پاسخ دادن به دیدگاه
گزينههای ايران برای ثبت به حافظه جهانی يونسکو رفتند
پروندههای پيشنهادی ايران برای ثبت در برنامه حافظه جهانی سال ۲۰۱۲ (IAC) به دفتر يونسکو در پاريس فرستاده شدند.
فريبا فرزام، عضو کميته ملی حافظه جهانی امروز شنبه ۱۲ فروردينماه در گفتوگو با خبرگزاری مهر گفت: "کار ترجمه و گردآوری آخرين ويرايش و بازخوانی نهايی نسخههايی از آثار پيشنهادی ايران انجام و سپس، پروندههای نهايی برای ثبت در برنامه حافظه جهانی چند روز پيش از پايان زمان اعلام شده، به دفتر يونسکو در پاريس فرستاده شدند."
آخرين زمان فراخوان يونسکو برای ثبت آثار ملی در حافظه جهانی امروز ۱۲ فروردين ۱۳۹۰ برابر با ۳۱ مارس ۲۰۱۲ به پايان میرسد.
کميته ملی حافظه جهانی امسال دو اثر به نامهای "مجموعه نقشههای دوره قاجار" مربوط به آثار مرکز اسناد و تاريخ ديپلماسی و "ذخيره خوارزمشاهی" از آثار کتابخانه و مدرسه عالی مطهری را بهعنوان آثار پيشنهادی ايران برای ثبت در برنامه حافظه جهانی يونسکو سال ۲۰۱۲ برگزيده و به يونسکو معرفی کرده است.
مجموعه نقشههای قاجاری مرکز اسناد و تاريخ ديپلماسی، دارای نزديک به ۵۰۰ برگ يا ۵۰۰ نقشه منحصر بهفرد و دستنگار است.
کميته ملی حافظه جهانی امسال دو اثر به نامهای "مجموعه نقشههای دوره قاجار" و "ذخيره خوارزمشاهی" را به يونسکو معرفی کرده است
برخی از نقشههای اين مجموعه مربوط به کلات نادری و برخی هم مربوط به پستخانهها و تلگرافخانههای ايران است.
در حاشيه بسياری از اين نقشهها امضای رجال و شخصيتهای فرهنگی و سياسی دوره قجار حک شده است.
"ذخيره خوارزمشاهی" دومين اثر پيشنهادی ايران برای ثبت در حافظه جهانی، بيانگر پيشرفت طب ايرانی در مقطعی از تاريخ ايران است.
اين رساله پزشکی بهزبان فارسی دارای نزديک به ۴۵۰ هزار واژه، در ۹ کتاب (۷۵ باب، ۱۱۰۷ فصل) يکی از کتابهای پايه و جامع در پزشکی سنتی امروز، نوشته زينالدين ابوالفضايل اسماعيل بن حسين جرجانی، معروف به سيداسماعيل پزشک ايرانی است.
در اين کتاب، از شاخههای بسيار زيادی از طب از گفتاردرمانی گرفته تا سموم آفتها سخن رفته است.
پيش از اين و در سالهای گذشته پنج اثر شاهنامه بايسنقری، وقفنامه ربع رشيدی، اسناد تسهيلات اداری دوره صفويه آستان قدس رضوی، "خمسه" نظامی گنجوی و "التفهيم" ابوريحان بيرونی بهعنوان ميراث معنوی ايران در برنامه حافظه جهانی يونسکو (IAC) به ثبت رسيده بودند.
حافظه جهانی ميراث مستند در سال ۱۹۹۷ با هدف ترويج ميراث مستند با اهميت جهانی ايجاد شد.
از سال ۱۹۹۷ تا سال ۲۰۰۹ در مجموع ۱۹۳ اثر در فهرست حافظه جهانی يونسکو به ثبت رسيده است.
در اين برنامه جهانی فهرستی از مجموعههای کتابخانهای و منابع آرشيوی با اهميت جهانی گردآوری و ثبت میشوند.
هر کشور، دو سال يک بار میتواند دو اثر را برای ثبت در حافظه جهانی به يونسکو پيشنهاد کند.