گزارش این پژوهش، همراه با نتیجه‌گیری‌های بالطبع هشداردهنده‌اش، چند وقت پیش در قالب مقاله‌ای تحت عنوان "تنوع زیستی رودخانه‌های برفی"، در نشریه علمی Nature Climate Change انتشار یافت. دین یاکوبسن (Dean Jacobsen)، استادیار بخش زیست‌شناسی آب‌های شیرین، وابسته به دپارتمان علوم زیستی دانشگاه کپنهاک، در این‌ زمینه می‌گوید: "به‌تازگی چیزهایی فهمیده شده است و ما در اول راهیم. رودخانه‌هایی که محصول ذوب یخچال هستند، سرد و ناپایدارند و فاقد ذخیره غذایی مطلوب. در گذشته، چندان اهمیتی به این اکوسیستم‌ها با در نظر گرفتن پس‌زمینه زیستی‌شان نمی‌دادیم." یاکوبسن، خود از نویسندگان این گزارش است.

 

او و همکاران اروپایی‌اش اولین دانشمندانی هستند که دست به بررسی چندوچون حیات بی‌مهرگان بزرگ‌جثه، خصوصاً لارو حشرات ساکن در رودخانه‌های برفی واقع در نواحی استوایی زده‌اند. طی همین پژوهش، آن‌ها داده‌های مربوط به سه منطقه کم و بیش مشابه واقع در سه قاره را جمع‌آوری و تحلیل و پیامدهای عقب‌نشینی پوشش یخی و فقدان یخچال‌های زمین را بدینوسیله پیش‌بینی کرده‌اند.

 

 

نتایج حاصل از این بررسی به وضوح نشان می‌دهد که بیشترین آمار بی‌مهرگان بزرگ‌جثه، متعلق به آن دسته رودخانه‌های کوهستانی است که ذوب یخچال‌ها بر حجم‌شان افزوده است. در ادامه، دانشمندان متوجه شده‌اند که اگر قرار باشد تمام یخچال‌ها رو به نابودی بگذارند، باید انتظار انقراض ۱۱ تا ۳۸ درصد از جمعیت بی‌مهرگان بزرگ‌جثه را داشت که بیشتر سهم این نابودی، متعلق به گونه‌های ساکن در نواحی منحصر به‌فرد و البته پرخطر پیرامون رودخانه‌های برفی است.

 

یاکوبسن تأکید می‌کند: "حشراتی مثل چیرونومیدها (که همان پشه‌های غیرگزنده هستند)، مگس پابلند و مگس سنگی شاید اصلاً به کل از بین بروند. نابودی این بی‌مهرگان و دیگر انواع‌شان، به مراتب از گمانه‌زنی‌های گذشته گسترده‌تر خواهد بود و پیامدهای ناشناخته‌ای را در اکوسیستم‌های‌ میزبان‌شان به دنبال خواهد داشت."

 

رودخانه‌های برفی، یکی از چندین گونه رودخانه‌هایی هستند که به اتفاق یکدیگر، مجموعه‌ای از اکوسیستم‌های ولبسته به هم را شکل می‌دهند، که هرکدام‌شان ویژگی‌ها و اوضاع زیستی مخصوص به خودشان را دارند.

 

 

 

 

 

 

 

دورنمایی از کوه آنتیسانا در کشور اکوادور، که هدف پژوهش دانشمندان در این بررسی بود / عکس از Dean Jacobsen