داستان دردناکی است و شرح واقعیت زندگی زنانی که حتی به قول شما از همه گونه حمایت خانواده هم برخوردارند اما باز درگیر با قانونی که حامی مرد است. با این همه دختر جوان این داستان در عمل نتوانسته اعتقادات خود را درونی کند. او خود را مستقل و روشنفکر و فمینیست می داند با این همه مهریه را خواسته و در عقد نامه قید کرده و از سوی دیگر مردی که همسر اوست هم به همین ترتیب عملا زیر توافقات قبلی زده ، خشن و انتقام جو هم هست. از سوی دیگر کسانی که می خواهند تغییر ایجاد کنند باید حاضر به پرداخت هرینه هم باشند. اگر یک زن جوان آگاه و تحصیل کرده درجامعه ایران با داشتن خانواده ای حامی و پشتیبان باز هم در ترس از کنترل اجتماع و غیره است و نمی خواهد عنوان زن طلاق گرفته را داشته باشد دیگر نمی تواند خود را این همه مدرن و روشن و فمینیست معرفی کند. البته این ترس ها منطقی هستند ولی نباید درآن اغراق کرد. نمونه های زیادی از زنانی دیگر را می توان بیاد آورد که از هیچ حمایتی برخوردار نبوده اند اما کوتاه هم نیامده و حتی چند بچه را هم دست تنها بزرگ کرده اند. مادر بزرگ خود من در هفتاد و پنج سال پیش همسرش را ترک کرد و با یک بچه به خانه پدری برگشت. و توانست پس از چند سال طلاق بگیرد و دوباره ازدواج کند.
با تشکر
یک فمینیست دست تنها و با هزار گرفتاری!

زندگی همین است
همه انسان ها در دوران بلوغ باید آمادگی شخت ترین ها را داشته باشند و باید ابزار پیروزی بر ترس را بیاموزند
اگر آماده ی جنگ باشی از نبرد خسته نمی شوی