واقعآ هم که داریم کم کم بر می گردیم به دوران قاجار. دولت به کشورهای خارجی امتیاز میده تا از طرف اونها مورد حمایت قرار بگیره

خدا را شكر كه قاجاريه مثل جمهوري اسلامي نبود

باسلام. گل سنبل من ! لطفا میشود کمی واضحتر صحبت بفرمائید ؟! ظاهرا شماهم طرفدار قرارداد(گلستان چای)!! هستید؟!. در ضمن عرض کنم که ارتش رو سیه تزار به ایران یورش اورد وعباس میرزا به مقابله اورفت ووقتی او منتظر حکم جهاد علما بود از او دریغ کردند! . عین همین حکایت در خوزستان ما اتفاق افتاد. انگلیسها با توپ تانک در حال پیش روی بودند عشایر غیور لر سوار براسب با تفنگ ویراق به مقایله امدند ودر حوالی دزفول اردو زدند . رسول خدمت مجتهد شهر بردند که حکم جهاد بفرمائید ! وایشان فرمود : حال که دشمن وارد خاک مسلمین شده حکم مهمان دارد وجهاد جایز نیست !! و بسیار از این دلاورمردان در رودخانه دز غرق شدند ! چونکه دزفولیها تفنگچی سر ورودی شهر گذاشته بودند! وانگلیسها همان کاری را باما کرده که تا حالا رو سیه ها میکنند . ما که شرمنده شما هستیم ! ولی مواظب این چینیها باشید که هیچ وجدان ندارند.

با تشکر از نویسنده این مقاله جهت روشنگری وطن فروشی حاکمان اشغالگر ایران عزیز
گل سنبل گرامی
چنان بر علیه نویسنده مقاله سخن گفته و از حاکمان ایران در اشغال سخن می گویی که فکر می کنی مردم نمی فهمند در کشور چه خبر است. چند مورد از وطن فروشی حاکمان کنونی ایران عزیز به شرح ذیل است:
1-امتیاز دهی فراوان به چین به طوری که پولی از بابت فروش نفت عاید کشور نمی شود و در ازای آن جنس های بنجل و درجه 3 را تهاتر می کند. این کار موجب بیکاری و فقر بسیار در کشور شده است.
2- واریز کردن میلیاردها دلار از سرمایه ملت به جیب روس ها بابت ساخت نیروگاه بوشهر. هنوز این نیروگاه بعد از سالیان سال 1 کیلو وات برق هم به شبکه کشور انتقال نداده است و روس ها به تعهدات خود عمل نکرده اند
3- موضع بسیار ضعیف در قبال رژیم حقوقی دریای خزر. به گونه ای علی رغم مخالفت حاکمان از نحوه تقسیم منافع آن, سایر کشورها بدون توجه به ایران به برداشت منابع آن مشغول هستند.
4- ساخت دریاچه های مصنوعی توسط کشور آذربایجان و ترکمنستان در دریای خزر علی رغم اعتراض ایران به انجام آن
5- برداشت 3 برابر قطر از میدان گازی مشترک در خلیج فارس
و صدها امتیاز دیگر که ما از آن بی خبر هستیم همه و همه به علت خودخواهی حکومت کودتایی از واگذاری امور به مردم و ترجیح به وطن فروشی به حای واگذاری قدرت است.
همه اینها را در کنار بدبختی ها و فلاکت هایی که در همه جوانب به ملت ایران تحمیل کرده اند نشان از بدتر بودن حکومت قاجار و شاید بدترین حکومت طول تاریخ ایران عزیز است

دیگه شورشو دراورده.مسخرهههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه

باسلام. پیشاپیش نوروز به همه شما خجسته باد. از انجائی که عهد کرده ام دراین ایام موجب تکدر خاطری نباشم قسمتی از ثبت تاریخ را شاید برای انبساط خاطر مینویسم: رو سیه در شمال ایران تاخت وتاز میکرد وعباس میرزا هم کر وفری داشت ! در یک هجوم از توپخانه ایران تقاضای اتش پشتیبانی کرد ولی یک گلوله هم شلیک نشد !! شکست خورد وبه اردوگاه عقب نشست ودستور داد که تا فرمانده اتشبار را به حضور بیاورند وپرسید پدر سوخته چرا دران مخمصه شلیک نکردی؟؟! وان بیچاره عرض کرد قربان به هزار ویک دلیل !! وعباس میرزا گفت تو باید هزار ویک دلیل را یک به یک بشماری واگر یک دلیل کم بیاوری دستور میدهم همینجا تورا گردن بزنند ! وان بیچاره ترسان عرض کرد قربانت گردم ! اول یک : مااصلا باروت نداشتیم !!!!! و.. ومیرزا بفرمود همین یک دلیل کافیست و از هزار دلیل دیگر سخن مگو وایشان را مرخص کرد . واین ضرب المثل که میگویند : ما هزار و یک دلیل برای فلان خطای خود داریم ریشه در همین حکایت دارد . اگر فرصتی بود از (عذر بدتر از گناه ) هم خواهم نوشت . خجسته باشید

حقیقتا از خواندن دیدگاه‌های جالبی که در بخش نظرات مطرح شده اگر نه بیشتر بلکه به اندازه خود مقاله لذت بردم. دوستان توجه کنند که مقاله درباره عهدنامه‌های ترکمنچای و گلستان نبوده، بلکه درباره روابط اقتصادی ایران و چین است که نویسنده شاید بدون توجه کاقی آنرا به عهدنامه‌های دوره قاجار نسبت داده است. درباره این عهدنامه‌ها سخن و شایعه بسیار رفته، اما شخصا با نظرات نادر و میهمان و سنبل موافقترم که شکست و پذیرش عهدنامه‌های سنگین پژواکی از عقب‌ماندگی ایران (از لحاظ علمی، برنامه‌ریزی، مدیریتی، سیاسی و درایتی) آن دوران نسبت به اروپای صنعتی، و کوته‌فکری سردمداران حکومتی و نظامی ایران بوده، گرچه بدون شک سربازان ایرانی در جنگها دلیری بسیار از خود نشان دادند. نارضایتی اهالی مسیحی قفقاز از حکمرانان مسلمان ایرانی هم یک دلیل عمده دیگر است که معمولا دوست نداریم به آن اذعان کنیم اما فشاری که حکومت دست‌نشانده ایران در قفقاز به مسیحیان می‌آورد بسیار شبیه فشار اجتماعی است که امروزه بر اکثر مردم ایران می‌رود و نتیجتا اگر دری به تخته‌ای خورد کسی از پیاده شدن ملایان از مسند قدرت نه تنها شکایت نخواهد کرد بلکه از آن استقبال نیز خواهد شد. همانگونه که قفقازیان از پیشروی قشون روسیه و کنده شدن شرّ ایران شکایتی نداشتند.

درباره روابط ایران و چین چند نکته باید در نظر داشت که بی‌توجهی به آنها تحلیل‌ها را ساده‌انگارانه خواهد کرد:

- بی‌درایتی مقامات ایرانی در مدیریت اقتصادی بر همه عیان است و اتلاف ثروت، وقت و جان انسان چیزی است که همه هر روز با پوست و استخوان آنرا لمس می‌کنند.

- فراموش نکنید که ایران و چین دوتا از کهن‌ترین کشورهای روی زمینند و سایقه همکاری و تجارت آنها به هزاران سال پیش برمی‌گردد، دوره‌ای که نه رومی وجود داشت نه سفر و تجارت به اروپا فکر کسی را بخود مشغول می‌کرد.

- اکثرا فراموش می‌کنند که دلیل اصلی رابطه غیرعادی اقتصادی ایران با کشورهای بزرگ منطقه، تحریم و فشار شدید غرب به ایران است. در شرایطی که تحریمی وجود نداشته باشد، ایران امکان برقرار ارتباط معمولی با همه کشورهای جهان را دارد و نیاز به توافقنامه‌ها و مکانیزمهای عجیب و پیچیده با کشورها را نخواهد داشت.

- به عبارت دیگر، حتی اگر داستانی را که نویسنده این مقاله از سایت بازتاب نقل کرده باور کنیم، تحریم غرب دلیل اصلی روابط غیرعادی اقتصادی ایران و چین و یا ایران و هند است. در اینجا ایران عملا قربانی محاصره اقتصادی است. بدون شک اشتباهات مسولان ایرانی در این میان نقش دارد، اما فراموش نکنید که غرب از نظر بین‌المللی «حق» محاصره و تجاوز اقتصادی به کشورهای دیگر را ندارد، و متجاوز همیشه مقصرتر از قربانی است.

- صرف نظر از بی‌لیاقتی مسوولان ایرانی و فشارهای احتماعی و اقتصادی که بر مردم روا می‌دارند، تحریم‌های غرب بر علیه ایران برای وادار کردن حکومت ایران به همراهی با خواسته‌های غرب است، نه برای نجات مردم یا اقتصاد ایران. حکومت ایران و سایر کشورهای غیرغربی از این موضوع آگاهند و الزاما بر اساس منافع غرب عمل نمیکنند.

- ایران برای هند و چین و روسیه در حکم همسایه است و این سه کشور در حوزه نفوذی هم قرار دارند. تعجبی ندارد که در سیاست‌های خارجی با هم هماهنگ باشند و در یک جبهه در برابر فشارهای غرب قرار بگیرند. این مساله همانقدر طبیعی است که بگوییم آلمان و فرانسه و بریتانیا و سوئد در برابر فشار چین از یک سیاست مشترک پیروی می‌کنند.

- گرو گذاشتن پول نزد چین برای تضمین ادامه عملیات بانکی و بیمه‌ای و تجارت با هند بر اساس روپیه و مواردی از این دست «هزینه‌های مقابله با فشار سیاسی-اقتصادی غرب» هستند.

- رژیم ایران آنرا «هزینه استقلال سیاسی» می‌نامد و مخالفان رژیم آنرا حیف و میل اموال و ثروت ایران می‌نامند. اولی معتقد است که تحمل این هزینه‌ها برای رسیدن به استقلال سیاسی ارزش دارد و دومی بر این باور است که با دوستی با غرب و پذیرش راهبر سیاسی آنها می‌توان از صرف این هزینه‌ها جلوگیری کرد و همزمان به شکوفایی اقتصادی رسید. می‌توان بحث کرد که آیا هزینه مقابله با خواسته‌های سیاسی غرب ارزش دستاوردهای این مقابله را دارد یا نه؟ یا اینکه دوستی و پیروی از سیاست‌های غرب آیا به اتلاف پول و ثروت ملی کشور منجر خواهد شد یا نه؟ این یک مبحث علمی سیاسی-اقتصادی است که با شعارهای ملی‌گرایانه و ضدشرقی ضدغربی و آوردن مثال‌های مغلطه‌آمیز تاریخی به نتیجه نمی‌رسد.

- اگر داشتن تراز منفی تجاری با چین نشانه ورشکستگی و عدم لیاقت مسوولان کشور است، کشور آمریکا با داشتن بزرگترین تراز منفی تجاری با چین باید تابحال کاملا ورشکست شده می‌بود و مسولانش از صحنه روزگار حذف!

- همه می‌دانیم که تحریم‌های گسترده غرب بر علیه ایران به دلایل سیاسی است، به عبارت دیگر غرب می‌خواهد رژیم ایران را وادار کند که در سیاست‌های اقتصادی و سیاست بین‌المللی از غرب پیروی کند. برای غرب مهم نیست که ایران در سیاست‌های داخلی خود چگونه رفتار می‌کند، همانطور که برایشان مهم نیست که بقیه متحدین و دستنشانده‌های غرب در جهان سوم با مردم خود چکار می‌کنند. اما نارضایتی عمومی در ایران برای غرب دست‌آویز خوبی برای فشار مضاعف به رژیم است.

- جنجال بر سر انرژی هسته‌ای ایران تماما سیاسی است، نه فنی و اقتصادی. در هیچ کجای دنیا بدست آوردن تکنولوژی هسته‌ای ارزان نیست و در ظرف چند سال حاصل نمی‌شود. سرمایه‌گذاری بلندمدت، زیرساختار، نیروگاه، آموزش نیروهای متخصص و دانشمندان همه دست کم یک دهه و بیشتر از آن به طول می‌انجامد، و این در شرایطی است که کشور مورد نظر با مشکل خاصی مواجه نباشد. در مورد ایران، با وجود انقلاب و جنگ و تحریم‌های طولانی، راه‌اندازی نیروگاه بوشهر پس از بیش از دو دهه اتفاق عجیبی نیست و اگر خرابکاری یا سوء مدیریت پیش نیاید، حال که کار آن آغاز شده سودش به همه ایرانیان خواهد رسید.

- به گفته دکتر اکبر اعتماد (پدر انرژی هسته‌ای ایران)، ایران باید به تکنولوژی هسته‌ای دست پیدا کند و از آن برای تولید انرژی استفاده کند وگرنه قافیه را باخته. بعید است نظری تخصصی‌تر و روشن‌تر و بی‌غرض‌تر از نظر ایشان بتوان پیدا کرد که فارغ از رقابت‌های سیاسی داخلی ایران نظرشان را در تبعید بیان می‌کنند. این الزام از نظر ایشان مستقل از حکومت و رژیم است و هر حکومتی در ایران باید این موضوع را اولویت دهد. مصاحبه بی‌بی‌سی با ایشان را بخوانید:

http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/11/091101_ag_be_ebarate_digar_ete...

ای بابا چرا اینهمه جنگ وجدل از اول قرار بود ایران به اقتصاد چین کمک کنه کشتی کشتی نفت بدیم وجاش کشتی کشتی جنس بنجول بیاریم اخه این چشم بادومیها یک میلیاردو خورده ای هستن بیچاره ها چون دولت ایران سیاست حمایتی داره قرار شد اینجوری حمایتشون کنه در مقابل چینی ها هم بصورت ظاهری تاجایی که به صلاحشون باشه وبتونن از امریکا امتیاز بگیرن از ما حمایت کنن همین دیگه بحث خیانت و وطن فروشییی در کار نیست اصلا مگر ایرانی وطن داره تا این بنده خداها بخوان بفروشنش تا اونجایی که من میدونم وطن یعنی فلسطین حزب الله و....