نامه شورای هماهنگی راه سبز اميد به دبير کل سازمان ملل
شورای هماهنگی راه سبز اميد، خواهان دخالت سازمان ملل برای آزادی ميرحسين موسوی و مهدی کروبی دو تن از رهبران مخالفان در ايران شده است.
به گزارش تارنمای «راه سبز اميد»، اين شورا طی نامهای به بان کیمون، دبير کل سازمان ملل نوشته است: «شورای هماهنگی راه سبز اميد از سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری آن درخواست میکند که در چهارچوب منشور اين سازمان و اسناد بينالمللی حقوق بشر، کليه اقدامات مقتضی را انجام دهند تا نقض آشکار حقوق شهروندی اين چهرههای ملی متوقف و فوراْ آزاد شوند.»
مقامات قضایی ایران «بازداشت» میرحسین موسوی و مهدی کروبی را تأیید نکردهاند اما خانواده و فرزندان موسوی و کروبی میگويند همه شواهد نشان از بازداشت آنها دارد.
شورای هماهنگی راه سبز اميد افزوده: «پس از فراخوان راهپيمایی ۲۵ بهمن در حمايت از قيام مردم تونس و مصر از سوی ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، کليه طرق ارتباطی اين دو رهبر جنبش سبز مسدود شد.»
رهبران مخالفان یک روز پس از تظاهرات ضددولتی ۲۵ بهمن بهطور کامل در حصر خانگی قرار گرفتند.
در ادامه نامه این شورا آمده است: «دولت با نقض کليه حقوق شهروندی ارتباط اين دو کانديدای رياستجمهوری ۲۰۰۹ و همسران آنها زهرا رهنورد و فاطمه کروبی را با جهان خارج قطع کرده، از ملاقات فرزندانشان با ايشان ممانعت به عمل آورده و عملاً آنها را زندانی کرده است.»
شورای هماهنگی راه سبز اميد نوشته است: «اعضای خانواده اين شخصيتهای برجسته ملی و افکار عمومی هيچ اطلاعی از محل نگهداری، سلامتی و حتی شرايط تغذيه آنها ندارند. در حالیکه اين افراد در هيچ دادگاه قانونی تاکنون محاکمه و محکوم نشدهاند.»
شورای هماهنگی راه سبز امید که جمعی از مشاوران موسوی و کروبی و فعالان سیاسی عضو آن هستند، پس از بازداشت این دو رهبر مخالف دولت، هدایت جنبش مخالفان را بر عهده دارد.
هفته گذشته نیز فدراسيون بينالمللی جامعههای حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران با انتشار بيانيه مشترکی اعلام کردند که در مورد «ناپديد شدن» موسوی و کروبی به سازمان ملل شکايت خواهند برد.
سهشنبه ١٠ اسفند نیز جمعی از فعالان سياسی و مدنی ايرانی طی نامهای به دبير کل سازمان ملل خواهان استفاده وی از «اهرمهای بينالمللی» برای پايان دادن به حبس ميرحسين موسوی و مهدی کروبی رهبران مخالفان در ايران شدند.
امضاکنندگان اين نامه خطاب به بان کیمون، دبير کل سازمان ملل نوشته بودند: «سرکوب رهبران منتقد حکومت و تلاش برای حذف آنها بدون رعايت حداقل موازين قانونی سبب شده تا ما نگرانی عميق خود را نسبت به وضع امنيت و سلامت آنها اعلام کنيم.»
داريوش آشوری، عبدالعلی بازرگان، احمد صدری، محسن کديور، علیاکبر موسوی خوئينیها، فرخ نگهدار و حسن يوسفی اشکوری از جمله کسانی هستند که اين نامه را امضا کردهاند.
من به عنوان یک ایرانی می خواهم بدانم این شورای هماهنگی کیست و در صو رت عدم شفافیت حرفهایشان برای من بی اعتبار است.
انها ممکن است با این ترفند جنبش را به بیراهه و جونان را به مسلخ ببرند . اگر اقای مهاجرانی و امثال او خط بدهند فاتحه همه
ازادی خواهان خوانده است.مصاحبه اخیر او را گوش کنید.اینا ساالها این رژیم رانگه داشتند.حالا هم یک کمی لطف بیشتر ولی فقیه
را می خواهند
در جواب این دوستمان که میخواهد بداند شورای هماهنگی کیست عریض کنم که حرف شما در این برهه هم به جاست و هم نابجا. به جاست چونکه همه ما هم همین نگرانی را داریم ام نابجاست چون جنبش را دچار تزلزل میکند.
یک پیشنهاد عجیب و غریبی برای جنبش دارم. آقایان بدانند که تا زمانیکه چندتا از آیت الله ها به طور مستقیم وارد گود جنبش نشوند پیشرفت ناممکن است. اگر جنبش مشروطه و یا همین انقلاب اخیر را نگاه کنیم می بینیم که واردشدن روحانیون به آن موجب برگشتن مردم از رژیم مستند بوده است.
اگر آقایان صانعی، بیات، دستغیب، رفسنجانی، و دیگر ناراصیان روحانی پیشاپیش جنبش حرکت کنند هم ارازل و اوباش کمتر دست به فحاشی و قمه کشی میزنند و هم جنبش دلگرم میشود.
با آمدن این آقایان مسلما این "فاحشه های" نر که در جلوی دوربین به مردم فحاشی میکنند و مردم کتک میزنند کمتر جرات مبادرت ورزیدن به اعمال خشونت آمیز را خواهند یافت.
روی دیگر سکه اینست که اگر این اقایان به صحنه نیایند خودشان به سرعت جذف فیزیکی خواهند شد چون صیاد علی به هیچ کدام آنها رحم نخواهد کرد.
ارسال کردن دیدگاه جدید