نسخه قابل چاپ

یک ‌روز پس از انتشار نامه عبدالله مومنی، محمد داوری و علی پورسلیمان سه زندانی بند ۳۵۰ زندان اوین که به‌مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید منتشر شده بود روز گذشته نیز مجید دری، دانشجوی زندانی و محروم از تحصیل دانشگاه علامه طباطبایی از زندان بهبهان پیامی خطاب به دانشجویان دانشگاه‌های کشور ارسال نمود.

به گزارش دانشجونیوز، مجید دری در بخشی از نامه خود می‌نویسد: «دانشجو و دانشگاه حرمتی دارد و هیچ‌گاه سر در برابر هیچ کس خم نمی‌کند و تن به ذلت هیچ عافیت‌خواهی نمی‌نهد و در برابر قدرت‌طلبان زورگو می‌ایستد، نمی‌هراسد و به چالش می کشد. جان می‌دهد و می‌ایستد ، خون می‌دهد و می‌ماند، عمر می‌گذارد و بارور می‌کند. شما که می دانید دانشجو کیست و دانشگاه کجاست، این درخت اگر بخشکد همه ما مسئولیم ، آری، همه ما.»

این دانشجوی زندانی در بخشی از نامه خود با انتقاد از عملکرد دانشجویان در نحوه مواجه با محدودیت‌ها و فشارهای اعمال شده از سوی مسئولان و سکوت حاکم‌شده بر فضای دانشگاه خطاب به دانشجویان ایران می‌نویسد: «می‌خواستم بگویم سلام بر دانشگاه، دیدم دانشگاه مشخصه‌های خاص خود را دارد و این محل بیشتر به دبیرستان شبیه است، خواستم بگویم سلام بر دانشجو، دیدم اینان بیشتر به محصل می‌مانند. پس – با عرض پوزش از بعضی – می‌گویم: آهای! با شمایم! آهای! شما که نمی‌دانم کیستید، شادم که در این سال تحصیلی چون چهار سال گذشته در کنارتان نیستم و ننگ تحصیل در چنین محیطی را نمی‌خرم. شادم که اخراج شدم و به این تحقیرها تن ندادم. خوشحالم که تنهایم و دوستانی چون شما ندارم. نمی دانم کیان!»

مجيد دری: شادم که در این سال تحصیلی چون چهار سال گذشته در کنارتان نیستم و ننگ تحصیل در چنین محیطی را نمی‌خرم. شادم که اخراج شدم و به این تحقیرها تن ندادم

مجید دری، دانشجوی محروم از تحصیل و عضو شورای دفاع از حق تحصیل دانشجویی است که پس از انتخابات بحث‌برانگیز ریاست جمهوری دهم، بازداشت و به شش‌سال حبس در زندان شهر بهبهان محکوم شد.

يکم مهرماه سال جاری هم‌زمان با آغاز سال تحصیلی جدید در ایران عبدالله مومنی، محمد داوری و علی پورسلیمان سه معلم زندانی که به گفته خودشان «سه سال است که صدای زنگ اول مهر را از پشت دیوارهای بلند اوین می‌شنوند» در بیانیه‌ای که از داخل زندان به بیرون ارسال کردند، نوشتند: «چه باک که اکنون برای سومین سال پیاپی زنگ آغاز مهرماه را از پشت دیوارهای بلند زندان اوین می‌شنویم که ما شیفتگان آموزگاری‌مان هستیم. چه کنیم که امیدمان در ساختن ایرانی آزاد و آباد بر بنیان معرفت و آگاهی کم‌رمق شده است که ما سنت آموختن را هنوز در خاطر داریم.»

این سه معلم زندانی در ادامه بیانیه خود افزودند: «ما کوشیدیم رؤیای فردای بهتر برای میهن‌مان را از پشت صندلی‌های مدرسه به شاگردان‌مان بیاموزیم و هم‌گام با آرمان‌های سبز ملت به ظلم اعتراض کردیم و امروز تاوان آشفتن خواب دشمنان خردورزی و نیک‌اندیشی را به دردآورترین وجه‌اش که فراغت از معلمی است می‌پردازیم.»

پس از رويدادهای انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۸۸ در ایران که منجر به بازداشت شمار بسياری از فعالان مدنی و سیاسی شد، بسیاری از فعالان صنفی حوزه معلمان حق‌التدریسی و رسمی نیز توسط نهادهای امنیتی بازداشت و تعدادی نیز با محکومیت‌های سنگین از سوی محاکم قضایی مواجه شدند.

چندی پیش منابع خبری گزارش دادند که مقام‌های قضایی به محمد داوری، معلم زندانی و سردبیر سایت نزدیک به مهدی کروبی کاندیدای معترض به نتایج انتخابات، اعلام کرده‌اند که به محکومیت پنج ساله وی، یک سال دیگر افزوده شده است.

افزایش یک سال حبس به دوران محکومیت این زندانی سیاسی به دلیل شرکت وی در تجمع‌های اعتراضی معلمان در بهمن و اسفند سال ۱۳۸۵ بوده است.

همچنین عبدالله مومنی، سخنگوی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) که از ۳۱خرداد ۸۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و با حکم چهار سال و ۱۱ ماه حبس تعزیری در زندان اوین به‌سر می‌برد چندی پیش برای معاینه‌ آسیب‌دیدگی پرده گوش خود از زندان اوین به بیمارستان رسول اکرم منتقل شد.

فاطمه آدینه‌وند، همسر این معلم زندانی که پس از پنج ماه موفق به ملاقات با وی در محوطه بیمارستان شده بود در گفت‌وگویی با تارنمای جنبش راه سبز (جرس) اعلام کرد: «پزشکان اوین گفتند که او باید در خارج از زندان درمان شود، اما هنوز اجازه مرخصی نمی‌دهند و زمانی هم که مأموران او را بیمارستان آوردند تا گوشش را متخصص معاینه و رسیدگی کند، دوباره او را زندان اوین برگردانند.»

به گفته همسر این زندانی سیاسی، پزشک‌ها مشکلات شنوایی عبدالله مومنی را ناشی از «ضربه» اعلام کرده‌اند که به احتمال زیاد این آسیب‌دیدگی از اثرات ضرب و شتم و شکنجه‌های ایام بازداشت این معلم زندانی است.

علی پورسلیمان عضو سازمان معلمان ایران نيز روز چهارشنبه یازدهم خردادماه با حکم دادستانی تهران در مقابل منزلش بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

علی پورسلیمان، مسئول تشکیلات و برنامه‌ریزی سازمان معلمان ایران و مدیر وبلاگ «سخن معلم» است که پیش از این در اسفندماه سال ۱۳۸۵ به دلیل تجمع در مقابل مجلس ايران توسط نیروهای امنیتی بازداشت و ۱۹ روز را در انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین سپری کرد.

وی پس از آزادی با حکم وزیر آموزش و پرورش وقت و هیأت تخلفات اداری به سه ماه انفصال از خدمت و تبعید به شهرستان اسلام‌شهر محکوم شد. وی همچنین در حکمی از سوی دادگاه انقلاب به یک سال زندان تعلیقی و ۳۵ ضربه شلاق محکوم شد.