پاسخ دادن به دیدگاه
ادوارد الگار: رؤیای انگلیسی
امیر حسین آهویی - ادوارد الگار آهنگساز انگلیسی از معدود آهنگسازان این کشور است که بیشتر آثارش در رپرتوار کنسرتهای کلاسیک سراسر جهان وجود دارد.
از کارهای معروف او میتوان «واریاسیونهای انیگما»، «مارشهای تجمل و شرایط»، کنسرتوهایی برای ویلن و ویلن سل و دو سمفونی اشاره کرد. او همچنین کارهای کورال، موسیقی مجلسی و آوازی هم نوشته است؛ مثل «رؤیای جرنتیس».
الگار یکی از آهنگسازان مهم قرن بیستم انگلستان بهشمار میرود، اما جالب است که آثارش چندان میراثدار سنت موسیقی این کشور نیست. بسیاری موسیقی الگار را هجو موسیقی فولکلوریک انگلستان میدانند. او علاقه چندانی به آهنگسازان قدیمی انگلیسی نداشت و بیشتر تحت تأثیر هنرمندان اروپایی غیر انگلیسی بود: آهنگسازانی مثل هندل، دووژاک و تا حدی برامس. به همین دلیل الگار خودش را همواره در انگلستان غریبه میدید: نه تنها از نظر موسیقی، که از نظر اجتماعی. در جوامع هنری پر از افراد آکادمیک، الگار هنرمندی خود- آموخته بود؛ در انگلستان پروتستان، الگار کاتولیک بود و در دورههای ویکتوریا و ادوارد که کلاس و طبقه اجتماعی مهم بود، الگار در مورد سطح خانوادهاش احساس خوبی نداشت. شاید به همین دلایل بود که با دختر یک افسر ارشد ارتش ازدواج کرد.
الگار اولین آهنگسازی بود که گرامافون را جدی گرفت. او بین سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۵ مجموعهای از کارهایش را ضبط کرد. همینطور سال ۱۹۲۵ میکروفن اختراع شد و امکان ضبط بهتر و درستتر صدا بهوجود آمد. الگار هم ضبطهای جدیدی از آثار بزرگ ارکستریاش انجام داد.
او سال ۱۹۳۴ از دنیا رفت.
این برنامه را از طریق فایل صوتی زیر بشنوید:
●سمفونی زمانه:
سرگئی پروکوفیف: خالق باله سیندرلا
هربرت فون کارایان: عقاب کوههای آلپ
ایگور استراوینسکی: پرنده آتشین موسیقی
اولیویه مسیان، تصویرگر آواز پرندگان
کلود دبوسی: امپرسیونیست فرانسوی
بلا بارتوک از پایهگذاران علم اتنوموزیکولوژی
گرایشهای سوررئال و الکترونیکِ گیورگی لیگتی
جان کیج و چهار دقیقه و ۳۳ ثانیه سکوت
مورتن فلدمن، از پیشگامان موسیقی سیال
«کارل هاینس اشتوکهاوزن» و نوآوری در موسیقی
«استیو رایش»، بزرگترین آهنگساز زنده آمریکا
دانیل بارنبویم، رهبر ارکستر اسرائیلی – آرژانتینی
موسیقی مینیمال، فیلیپ گلس
«آرنولد شوئنبرگ» و ترس از عدد ۱۳