دعوت ايران از بازرسان آژانس برای سفر به تهران
يک ديپلمات غربی نزديک به آژانس بينالمللی انرژی اتمی گفته است ايران طی نامهای از بازرسان آژانس خواسته تا به تهران سفر کنند.
اين ديپلمات غربی که نامش فاش نشده، شامگاه سهشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۰ به خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا) گفت ايران اين نامه را ۹ دسامبر ۲۰۱۱ به آژانس فرستاده است.
فريدون عباسی، رئيس سازمان انرژی اتمی ايران نيز ۳۰ اکتبر ۲۰۱۱ در نامهای خواهان سفر مقامات آژانس به تهران برای گفتوگو و مذاکره شده بود.
در همين حال رويترز نيز گزارش داد علیاصغر سلطانيه، نماينده ايران در آژانس بينالمللی انرژی اتمی در نامهای به يوکيا آمانو، مديرکل آژانس اعلام کرد هيأتی از بازرسان اين نهاد بينالمللی میتوانند اواخر ژانويه ۲۰۱۲ به ايران سفر کنند.
دعوت ايران از مقامهای آژانس بينالمللی انرژی اتمی، حدود يک ماه پس از انتشار گزارش آژانس صورت میگيرد که در آن ايران به داشتن اهداف نظامی در برنامه اتمیاش متهم شده است.
با انتشار اين گزارش، موج تازه تحريمها عليه ايران افزايش يافت. آمريکا در دور تازه تحريمها، صنعت پتروشيمی و شرکتها و افراد مرتبط با سازمان کشتيرانی ايران را تحريم کرده است. بريتانيا نيز چند هفته پيش بانک مرکزی ايران را هدف تحريم قرار داد. همچنين مجلس نمايندگان و مجس سنای آمريکا هفته گذشته به تحريم بانک مرکزی ايران رأی مثبت دادند.
رويترز گزارش داده است علیاصغر سلطانيه، نماينده ايران در آژانس بينالمللی انرژی اتمی در نامهای به يوکيا آمانو، مديرکل آژانس اعلام کرد هيأتی از بازرسان اين نهاد بينالمللی میتوانند اواخر ژانويه ۲۰۱۲ به ايران سفر کنند
همچنين دولت ژاپن با افزودن ۱۱۶ شرکت، فرد و سه بانک ايرانی به فهرست تحريمهای خود، شمار شرکتهای تحريمشده ايران را به ۲۷۶ شرکت، افراد تحريم شده را به ۶۶ نفر و بانکهای تحريم شده ايران را به ۲۰ بانک افزايش داد.
ژاپن همچنين سرمايهگذاریهای تازه در صنعت نفت و گاز ايران را بهحال تعليق درخواهد آمد.
گروه ۱+۵ (آمريکا، روسيه، بريتانيا، فرانسه، چين به اضافه آلمان) از سال ۲۰۰۳ ميلادی (۱۳۸۲) به همراه آژانس بينالمللی انرژی اتمی خواهان آن است که ايران کارهای مربوط به غنیسازی اورانيوم را متوقف کند اما ايران اين خواسته را نپذيرفته است.
تاکنون ايران و گروه ۱+۵ چند دور مذاکرات برگزار کردهاند اما اين گفتوگوها بدون نتيجه مشخصی پايان يافته است.
با شکست گفتوگوهای هستهای غرب با ايران و تصميم جمهوری اسلامی برای غنیسازی اورانيوم، آژانس بينالمللی انرژی اتمی پرونده ايران را در سال ۱۳۸۶ به شورای امنيت سازمان ملل فرستاد.
شورای امنيت سازمان ملل از سال ۲۰۰۶ تاکنون چهار بار ايران را تحريم کرده است. شورای امنيت در دسامبر ۲۰۰۶ قطعنامه ۱۷۳۷، مارس ۲۰۰۷ قطعنامه ۱۷۴۷، مارس ۲۰۰۸ قطعنامه ۱۸۰۳ و ژوئن ۲۰۱۰ قطعنامه ۱۹۲۹ را عليه ايران تصويب کرد.
در اين قطعنامهها "جلوگيری از انتقال فناوری موشکی به ايران، ممنوعيت فروش تکنولوژی اتمی به ايران، ممنوعيت خريد تسليحات از ايران، قطع همکاری با چند بانک ايرانی و تحريم سپاه پاسداران و کشتيرانی" از موارد عمدهای است که به تصويب رسيده است.
کشورهای غربی میگويند نگران هستند که ايران در برنامه اتمی خود "اهداف نظامی" داشته باشد اما ايران همواره اين اتهام را رد میکند و میگويد برنامه اتمیاش اهداف "صلحآميز" دارد.
همین چندروز پیش نبود که در خبرها شنیدیم ایران در حال جابه جا کردن محل ها غنی سازی است!؟ خوب حال همه پنهانکاری ها را انجام داده اند و اژانس را دعوت میکنند تا به انها نشان دهند که کارشان کاربرد نظامی ندارد!
البته اژانس از این حقه انها هم با خبر است .
کارهای حکومت ایران مرا به یاد یک واقعه قدیمی می اندازد که یک نفر برای ترمیم بکارت به مطب دکتری رفته بود و پس از انجام عمل موفقیت امیز خانواده بیمار به دیگران توضیح می دادند که دخترشان عفونت ادراری دارد. یعنی از نظر روانکاوی درست محل پنهانکاری را ناخود اگاه نشان می دادند.
ارسال کردن دیدگاه جدید