عقبماندگی ایران در میدان های نفتی مشترک
سه شنبه, 1390-09-08 16:00
نسخه قابل چاپ
حمید مافی
در حالی که مقامات دولتی ایران همچنان بر میزان پیشرفت پروژههای نفتی و افزایش تولید و استخراج نفت و گاز در کشور پافشاری میکنند، مجموعه گزارشهای منتشر شده از وضعیت میدانهای نفتی مشترک ایران با همسایههایش در جنوب، غرب و شمال کشور نشان میدهد که ایران بازنده بزرگ میدانهای نفت و گاز مشترک با کشورهای همسایه خود در خلیج فارس و غرب کشور به شمار میرود.
ایران و شرکای نفتی
ایران دارای چهار منطقه مشترک نفت و گاز با همسایههای خود است. میدان مشترک پارس جنوبی و دیگر میدانهای نفتی چون فروزان در خلیج فارس (که در برداشت از آن کشورهای همسایه عربستان، امارات، قطر، عمان و کویت، شریک ایران هستند)، گستردهترین حوزه نفت و گاز مشترک ایران با همسایههای جنوبیاش بهشمار میآید.
در جنوب و جنوبغربی ایران هم منطقه موسوم به نفت شهر، آزادگان و یادآوران، میان ایران و همسایههایش مشترک است. در شمال کشور و در دریای خزر نیز ایران حوزه نفتی البرز را با جمهوری آذربایجان شریک است. چهارمین حوزه مشترک نفت و گاز ایران هم در شمال شرق کشور قرار دارد و ایران در این زمینه با ترکمنستان شراکت دارد.
بر اساس آمارهای رسمی اعلام شده توسط خبرگزاریهای داخلی و نیمه دولتی در ماههای گذشته، کشورهای حاشیه خلیج فارس ۹ برابر بیشتر از ایران از میدانهای نفتی مشترک برداشت کرده اند. در حالی که میزان برداشت روزانه ایران از این حوزههای نفتی به ۳۰۰هزار بشکه هم نمیرسد، سهم کشورهای عربی منطقه بیش از یک میلیون و ۳۳۱هزار بشکه نفت در روز گزارش شده است.
بر اساس آمارهای رسمی اعلام شده توسط خبرگزاریهای داخلی و نیمه دولتی در ماههای گذشته، کشورهای حاشیه خلیج فارس ۹ برابر بیشتر از ایران از میدانهای نفتی مشترک برداشت کرده اند.
در همین حال کشورهای عربی با جذب سرمایهگذاران خارجی، توانستهاند امکان برداشت خود از این حوزهها را گسترش دهند، اما پروژههای متعدد ایران برای برداشت از این مناطق به دلیل عدم حضور سرمایهگذاران خارجی از یکسو و همچنین عدم تامین اعتبار داخلی از سوی دیگر، باعث شده است با مشکلات بسیاری روبهرو شود و جایگاه دومین تولیدکننده نفت در اوپک را از دست بدهد.
سود ۱۵برابری قطر در میدانهای مشترک
مهمترین حوزه مشترک ایران با قطر در پارس جنوبی قرار دارد. آنگونه که خبرگزاریهای داخلی ایران گزارش دادهاند هماکنون برداشت قطر از این میدانهای گازی ۱۵برابر ایران است. پایگاه خبری آینده نیوز مهرماه امسال و پیش از آن که برای همیشه فعالیت خود را متوقف کند، گزارش داد به دلیل عدم سرمایهگذاری ایران در پارس جنوبی، قطریها ۱۵برابر ایران از این میدان گازی مشترک برداشت میکنند.
میدان گازی پارس جنوبی که در سال ۱۹۷۱کشف شده است، با هزار و ۸۰۰تریلیون فوت مکعب گاز یکی از بزرگترین میدانهای گازی دنیا به شمار میآید. سهم ایران از این میدان گازی، ۵۰۰تریلیون فوت مکعب گاز در جا و ۳۶۰تریلیون فوت مکعب گاز قابل برداشت، معادل ۳۶درصد ذخایر گازی ایران و ۵.۵ درصد ذخایر گازی جهان است. همچنین سهم قطریها از این میدان نفتی هزار و ۳۰۰تریلیون فوت مکعب گاز درجا، ۹۱۰تریلیون فوت مکعب گاز قابل برداشت، معادل ۱۴درصد ذخایر گازی دنیا و ۹۹درصد ذخایر این کشور است.
در حالی که دولت جمهوری اسلامی ایران به دلیل عدم سرمایهگذاری مناسب و بهرهگیری از شرکت های توانمند، همچنان در حال راه اندازی تاسیسات استخراج است، کشور قطر با همکاری پیمانکارهای بینالمللی پیشبینی کرده است که میزان استخراج خود از این حوزه مشترک را به ۲۷۰میلیارد متر مکعب در سال افزایش دهد. قطر در سه سال آینده حجم سرمایهگذاری خود در این منطقه را به ۷۰میلیارد دلار افزایش خواهد داد. در حالی که ایران در سالهای گذشته حجم سرمایهگذاری و بودجه این میدانها را کاهش داده است.
در توسعه تنها میدان مشترك نفتی با قطر هم شركت ملی نفت ایران یك بازنده تمام عیار بوده است، به طوری كه با وجود برداشت ۴۵۰هزار بشكهای قطر از لایههای مشترك نفتی پارس جنوبی، سهم ایران در شرایط فعلی كماكان صفر است
در توسعه تنها میدان مشترك نفتی با قطر هم شركت ملی نفت ایران یك بازنده تمام عیار بوده است، به طوری كه با وجود برداشت ۴۵۰هزار بشكهای قطر از لایههای مشترك نفتی پارس جنوبی، سهم ایران در شرایط فعلی كماكان صفر است. قطر در آیندهای نزدیک، ظرفیت تولید نفت از میدان شاهین را به بیش از ۵۰۰هزار بشكه در روز افزایش میدهد. این در حالی است كه طرح توسعه لایههای نفتی پارس جنوبی در طرف ایرانی با بیشترین میزان تاخیر ممكن در حال انجام است.
استخراج نفت عراقیها به نسبت ایران
ایران در مرز جنوب غربی و غرب کشور دارای پنج میدان نفت و گاز مشترک با کشور عراق است. سه میدان نفتی دهلران، نفت شهر و پایدار در حال حاضر در حال بهرهبرداری هستند و دو میدان نفتی آزادگان و یادآوران نیز از سوی ایران در حال توسعه هستند.
بر اساس برآوردهای بینالمللی میزان ذخایر موجود میدان نفتی آزادگان یکی از بزرگترین ذخایر موجود در جهان به شمار میآید. همچنین ذخیره میدان نفتی یادآوران معادل ۱۷میلیارد بشکه و به اندازه تمام ذخیره نفتی کشور الجزایر برآورد شده است. بر اساس گزارشهای منتشر شده در سالهای گذشته، عراق با فراخوانهای بینالمللی از سرمایهگذاران خارجی اکتشاف خود از این میدان مشترک را به شدت افزایش داده است.
بر اساس پیش بینی موسسههای بینالمللی و سازمان اطلاعات آمریکا، ادامه تحریمها در شرایط فعلی بر روند کاهش تولید نفت ایران تاثیرگذار خواهد بود
میزان سرمایهگذاری عراق در این پروژه تا به حال سه میلیارد دلار برآورد شده و این کشور اعلام کرده است که هشت میلیارد دیگر سرمایه خارجی در این میدان جذب خواهد کرد. در حالی که ایران این میدان را در سال ۷۶کشف کرده و قرار بوده است ظرف ده سال آن را به بهرهبرداری برساند. همچنان میزان استخراج ایران از آزادگان، ۱۵هزار بشکه در روز از آنچه در برنامه توسعه پیش بینی شده بود، عقب است. پیش بینی ایران برداشت روزانه 50 هزار بشکه نفت از این میدان مشترک بوده است.
عراق پیش بینی کرده است تا سال ۲۰۱۷یک میلیون و هشتصد هزار بشکه نفت از این میدان برداشت کند، در حالی که هدف نهایی ایران برداشت روزانه ۶۰۰هزار بشکه نفت خام از میدان آزادگان اعلام شده است.
میدان نفتی یادآوران از دیگر حوزههای مشترک میان ایران و عراق است. در این میدان نیز ایران به خاطر ضعف در سرمایهگذاری، نتوانسته است به کشور عراق برسد.گزارشهای مستند شركت ملی نفت نشان میدهد، هماكنون تولید ایران از مخازن مشترك نفتی ۲۴۰هزار بشكه در روز است، اما با توجه به حجم ذخایر و با تكنولوژی و نرخ بازیافت كنونی ظرفیتی برای تولید ۱.۱درصد میلیون بشكه نفت توسط ایران از میادین مشترك نفت وجود دارد.
هم اکنون عراق ۲.۲ درصد بیشتر از ایران از میدانهای نفتی مشترک برداشت میکند. سهم این کشور نزدیک به ۲۹۵هزار بشکه نفت در روز از ذخایر نفتی مشترک با ایران است، در حالی که ایران روزانه حدود ۱۳۰هزار بشکه نفت بیشتر استخراج نمیکند.
فاصله ۴۸۲هزار بشکهای با عربستان و امارات
برداشت ایران از میدانهای نفتی مشترک با عربستان سعودی و امارات نیز بسیار کمتر از همسایگان است. به گونهای که این دو کشور روزانه حداقل ۴۸۲هزار بشکه بیشتر از ایران از میدانهای نفتی مشترک برداشت میکنند. در حالی که برداشت ایران از میادین نفتی مشترک با عربستان روزانه به 42 هزار بشکه میرسد، عربستان سعودی به طور متوسط ۴۵۰هزار بشکه نفت از میادین نفتی مشترک با ایران برداشت میکند. بنا بر گزارش منتشر شده توسط خبرگزاری ایسنا برداشت عربستان از تنها میدان نفتی فروزان، ده برابر ایران است.
بنا بر آمار اعلام شده از سوی منابع رسمی ایران در برداشت نفت و گاز از میادین مشترك با امارات هم عقب مانده است
همچنین بنا بر آمار اعلام شده از سوی منابع رسمی ایران در برداشت نفت و گاز از میادین مشترك با امارات هم عقب مانده است. بهطوری كه در شرایط فعلی میزان برداشت نفت ایران از میادین مشترك با امارات روزانه حدود ۵۶هزار بشكه است. در حالی که امارات روزانه ۱۳۶هزار بشكه نفت از این میادین مشترك برداشت میكند. علاوه بر این میزان برداشت امارات از میدان گازی مشترک با ایران، بیش از ۵۰ درصد اعلام شده است.
در حالی که ۷۰ درصد این میدان گازی به ایران تعلق دارد، به دلیل تعلل ایران در برداشت از این منطقه، امارات متحده عربی نزدیک به یک دهه است که اقدام به بهرهبرداری از این میدان کرده و موجب نشت و سرریز شدن منابع زیرزمینی متعلق به ایران به سمت امارات شده است. همچنین ایران در میدانهای نفتی مشترک با دو کشور کویت و عمان نیز از رقیبهای خود جای مانده است.
اوضاع در شمال هم مساعد نیست
ایران تنها در حوزه خلیج فارس میدانهای مشترک را به کشورهای همسایه نباخته است، بلکه در حوزه دریای خزر نیز با از دست دادن سهم ایران از میادین نفتی و گازی با کشورهای تازه استقلال یافته، سهم ایران به حداکثر یازده درصد از این منابع رسیده است. این در حالی است که در غیاب سرمایهگذاران خارجی و تحریمهای بینالمللی اعمال شده علیه ایران، میزان و سرعت برداشت کشورهای همسایه شمال و جنوب از این میدانها افزایش یافته است و ایران جایگاه خود را در میان کشورهای تولیدکننده از دست رفته میبیند.
نیاز به سرمایهگذاری ۳۰۰میلیارد دلاری
در حالی که کشورهای همسایه ایران برای بهرهبرداری از منابع نفتی خود، اقدام به جذب سرمایهگذاران خارجی کردهاند، میزان سرمایهگذاریهای خارجی و داخلی ایران در حوزه نفت و گاز به شدت کاهش یافته است. بنا بر اعلام رستم قاسمی وزیر نفت ایران، صنعت نفت نیازمند سرمایهگذاری ۳۰۰میلیارد دلاری است که باید تا پایان برنامه پنجم توسعه تامین شود.
بنا بر اعلام سازمان اطلاعات آمریکا، در مرداد ماه امسال، ۲۱ شرکت از ۴۰شرکت خارجی که در صنایع نفت و گاز ایران حضور داشتند به صورت رسمی ایران را ترک کردهاند
در چنین شرایطی میزان سرمایهگذاریهای داخلی ایران در حوزه نفت و گاز به شدت کاهش یافته است و بنا بر اعلام نمایندگان مجلس شورای اسلامی، دولت با کسری ۲۸هزار دلاری بودجه روبهرو است و توان تامین منابع لازم برای سرمایهگذاری در حوزه صنعت نفت را ندارد.
بنا بر اعلام سازمان اطلاعات آمریکا، در مرداد ماه امسال، ۲۱شرکت از ۴۰شرکت خارجی که در صنایع نفت و گاز ایران حضور داشتند به صورت رسمی ایران را ترک کردهاند. بعد از این نیز به جز شرکتهای چینی و روسی سایر شرکتهای بینالمللی پروژههای نفت و گاز در ایران را ترک کردهاند و میزان سرمایهگذاری خارجی در حوزه نفت و گاز ایران در سال گذشته بیش از ۶۶درصد کاهش یافته است.
دولت ایران هفته گذشته اعلام کرد که به منظور کاهش نقدینگی موجود در بازار پولی کشور، اقدام به پیشفروش بشکههای نفتی خواهد کرد. این تصمیم در شرایطی اعلام شده است که بر اساس تحریمهای اعمال شده از سوی دولتهای اروپایی و آمریکایی، ایران برای دریافت درآمدهای ناشی از فروش نفت خود با مشکلات بیشتری روبهرو خواهد شد. از سوی دیگر با اعمال این تحریمها به نظر میرسد مشتریان نفتی ایران به شدت کاهش یابند. در همین شرایط ایران اعلام کرده است که برداشت از میادین غیر مشترک را از دستور کار خارج کرده است و قصد دارد در سال های آینده تنها از میدانهای نفت و گاز مشترک برداشت کند.
در همین حال از دو سال گذشته منابع دولتی ایران، از کاهش تولیدات روزانه نفت در ایران خبر دادهاند. بنا بر آنچه در سند چشمانداز بیست ساله پیش بینی شده است، تولید نفت ایران در سال جاری باید به پنج میلیون بشکه در روز میرسید، اما بر اساس آخرین آمار اعلام شده، ایران روزانه سه میلیون و هشتصد هزار بشکه نفت تولید میکند.
بر اساس پیش بینی موسسههای بینالمللی و سازمان اطلاعات آمریکا، ادامه تحریمها در شرایط فعلی بر روند کاهش تولید نفت ایران تاثیرگذار خواهد بود و برنامههای پیشبینی شده برای توسعه میادین نفتی و افزایش تولید را حداقل بیست سال به تاخیر خواهد انداخت.
مشکل ما درمقوله نفت منحصر به برداشت از منابع مشترک با همسایگان نیست زیرا در استخراج منابع قدیمی مثل گجساران واغاجاری واهواز هم صیانت چاهها را حفظ نکرده ایم وبازیافت از بعضی از چاههای این منطقه حتی به 6 در صد هم رسیده است
برای فعال کردن این صنعت به سه عامل اصلی نیاز داریم که عبارتند از
الف سرمایه
ب تکنولوژِی
ج نیروی انسانی
مشخصا سرمایه گزاری 300 ملیاردی برای راه اندازی منابع مشترک با وضع تحریم ها وتغییر فرمول ها ی مشارکتی از طرف سرمایه گزاران خارجی امیدی واهی بنظر میرسد زیرا فور مول بیع متقابل که سودی خالص معادل یک دلار و 50 سنت برای هر یشکه استخراجی به شرکتهای عامل میرسید با قرادادهائی که عراق گشاده دستانه با تمام شرکتهای مقاطعه کار منعقد کرده ودر اذای هر بشکه 5و نیم دلار میدهد محلی برای ایران باقی نمیگذارد
همین هفته پیش بود که گاز پروم از اذامه میدان اذر کناره گرفت وبلافاصله در میدان البدره عراق که میدانی مشترک با اذر است مشغول کار گردید البته ادعای پرداخت اجرت مطالعات را هم از ایران دارد در همین راستا شرکتهای توتال و شل و بی پی بودند که ایران را کنار گذاردند واین مساله در مورد شرکتهای چینی و مالزی هم صادق است
حفظ صیانت و یا باز یافت مجدد هم که بتازگی در قرار دادهای نفت مذکور میشود که هم مبلغ سرمایه گزاری را زیادتر میکند و هم درد سر بیشتری برای عاملین دارد مزید علت شده است
اگر بودجه سال 1390 را مورد توجه قرار دهیم اشکار میشود که دولت در براورد درامد ها بخصوص وصول مالیاتها اشکال زیادی دارد و باتوجه به امارهای وصولی مالیاتهای 7 ماه اول سال 9000 ملیارد تومان کسری سالیانه خواهد داشت وهم چنین کسری پرداختهای یارانه44500 تومانی به 73 ملیون یارانه بگیر معادل 14000 ملیارد تومان است زیرا 30 درصد از مشترکین فاکتورهای برق و گاز را نپرداخته اند وبهمین منوال 9 هزار ملیارد تومان ازبودجه عمرانی خرج هزینه های عمومی شده است وهمه اینها باضافه 6 درصد از فروش نفت که اختصاص به احیای صنعت نفت منظور شده در بودجه جابجا گردیده است
مجموع ارقام فوق که25 ملیارد دلار است از کیسه فروش نفت بناحق خرج شده است
سه سال پرداخت سالیانه 25 ملیارد دلار به این صنعت وبا توجه به نیمه نمامی بسیاری از پروژه ها که سالیانه ببازدهی میرسند این غول را از زمین بلند میکند و تمام اهداف انرا تامی میکند یعنی قبل از 5 سال تمام سرمایه گذاری تامین شده است
در مورد تکنولوژِی هم به اندازه کافی متخصص داریم که مراحل اکتشاف لرزه نگاری و استخراج را انجام دهیم درست است که به بازیافت 40 درصدی نمیرسیم ولی چونمنابع بنگستانی که ابزار و تخصص بیشتری میطلبد در تمام حوزه ها نیست میدانهای اسمار ی و کربنانه واضطلاحا سبز مشکل ما را حل میکند
در برنامه پنجم پیش بینی شده است که در پایان برنامه به تولید 5 ملیون بشکه در روز برسیم ولی ایا با قیمتهای بالا رونده نفت نیازی باین تولید داریم زیرا برنامه زمانی تهیه شده بود که نفت بشکه ای25 دلار بود و حالا با پیش بینی مصرف جهانی انرژی که اهم ان نفت است استخراح از عمق 10 هزار متری مورد مطالع شرکتهای بزرگ غربی قرار گرفته است که بسیار هزینه براست و اولین تجربه 5000 متری ان در خلیج مکزیک با شکست مواجه شد بنابرین استخراج ازعمقهای زیاد مثل انچه در سواحل برزیل وجود دارد مستلزم هزینه های بیشتریست که قیمتهای جاری واینده نفت را بالا نگاه خواهد داشت
در سطح کنونی کشور ما با افزایش 5 برابری نقدینگی در بازار روبرو شده که نتیجه ان تورم دستکاری شده 20 درصدیست وتولید وفروش بیشتر نفت با بی برنامگی اقتصادی مشکلات مارا بیشتر میکند
در مورد گاز وضع بهتر نیست زیرا اصرار به بهره برداری بیشتر ما را در تنگنای صادرات قرار میدهد و ناگزیریم به مشتریان کم توان تکیه کنیم و وجه مشخصه ان فروش گاز به پاکستان با 35 درصد تخفیف و اخیرا توافق با کرسنت امارات است که مجبوریم با 20 درصد تخفیف گاز صادر کنیم در حالیکه تزریق 250 ملیون متر مکعبی گاز به جاههای خوزستان را پشت گوش میاندازیم
ایران برای مدیریت جهانی میخواهد سرنوشت چند کشور غربی پسند را به شعارهای خود پیوند زند و از هزینه کردن منابع ابائی ندارد وحال انکه پاکستان هم که خریدار با تخفیف استثنائیست هنوز لوله کشی از کویته به مرز ایران را اغاز نکرده است و حال انکه لوله کشی از بندر عیاس تا مرز را ما تمام کرده ایم
برنامه فروش نفت به ایرانیان داخل کشور نیز بیشتر شوخی محسوب میشود زیرا وزارت نفت میخواهد نفت را به قیمت امروز برای 4 سال بعد 140 دلار تعیین کند درصورتیکه هم اکنون برای مشتریان دائم خود تخفیفی بیش از ده دلار را منظور میکند وازان گذشته صادرات نفت ساز و کار مخصوص خودش را دارد و ظرفیت حمل کمتر از 80 هزار بشکه نیست ومعلوم نیست خریدار 10 بشکه ای انرا بچه مصرفی میرساند وعملا هم ثابت شده است که با تغییر دولت معلوم نیست تعهدات فروش جامه عملی بپوشد مگر اینکه ضمانتها ی اجرائی بیشتری ارائه گردد
انچه مسلم است بانک نفت که بایستی یکسال پیش شرو ع بکار میکرد هنو.ز مجوز نگرفته چه رسد باینکه ضامن تعهدات شرکت نفت بشود
فعلا مردم به تصور بالا رفتن بهای ارز نقدینه خودرا در ارزهای خارجی و طلا سرمایه گزاری میکنند و به تمهیدات بانک مرکزی هم وقعی نمیگذارند ومشکل بتوان تصور کرد که این پس اندازها به سرمایه گزاری نفت منتقل شود
البته مساله دیگری هم باید مورد توجه قرار گیرد که وجوه حاصله ا زفروش نفت عربستان سغودی کویت وقطر و امارات به چه مصرفی رسیده است زیرا منابع رسمی بین المللی نسبت بانها ساکت است وذخیره ارزی کشورهای مذکور هم جوابگوی این حجم پولی حاصل از فروش نفت انها نیست
آن مفدار که این شریکان از سهم ایران برمیدارند بجای خود. آن مقدار هم که جمهوری اسلامی ( نه ایران ) برداشت میکند هم مقداری از پولش به حکومت بعثی سوریه و حماس و حزب الله لبنان و دیگر دشمنان ایران داده میشود تا علیه منافع و حقوق ملی ایرانیان تبلیغ و اقدام کنند. تراز منفی نجومی روابط بازرگانی جمهوری اسلامی با امارات عربی را هم اضافه کنید. بخش دیگر درامدهای نفتی هم که بگزارش رسمی خود مسئولان جمهوری اسلامی یا به حساب خزانه واریز نمی شود و به حساب و جیب گشاد و بی ته امثال مصباح و جنتی و رفسنجانی و شیخ محمد یزدی و خود ولی امر مسلمین جهان و ... و همدستانشان از پیمانکاران و غیرپیمانکاران و آخوند و غیرآخوند میرود. آن مقدار هم که
مانند 5/18 میلیارد دلار ارز و شمش طلا که گیر امثال حکومت ترکیه می افتد . گمان نمیکنم در تاریخ حاکمانی تا این اندازه ( از هرنظر ) فاسد درکشوری بوده باشند. آقای رحیمی معاون رئیس جمهور و رئیس پیشین دیوان محاسبات گزارش رسمی به مجلس داد که نیمی از درامدهای نفتی سالهای 86 و 87 به خزانه واریز نشده ! نیمی از درامدهای نفتی سال ! گزارشها و مدارکی که عباس پالیزدار از خود قوه قضائیه و بازرسی کل گرفته و افشا کرده ( گوشه ای از اسناد و اطلاعات را نه همه را )، یک تریلی دلار و طلا در مرز ترکیه و .... تنها بخشهایی از غارت سرمایه ها و دارایی های این ملت هستند. هزینه هایی که در سوریه و عراق مانند سامرا ( قبر عسکریین ) و ... میشود یا پولهایی که صرف کارهای اطلاعاتی در کشورهای مختلف یا راه اندازی تظاهرات برای حکومت میشود و ... روی همه اینها ! هزینه های نجومی تبلیغاتی برای حاکمان، تهیه سلاح و ابزار سرکوب و هزینه کشتار و سرکوبی مردم . هزینه بنیادهای بین المللی (!) الغدیر ، اهل بیت، تقریب مذاهب، ...، هزینه سازمانهایی مانند حوزه قم، تبلیغات اسلامی، نماز جمعه و ائمه جمعه و .... ؛ درامدهای بی حساب و نجومی پیمانکاریهای سپاه و بنیادها ....، قاچاق کالا و ... با اسکله های در اختیار سپاه و بسیاری دیگر که تمامی ندارند. با این وضع شوم ، بیکاری و قاچاق مواد مخدر و ناامنی و بی اعتباری ایرانیان در خارج کشور و روابط ننگین با چین و روس و امتیاز دهی به سران فاسد و جنایتکار روس و چین و سران فاسد عرب و ... را در نظر بگیرید. سرازیر شدن آن همه کالای بنجل چین و سوریه و امارات و ... رفتار تحقیرآمیزشان با حکومت ولایت فقیه و ... را دیگر چه بگویم. فساد قوه قضائیه و ...؛ بعد ادعاهای آقای خامنه ای را بشنوید ! تهران ـ بابک
ارسال کردن دیدگاه جدید