نسخه قابل چاپ

محمود خوشنام – هوشنگ استوار، یکی دیگر از موسیقیدانان پیشرو ایران است که از امپرسیونیست‌های فرانسوی تأثیراتی پذیرفته. استوار در استفاده از شگردهای آهنگ‌نویسی غربی هیچ محدودیتی قائل نبود. او معتقد بود برای آنکه یک قطعه موسیقی هویت ایرانی داشته باشد، الزاماً نباید از سازهای سنتی استفاده کرد. ساز به نظر او وسیله و ابزار است و از همه آن‌ها می‌توان بر اساس نیازهای فنی در آهنگسازی استفاده کرد.

هوشنگ استوار از خردسالی هم با موسیقی ملی و هم با موسیقی بین‌المللی آشنا شده بود. پدر و مادرش او را به هنرستان فرستادند تا مقدمات موسیقی بیاموزد. هوشنگ پس از فراگیری‌های اولیه، در سال ۱۳۲۵ رهسپار سوئیس شد و در کنسرواتور ژنو نام‌نویسی کرد. اما پس از مدتی کوتاه ترجیح داد به بلژیک برود و در کنسرواتور بروکسل ادامه تحصیل دهد.

استوار یک سالی را هم در پاریس گذراند و از آموزه‌‌های اولیویه مسیان، موسیقیدان پیشرو فرانسوی بهره‌گیری کرد و سپس به ایران بازگشت.

استوار از سال ۱۳۳۳تا آغاز انقلاب در هنرستان عالی موسیقی استاد آهنگسازی و ارکستراسیون بود.

از میان آفریده‌های هوشنگ استوار برای پیانو می‌توان از «لالایی» و «اجاق سرد» یاد کرد. «اجاق سرد» بر اساس شعری از نیما یوشیج ساخته شده است.

استوار برای ارکستر هم آفریده‌هایی دارد که از آن میان باید از «فانتزی برای پیانو و ارکستر» و به‌ویژه از «سوئیت ایرانی» نام برد.

این برنامه را می‌توانید از طریق فایل صوتی زیر بشنوید:

●مجموعه «موسیقی پیشرو در ایران» از محمود خوشنام در رادیو زمانه:

درآمدی بر موسیقی پیشرو ایران

جلوه‌‌های تازه در موسیقی ملی ایران

امین‌الله حسین و موسیقی رمانتیک ملی

روبیک گروگوریان و گردآوری ترانه‌های محلی

ثمین باغچه‌بان و پیوندش با ادبیات ایران

 مرتضی حنانه و شهر مرجان

حسین ناصحی، بنیانگذار صداخانه ملی ایران

مرتضی حنانه و بازسازی ترانه‌های مورد پسند مردم

ویدئو: سوئیت ایرانی، هوشنگ استوار، موومان سوم: «رنگ»