتی بدان نمیدهد و فراخوانهای انان نیز نتایج ملموسی نداشته است
متاسفانه نیروی ترقی خواه داخل فرصت انتخابات را از دست داده است و جنبش سبز به نظاره گرگهای گرسنه ای ایستاده است که مشغول دریدن یکدیگرند وگرسنگی انان سیری نمیپذیرد
اگر در پاکستان نظامیان منظما کودتا میکنند و دولتمردان 10 درصدی و 5در صدر لقب دارند در کشور محنت زده ما کل ثروت و دارائی به یغما رفته است و پنهان کاری بصورت رسمی قانون شده است وهرکه اسرار هویداکند بردار بایستد
امروز اقتصاد عین سیاست است و صد البته نه با منطق ارسطوئی چون زیاضیات و امار در خدمت انند وابزارهائی تولید کرده است که دولتمردان جیره خوار وغلام حلقه بگوشند اگر در ایران انتخابات مهندسی شده تحویل میدهند در سیاستی که فقط اقتصادیست انتخابات هم لازم ندارد کافیست به دو حکومت یونان و ایتالیا توجه کنید که هر دو حکومت از چپ وراست بدستور اقتصاد از کار بر کنار شدند و شاید برای نویسنده محترم جالب باشد که بداند یکسال حضور دائم مردم در خیابانهای تمام شهرهای یونان با واسطه و بی واسطه نتیجه ای برای این دموکراسی نداشته است واگر باز هم دوام بیاورد با سرکوب و سر انجام دیکتاتوری مواجه میشود ودر انتخابات پیش روی این کشور هر حزب و یا احزابی که برنده شوند مجبور به اطاعت از این دیکتاتوری نا معلوم خواهد بود
جنبش سبز مثل نهضت ملی قربانی استبداد است ودر قالب کلام نمیتوان انرا بدلیل مردمی بودن مترقی شناخت مسلم است که این حرکت شهری بوده و زبانی برای توجیه عوام نداشته است بنابرین نهادینه نشده است و استدلالی از قماش انجه نویسنده محترم انجام داده بیشتر به سر درگمی خوانندگان میانجامد در حالیکه حداقل جامعه خارج از کشور که باین مطالب علاقمند است باید بیشتر به نواقص جنبش اشنا شود تا در حرکت پیشرو اگاهانه عمل کند و حتی در تماس با فامیل و اشنایان منطق اصیل را درخدمت حرکت بغدی قرار دهد واگر این شعار عنوان گردد که پارلمانتاریزم بمفهوم حکومت پلیسی است و مجلس مفهومی دیکتاتوری دارد پس چه کسی قانون تدوین کند چون حداقل از زمان ارسطو سعی شده است نمایندگانی برای قانونگزاری معین شوند زیرا در حال قانون باز دارنده است و مقداری از ازادیها راسلب میکند ولی نمیشود بدون قانون زندگی جمعی داشت
ما در جامعه جهانی زندگی میکنیم و بسیاری از قوانین سرزمینی ما هم ناگزیر باید بنفع اجماع جهانی تعدیل گردد چنانکه در خطوط دریائی و موا صلات هوائی ناگزیر از رعایت دیگرانیم ورسم نانوشته ای نظارت های نانوشته از حقون داخلی را در اختیار خارجیان گذاشته است (مثل رعایت حقوق کار واز جمله کلیه حقوق کودکان ومعیارهای بشری) که نمیتوان براحتی از ان گذشت
اجرای دموکراسی واسطه میخواهد و این واسطه نمایندگان ملتند که در واقع بعنوان اکثریت مطرح میشوند
نویسنده محترم حزب را کلا نافی دموکراسی دانسته اند که استدلالی بخطاست و یکی از مشکلات بزرگ کشور ما نداشتن احزاب کارامد است
در دوره مشروطیت حزب فراگیری نداشتیم ودر دهه 20 تنها حزب مترقی حزب توده بود که توانست جلب توجه کند ولی با زیر یوغ رفتن خارجی این حزب اصالتش را از دست داد ودر تهاجم 32 از نفس افتاد ودر دوره انقلاب هم که مجددا فعال شد هم وابستگی خارجی را رها نکرد و هم منادی عقب مانده ترین نیرویهای انقلابی گردید که قلع و قمعش نه از نظر انسانی که فاجعه بود بلکه از نظر فکری حساسیتی بر نینگیخت
حکومت ولی فقیه با تشکیل احزاب موافق نیست چنانکه اقای خمینی احزاب جمهوری خلق مسلمان و جمهوری اسلامی را که روحانیون تشکیل داده بودند منحل کرد ورهبر کنونی نیز همینکه تشکیلاتی بصورت حزب بوجود اید که نهایتا بخواهد سیاستی را عملی سازد سرکوب میسازد نمونه بارز ان انحلال احزاب مشارکت و مجاهدین انقلاب اسلامیست که از گروه و جمعیت بزرگتر شده بود
مسلم اینستکه اختیارات رهبر که میتواند هر قانونی را نادبده بگیرد و هر سیاست تصویب شده را از مرحله احرا خارج کند اجازه نمیدهد این احتیارات را محدود کند جنانکه همین موضوع را در قوه قضائیه هم پیاده کرده و شورایعالی قضائی را منحل کرده است
لازم است جنبش سبز خارج ازکشور بعد اتنخاباتی 12 اسفند یک واکاوی دقیق نسبت انجه انحام شده و یا در بوته اجمال
مانده انجام دهدو مسائل و اشکالاتش را بصورت گزارش باگاهی عموم برساند
مسلما در شرائظ تحریم قرار داریم و یکشب در مبان حمله اسرائیل قطعی میشود و صبحدم جیز دیگری را بیان میکنند و در این شرائط تعدادی جنگ طلب دیگری داریم که منافع خودشان به وطن ترجیح میدهند
تا اینجا جنگ نبوده و بیلان کشورهای صنعتی نشان این قضیه را نداشته است که ایا جنگ و صلح رابموازت یکدیگر عمل میکنند و یا خواسه های دیگری دارند که اهم ان شراکت در رانت ها ی نفتی است در هر صورت بیشتر خواسته ها ریشه در پول دارد که نمونه کامل ان را در عراق و لیبی شاهد هستیم هیچکس خارجی تشنه اهدائ ازادی بما نیست
کشور های حامی حقوق بشر سهم افزایش قیمت نفت را میخواهند و بر همین اساس کشور هائی چون عراق و کویت و سعودی و امارات بایستی مازاد درامد ها را در اختیار صندوق بین المللی پول بگذارند تا اعتبارات مورد نیاز کشور های صنعتی تامین شود
لازم بیاد اوریست کشور ازادی مثل سوئد که شاید دموکرات ترین از نوع پیشرفته باشد اعلام لشکر کشی بایران نمیکند درصورتیکه پذیرای بسیاری از پناهندگان ایرانیست
راه دموکراسی ایران در داخل و از طریق صندوقهای رای تعیین میشود چه تجربه مصر نشان جابجائی دیکتاتورهاست ولیبی گسترش نا اامنی
اکر جنبش سبز نمیتواند در انتخابات پیش رو شرکت کند میتواند مسیر اینده ای را که چندان دور نیست روشنائی ببخشد