نسخه قابل چاپ

شهر تاريخی بيشاپور که در استان فارس در جنوب ایران قرار دارد، به دليل عمليات راه‌سازی و لوله‌گذاری در آستانه "تخریب و فرسایش" قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری مهر، محسن عباسپور، عضو تشکل غيردولتی "انجمن هم‌انديشان جوان" شهرستان کازرون گفت: "لوله گذاری‌های جديد آب در محوطه‌ای بسيار حساس به لحاظ تاريخی در حال انجام است تا آنجا که مثلاً در بخشی از اجرای اين عمليات، فاصله محوطه کارگاهی با يکی از نقش برجسته‌های موجود در تنگ چوگان حدوداً ۱۰متر خواهد بود."

به گفته وی "تردد ماشين آلات مربوط به حمل و لوله‌گذاری در اين محدوده، خود به خود اثرات نامطلوبی را به جا خواهد گذاشت."

بیشاپور شهری است از دوران ساسانی که در زمان شاپور اول یعنی حدود 1750 سال پیش توسط معماری یونانی طراحی آن انجام شده و توسط سربازان رومی که در جنگ میان ایران و والریان امپراتور روم به اسارات درآمده بودند، ساخته شده است

محسن عباسپور گفت: "از ديگر تهديدهای بالقوه‌ای که اين لوله گذاری به دنبال دارد، حساسيت زياد در مسير انتخاب شده است تا آنجا که حدود يک کيلومتر از کانال روباز فعلی دقيقاً در حريم درجه يک آثار بيشاپور قرار دارد که در زمان اجرای پروژه و تردد ماشين آلات ممکن است آسيب‌های فراوانی را به آثار مدفون در زير خاک وارد آورد."

اين عضو انجمن عم‌انديشان جوان افزود: "سرزمينی که براساس وعده‌های داده شده قرار است در سال ۲۰۱۳ به عنوان کانديدای ايران برای ثبت در فهرست آثار جهانی به يونسکو معرفی شود و بدون ترديد اين دست از خطوط انتقال نيرو در آن، امتيازهای منفی فراوانی را برای بيشاپور و احتمال دور ماندن آن از ثبت در فهرست آثار جهانی به دنبال خواهد داشت."

بيشاپور شهری است از دوران ساسانی که در زمان شاپور اول يعنی حدود ۱۷۵۰ سال پيش توسط معماری يونانی طراحی آن انجام شده و توسط سربازان رومی که در جنگ ميان ايران و والريان امپراتور روم به اسارات درآمده بودند، ساخته شده است.

شهر بيشاپور برخلاف نقشه و طرح شهرهای ايران در دوران اشکانی که اکثرن به شکل دايره ساخته می شدند، دارای طرحی شطرنجی است.

در اين شهر باستانی بناهای مهمی از جمله معبد آناهيتا، تالار تشريفات و ايوان موزاييک وجود دارند.

موزاييک های بيشاپور که تحت تاثير هنر موزاييک رم قرار دارند، با نقوش زنان نوازنده و رقصنده جزو مهم‌ترين موزاييک‌های ايران باستان هستند.

شهر بيشاپور تا قرون ابتدايی پس از اسلام نيز محل سکونت بوده و پس از آن به تدريج متروک شده است. کاوش‌های باستان شناسی در اين محوطه هنوز تکميل نشد‌ اند و بخش بزرگی از آن هنوز ناشناخته مانده است.

چند سال پيش احداث جاده کازرون- قائميه، اين محوطه باستانی را به دو قسمت تقسيم کرد. بنابر آمار سازمان ميراث فرهنگی ايران، روزانه در حدود ۱۵ هزار وسيله نقليه از اين جاده عبور می‌کند.

احداث اين جاده نه تنها باعث تخريب برخی از آثار تاريخی اين محوطه شده، بلکه امکان ثبت بيشاپور را در فهرست ميراث جهانی يونسکو کاهش داده است.