بهتر می بود در روند بر آمدن فناتیسم به پشتیبانی دولت امریکا و نیز انگلیس از آنها اشاره ای میشد.همانگونه که آشکار است پشتیبانی از خمینی ،سازماندهی القاعده و همچنین طالبان .چنین اقلیتی در همه کشورهای اسلامی وجود داشت ولی بهره برداری ابزاری از آنها ،غولی را آفرید که سایه ی جانفرسای آن بیش از هر چیز بر مردم آن کشورها سنگینی میکند تا مردم در غرب.
با درود.

اولا این یک مقاله سیاسی بود نه فلسفی که در بخش اندیشه زمانه به اشتباه قرار گرفته است. این مقاله فلسفی نیست چون نه ادعا دارد نه استدلالی برای اثبات ادعا. مقاله ای تالیفی که اصطلاحا reviw paper نامیده می شود. از لحاظ تفسیر تاریخی هم چیزی در بر نداشت. تکرار حرف های کهنه ای بود که بارها و بارها شنیده بودیم. استاد دانشگاه در فرانسه عبارت بسیار کلی است. تقابل فرانسوی ها با اسلام یک تقابل هویتی است تفاسیر آنان از اسلام چه به درد ما می خورد که اسلام جزیی از هویت ماست؟ چند تن از فیلسوفانی که ادعا های ایشان مطرح شد الان زنده هستند؟ راستی جنگ جهانی اول و دوم و همچنین بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی و جنگ ویتنام و بمباران مردم بی دفاع الجزایر را نیز مسلمانان به دستور قرآن انجام دادند؟ می دانید که راسل در کتاب قدرت به این افتضاح تاریخی فرانسوی ها اشاره می کند که برای بمباران شهرهای الجزایر صندلی هایی برای مردم غیر نظامی در هواپیماهای جنگی فرانسه در نظر گرفته شده بود که به عنوان تفریح شاهد بمباران شهرهای بی دفاع باشند؟!!! راستی بزرگترین یهودی ستیزی در سرزمین های اسلامی روی داد یا در قلب اروپا؟  رادیو زمانه هم بهتر است درباره همجنسگراها و روسپیها بنویسد که مشتری اش بیشتر است!! میدانم این کامنت را هم مانند سایر کامنت های منتقد زمانه نمایش نمی دهید اما به هر حال تیری است در تاریکی این دوره زمانه!!!

آه از جهل و تعصبات و پیشداوری های دینی و فلسفی و سیاسی و ....
تعصبات انسان را کور می کند و قضاوت انسان را خدشه دار می کند- چه مذهبی باشی چه غیر مذهبی و ضد دین. تعصب که داشته باشی، نتیجه گیری هایت مخدوش می شود. تعصبات میوۀ جهالت و ثمرۀ پژوهش های ناقص یا غلط است. تعصب فقط میان مذهبیون نیست. مدعیان علوم غیر دینی و دانشگاهی نیز گاه دچار تعصبات می شوند. این تعصبات مانع آشتی دین و علم اند. تعصبات از جنبۀ حیوانی بشر سرچشمه می گیرد و نه جنبۀ انسانی او. تعصب نشان کودکی بشر است. عقل و منطق خالی از تعصب نشان بلوغ او. کِی قرار است علمای دینی و غیر دینی بطوری جدی و با نیتی خالصانه مقولات دینی و غیر دینی را به دیدۀ یافتن وحدت ها و نه اختلاف ها بررسی کنند. تا کی قرار است این تعصبات موجب استبداد و جنگ شود؟! سوروکین در تحقیق معروف خود، تعدادی از کشورهای اروپایی را در فاصلۀ 500 پیش از میلاد تا 1925 میلادی مورد ملاحظه قرار داد و به این نتیجه رسید که آن کشورها در طی این مدت بر روی هم دچار 967 جنگ بزرگ یا خارجی شده اند و هر یک به طور متوسط در هر دو سال به یک جنگ تن درداده اند. (زمینۀ جامعه شناسی، ص 391). در همانجا صص 400-399 مي نويسد:«عامل اصلي جنگ امتها سودجويي حكومتهاست واين عامل است كه ازجداييها وتعصبات اقوام وملل بهره برداري مي كند. معمولاً گروههايي كه زمام حكومتها را به دست دارند، براي تامين منافع خود ازتعصبات مردم متعارف سود مي جويند وآنان را بي دريغ به جان يكديگر مي اندازند.» آیا نباید به این دوران کودکی بشریت خاتمه دهیم؟! در همانجا ص 125، دورۀ پانصد هزار ساله ای را برای تکامل انسان فرض می کند و برای نشان دادن میزان رشد ظهور عقلانی بشر در ص 526، تمثیلی را از لووی (Lowie) می آورد به این صورت که اگر انسانیت را به انسانی صد ساله تشبیه کنیم، باید گفت که این انسان مدت هشتاد و پنج سال در کودکستان ماند و ده سال در دبستان عمر گذاشت و سپس با خیزی از مراحل دبیرستانی و دانشگاهی گذشت." ما باید بالغ شویم. بشریت باید بداند که دوران کودکی و تعصب و جهالت و پیشداوری باید تمام شود. ما چه دیندار و چه بی دین باید بالغ شویم و همۀ پدیده ها را با بلوغ و بدون تعصب و با نیت و هدف صلح و ایجاد وحدت بررسی و مورد پژوهش قرار دهیم. آیا هنوز باید برای بررسی نقش دین و غیر دین در جوامع بشری با دید متعصبانه برخورد کنیم. اگر جویای حقیقتیم باید با احترام به هم و بدون توهین و با قلب و عقلی خالص و بدون تعصب بررسی کنیم. با نیت و هدف ایجاد اتحاد بین نوع بشر تحقیق کنیم و بنویسیم و بگوییم. بجای ایراد گرفتن از اشتباهات هزاران سالۀ مهلک رؤسا و پیروان ادیان و رؤسای غیر دینی بیاییم ببینیم چه نکات مثبت مشترکی بین محصولات وحیانی و محصولات عقل بشری وجود دارد. روی آنها تمرکز کنیم. مثلاً همۀ اخلاقیون چه دینی و چه غیر دینی این دستور را می پسندند که "آنچه بر خود نمی پسندی بر دیگران نپسند". ببینیم اگر به همین یک اصل خالصانه عمل کنیم روابطمان در جهت همدلی و وحدت در کثرت دگرگون می شود. به همین علت نباید ادیان را بکلی تخطئه کنیم. آری به نام دین خیلی کارهای بد شده؛ آری استبداد دینی اگر رؤسای دینی سیاسی شوند بدترین شکل استبداد تواند بود. اما روح ادیان آن چیزی نیست که از کشیش ها و آخوندها و خاخام ها و غیره بعضاً دیده و می بینیم. رؤسای غیر دینی هم به همین اندازه مستبد بوده اند. اساساً هر یک از این دو گروه به میزانی که به جنبۀ حیوانی طبیعت بشری خود نزدیکتر بوده اند، اسیر تعصب و جهل و استبداد و سودجویی و جنگ بوده اند؛ و به میزانی که به جنبۀ انسانی خود نزدیک تر بوده اند، از علم و عدل و انصاف و محبت بهره مند بوده اند. مستبد دیندار و غیر دیندار ندارد. اگر انسان تربیت نشود از مقتضایات طبیعت جنگ و جدال و استبداد و خشونت است و جمیع اینها از جهل بشر ناشی و از سوء تفاهم و عدم تربیت است. به این جهت نباید حقیقت ادیان را زشت نشان داد.
در کتاب جامعۀ سالم، اریک فروم در تأیید این حقیقت در صص: 368- 358، ضمن بحث ضرورت تحول فرهنگی برای نجات از مشکلات فعلی بشریت، می نویسد: "آیا بدون توجه به دین می توان از تحول روحانی و معنوی جامعه سخنی بمیان آورد؟ بی شک دستورات ادیان یکتا پرستی بر هدفهای انسانی، یعنی همانها که زیر عنوان "توجیه بهره ور" آورده شده اند، و برتری ارزشهای معنوی به ارزشهای مادی است. این دستورات اخلاقی خدایی هستند. ولی پیروان ادیان مختلف در برداشت خود از آنها اختلاف دارند و ضمناً مورد قبول میلیونها نفر هم نمی باشد. اعتراض و حمله ملحدین به وجود خداوند خطا است، آنان باید مؤمنین را به دین خود فرا خوانند، بدین معنی که گوهر عشق برادرانه و عدالت واقعی را به کار بندند تا رادیکالترین منتقد امروز گردند. از طرف دیگر، حتی از جنبۀ یکتا پرستان متعصب نیز، گفتگو از خداوند به کار بردن بیهوده نام باریتعالی است. اما چون نمی توانیم بگوییم خدا چیست، می توانیم بگوییم خداوند چه چیز نیست. آیا زمان آن نرسیده که بحث در بارۀ خداوند را موقوف کنیم و برای برداشتن نقاب بت پرستی کنونی با هم متحد گردیم؟ امروز دیگر خدایانی مانند بَعل و آستارت (Baal, Astarte، خدایان قوم یهود) ما را تهدید نمی کنند، بلکه خطر در خداسازی از کشور و قدرت درممالک خودکامه، ماشین و پیشرفت در فرهنگ خود ما و بیگانگی فراگیری است که کیفیتهای معنوی انسان را تهدید می کند. اعم از اینکه شخصی مذهبی یا غیر مذهبی باشیم، معتقد به لزوم یک دین جدید بوده یا پیروی از سنت یهودی و مسیحیت را ادامه دهیم. اگر بجای ظاهر به جوهر، بجای حرف به عمل و به جای سازمان و دستگاه به انسان توجه کنیم می توانیم برای نابودی بت پرستی متحد شویم، و این اتحاد و همفکری بیشتر از وحدت کلمه در بارۀ اثبات وجود خداوند خواهد بود. بی شک دراین راه انسانیت و عشق برادروار بیشتری وجود دارد. این نظر، اگر هم مانند من عقیده بر این باشد که در رشد و توسعه انسان گرایی آینده اعتقاد به خداوند سست خواهد شد، باز هم به قوت خود باقی خواهد ماند. اگر در ادیان مسیحی و کلیم فقط یکی از عوامل تحول بشری دیده می شود، نابجا نیست اگر عقیده داشته باشیم دین جدیدی که در چند صد سال آینده گسترش خواهد یافت، دینی که مربوط به رشد انسان است، دارای شمول و خصوصیت جهانی بوده، انسانها را با هم متحد گردانده و کلیۀ دستورات انسانی ادیان شرق و غرب را در برداشته، دکترین آن مخالف بصیرت منطقی انسان امروزه نبوده و تأکید بر زندگی خواهد داشت. چنین دینی مظهر شعائر جدید و هنری بوده و بشر را بسوی احترام به زندگی و شؤون بشری رهبری خواهد کرد. البته نمی توان دین را اختراع کرد. بلکه معلم بزرگی آن را عرضه می کند، همان طور که در قرنهای گذشته بموقع به ظهور رسیده است. در حال حاضر آنان که معتقد به خداوند هستند طبق دستورات وی زندگی کنند و کسانی که منکر وجود باریتعالی می باشند باید از عشق و عدالت پیروی کنند و منتظر باشند."
به نظر این برادر حقیرتان، همه و همه- چه دیندار و چه بی دین- باید چشمها را بشوییم و جور دیگر ببینیم. اگر قرار است دنیا را از لبۀ پرتگاه جنگ و استبداد و دگرآزاری کنونی و جهل و تعصبات نجات دهیم، و به دوران بلوغ بشریت نزدیک شویم، باید از راهی منصفانه و با نیت ایجاد اتحاد و وحدت در عین کثرت همۀ پدیده ها را بررسی کنیم. من نوکر و دوستدار هر بی دین و با دینی هستم که به فکر ایجاد وحدت و همکاری و همیاری است و از جهل و تعصبات مذهبی و غیر مذهبی بیزار است.

تابان جان جوش نزن خون خودتو کثیف نکن. راستی اینکه در ناکازاکی بمب اتمی انداختند یا فاشیسم در اروپا پدید امد چه ربطی به حقانیت تعالیم اسلامی و عملکردهای مسلمانان دارد. اگر بن لادن بمب اتمی و امکان استفاده اش را داشت حتما ان را روی نصف پایتخت های دنیا انداخته بود پس اگر هم فکران شما مهربان تر از هیتلر به نظر میرسند علتش این است که زورشان به اندازه هیتلر نیست. نتایج شاهکار خودتان را در ایران و افغانستان طالبان و... مشاهده کنید.

مقاله مغرضانه ای بود که نویسنده اش می خواهد با درکی ساده و جدلی، زنده کردن اسطوره های الهیات مسیحی قرون وسطی (مثل این ادعا که محمد پیامبر دروغین است) و با رویکرد قرن نوزدهمی کاملاً ذاتگرا essentialist (فلان چیز در ماهیت اسلام است) و البته درک نادرست از فوکو و حتی لوی استراوس، به انگیزه ای سیاسی و کینه های شخصی خودش رنگ فلسفی و آکادمیک بدهد.

با سلام
البته گویا آقای ولتر بعدها پشیمان شد و در ستایش اسلام و محمد نیز مطالبی نوشته است، گرچه برخی میگویند این امر در واقع چماقی برای کوفتن بر سر مسیحیت است و نه ستایش راستین از اسلام. به هر حال اگر این را هم در نظر می داشتید منصفانه تر بود.
سپاس