نسخه قابل چاپ

۱۵۰ تن از کنشگران حقوق زنان در خارج از کشور، با انتشار اطلاعيه‌ای از بيانيه جمعی از فعالان جنبش زنان در داخل کشور به‌مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت عليه زنان، پشتيبانی کردند.

امضاکنندگان اين بيانيه را شخصيت‌های حقوق بشری، فرهنگی و دانشگاهی تشکيل می‌دهند که در ميان آنان افزون بر زنان برابری‌طلب، مردان خواهان حقوق برابر زن و مرد نيز ديده می‌شوند.

آن‌ها در اين بيانيه موافقت خود را با نکاتی که زنان فعال در ايران به‌مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت عليه زنان ذکر کرده بودند، اعلام کردند.

از سال ۱۹۸۱، هر سال ۲۵ نوامبر به‌عنوان "روز جهانی مبارزه با خشونت عليه زنان" شناخته شده است.
اين تاريخ به دليل کشته شدن سه خواهر فعال سياسی اهل جمهوری دومينيکن به نام‌های پاتريا، مينروا و ماريا ميرابال به‌دست حکومت ديکتاتوری رافائل تروخيلو، به‌عنوان اين روز جهانی تصويب شد.

شورای عمومی سازمان ملل متحد در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ نام‌گذاری اين روز را به‌عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت عليه زنان تصويب کرد.

کنشگران حقوق زنان در خارج از کشور ضمن پشتيبانی از تمامی نکاتی که در بيانيه فعالان جنبش زنان در ايران آمده است، اين بيانيه را "نگاه تيزبين جنبش زنان" ارزيابی کردند

۷۰ تن از فعالان جنبش زنان در ايران چندی پيش بيانيه مشترکی منتشر کرده و در آن تأکيد کردند که خشونت عليه زنان در ايران نه تنها کاهش نيافته بلکه "خشونت خانگی عليه زنان گاه به حوزه قانون نيز تسری يافته و به «خشونت قانونی عليه زنان» تبديل شده است."

آن‌ها نوشتند: "رجحان سياست «جدايی و تفکيک» که قهر و خشونت را در درون خود بازتوليد می‌کند، بر سياست «تعامل و گفت‌وگو» که در بطن خود مدارا و مسالمت را حمل می‌کند؛ بيش از پيش بر نظام انديشه و تصميم‌سازی‌های «سياست‌مردان» ما جا خوش کرده است."

امضاکنندگان بيانيه "قطبی شدن هر چه بيشتر گفتمان‌های سياسی داخلی و جهانی و دامن زدن برخی دولتمردان ايرانی به چنين فضای تنش‌زايی" را مورد انتقاد قرار داده و گفتند که اين روش نه تنها مسائل و مشکلات زنان ايران را بيش از پيش به حاشيه می‌راند، بلکه ابعاد خشونت بر زنان و کودکان را نيز گسترده‌تر می‌کند.

آن‌ها نوشتند بيش از هر زمان ديگر دل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نگران افزايش اعمال انواع و اقسام خشونت بر زنان و کودکان هستند.

اين فعالان در بيانيه خود به نکات ديگری چون گسترش فقر و فحشا و بيکاری در جامعه، افزايش خطر جنگ و درگيری‌های قومی، عدم امنيت اجتماعی برای فعالان عرصه‌های مختلف و زندانی شدن آن‌ها پرداختند.

کنشگران حقوق زنان در خارج از کشور ضمن پشتيبانی از تمامی نکاتی که در بيانيه فعالان جنبش زنان در ايران آمده است، اين بيانيه را "نگاه تيزبين جنبش زنان" ارزيابی کرده‌ و نوشته‌اند: "پيام روشن و خشونت‌پرهيز اين دسته از زنان کشورمان در اعتراض به تداوم چرخه خشونت از خانه تا جامعه و از ايران تا جهان در پيوند با صدای ما زنان ايرانی در نقاط مختلف جهان است."

آن‌ها افزوده‌اند: "شايد با اين هم‌صدائی‌ها نيرويی باشيم در جهت شکستن دور باطل چرخه جنگ و خشونت جهانی در تمامی عرصه‌های خانگی و اجتماعی و سياسی."

در ميان امضاکنندگان اين بيانيه، چهره‌های مطرحی چون شيرين عبادی، مهرانگيز کار، نيره توحيدی، آزاده کيان، منصوره شجاعی، پروين بختيارنژاد، خديجه مقدم، محبوبه عباسقلی‌زاده، شهرنوش پارسی‌پور، پرستو فروهر، زيبا شيرازی، نيلوفر بيضايی، عبدالکريم لاهيجی، رامين جهانبگلو، حسن يوسفی اشکوری، مهرداد درويش‌پور، آرش نراقی، مهران براتی و... ديده می‌شوند.

در همين زمينه:
"دل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نگران افزايش اعمال خشونت بر زنان ايران هستيم"