از شاه نقل است که میگفت: نمیدانم چرا هر وقت کنسرسیوم نفتی‌ برای مذاکره یا عقد قرارداد به ایران میاید، همزمان دانشگاه‌ها آشوب و تظاهرات میشود ؟! در مورد ج.ا. هم میتوان گفت که وقتی‌ منافع غرب و اسرائیل را تامین میکند، فشار و خفقان سیاسی و اجتماعی در داخل را بیشتر و هر زمان که با آنها اختلاف دارد، اتحاد و انسجام ملی‌ را موعظه میکند. کشتن و زندانی کردن نیروهای مخالف از بدو تاسیس نظام ج.ا. امر تازه‌ایی نیست و شرط بقای ج.ا. است ولی ترساندن مردم از سرنگونی، بزرگ جلوه دادن افرادی چون کروبی و موسوی، سبز نامیدن جنبشی زرد فام، مبارز شمردن بازجویان و اطلاعاتی‌ها‌ی دههٔ ۷۰-۶۰ رژیم پس از وقایع انتخابات ۸۸، منحرف کردن مطالبات رادیکال سیاسی- اجتماعی مردم بصورت نمایشی و تحلیلی برای جلب مردم به انتخابات فرمایشی و... بر دوش مخالفین اصلاح‌طلبی است که در سالهای اخیر بعنوان مهاجر سیاسی شناخته شده‌ هستند. انتقال منتقدین از داخل به خارج و استفاده از آنها برای مغلطه در معضل‌ها‌ی اصلی‌ و شاخ و برگ دادن به فرعیات، استفاده حداکثری از فضای مجازی و رسانه‌های غربی فارسی زبان، پروپاگاندای سیاسی غیرمستقیم در راستای ثبات ج.ا. و.... به راستی‌ یکی‌ از شاهکارهای اتاقها‌ی فکری اطلاعاتی‌- امنیتی‌ ج.ا. در واکسینه کردن رژیم برای تغییر و اخته‌گی‌‌ مخالفین برانداز در مقابل ج.ا. است.

خواننده ی محترم، جناب آقای ایراندوست همه چیز را به ج.ا. نسبت میدهد که البته تا اندازه ای با ایشان موافقم. اما نه تا این اندازه ی مبالغه آمیز.اگر جمهوری اسلامی اینقدر زیرک بود که ایشان میفرمایند، اصلن نیازی به سرنگونیش نبود! مشکل اتفاقن همین است که این رژیم عقلش به آن جاهایی که ایشان میفرمایند نمیرسد! والا خودش میفهمید که اگر احترام مردمش را بدارد نیازی به اینهمه بامبولک بازی ندارد!

سابقه انتخابات و جنبش به اواخر دهه 1320 و مجلس 16 میرسد که مصدق و یارانش بحوزه نظازت تهران اعتراض داشتند و منجر به بسط نشینی در دربار کردید که نهایتا جبهه ملی متولد شد.
این اعتراض نتیجه مثبت داشت زیرا انتخابات تهران باطل گردید و در انتخابات بعدی مصدق و8 نفر یارانش بمجلس امدند وسرانجام طرح ملی شدن صنعت مفت بتصویب کمسیون رسید و با ترور رزم ارا با رای 100در100 از مجلس گذشت و سنا هم بدان رای داد.
در دومین انتخابات مجلس منوچهر اقبال علی امینی از امریکا امد و با سید جعفر بهبهانی و اسداله رشیدیان و فرود منفردین را علم کردند و باشگاه مهرگان پاطق بود نتیجه ارا اکثریت حزب ملیون و اقلیت حزب مردم را تشکیل دادند ولی
صحبتها بالا گرفت و روزنامه ها تریبون مخالفین شدند وسر انجام این انتخابات باطل شد.
سالهای 38و39 دانشگاه عاصی تر ین بخش مملکت بود وتظاهرات انتخابات اجیل و شیرینی انتخابات بود چون با بر کناری اقبال شریف املمی نخست وزیر شد و دوباره انتخابات را راه انداخت اما این دفعه سگی را عینک زدند و بخیابان اورد ورهبر تظاهرات بود .
در این زمان همه راهها به دانشگاه ختم میشد چون همه کلاسها در خیابان بود وسیاست خلق میکردند پشت میله ها دانشجویان و بیرون سرباز ها دکتر امینی نخست وزیر شد و شاه مجلس را منحل کرد.
بیشتر رجال بعد از انقلاب در میان دانشجویان بودند بنی صدر سازمان ده بود بیژن جزنی دانشکده ادبیات را برای تحسن شب اماده کرد سلامتیان و ارفع زاده و حبیبی و لاهیجی فعالان دانشکده جقوق بودند حسن ضیا ظریفی هم فعال بود.
دانشکده فنی ذوالنور و مقدس زاده را داشت و پزشکی شیبانی را وناصر بانکی در دانشکده علوم
از این ابطال و انحلال چیزی عاید نشد وجبهه ملی هم بمحاق رفت.
انتخابات جنجالی بعدی مربوط بانتخابات ریاست جمهوری خاتمی در سال 76 به پیروزی مطلق زسید و همه دست اندرکاران طلبکار شدند و پروزه های عبور از خاتمی رقم حورد و دولت هم در مقابل محافظه کاران مشکل داشت و هم در مقابل همراهان ولی انتخابات شناخته شده بود نا ارامی ها در قالب شکایت گروه متخصص از دولت وزئیس جمهور هر روز ابعاد تازه ای داشت وچوبدستها ی ورزیل حاکم سخنرانیها بودند و هرروز بحران خلق میکردند زیرا اله کرم و ده نمکی با همراهی 200تا300 نفر در سراسر کشور سخنرانی هارا بهم میزیختند بنا برین جنبش جوانی که این انتخابات را به پیروزی رسانده بود فردای انتخابات در صحنه نبودو کاری نداشت. با اینکه 8 سال ازادایهائی بمردم داده شد ولی در عین حال بیشترین زمان تعطیل روزنامه ها بود.
انتخابات 88 با انتشار حکم دستگیری رجال به تاریخ سه روز قبل از انتخابات اغاز شد وقبل از اعلام نتیجه رهبر بکسی که انتخاب نشده بود تبریک گفت و زمینه اعتراضات رافراهم کرد و دو کاندید مغبون نتیجه ارا را نپذیرفتند.
حاکمیت یکدست هم دوام نیاورد و مشکلات حکومت از نبودن سبزها بیشتر از درصحنه بودن انها شد.
جنبش اعتراضی در موضوعی خلاصه شده که عمر ان بپایان رسیده است . انتخابات اینده حال و هوائی دیگر دارد زیرا مذاکرات هسته ای و قبل از ان رابطه با امریکا در بستر کاملا جدیدی حرکت میکند و شعارهای قبلی حکومت را از کار انداخته ودر همین رابطه براندازان هم خلع سلاح میشوند پس باید مثل مشروطه یا نفت و یامجموعه ای که در سال 57 مورد اتفاق قرار گرفت سوژه ای مطرح شود ومورد اقبال قرار گیرد تا جنبشی پایدار را بدنبال بیاورد .
سوژه حقوق بشری در قیاس خارج از کشور برد دارد و مفهوم ازادی و دموکراسی برای گرسنه سیستانی و لرستانی قابل درک نیست و اجتماع خیابانی نخواهد داشت .
نگاه کنیم در انتخابات 88 گونی سیب زمینی توی خیابان رها میکردند ویا بعنوان یارانه پول پخش میکنند و بدین طریق گر سنگان را بگرو گان میگیرند چون مفهوم عمل تهدیدی است که حکومت میتواند پول ندهد وشما باید عاقل باشید.
در اواخر دهه30 و اوائل سالهای چهل دانشگاه یکصدا ضد جکومت بود ولی کاری از پیش نبرد چون نتوانست سایر اقشار را بخود جلب کند.
ایجاد جنبش از طریق انتخابات امری مشکل بنظر میرسد چه بسا که نظام با تضمینی که برای حفظ خود از غرب میگیرد اجازه دهد که نیروی متقابل سهمی در قدرت داشته باشد و بطور مثال نوری رئیس جمهور شود و یا سید حسن خمینی را بصحنه بیاورد.